Ένας στους 10 ανθρώπους πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα. Στα αυτοάνοσα νοσήματα, ο οργανισμός στρέφεται εναντίον οργάνων του, προκαλώντας διάφορα συμπτώματα. Πολλά είναι ελαφριάς μορφής και δεν επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενή. Όμως, υπάρχουν και άλλα τα οποία είναι σοβαρά και έχουν σημαντικές επιπτώσεις. Μπορούμε να τα προλάβουμε;
Το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργήθηκε εξελικτικά για να μπορέσει να αντιμετωπίσει ποικίλους εχθρούς, κυρίως μικρόβια αλλά και άλλα παθογόνα. Είναι οργανωμένο με ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και θαυμαστό τρόπο και βασική λειτουργία του είναι να διακρίνει το «ίδιο» από το «μη ίδιο», δηλαδή το δικό μας από το ξένο. Ωστόσο, μια διαταραχή του μπορεί να οδηγήσει σε άρση αυτής της λειτουργίας, εκδηλώνοντας κάποια αυτοάνοση ασθένεια.
Ορισμένες από τα πιο κοινές είναι ο Συστημικός Ερυθηματώδης Λύκος (επηρεάζει το δέρμα, τις αρθρώσεις, τα νεφρά, τον εγκέφαλο και άλλα όργανα), η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (μια ομάδα φλεγμονωδών παθήσεων του παχέος και του λεπτού εντέρου), σκλήρυνση κατά πλάκας (επηρεάζει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό), η ρευματοειδής αρθρίτιδα ( φλεγμονή των αρθρώσεων και των γύρω ιστών), η ψωρίαση (πάθηση του δέρματος που προκαλεί ερυθρότητα και ερεθισμό), η κοιλιοκάκη ( που βρίσκεται στο σιτάρι, τη σίκαλη και κριθάρι) που προκαλεί βλάβες στο βλεννογόνο του λεπτού εντέρου, ο διαβήτης τύπου 1 κ.ά.
«Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι πολυπαραγοντικά. Στην παθογένειά τους συμμετέχουν το γενετικό υπόστρωμα, περιβαλλοντικοί παράγοντες, η ψυχική καταπόνηση, ενώ φαίνεται να παίζει ρόλο και το ορμονικό περιβάλλον, καθώς κυρίως προσβάλλονται γυναίκες. Παρόλο που η έρευνα έχει αποδείξει και διαλευκάνει κάποιους μηχανισμούς στην ανάπτυξή τους, εν πολλοίς η αιτία τους είναι άγνωστη μέχρι σήμερα», αναφέρει η κα Δέσποινα Δημοπούλου, ειδικός παθολόγος, διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, επιστημονική συνεργάτης της Δ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.
Το γεγονός ότι η αιτιολογία των αυτοάνοσων νοσημάτων δεν έχει διευκρινιστεί, έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει ειδική πρωτογενής πρόληψη (που στοχεύει στο να αποτρέψει την εμφάνιση του νοσήματος). Έτσι, συνιστάται να ακολουθούνται οι γενικές αρχές της καλής υγείας, όπως μια ισορροπημένη διατροφή, φυσική άσκηση, επαρκής νυχτερινός ύπνος (7 ώρες), η αποφυγή του καπνίσματος και η καταπολέμηση του ψυχικού στρες, στην οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος της αερόβιας άσκησης.
«Μελέτες παρατήρησης έχουν καταδείξει ότι η βιταμίνη D είναι τροποποιητικός παράγοντας του ανοσολογικού συστήματος, κατά συνέπεια καλό είναι να ελέγχεται στο ετήσιο τσεκ –απ και να διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα. Επίσης, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η λήψη προβιοτικών μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη των αυτοάνοσων νοσημάτων, μέσω των μεταβολών που προκαλούν στο μικροβίωμα του εντέρου», επισημαίνει η κα Δημοπούλου, η οποία θα αναπτύξει εκτενώς το θέμα της πρόληψης και θεραπείας των αυτοάνοσων νοσημάτων, στο πλαίσιο του 4ου Forum Υγείας που θα διεξαχθεί στις 24 & 25 Νοεμβρίου στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο της Θεσσαλονίκης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Λύκος: Άγνοια επικρατεί για τη νόσο και τις επιπλοκές της
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ιός που μεταδίδεται με το φιλί «πίσω» από επτά σοβαρά αυτοάνοσα
