ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κοντά στο διαμέρισμα της Jessica Ladd υπάρχει μια πανεπιστημιούπολη. Μπορεί να παρακολουθεί τους φοιτητές, σαν τα μυρμήγκια, να κινούνται με ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Τρέχουν προς τα εργαστήρια και τις διαλέξεις για τον στρουκτουραλισμό. Ξοδεύουν το χρόνο τους σε άσκοπα πάρτι και στέλνουν μηνύματα στους συγκατοίκους τους έξω από τους κοιτώνες τους. Πειραματίζονται με το σεξ, την ευπάθεια, την εμπιστοσύνη και τη συναίνεση και κάποιες φορές όλες αυτές οι δοκιμές παίρνουν μια σκοτεινή τροπή. “Θα σε προστατεύσω” λέει με μια βραχνιασμένη, μυστηριώδη φωνή, μοιάζοντας με κάποιον εκδικητή. “Είμαι σαν τον Batman.”
Η Ladd είναι 30 χρονών, αλλά έχει ξανθά, βρώμικα μαλλιά, φοράει μια φωτεινή κίτρινη ζακέτα και τζιν και φαίνεται σαν δευτεροετής φοιτήτρια. Η ομιλία της είναι σπαστική και ενθουσιώδης και πάντα αναφέρει το βαρέλι που υπάρχει στο μοντέρνα δομημένο γραφείο της, που ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει. Η Ladd δεν αναφέρεται αμέσως στο αντικείμενο που την απασχολεί κατά τη διάρκεια της ημέρας: την σεξουαλική παρενόχληση. Προσπαθεί να κατανοήσει το φαινόμενο αυτό με μια νέα προσέγγιση – επιστημονική θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε – ώστε να το αποτρέψει.
Όταν κάνουμε λόγο για τη σεξουαλική παρενόχληση στις πανεπιστημιουπόλεις, υπάρχουν μερικά στερεότυπα, τα οποία ακούγονται σε συζητήσεις και που είναι τυπωμένα σε κουμπιά αλληλεγγύης, τα όπλα δηλαδή όσων μάχονται ενάντια στη βία κατά των γυναικών: Μια στις πέντε γυναίκες στις πανεπιστημιουπόλεις έχουν δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση.
Οι δράστες είναι πιθανό να έχουν βιάσει ξανά στο παρελθόν και θα το κάνουν και στο μέλλον. Η Ladd, όμως, πιστεύει αυτή τη τελευταία δήλωση; “Όχι καθόλου”, αναφέρει. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλύψεις πληροφορίες για τους δράστες. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν, ρωτώντας τους ίδιους τους δράστες για τις ιστορίες τους, δεν φανέρωναν ένα μέρος της αλήθειας.
Πράγματι, κάποιες φορές φαίνεται πως το μόνο σημείο, στο οποίο συμφωνούν οι μελετητές του συγκεκριμένου θέματος, είναι πως υπάρχει μεγάλη ανεπάρκεια στοιχείων, σχετικά με το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Και εδώ έρχεται η Ladd. Ενώ άλλες ομάδες προσπαθούν να ενημερώνουν ή να πιέζουν τους φοιτητές να τιμωρούν τους παραβάτες, η Ladd συγκεντρώνει στοιχεία, σα να ήταν μια από τους μαθητές στην τεχνολογική σκηνή του San Francisco. Η κύρια καινοτομία της πλατφόρμας της – ένα σύστημα επιτήρησης, όπως η ίδια το αποκαλεί – είναι πως επιτρέπει στο θύμα να γράφει μια αναφορά online, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος του δράστη, χωρίς να καταφύγει στις Αρχές.
Πιστεύει πως αυτή η πλατφόρμα επιτρέπει στα θύματα να κάνουν πιο εύκολα αναφορές και να δίνουν πληροφορίες, που ούτε μερικές επιστημονικές έρευνες δεν δίνουν, όπως είναι για παράδειγμα η εποχή του χρόνου που έγινε η επίθεση. Όλα αυτά, όπως πιστεύει η ίδια, θα οδηγήσουν στην καλύτερη αποτύπωση της πραγματικότητας σχετικά με τους βιασμούς στους χώρους του πανεπιστημίου και θα ενώσει τις τελείες μεταξύ των βιαστών και των θυμάτων τους.
Όσο προσκολλημένη και αν είναι η Ladd στα στοιχεία, η δουλειά της είναι προσωπική. Μια δεκαετία πριν, όταν σπούδαζε δημόσια πολιτική και ανθρώπινη σεξουαλικότητα στο πανεπιστήμιο της Pomona, έπεσε και η ίδια θύμα παρενόχλησης. Το ανέφερε, αλλά δεν έγινε καμία προσαγωγή. Τώρα, αναφέρει με μια ψυχρότητα στα μάτια: “Δεν ξέρω αν το έκανε σε κάποιον άλλον ξανά”. Κάποιος μπορεί να πει πως χρησιμοποιεί τη δουλειά της σαν μια προσπάθεια εξιλέωσης από το παρελθόν της. Όπως λέει η ίδια, η παρενόχληση αυτή μπορεί να έχει μια θετική όψη, αν μπορέσει να βοηθήσει άλλους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση. ” Είναι σίγουρα ένα σύστημα, το οποίο και εγώ θα ήθελα τότε”, λέει.
Η Jessica Ladd παρουσιάζει ένα demo του συστήματος που κατασκεύασε, ονόματι Callisto. Οι λέξεις “SAFE. SUPPORTED. IN CONTROL” ξεπηδούν με λευκά, κεφαλαία γράμματα στην αρχική σελίδα. Δημιουργεί έναν ανώνυμο λογαριασμό και έπειτα πηγαίνει σε μια μωβ ιστοσελίδα με ερωτήσεις πολλαπλών απαντήσεων. Ερώτηση 1: “Πόσο πρόσφατα έγινε;”, απαντάει και μια ειδοποίηση εμφανίζεται, προτείνοντας στο θύμα, αν η επίθεση έγινε μέχρι και πριν 5 μέρες, να προχωρήσει σε ιατροδικαστική εξέταση. Απαντάει στις ερωτήσεις σχετικά με το γεγονός, το μέρος και την τοποθεσία που έγινε και ποιος ήταν ο δράστης.
Όταν είναι η ώρα για την κατάθεση της αναφοράς, υπάρχουν επιλογές. Οι παραδοσιακές καταθέσεις περιλαμβάνουν την επίσκεψη του θύματος στο χώρο του πανεπιστημίου ή στα γραφεία της αστυνομίας. Στο σύστημα Callisto, όμως, δεν χρειάζεται να αναμειχθούν οι Αρχές. Το θύμα μπορεί να αποθηκεύσει την αναφορά. Διαφορετικά, μπορεί να αποστείλει την αναφορά της στο πανεπιστήμιο. Ειδάλλως, μπορεί να τη στείλει στις αρμόδιες Αρχές, μόνο αν κάποιος άλλος ονομάσει το δράστη ή τον αναγνωρίσει η ίδια στο μέλλον.
Στο γραφείο της, η Ladd συγκεντρώνει τα στοιχεία και καταγράφει σε διαγράμματα τα πρότυπα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Οι κύκλοι αναπαριστούν τους ανθρώπους – θύματα και θύτες – και οι ενωμένες γραμμές δείχνουν τις επιθέσεις. Η Ladd πιστεύει πως ο βιασμός μπορεί να μελετηθεί με τον ίδιο τρόπο που μελετώνται οι μολυσματικές ασθένειες, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της επιδημιολογίας.
Πράγματι, η Ladd συνήθιζε να μελετά τον τρόπο με τον οποίο οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες μεταφέρονται από το ένα άτομο στο άλλο. Στην πραγματικότητα ανέπτυξε το σύστημα Callisto, ενώ δούλευε πάνω σε ένα project που επέτρεπε στους ανθρώπους που πρόσφατα είχαν διαγνωσθεί με κάποιο σεξουαλικό νόσημα να στείλουν ανώνυμα emails στους προηγούμενους ερωτικούς τους συντρόφους. Μάλλον θα πρέπει να σκεφτούν να εξετασθούν.
Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της Ladd εστιάζει στο σεξ και τον στιγματισμό. Μεγάλωσε στο San Francisco, κατά τη διάρκεια της κρίσης του AIDS και βίωσε το θάνατο του γείτονάς της από αυτό. “Πάντοτε πίστευα πως θα πέθαινα από AIDS, γιατί απλά αυτό έκαναν οι άνθρωποι”, ομολογεί. Στο πανεπιστήμιο, δημιούργησε δικά της project, ένα για να μελετήσει την πρόσβαση των ανθρώπων στις φυλακές στα προφυλακτικά και ένα άλλο για την πορνεία στο Los Angeles. Αργότερα, ως υπάλληλος στο Λευκό Πύργο, εστίασε το ενδιαφέρον της στην πολιτική που ακολουθείται σχετικά με τον HIV ιό, την πρόληψη της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και την πρόσβαση των εγκύων στο σύστημα ιατρικής περίθαλψης.
Ένα σημείο καμπής παρατηρήθηκε το 2013, όταν η Ladd προσεκλήθη να μιλήσει στο TEDx για το σύστημα της σχετικά με την ενημέρωση σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων. Οι φίλοι της τής είπαν πως επρόκειτο για μια “ομιλία ζωής” και έτσι η ίδια ετοίμασε μια φανταστική ομιλία. Η ημερομηνία της πτήσης ήταν κοντά στο μνημόσυνο της ετεροθαλούς αδελφής της και ενώ βρισκόταν στο αεροπλάνο σημειώθηκαν πολλές αναταράξεις. Στο μυαλό της Ladd εμφανίστηκε η ιδέα του δικού της θανάτου και την ώρα της πτήσης αποφάσισε να αλλάξει θέματα: Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το forum της για να μιλήσει ανοιχτά για τη δική της εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης, ένα μυστικό τόσο καλά κρυμμένο, που ούτε οι γονείς της δεν γνώριζαν. “Πήρα το ρίσκο για κάτι”, λέει.
Το Callisto ξεκίνησε να παίρνει δομή. Το όνομά του προέρχεται από έναν ελληνικό μύθο, σχετικά με μια νύμφη που βιάστηκε. Όπως συνέβη και στο μύθο, η Ladd αποκάλυψε τη δική της εμπειρία και θέλησε να δημιουργήσει αυτή την πλατφόρμα, ώστε θύματα παρόμοιων επιθέσεων να μην αισθάνονται μόνα. Σύμφωνα με τη Sofie Karasek, συν ιδρύτρια του End Rape on Campus, το Callisto καταργεί τις αποστάσεις μεταξύ των θυμάτων.
Η Ladd συνέβαλε στην προσπάθεια αυτή, φέρνοντας 1.4 εκατομμύρια δολάρια από φιλανθρωπικές δωρεές. Πήρε ανατροφοδότηση από τους επιζώντες, έκανε κάποιες βελτιώσεις και έκλεισε συμφωνία για το Callisto σε μια δίκη με το πανεπιστήμιο του San Fransisco και του Pomona, που ξεκίνησε το περασμένο φθινόπωρο.
Το Callisto βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο, με τα δεδομένα του πρώτου χρόνου να αναλύονται αυτό το καλοκαίρι και είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν θα εκπληρωθούν οι υψηλές προσδοκίες της Ladd. Θα χρειαστεί χρόνος για να προσελκυσθούν οι φοιτητές, ώστε να συγκεντρώσει η Ladd τα απαραίτητα δεδομένα, λέει η Daren Mooko, αναπληρωτής κοσμήτορας και συντονιστής του Title IX στο πανεπιστήμιο Pomona. Χωρίς επαρκείς αναφορές, τα αποτελέσματα σχετικά με τη συμπεριφορά του δράστη και τις τοποθεσίες και τους χρόνους των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, θα είναι το λιγότερο υποθετικές.
Ο παγκόσμιος ερευνητής Christopher P. Krebs, συντάκτης της μελέτης ”1 in 5 women”, αναφέρει πως το σύστημα Callisto απαιτεί προσοχή. Είναι ανήσυχος σχετικά με την ποιότητα των δεδομένων που μπορεί να προσφέρει. Βέβαια, αυτός και η Ladd συμφωνούν πως το σύστημά της δεν θα αντικαταστήσει το πλεονέκτημα της παραδοσιακής αναφοράς.
Το σύστημά της δεν επιθυμεί να εγείρει αντιδράσεις, η Ladd ομολογεί. Και αντίθετα με την παραδοσιακή αναφορά, μερικοί ανησυχούν πως οι καταθέσεις που γίνονται μέσω του προγράμματος θα μπορούν εύκολα να αμφισβητηθούν. “Το Callisto δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα από μόνο του, μπορεί, όμως, να αποτελέσει μέρος μια μεγαλύτερης και πιο αποτελεσματικής προσπάθειας” , αναφέρει ο συνεργάτης της και καθηγητής σε σύνταξη, David Lisak, ο οποίος μελετά επίσης τη συμπεριφορά των δραστών.
Μια δεκαετία αφότου η Ladd βρισκόταν στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές έχουν γίνει λίγο πιο υπεύθυνοι σχετικά με το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Μερικές φορές επειδή πρέπει να είναι – τον Ιούλιο 2015, μια πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, ερεύνησε 124 πανεπιστήμια και κολέγια σχετικά με το πώς διαχειρίζονται την σεξουαλική παρενόχληση. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ανέθεσε σε έναν υπάλληλο του Title IX να λαμβάνει και να ερευνά τα παράπονα, ενώ πίσω στις μέρες της Ladd, τα παράπονα εξετάζονταν από το Φοιτητικό Δικαστικό Συμβούλιο.
Η Jessica Ladd ήλπιζε πως μια μέρα το πρόγραμμά της θα χρησιμοποιούταν παντού – όχι μόνο στις πανεπιστημιουπόλεις – και για κάθε θύμα. Γι’ αυτό και το κατασκεύασε με ανοιχτό κώδικα. Τώρα, μπορούν και άλλοι να δημιουργήσουν συστήματα σαν το δικό της. Με περισσότερες πλατφόρμες και περισσότερες αναφορές, θα μπορούσαμε να έχουμε τα δεδομένα που απαιτούνται για την κατανόηση των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, με ένα μοναδικό τρόπο.
Και όταν τέτοια πρότυπα αναδύονται, τα θύματα θα μπορούν να αντιληφθούν πως οι αναφορές τους ήταν το κλειδί για την αποτροπή μιας μελλοντικής επίθεσης. “Έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον”, δηλώνει. ”Υπάρχει μεγάλη ομορφιά σε αυτό”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
http://www.mononews.gr/trapezes-prosekrousan-stobrexit/53017
