ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ελαφρύ, με λαμπερό, ευχάριστο χρώμα, πλουτίζει τον ουρανίσκο. Είναι το πασίγνωστο ποτό Aperol, που έχει κατακτήσει τον κόσμο -χάρις και στο κοκτέιλ «σπριτζ»- και που φέτος συμπληρώνει εκατό χρόνια κυκλοφορίας, αν και δεν του φαίνονται καθόλου!
Η «γευστική» ιστορία του Aperol ξεκινά αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Ιταλία βγαίνει καθημαγμένη, αλλά και με σημαντικές εδαφικές προσαρτήσεις. Τότε ακριβώς στην Πάντοβα ξεκινά την περιπέτειά του άλλο ένα δείγμα της γευστικής ιδιοφυΐας των Ιταλών.
Κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης εκείνης της χρονιάς, οι αδελφοί Μπαρμπιέρι παρουσίασαν μία εφεύρεσή τους, μία «μυστική συνταγή», που έως σήμερα έχει παραμείνει αναλλοίωτη. H συνταγή προβλέπει τη σωστή εξισορρόπηση του μικρού αλκοολικού βαθμού (11%) κι ενός μίγματος από αρωματικά φυτά, που του προσφέρουν μία γεύση με σώμα και ζωντάνια, ιδανική για να χρησιμοποιηθεί ως βάση για κοκτέιλ κι όχι μόνον.
Αρχικά, το προϊόν θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη ένα από τα καλά προϊόντα της ιταλικής ποτοποιΐας, όμως εκείνο που εκτόξευσε την κυκλοφορία του είναι το σχήμα της φιάλης του: αισθησιακό ντιζάιν τύπου Λίμπερτι, που μετατράπηκε ελαφρά το 2017 ενόψει της εκατονταετηρίδας του, διατηρώντας ωστόσο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της δεκαετίας του ’20.
Η επιτυχία του βασίσθηκε σε ορισμένες «φέτες» από την πίτα της αγοράς, που πάντοτε του στάθηκαν πιστές, ακόμη και σήμερα που είναι αναγνωρισμένο καθολικά: τους νέους, τις γυναίκες και τους σπορτίβους και νεάζοντες χαρακτήρες.
Όπως όλοι οι νεώτεροι ιταλικοί μύθοι, η φήμη του εκτοξεύθηκε στην περίοδο της οικονομικής άνθησης της χώρας μεταπολεμικά. Κύριο όχημά της η εκπομπή Carosello: η φράση «Α! Aperol» από το στόμα του Τίνο Μπουατζέλι έχει γίνει εμβληματική και έχει παραμείνει ως τροπισμός στην καθημερινή γλώσσα – «ένα όνομα που κανείς δεν ξεχνάει», ακόμη και στην πραγματικότητα.
Όπως όλες οι μεγαλοφυείς ιδέες της διαφήμισης, άρκεσαν μόνον μερικές επαναλήψεις του «σποτ» για να κατακλύσει το προϊόν όλα τα ράφια των μπαρ, με τους θαμώνες τους να μιμούνται ακόμη και το ύφος του γνωστού ηθοποιού όταν το παράγγελναν.
Μολονότι στην διαφήμιση, η πρόταση για να το σερβίρουν υποδείκνυε μόνον λίγο ανθρακούχο νερό, το Aperol κατέκτησε την αγορά στη μορφή, υπό την οποία ακόμη και σήμερα όλοι το έχουμε ταυτίσει, το σπριτζ. Είναι μέσα από το γνωστό απεριτίφ, με βάση το αφρώδες κρασί, που γεννήθηκε σε όλες του τις παραλλαγές στη Βενετία και έχει γίνει γνωστό παντού. Αν και το απεριτίφ είναι κατά πολύ προγενέστερο του ποτού των αδελφών Μπαρμπιέρι, σήμερα το διώνυμο Aperol Spritz σηματοδοτεί μόνο ένα πράγμα: το ίδιο το «σπριτζ».
Στον ευτυχή αυτό γάμο, του Aperol με το αφρώδες κρασί (και τη σόδα φυσικά) οφείλεται η δεύτερη ζωή του εύγευστου αυτού ποτού. Από τη δεκαετία του ’80 η εταιρεία μεταβάλλει ριζικά την διαφημιστική στρατηγική της, στοχεύοντας στη νέα γενιά και τα ήθη της, προτάσσοντας την «παρέα, την αλέγρα διάθεση και την ξεγνοιασιά». Η εικόνα του ηθοποιού με το επίσημο σμόκιν αντικαταστάθηκε από έναν δίσκο γεμάτο με το πορτοκαλί απεριτίφ που περνά ανάμεσα από τα τραπέζια και γεννά το συναίσθημα πως το απεριτίφ αυτό είναι συνώνυμο της χαράς. Γιατί όπως διατυπώνεται στη διαφήμιση «το Aperol Spritz είναι μία λαϊκή ιεροτελεστία: ένα παραδοσιακό λιώσιμο του πάγου και σύμβολο της ζωντανής ιταλικής ατμόσφαιρας».
