Η είδηση έσκασε στην Ισπανία σαν… σεισμική δόνηση και, δη, μεγάλου μεγέθους. Ο πρίγκιπας, διάδοχος του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας και πρωθυπουργός της χώρας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, φέρεται να εξετάζει πρόταση ύψους 10 δισ. ευρώ για την απόκτηση της Μπαρτσελόνα. Η πληροφορία αποδίδεται στον Φρανσουά Γκαγιάρντο του «El Chiringuito», ενός προσώπου που ξέρει πώς να ανάβει φωτιές στον ισπανικό δημόσιο διάλογο. Αυτή τη φορά όμως, η φωτιά βρήκε άφθονο οξυγόνο…

Δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμα σενάριο εξαγοράς. Μιλάμε για ποσό χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ικανό να αλλάξει τον οικονομικό χάρτη του αθλήματος. Και μιλάμε για την Μπαρτσελόνα, έναν σύλλογο-σύμβολο, με τεράστιο brand – αλλά και τεράστιες πληγές. Οικονομικής φύσεως.

1

Τα νούμερα που ζαλίζουν και το βάρος του χρέους

Η Μπαρτσελόνα παραμένει ένας από τους πιο πολύτιμους συλλόγους στον πλανήτη, με αποτίμηση που κυμαίνεται γύρω στα 5,5 δισ. ευρώ. Παράλληλα, καταγράφει από τα υψηλότερα ετήσια έσοδα στην Ευρώπη. Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα έσοδα, είναι το παρελθόν. Η εποχή του Γιόσεπ Μαρία Μπαρτομέου άφησε πίσω της ένα οικονομικό ναρκοπέδιο, με συνολικό χρέος που ξεπερνά τα 2,5 δισ. ευρώ.

Σε αυτό προστίθεται το μακροχρόνιο βάρος της χρηματοδότησης του Espai Barça, δηλαδή της ανακατασκευής του «Καμπ Νου» και των γύρω εγκαταστάσεων. Η LaLiga πιέζει μέσω του salary cap, οι εγγραφές παικτών γίνονται με το σταγονόμετρο και οι περίφημοι «οικονομικοί μοχλοί» του προέδρου Τζοάν Λαπόρτα περισσότερο κερδίζουν χρόνο παρά λύνουν το πρόβλημα.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, τα 10 δισ. ευρώ ακούγονται σαν σωσίβιο από χρυσάφι. Σβήνουν μονομιάς τα χρέη, επαναφέρουν την αγοραστική ισχύ και μετατρέπουν την Μπαρτσελόνα σε υπερδύναμη, θεωρητικά ισάξια με τα κρατικά projects της Παρί Σεν Ζερμέν και της Μάντσεστερ Σίτι.

Το ανυπέρβλητο εμπόδιο

Εδώ όμως τελειώνουν τα μαθηματικά και αρχίζει η πραγματικότητα. Η Μπαρτσελόνα δεν πωλείται. Δεν είναι ανώνυμη εταιρεία, δεν έχει μετοχές, δεν ανήκει σε fund. Ανήκει στα μέλη της, στους λεγόμενος «socios» που εκλέγουν πρόεδρο, εγκρίνουν προϋπολογισμούς και έχουν λόγο στις θεμελιώδεις αποφάσεις. Πρόκειται, όπως και η Ρεάλ, για μια εταιρεία λαϊκής βάσης – ωστόσο και στη Ρεάλ εξετάσουν να αλλάξουν το καταστατικό ώστε να εισέλθουν επενδυτές!

Η πλήρης εξαγορά από ξένη οντότητα, είτε λέγεται Μπιν Σαλμάν είτε Δημόσιο Επενδυτικό Ταμείο της Σαουδικής Αραβίας (PIF), προσκρούει ευθέως στο καταστατικό και στην ίδια την ταυτότητα του συλλόγου. Για τους περισσότερους Καταλανούς, μια τέτοια εξέλιξη θα ισοδυναμούσε με πολιτισμική ήττα. Δεν είναι απλώς διοικητικό ζήτημα, είναι θέμα DNA.

Γι’ αυτό και στην Ισπανία πολλοί διαβάζουν την πληροφορία ως διερευνητική ή συμβολική. Ένα μήνυμα ισχύος, όχι απαραίτητα μια άμεση πρόθεση αγοράς.

Το μόνο ρεαλιστικό σενάριο

Υπάρχει, βέβαια, ένα παραθυράκι. Ο διαχωρισμός του ποδοσφαιρικού από το εμπορικό και ψυχαγωγικό σκέλος. Ένα μοντέλο που συζητείται εδώ και καιρό και στη Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Φλορεντίνο Πέρεθ να το βλέπει ως τρόπο προσέλκυσης κεφαλαίων χωρίς απώλεια ελέγχου. Σε ένα τέτοιο σχήμα, το PIF θα μπορούσε να επενδύσει σε media, content, εμπορικά δικαιώματα και παγκόσμια εκμετάλλευση του brand, χωρίς να ακουμπήσει την αγωνιστική καρδιά της ομάδας. Χρήματα θα έμπαιναν, ιδιοκτησία όχι. Για τη Σαουδική Αραβία, όμως, αυτό δεν ισοδυναμεί με εξουσία. Και η στρατηγική της Vision 2030 δεν κινείται στη λογική του κομπάρσου.

Η φημολογία για την Μπαρτσελόνα δεν έρχεται από το πουθενά. Η Σαουδική Αραβία έχει ήδη πατήσει γερά στο ποδόσφαιρο, με τη Νιούκαστλ, με τη Saudi Pro League, με παίκτες-σύμβολα όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο και με την ανάληψη του Μουντιάλ 2034. Το επόμενο στάδιο είναι η απόκτηση ενός παγκόσμιου brand με ιστορία, μνήμη και πολιτισμικό βάρος.

Η Μπαρτσελόνα είναι ακριβώς αυτό. Αλλά είναι και κάτι ακόμα, ένας σύλλογος που χτίστηκε πάνω στην ιδέα ότι δεν πωλείται. Εκεί, το χρήμα βρίσκει ακόμα αντίσταση.

Το αν αυτή η αντίσταση θα αντέξει στο βάθος του χρόνου είναι το πραγματικό ερώτημα. Γιατί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, τίποτα δεν μοιάζει πια αδιανόητο. Απλώς κάποια πράγματα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να σπάσουν.