Ανοίγει επίσημα σήμερα η διαδικασία εκλογής του νέου Πάπα, η οποία θα μείνει ως εκείνη με το μεγαλύτερο αριθμό εκλεκτόρων που έχει υπάρξει ποτέ στην μακραίωνη ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το ερώτημα της σημερινής διαδικασίας για την εκλογή του νέου Προκαθημένου στην πραγματικότητα αφορά στην πολιτική που θέλει να ακολουθήσει το Βατικανό μετά τη σαρωτική παρουσία του Φραγκίσκου: Θα είναι περισσότερο προοδευτική ή θα γυρίσει στα παραδοσιακά της μονοπάτια;

1

Στη βάση αυτή στηρίζονται και οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ο νέος Πάπας οι οποίες σύμφωνα με το AP κωδικοποιούνται ως εξής:

-Τα θύματα κακοποίησης απαιτούν από τον επόμενο Πάπα να θεσπίσει πολιτική μηδενικής ανοχής και να εντοπίσει καρδινάλιους με κακό ιστορικό

-Ο ρόλος των γυναικών Ο Φραγκίσκος έκανε περισσότερα για να προωθήσει τις γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στο Βατικανό από οποιονδήποτε άλλον πάπα πριν από αυτόν, και ο διάδοχός του θα πρέπει να αποφασίσει αν θα συνεχίσει αυτή την κληρονομιά, αν θα την επιταχύνει ή αν θα υποχωρήσει και θα αλλάξει πορεία.Το ζήτημα δεν είναι ασήμαντο . Οι καθολικές γυναίκες κάνουν μεγάλο μέρος του έργου της εκκλησίας σε σχολεία και νοσοκομεία και συνήθως είναι υπεύθυνες για τη μετάδοση της πίστης στην επόμενη γενιά. Αλλά εδώ και καιρό παραπονιούνται για το καθεστώς τους δεύτερης κατηγορίας σε έναν θεσμό που προορίζει την ιεροσύνη για άνδρες. Οι μοναχές φεύγουν μαζικά, είτε λόγω αποχώρησης είτε απλώς λόγω παραίτησης, γεγονός που οδηγεί σε ερωτήματα σχετικά με το μέλλον των γυναικείων θρησκευτικών ταγμάτων.

Το Βατικανό αναφέρει ότι ο αριθμός των μοναχών παγκοσμίως έχει αιμορραγήσει κατά περίπου 10.000 ετησίως για πάνω από μια δεκαετία, με τον αριθμό τους να ανέρχεται σε 599.229 στο τέλος του 2022, το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν στατιστικά στοιχεία. Το 2012, υπήρχαν 702.529 μοναχές παγκοσμίως.Ο νέος Πάπας θα πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γυναικών όχι μόνο για μεγαλύτερο λόγο στη διακυβέρνηση της εκκλησίας, αλλά και για μεγαλύτερη αναγνώριση.

«Είμαστε η μεγάλη πλειοψηφία του λαού του Θεού», δήλωσε η Μαρία Λία Ζερμπίνο, μια Αργεντινή που διορίστηκε από τον Φραγκίσκο για να συμβουλεύσει το Βατικανό για τους διορισμούς επισκόπων, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά σε γυναίκα. «Είναι θέμα δικαιοσύνης. Δεν είναι επίτευγμα του φεμινισμού, είναι προς το συμφέρον της εκκλησίας».

Το Συνέδριο Χειροτονίας Γυναικών, το οποίο υποστηρίζει τις γυναίκες ιερείς, προχωρά ένα βήμα παραπέρα. «Ο αποκλεισμός των γυναικών από το κονκλάβιο και από τη χειροτονημένη διακονία είναι αμαρτία και σκάνδαλο», ανέφερε. Ο Gervase Ndyanabo, ένας εξέχων λαϊκός ηγέτης στην Ουγκάντα, δήλωσε ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή των λαϊκών και των γυναικών στη διοίκηση των ενοριών και στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα. Η πρόοδος, είπε, έχει έρθει «με ταχύτητα χελώνας».

-Πόλωση προοδευτικών και παραδοσιακών

Μια ανώνυμη επιστολή κυκλοφόρησε μεταξύ των αξιωματούχων του Βατικανού το 2022,  στην οποία χαρακτηρίζονταν «καταστροφική» θητεία του Φραγκίσκου και δίνονταν οι κατευθύνσεις για το τι πρέπει να κάνει ένας νέος πάπας για να διορθώσει την «καταστροφή» που είχε προκαλέσει. Ο συντάκτης της ήταν ο Αυστραλός καρδινάλιος Τζορτζ Πελ, αλλά το γεγονός αυτό αποκαλύφθηκε μόνο μετά τον θάνατό του το 2023. Κάποτε στενός σύμβουλος του Φραγκίσκου αλλά πάντα συντηρητικός, ο Πελ απογοητευόταν ολοένα και περισσότερο από την παποσύνη του, υπογράφοντας την επιστολή με το ψευδώνυμο «Demos» – ο απλός λαός.

Πέρυσι, κυκλοφόρησε ένα έγγραφο ενός άλλου ανώνυμου καρδιναλίου, υπογεγραμμένο από τον «Δήμο Β΄». Συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο Πελ, καταγγέλλοντας αυτό που χαρακτήρισε «αυταρχικό, κατά καιρούς φαινομενικά εκδικητικό στυλ διακυβέρνησης του Φραγκίσκου· μια αμέλεια σε θέματα δικαίου· μια μισαλλοδοξία ακόμη και για σεβαστή διαφωνία· και – το πιο σοβαρό – ένα μοτίβο ασάφειας σε θέματα πίστης και ηθικής που προκαλεί σύγχυση μεταξύ των πιστών».

Απέδωσε την πόλωση στην εκκλησία στη σύγχυση που είχε σπείρει ο Φραγκίσκος και προέτρεψε τον επόμενο πάπα να επικεντρωθεί στην «ανάκτηση και την αποκατάσταση των αληθειών που έχουν σιγά σιγά επισκιαστεί ή χαθεί μεταξύ πολλών Χριστιανών».

Αυτές οι επιστολές υπογράμμισαν τις παλαιές διαιρέσεις μεταξύ των παραδοσιακών και των προοδευτικών στην Καθολική Εκκλησία, οι οποίες επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Φραγκίσκου . Έδωσε έμφαση στην ένταξη και τη «συνοδικότητα», ή την ακρόαση των πιστών, και κατέστειλε τους παραδοσιακούς περιορίζοντας τον εορτασμό της παλιάς Λατινικής Λειτουργίας. Ενώ οι συντηρητικοί μπορεί να μην έχουν αρκετές ψήφους για να εκλέξουν έναν δικό τους πάπα, ένας νέος πάπας θα πρέπει να προσπαθήσει να αποκαταστήσει την ενότητα.

Η πόλωση είναι έντονα αισθητή στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου όποιος χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αμφισβητήσει την οπτική του Βατικανού ή ακόμα και της τοπικής εκκλησίας, δήλωσε ο καθηγητής Στίβεν Μίλις της Καθολικής Θεολογικής Ένωσης στο Σικάγο.Τέτοιες μορφές επικοινωνίας «μπορεί να έχουν μια αφήγηση για το τι είναι ο Καθολικισμός που δεν προέρχεται από κανέναν χειροτονημένο ιερέα, από κανέναν επίσκοπο, και μπορούν, νύχτα με τη νύχτα, σε όλο τον κόσμο, να υποδηλώνουν ότι ο πάπας κάνει λάθος», είπε.

-Σεξουαλική κακοποίηση από κληρικούς

Ενώ πολλοί ηγέτες της εκκλησίας θα ήθελαν να πιστεύουν ότι τα σκάνδαλα σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς ανήκουν στο παρελθόν, τα θύματα και οι υποστηρικτές τους θέλουν ο νέος πάπας να το αντιμετωπίσει ως ύψιστη προτεραιότητα.Ο Φραγκίσκος και ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ έλαβαν μέτρα για να τερματίσουν δεκαετίες κακοποίησης και συγκάλυψης, αλλάζοντας τους εκκλησιαστικούς νόμους για να τιμωρήσουν τους κακοποιητές και τους κληρικούς ανωτέρους τους που έκρυβαν τα αδικοπραγήματά τους.

Ωστόσο, εξακολουθεί να βασιλεύει μια κουλτούρα ατιμωρησίας και οι εκκλησιαστικές αρχές μόλις που έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν άλλες μορφές πνευματικής και ψυχολογικής κακοποίησης που έχουν τραυματίσει γενιές πιστών. Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη έκρηξη του σκανδάλου σεξουαλικής κακοποίησης στις ΗΠΑ, εξακολουθεί να μην υπάρχει διαφάνεια από το Βατικανό σχετικά με το βάθος του προβλήματος ή τον τρόπο με τον οποίο έχουν χειριστεί οι υποθέσεις.

Ο νέος Πάπας πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τον υπάρχοντα φόρτο υποθέσεων, αλλά και τη συνεχιζόμενη οργή από απλούς Καθολικούς και τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις σε μέρη του κόσμου όπου το σκάνδαλο δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.

Πριν από το κονκλάβιο, ομάδες επιζώντων και οι υποστηρικτές τους πραγματοποίησαν συνεντεύξεις Τύπου στη Ρώμη για να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημα. Δημιούργησαν διαδικτυακές βάσεις δεδομένων για να καταγγείλουν καρδινάλιους που απέτυχαν στις υποθέσεις και απαίτησαν από το Βατικανό να υιοθετήσει επιτέλους μια πολιτική μηδενικής ανοχής για να αποκλείσει οποιονδήποτε κακοποιητή από την ιερατική διακονία. Ο Πίτερ Άισλι της αμερικανικής ομάδας SNAP δήλωσε ότι ήταν «τρελό και παράξενο» το γεγονός ότι η εκκλησία δεν εφαρμόζει την ίδια αυστηρότητα στους κακοποιητές που εφαρμόζει στον καθορισμό κριτηρίων για τη χειροτονία.

«Δεν μπορείς να είσαι παντρεμένος άντρας και ιερέας», είπε. «Δεν μπορείς να είσαι γυναίκα και ιερέας… Αλλά μπορείς να είσαι παιδόφιλος και ιερέας».

Η ΛΟΑΤΚΙ+  κοινότητα

Ο Φραγκίσκος είπε το πασίγωνστο σε όλους «Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω;» όταν ρωτήθηκε το 2013 για έναν φερόμενο ως ομοφυλόφιλο μονσινιόρο στο Βατικανό. Ο Φραγκίσκος προσπάθησε να διαβεβαιώσει τους ομοφυλόφιλους ότι ο Θεός τους αγαπά όπως είναι, ότι «το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι έγκλημα» και ότι όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στην εκκλησία.

Ο διάδοχός του πρέπει να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει αυτή την προσέγγιση ή αν θα κάνει πίσω. Υπάρχει μεγάλη υποστήριξη για την άρση της. Το 2024, Αφρικανοί επίσκοποι εξέδωσαν μια πανηπειρωτική διαφωνία για την απόφαση του Φραγκίσκου που επέτρεπε στους ιερείς να ευλογούν τα ομόφυλα ζευγάρια, και επίσκοποι από όλο τον κόσμο που παρευρέθηκαν στη σύνοδό του για το μέλλον της εκκλησίας υποστήριξαν τη ρητή αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

«Θέλουμε μια ενωμένη Καθολική Εκκλησία, αλλά πρέπει να μείνουμε στα θεμελιώδη», δήλωσε ο Ντιάναμπο, ο λαϊκός ηγέτης της Ουγκάντα. «Το ευαγγέλιο δεν πρέπει να αλλάξει καθόλου λόγω της δικής μας ανθρώπινης αδυναμίας».

Ο αιδεσιμότατος Τζέιμς Μάρτιν, ο οποίος επιδιώκει να χτίσει γέφυρες με τους ΛΟΑΤΚΙ+ Καθολικούς, γνωρίζει το βαθμό της αντίθεσης, αλλά παραμένει αισιόδοξος.

«Η πρόκληση για τον νέο Πάπα είναι να συνεχίσει την κληρονομιά του Φραγκίσκου να προσεγγίζει μια ομάδα που έχει νιώσει αποκλεισμένη από την εκκλησία της», είπε ο Μάρτιν. «Με βάση τη σύνοδο, θα έλεγα ότι πολλοί καρδινάλιοι αισθάνονται ότι πρέπει να υπάρχει υποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων επειδή γνωρίζουν τις επισκοπές τους. Αλλά το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό είναι άγνωστο».

Διαβάστε επίσης:

Αντιδράσεις για το ψηφιακό πελατολόγιο- Πού γίνεται υποχρεωτικό από την 1η Ιουλίου

Τι θα συζητήσουν Κυριάκος Μητσοτάκης – Αλ Σίσι στο Μαξίμου

Λιβάνιος: Πρόγραμμα 3 ταχυτήτων για την αξιολόγηση του δημοσίου – Έως 24 Μαΐου η… βαθμολογία των πολιτών