Στον αέρα οι πλειστηριασμοί από τα funds – Όλο το παρασκήνιο

Οι servicers δεν μπορούν να προχωρούν σε πλειστηριασμούς ακινήτων που έχουν τιτλοποιηθεί και μεταβιβαστεί σε Εταιρειες Ειδικού Σκοπού που εδρεύουν στην αλλοδαπή  σύμφωνα με πρόσφατη, την 822/22,  απόφαση του Αρείου Πάγου.

H απόφαση αυτή σήμανε συναγερμό σε τράπεζες, εταιρείες διαχείρισης και funds καθώς οι δανειολήπτες θα έχουν την δυνατότητα (σύμφωνα με την απόφαση του ΑΠ) να ακυρώσουν τον πλειστηριασμό που διενεργείται  από εταιρείες διαχείρισης και όχι τράπεζες.

Και αυτό σημαίνει ενδεχόμενες απώλειες περί τα 35 δισ ευρώ, αφού  σημαντικό τμήμα των εγγυήσεων του προγράμματος «Ηρακλής» κινδυνεύει με κατάπτωση, ενώ «άδεια» θα είναι και τα υψηλής διαβάθμισης ομόλογα (senior  bonds) τιτλοποιήσεων  των τραπεζών.

Τώρα τραπεζίτες και servicers βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή με το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να υπάρξει νομοθετική διάταξη  που θα καλύπτει το νομικό κενό στις αρμοδιότητες των servicers όπως αυτές περιγράφονται στο νόμο του 2003, που αφορά την εξωδικαστική διαχείριση των δανείων. Να σημειωθεί ότι ο νόμος του  2015 για τα «κόκκινα» δάνεια, νομιμοποιεί τις εταιρείες διαχείρισης να προχωρούν σε νομικές ενέργειες για λογαριασμό των funds.

Πιο απλά το θέμα που προέκυψε αφορά στο κατά πόσο οι servicers μπορούν να βγάζουν σε πλειστηριασμό ακίνητα  για λογαριασμό των funds στα οποία ανήκουν οι απαιτήσεις ή οι τίτλοι,  όταν η μεταβίβαση των δανειακών απαιτήσεων δεν έχει πραγματοποιηθεί με τον νόμο για τα «κόκκινα δάνεια» του 2015 (4354/2015), αλλά με τον νόμο του 2003 (3156/2003). Για την ιστορία θυμίζουμε ότι το 2003 τα «κόκκινα» δάνεια ήταν στο 3% και ήταν η εποχή που άκμασαν οι χορηγήσεις δανείων.

Ο νόμος του 2015 είναι σαφής και οι εταιρείες διαχείρισης νομιμοποιούνται να προχωρούν σε πράξεις για λογαριασμό των funds, κάτι που δεν προβλέπεται στο νόμο του 2003. Επίσης σημειώνουμε ότι το 2015, μέσα στη βαθιά κρίση τα «κόκκινα» δάνεια είχαν εκτοξευθεί στα 100+ δις ευρώ.

Η συγκεκριμένη απόφαση του ΑΠ, έχει θορυβήσει τραπεζίτες, servicers όπως και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αφού:

-μπορεί να προκαλέσει σωρεία δικαστικών ανακοπών σε πλειστηριασμούς που έχουν διενεργηθεί

-υπάρχει κίνδυνος να καταπέσουν οι εγγυήσεις του  «Ηρακλή» ύψους περίπου 20 δισ. ευρώ

-κινδυνεύουν να είναι χωρίς αξία τα senior bonds, που έχουν οι τράπεζες και τα οποία είναι περίπου 15δις ευρώ

-πάνε πίσω οι ανακτήσεις και βγαίνουν off τα business plan των τιτλοποιήσεων.

Η αναταραχή που προκάλεσε η συγκεκριμένη απόφαση είναι μεγάλη.

Και χθες όπως ήταν φυσικό, ήταν από τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνάντηση που είχαν τα τεχνικά κλιμάκια των Θεσμών με τους servicers. Οι Θεσμοί ζήτησαν να ενημερωθούν, ρώτησαν τι θα συμβεί  στη συνέχεια, ενώ έβαλαν  και θέμα εγγυήσεων του «Ηρακλή».

Σύμφωνα με πληροφορίες οι εκπρόσωποι των servicers απάντησαν πως το θέμα θα διευθετηθεί σύντομα με νομοθετική διάταξη.

Και ανέφεραν πως υπάρχει πλήθος δικαστικών αποφάσεων που νομιμοποιεί τη συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθούν οι servicers.

Ωστόσο δικηγορικές πηγές αναφέρουν πως ο νόμος του 2003 αφορά εξωδικαστικές ρυθμίσεις και διευθετήσεις δανείων, και δεν προβλέπεται δυνατότητα στους servicers να λειτουργούν για λογαριασμό τρίτου. Και ότι προτιμούν να προχωρούν σε πράξεις με βάση το νόμο του 2003, διότι οι διαδικασίες είναι πιο γρήγορες και λιγότερο δαπανηρές.

Σύμφωνα τώρα με όσα αναφέρει σε άρθρο της η δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω κ. Αναστασία Μήλιου (η οποία αναφέρθηκε στο θέμα):

Οι διατάξεις του Ν. 4354/2015 δεν μπορούν να εφαρμοστούν αναλογικώς και επί των εταιρειών διαχείρισης του Ν. 3165/2003, διότι η εταιρεία διαχείρισης του Ν. 3156/2003 αναλαμβάνει τη διαχείριση των απαιτήσεων χωρίς να έχει οριστεί εκ του νόμου «μη δικαιούχος, κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενος, διάδικος». Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι δεν νομιμοποιείται να ενεργεί διαδικαστικές πράξεις για λογαριασμό της εντολέως της εταιρείας, ούτε η μεταξύ τους σύμβαση και η παροχή πληρεξουσιότητας μπορεί να καλύψει αυτή την έλλειψη δυνατότητας.

Και στο ερώτημα τι  σημαίνει αυτό πρακτικά για τους οφειλέτες, σημειώνει:

Σημαίνει ότι αυξάνονται οι πιθανότητες και οι δυνατότητες να ακυρωθούν όλες οι διαδικαστικές πράξεις στις οποίες έχουν παρασταθεί τα funds και όχι οι τράπεζες ή οι αλλοδαπές εταιρείες.

Δηλαδή, οι διαταγές πληρωμής, οι κατασχετήριες εκθέσεις καθώς και οι διαδικασίες του πλειστηριασμού, με τις κατάλληλες κάθε φορά ανακοπές. Μπορούν σε περίπτωση που έχουν εκδοθεί πρωτόδικες αποφάσεις απορριπτικές να γίνουν εφέσεις, αν έχει χαθεί η προθεσμία. Μπορούν να γίνουν αναιρέσεις σε περίπτωση που έχει χαθεί και ο δεύτερος βαθμός.

Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό είναι ότι ανοίγει πάλι ο δρόμος και όποιος έχει ήδη ακολουθήσει την δικαστική οδό θα πρέπει να μιλήσει άμεσα με τον δικηγόρο του για να δει πώς θα εκμεταλλευτεί τα νέα δεδομένα. Όσοι δεν έχουν κινηθεί μέχρι τώρα δικαστικά, θα πρέπει να συμβουλευθούν άμεσα δικηγόρο, διότι το νομικό αυτό ζήτημα είναι πάρα πολύ σοβαρό και σημαντικό και εξετάζεται σε κάθε στάδιο, σε κάθε διαδικασία και μάλιστα και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο.

Διευκρινίζει ωστόσο πως:  Αυτή η απόφαση δεν εφαρμόζεται αυτομάτως σε όλες τις περιπτώσεις. Θα πρέπει κάποιος να κινηθεί δικαστικά και στο δικόγραφό του να επικαλεστεί αυτά που αναφέρονται στην απόφαση αυτή. Δεν γίνεται διαφορετικά. Δηλαδή θα πρέπει οι οφειλέτες να εμπλακούν δικαστικά ο καθένας για την οφειλή του.  Διαφορετικά ο πλειστηριασμός θα γίνει και θα χαθεί το περιουσιακό στοιχείο.

Διαβάστε επίσης

Τραπεζίτες στον Κύκλο Ιδεών: Η καθυστέρηση στην ανάκτηση επενδυτικής βαθμίδας + 7 ακόμη απειλές για την ελληνική οικονομία