Η βίαιη, λόγω κορονοϊού και καραντίνας, μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, είναι μια “φωτογραφία” της στιγμής, μια μαγική εικόνα που, δυστυχώς, απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Και όχι, δεν κάνει καλό στην κλιματική κρίση.

Για να ακριβολογούμε, μάλιστα, μακροπρόθεσμα ο κορονοϊός, που έχει θέσει παγκοσμίως σε απομόνωση πάνω από 1 δισεκατομμύριο κατοίκους της Γης, αναμένεται να  επιδεινώσει την κατάσταση μια και πολιτικές, αναγκαία μέτρα για την ανάσχεση της κλιματικής κρίσης, υπάρχει ορατός κίνδυνος να μπουν στο χρονοντούλαπο.

Την επισήμανση αυτή κάνουν όλο και περισσότεροι επιστήμονες και ειδικοί του τομέα της ενέργειας, αφού η πανδημία κορονοϊού, συνδέεται και με μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις που περνά ο πλανήτης και αυτή ακριβώς η παράμετρος είναι που θέτει σε κίνδυνο τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Μέτρα που είναι καθαρά οικονομικής φύσης με επενδύσεις που πρέπει να γίνουν σε συγκεκριμένους τομείς και που συνδέονται με την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και γενικότερα όλα τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία αποτελούν μέχρι και σήμερα τη βαριά βιομηχανία, σχεδόν.

Ο καθηγητής  του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ και πρόεδρος του Global Carbon Project, Ρομπ Τζάκσον, ήταν από τις πρώτους που επεσήμανε ότι εάν η παγκόσμια οικονομία καταρρεύσει, οι εκπομπές θα μειωθούν βραχυπρόθεσμα καθώς θα μειωθεί η παραγωγική διαδικασία αλλά παράλληλα θα επιβραδυνθεί και η κλιματική δράση.

“Εάν οι εταιρείες πληγούν, ενδέχεται να καθυστερήσουν ή ακόμα και να ακυρώσουν φιλικές προς το κλίμα πολιτικές που απαιτούν επενδύσεις”, σημειώνει ο καθηγητής Τζάκσον.

Η επιστήμονας του  Κέντρου Παγκόσμιας Ενεργειακής Πολιτικής του Columbia, δόκτωρ Μελίσσα Λοτ, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου υπογραμμίζοντας ότι για τις επιχειρήσεις που οι ισολογισμοί τους κλυδωνίζονται, η πανδημία εισήγαγε και το μικρόβιο της αμφιβολίας για τις επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, εκ των μεγαλύτερων αρνητών της κλιματικής κρίσης, εκτός από την παροχή οικονομικής βοήθειας σε βιομηχανίες που πλήττονται σοβαρά, όπως οι εταιρείες κρουαζιέρας και οι αεροπορικές, αναμένεται να δώσει το πράσινο φως για δάνεια χαμηλού επιτοκίου μόνο στους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου εξαιτίας της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, κίνηση που για μια ακόμα φορά θα δώσει ώθηση στις επενδύσεις ορυκτών καυσίμων, διαλύοντας κάθε ελπίδα για αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού.

Η δύσκολη εξίσωση

Η δύσκολη εξίσωση, κορονοϊού και οικονομικής κατάρρευσης, ακόμα κι αν για τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής ή εκείνους που είναι συνδεδεμένοι μόνο με συγκεκριμένα συμφέροντα, χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για τη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης στον τομέα της ενέργειας, είναι μια πραγματικότητα.

Όταν οι κυβερνήσεις βρίσκονται απέναντι σε ακραίους και εν πολλοίς άγνωστους κινδύνους, κυριαρχεί η λογική του back to basics. Επιστροφή σε αυτά που ξέρουμε.

Το θέμα της ενεργειακής επάρκειας και της, κατά το δυνατόν, προστασίας των θέσεων εργασίας, είναι προβλήματα που οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα βάλουν σε δεύτερη μοίρα τα μέτρα για την κλιματική κρίση, παρά το γεγονός ότι και η ραγδαία ανάπτυξη πανδημιών με νέους και άγνωστους ιούς, συνδέεται με τις τρομακτικές αλλαγές στο κλίμα.

Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι η Διεθνής Οργάνωση Ενέργειας (ΙΕΑ-International Energy Agency) πρότεινε στο πλαίσιο των πακέτων οικονομικής βοήθειας που σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις προς τις επιχειρήσεις, να συμπεριληφθούν χρηματοδοτήσεις και για υποδομές χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Το καμπανάκι που έκρουσε η  ΙΕΑ, έχει να κάνει με τον φόβο για αποκλεισμό των καθαρών επενδύσεων μπροστά στον πανικό της πανδημίας, που κάποιοι μπορούν να δουν ως ευκαιρία για τη διαιώνιση της κυριαρχίας των ορυκτών καυσίμων.