Άλκηστις Πρίνου. Επιχειρηματίας
Εν έτη 2018, αυτό είναι το δώρο της επιστήμης στην γυναίκα. «Να απολαμβάνει την ηλικία της, διατηρώντας τη θελκτικότητα και την γοητεία της», λέει η Ελευθερία Πρίνου, η οποία πέντε δεκαετίες πριν, αφιχθείσα από το Λονδίνο με σπουδές κοσμετολογίας και προϋπηρεσία στην Helena Rubinstein, έκανε την επαγγελματική της είσοδο στο χώρο της ομορφιάς και ταύτισε το όνομα της με την πολύπλευρη περιποίηση της γυναικείας εμφάνισης.
Πλέον, με τη σκυτάλη στα χέρια της κόρη της Άλκηστις, το όνομα “Dr.Prinou“ σηματοδοτεί την τελευταία λέξη στο χώρο της αντιγήρανσης και της συνολικής φροντίδας προσώπου και σώματος, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου.
«Ομορφιά δε σημαίνει εξαφανίζω τη ρυτίδα και βάζω μαγουλάκι, είναι ένας συνδυασμός εσωτερικών κι εξωτερικών χαρακτηριστικών, τα οποία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η προσωπικότητα και η ενέργεια , σε συνδυασμό με τη συμμετρία και την αρμονία. Και δεν είναι αποκλειστικά γυναικείο προνόμιο, εφόσον ευτυχώς πλέον και στην Ελλάδα οι άντρες φροντίζουν τον εαυτό τους και είναι περήφανοι γι αυτό», τονίζει η Άλκηστις , η οποία με σπουδές ιατρικής στην Ιταλία και ειδίκευση στην αντιγήρανση σε Μαϊάμι και Βραζιλία, εισάγει μια συνδυαστική προσέγγιση της αισθητικής ιατρικής, με πρωτοποριακές καινοτομίες.
«Επιστρέφοντας από το Μαιάμι, αποφάσισα να πλαισιώσω κάθε χώρο αισθητικής που είχαμε και με ένα ιατρείο». Δια χειρός της μητέρας της, «Σιδηράς Κυρίας» της αισθητικής, τα ινστιτούτα “Dr.Prinou“, παρά την παρακμή που έφερε η οικονομική κρίση σε αντίστοιχους κολοσσούς του χώρου, είχαν ήδη το αποτύπωμα τους σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Πάτρα, Κόρινθο…
Η Ρία Πρίνου, βέρα Αθηναία από τα Ιλίσια, και γυναίκα με «αντρικές» αρετές, «πουλώντας το προικώο που της αναλογούσε», έφτιαξε τον πρώτο της χώρο στην Βας. Κων/νου, δίπλα στο Καλλιμάρμαρο.
Με γνώση, εργασιομανία, μεράκι, επιμονή, εγρήγορση κι έμφυτη επιχειρηματικότητα, ανέπτυξε τη δουλειά της βήμα-βήμα.
«’Εχω εργαστεί πάρα πολύ και σε αντίξοες συνθήκες. Θυμάμαι όταν άνοιξα στον Πειραιά, να έχω την Άλκηστη στο πορτ-μπεμπέ και να παίρνω κάθε μέρα το τραίνο… Ακολούθησαν η Στουρνάρη, οι Αμπελόκηποι, το Μαρούσι… δε θυμάμαι πια τη σειρά. Και τα καλοκαίρια, έφερνα τα παιδιά να μάθουν τη δουλειά».
–«Η μητέρα μου» παίρνει το λόγο η Άλκηστις, «είναι πολύ δυνατό άτομο – για αυτό και ξεκίνησα να δουλεύω μακριά από εκείνη. Αλλά με το να βρίσκομαι συνεχώς στο χώρο, μου μετάγγισε την αγάπη της για το αντικείμενο. Δεκατεσσάρων χρονών, πέρασα τον πρώτο μου Ιούλιο στο κατάστημα.
Τότε ερχόντουσαν κυρίως παχύσαρκα άτομα για θεραπεία, και σκεφτόμουν , ότι δεν μπορούσαμε να δώσουμε απάντηση στους ανθρώπους που απομόνωσαν τον εαυτό τους μέσα σε τόσο λίπος, αποκλειστικά με κάποια μηχανήματα. Κατάλαβα ότι μόνο μέσα από την ιατρική, μπορούσα να έχω όχι μερική, αλλά μια συνολική εικόνα. Το να χάσεις βάρος, σημαίνει να ξαναεπικοινωνήσεις με τον εαυτό σου και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει , μόνο ένας συνδυασμός – ψυχολογίας, διατροφής, γυμναστικής, ιατρικού ελέγχου, ανθρώπινου δυναμικού και τεχνολογίας.
Περισσότερο και από τις σπουδές μου, η πρακτική μου δίπλα σε διεθνείς «αυθεντίες» του χώρου, μου έμαθε ότι η μέριμνα για τον εαυτό μας και η ομορφιά, είναι στάση ζωής κι όχι ευκαιριακές επισκέψεις σε ένα ιατρείο ή ινστιτούτο. Κι αποφάσισα, ερχόμενη στην Ελλάδα αυτή την εμπειρία να την μετατρέψω σε πράξη».
- Τι χαρακτηρίζει την αισθητική ιατρική, στον τρόπο που εφαρμόζεται στους χώρους σας;
Η τάση του σήμερα, που έχω ενστερνιστεί και εφαρμόζω, είναι τα lunch break treatments. Το άτομο διακόπτει τη δραστηριότητα του για μια θεραπεία με μικρά touch up κι επιστρέφει χωρίς να γίνεται τίποτε αντιληπτό. Είναι το μεγάλο μου στοίχημα. Ο δρ. Μπραντ, καθηγητής μου, της δερματολογίας στο Μαϊάμι, με πελάτες Hollywoodstars και celebrities, με έμαθε πως να σέβομαι τις ιδιαιτερότητες κάθε προσώπου, χωρίς να πέφτω στην παγίδα της εξομοίωσης.
Τα ραντεβού του ήταν δυσεύρετα και δουλεύοντας πλάι του, έμαθα πως οργανώνεται ένα ιατρείο τόσο υψηλών απαιτήσεων και πως η ιατρική πράξη μετουσιώνεται σ’ εμπειρία. Στόχος του ήταν να επιδρά στις ζωές των ανθρώπων μέσα από μια συνολική αισθητική θεώρηση και να προστατεύει τον πελάτη από την υπερβολή, προσφέροντας του «πάντα, κάτι λιγότερο απ’όσο ζητάει».
Διδάχτηκα, ότι όλα στην δουλειά μας υπόκεινται σε κανόνες που πρέπει να τηρούνται με ευλάβεια. Την αναγκαιότητα του πολλαπλού ιστορικού, γιατί κανείς δεν λέει τα πάντα αμέσως, και από αυτό εξαρτάται η ασφάλεια του ασθενή. Και πως όταν το αποτέλεσμα έρχεται συνδυαστικά, μέσα από μια πλαισίωση θεραπειών διαφορετικής μορφής και ύφους, είναι πολλαπλάσιο.
- Ποια άλλη έντονη επιρροή ξεχωρίζετε;
Τον Βραζιλιάνο πλαστικό χειρουργό Ρενέ Πιταγκί, μια χαρισματική προσωπικότητα – έγραφε ποίηση σε εφτά διαφορετικές γλώσσες και δεν έλεγε ποτέ τη λέξη «εγώ». Μπορούσε να περπατήσει χωρίς προστασία στις φαβέλλες, όπου όλοι τον γνώριζαν γιατί ευεργετούσε τους άπορους, αναλαμβάνοντας δωρεάν την επανορθωτική τους περίθαλψη ύστερα από πυρκαγιές κι ατυχήματα.
Μας εξηγούσε τη σημασία της αρμονίας, ότι «οφείλουμε να μιμούμαστε την φύση, με τρόπο που να μην ξεχωρίζει. Να προσανατολίζουμε τη γυναίκα όχι στην τελειότητα, αλλά στη φυσικότητα. Να τιμούμε τους δασκάλους μας. Να επιστρέφουμε στην κοινωνία, τα δώρα που μας χαρίζει».
Μας ανέλυε, το συσχετισμό της ομορφιάς με τη μόδα. Το τοπικό πάχος , για παράδειγμα, έγινε αντιληπτό ως τέτοιο, τη δεκαετία του ‘60 που οι γυναίκες φόρεσαν τζινς. «Η αισθητική της μόδας, ακολουθεί και διαμορφώνει την αισθητική της ομορφιάς και η αισθητική της ομορφιάς, ακολουθεί και διαμορφώνει την μόδα». Να μαθαίνω δίπλα του, στάθηκε από τις πιο πολύτιμες εμπειρίες της ζωής μου.
- Πόσο εύκολα ενσωματωθήκατε στην ελληνική πραγματικότητα;
Δεν είναι υπερβολή να πω ότι αλλάξαμε όλη την αγορά. Μέχρι τότε τα ιατρεία- δερματολόγων ή πλαστικών- λειτουργούσαν μεμονομένα. Το να γίνουν ταυτόχρονα δεκαέξι συνδυαστικού τύπου τέτοια δίκτυα σε όλη την Ελλάδα ήταν πρωτοπορία. Αντικαταστήσαμε τους αισθητικούς με νοσηλευτές, οι οποίοι διαθέτουν την υποδομή να κατάλαβουν την τεχνολογία που χειρίζονται ή την αντένδειξη μιας θεραπείας .
Καθιερώσαμε την τυποποίηση των υπηρεσιών, φέρνοντας τους εκπροσώπους των μεγάλων πολυεθνικών στην Ελλάδα , σε μία συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού, ώστε σε όλους τους χώρους να γίνεται η θεραπεία με τον ίδιο τρόπο. Απασχολούμε 70 γιατρούς κι 600 νοσηλευτές -κι επειδή οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, για κάθε καινούρια μέθοδο η υλικό, πηγαίνω προσωπικά στο εξωτερικό και ενημερώνομαι στην πηγή του.
- Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι σε αυτή την διαδικασία;
Το να αναχαιτίσεις την υπερβολή. Η ομορφιά είναι ένα όπλο και η Ελληνίδα έχει συνειδητοποιήσει ότι η εμφάνιση αντανακλά τη στάση της απέναντι στη ζωή. Έχει την τάση όμως να χάνει το μέτρο. Οι στόχοι μας, οφείλουν να είναι ρεαλιστικοί -ένα πρόσωπο ενυδατωμένο, ελαστικό, υγιές, φωτεινό, όπου αποτυπώνονται τα συναισθήματα. Το τσιτωμένο, παραφουσκωμένο ή παγωμένα ανέκφραστο είναι απωθητικό.
- Θεωρείται ότι το έχετε πετύχει;
Οι «Μεταμορφώσεις» που κάνω στην εκπομπή της Τατιάνας, είναι ακριβώς αυτό. Προσπαθώ να αναδείξω τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου χωρίς να τα αλλοιώσω. Κοιτώντας ένα πρόσωπο, διαβάζεις τη ζωή του, πρόκειται για μια μη λεκτική επικοινωνία, όπου οι γραμμές χαρτογραφούν την προσωπικότητα. Η ρινοπαρειακή φανερώνει γέλιο κι ανοιχτή καρδιά, η λεπτή ρυτίδα στο μάγουλο δείχνει μοναχικό άνθρωπο που αποφεύγει τον ήλιο. Οι γραμμές της πικρίας προδίδουν το ανικανοποίητο, η βαθειά ρυτίδα στο μέτωπο τη θλίψη ή το πένθος.
Οι κάθετες ρυτίδες, οι περιστοματικές, δεν είναι πάντα από το κάπνισμα, συχνά χαρακτηρίζουν γυναίκες που έχουν μάθει να κρατάνε το στόμα τους κλειστό, να μη λένε τη γνώμη τους, να συγκρατούνται. Τους λέω, «θα έχω πετύχει , αν έχω καταφέρει να αλλάξω κάτι στη ζωή σας, όχι αν εξαφανίσω τη ρυτίδα σας».
Την ώρα που συνεργάζομαι με μια γυναίκα για το extreme make over, αποκτώ και βαθιά επαφή μαζί της. Και για να είναι μια αλλαγή ουσιαστική και με διάρκεια, πρέπει να ξεκινάει από μέσα. Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να ζουν το παρόν και να συνειδητοποιούν ότι έχουν μέλλον. Ένα παρόν κι ένα μέλλον, όπου αγαπάνε τον εαυτό τους. Δε λύνουμε τα προβλήματα μας με την αισθητική , αποτελεί όμως ένα ισχυρό κίνητρο, για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.
- Θα λέγατε ότι η αισθητική, είναι ηθική;
Πιστεύω, ότι η αισθητική είναι ηθική. Η αισθητική δεν αρχίζει σε ένα ωραίο πρόσωπο για να τελειώσει σε μια όμορφη διακόσμηση ή ένα ενδιαφέρον ντύσιμο. Προσωπικά σαν επιχειρηματίας νιώθω ότι έχω την ευθύνη για 700 οικογένειες. Κι επειδή απασχολώ σε μεγάλο ποσοστό γυναίκες, είναι ένα πολλαπλό κοινωνικό μήνυμα το να δίνεις στις γυναίκες την ευκαιρία να παράγουν, να είναι ανεξάρτητες, και περήφανες για αυτό που κάνουν. Είναι μεγάλο βάρος, είναι μεγάλη ικανοποίηση και είναι η θέση μου ή η στάση της ζωής μου.
- Ποια ξεχωρίζετε, ως πιο σύγχρονη θεραπεία αντιγήρανσης αυτή τη στιγμή;
Η πλέον καινοτόμος εξέλιξη στο χώρο, είναι το bionοutrilift. Τονίζει τα χαρακτηριστικά χωρίς να προσθέτει όγκο, έτσι όπως μόνο ένας γλύπτης από την αρχαία Ελλάδα θα μπορούσε ίσως να πετύχει. Δημιουργούμε άξονες βιοδιέγερσης, εγχύοντας με κάνουλες υαλουρονικό στο σχήμα μικρών τόξων, σε σημεία που αντανακλάται το φως.
Με την πάροδο του χρόνου , σε αυτά τα σημεία ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί του δέρματος, παράγοντας κολλαγόνο κι ελαστίνη και προσδίδοντας σφριγηλότητα με φυσικό τρόπο. Το ενδιαφέρον είναι, ότι αυτή η μέθοδος προσελκύει κόσμο από Ισραήλ και Λίβανο, κάνοντας σταδιακά τη χώρα μας σημείο αναφοράς στον ιατρικό τουρισμό.
Άλλο θαυματουργό υλικό είναι η ενέσιμη ρετινόλη, της οποίας την φόρμουλα προμηθεύτηκα από τον δρ Ομπάτζι, ώστε να την παράγουμε και στην Ελλάδα – ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αναστροφή της φωτογήρανσης και πολύ δημοφιλής στην αντρική πελατεία. Αλλά, ποιο είναι το απόλυτο αντιγηραντικό; Η μάθηση. Να επιδιώκεις να μαθαίνεις συνεχώς καινούργια πράγματα. Η μάθηση είναι δύναμη που θεραπεύει το νου και το σώμα. Και είναι ανυπέρβλητη.
- Με τον σύζυγο σας, διακεκριμένο πλαστικό χειρουργό Ζήση Μπουκουβάλα, είστε σύμμαχοι ή ανταγωνιστές;
Και τα δύο. Αλλά, αγαπημένοι ανταγωνιστές (γελάει). Είμαι υπέρ της πλαστικής, σε μεγάλο βαθμό. Δεν μπορώ να αυξήσω ένα στήθος, να σμιλέψω μια μύτη, η να διορθώσω μια δυσμορφία, θέλω όμως να εξαντλώ τα όρια του μη επεμβατικού.
Προσωπικά δε θα αποφύγω την βλεφαροπλαστική, μπορεί όμως να αποφύγω το lifting. Αλλά και μετά το χειρουργείο, το δέρμα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα. Η πλαστική και η αισθητική ιατρική λειτουργούν συμπληρωματικά, δεν αναιρεί η μία την άλλη, όπως άλλωστε κι ένα ζευγάρι. Κι αυτό είναι φιλοσοφία ζωής .
- Δεδομένου ότι συνεργάζεστε στενά με την πριγκίπισσα Αικατερίνη της Σερβίας για τη φιλανθρωπική οργάνωση Lifeline, πως ισορροπείτε ανάμεσα σε τόσους ρόλους – επιστήμονας , επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος, επιδραστική γυναίκα με έντονη κοινωνική ζωή, σύζυγος, μητέρα, κόρη;
Το Lifeline είναι μια ευλογία, που μου δίνει την ευκαιρία να εκφράζω την αγάπη μου για τα παιδιά και την αλληλεγγύη μου στον κόσμο που έχει ανάγκη. Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ με τη σειρά μου, τα δώρα που μου έδωσε η ζωή.
Με τον Ζήση, έχουμε ένα αντιστοίχα βαρύ πρόγραμμα , έχουμε όμως κοινά οράματα και στόχους και δημιουργούμε χρόνο για να κάνουμε πράγματα με τα παιδιά. Υπάρχει πάντα ο φόβος , μήπως λόγω της αγάπης μου για τη δουλειά, γίνω αντιπρότυπο για τα παιδιά μου. Μάχομαι για να είμαι ισσοροπημένη και συνεπής. Τι εύχομαι για τις κόρες μου; Να κάνουν κάτι που θα τις κάνει ευτυχισμένες. Όσο για την μητέρα μου, είναι πάντα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου…
- Πώς επηρεάζει η επαγγελματική σας συνεργασία, την προσωπική σας σχέση;
Όταν άρχισα να ερμηνεύω αυτό που νιώθω και γιατί το νιώθω, τότε ένιωσα πως ότι έχω, ότι είμαι, ότι γνωρίζω μου τα έδωσε η μητέρα μου. Μου δίδαξε να σέβομαι τον εαυτό μου και τους συνανθρώπους μου, να αγαπώ την εργασία και να μην επαναπαύομαι. Δε μου έλεγε αυτά που ήθελα να ακούσω, ότι με αγαπά και με θαυμάζει, αλλά με μάθαινε σιωπηλά με το παράδειγμα της. Εγώ θύμωνα λίγο, γιατί δεν γνώριζα ότι κι αυτή έτσι είχε μάθει από τη δική της μητέρα. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη και ταπεινότητα, και είμαι πολύ, μα πάρα πολύ τυχερή που είναι η μητέρα μου!!!
