Σαν σήμερα 20 Νοεμβρίου: Η απόπειρα δολοφονίας του Βαρδή Βαρδινογιάννη από τη «17Ν»

Πολλά και σημαντικά τα γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα 20 Νοεμβρίου. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν η θεμελίωση του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδας που έγινε το 1933.

Το 1990 σαν σήμερα γίνεται η απόπειρα δολοφονίας κατά του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Από θαύμα ο γνωστός επιχειρηματίας γλιτώνει από την επίθεση με ρουκέτες της τρομοκρατικής οργάνωσης «17Ν».

Επ;iσης, σαν σήμερα το 1995 εισάγεται εσπευσμένα στο Ωνάσειο ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η αρχή του τέλους του μεγάλου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, έχει ξεκινήσει.

 

Η απόπειρα κατά Βαρδή

Ήταν 9.20 το πρωί όταν ο 57χρονος τότε επιχειρηματίας Βαρδής Βαρδινογιάννης έγινε στόχος τρομοκρατικής επίθεσης στην πλατεία Διλβόη της Νέας Ερυθραίας. Η 17Ν είχε στήσει καρτέρι και εκτόξευσε τρεις ρουκέτες, με τον επιχειρηματία να σώζεται λόγω της ισχυρής θωράκισης του οχήματός του, αλλά και της μη συντονισμένης πυροδότησης μιας βόμβας τοποθετημένης σε σταθμευμένο αυτοκίνητο. Στην ομολογία του το 2002, ο συλληφθείς Χριστόδουλος Ξηρός παραδέχθηκε τη συμμετοχή του ίδιου στην απόπειρα δολοφονίας του Βαρδινογιάννη, όπως και τριών ακόμη μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης.

Εγραφαν οι εφημερίδες: «Το μεγάλο κτύπημα με το οποίο είχε απειλήσει η τρομοκρατική οργάνωση “17 Νοέμβρη”, στις τελευταίες προκηρύξεις της, πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί με μια καλοστημένη επιχείρηση που στόχο είχε τον επιχειρηματία κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη. Τα μέλη της “17Ν” προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον κ. Βαρδινογιάννη, με έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου μέσα στο οποίο, για μεγαλύτερη “σιγουριά”, είχαν εγκαταστήσει σύστημα εκτοξευόμενων ρουκετών. Παρά τη φοβερή έκρηξη η θωρακισμένη Μερσεντές του επιχειρηματία άντεξε ενώ οι τρεις ρουκέτες δεν βρήκαν, ευτυχώς, τον στόχο τους.»

 

 

Το… τανκ του επιχειρηματία, όπως έλεγαν το αυτοκίνητό του εξαιτίας της θωράκισής του, είχε αντέξει…

Η χρήση τριών ρουκετών και μιας βόμβας είχε κάνει εντύπωση στους αστυνομικούς καθώς ήταν κάτι που «έδειχνε τη σιγουριά των μελών της ’17Ν’ στο στήσιμο τέτοιων, μεγάλου ρίσκου, επιχειρήσεων». Ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξεως είχε κατηγορήσει την «17Ν» ότι ήθελε να προκαλέσει τον θάνατο σε 15-20 άτομα με αυτήν την επίθεση.

Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης στην κατάθεσή του απέκλεισε το ενδεχόμενο πολιτικού κινήτρου στην δολοφονική επίθεση και δήλωσε πως δεν γνώριζε για ποιον λόγο η «17Ν» επιχείρησε να επιτεθεί.

 

 

Σε συνομιλία που είχε αμέσως μετά την επίθεση με τον στενό φίλο του Αντώνη Λιβάνη (τότε διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου) είπε με ψυχραιμία: «..σούταρε πέναλτι ο Σαραβάκος και βρήκε το δοκάρι…».

Ο τύπος της εποχής στάθηκε στην επιχειρησιακή ετοιμότητα της οργάνωσης αλλά και στο γεγονός πως έγινε χρήση τριών ρουκετών, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν.

Αργότερα η «17Ν» δημοσιοποίησε πολυσέλιδη προκήρυξη αναλαμβάνοντας την ευθύνη και εξηγώντας ότι απέτυχε λόγω του «θωρακισμένου θηρίου» που μετέφερε τον επιχειρηματία.

Η είδηση συντάραξε την ελληνική κοινωνία. Η τρομοκρατική οργάνωση της «17Ν» συνέχισε την παράνομη δράση της για ακόμα 12 χρόνια, μέχρι που η αστυνομία έφτασε στην εξάρθρωσή της. Στην ομολογία του ο Χριστόδουλος Ξηρός παραδέχθηκε την συμμετοχή του ίδιου στην απόπειρα δολοφονίας και ακόμα τριών μελών της οργάνωσης.

Τι έγραψε ο Τύπος

Έγινε για πρώτη φορά αναφορά στην οργάνωση και στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των μελών της 17Ν, αφού μια τέτοια επίθεση – με τρεις ρουκέτες – στο κέντρο της Αθήνας δεν είχε επιχειρηθεί ποτέ στο παρελθόν.

“17Ν: Νέα λίστα στόχων” έγραφε η Ελευθεροτυπία στις 22.11.1990, η οποία εκτιμούσε ότι μέσα σε αυτήν περιλαμβανόταν και Υπουργός.

Η Αστυνομία έχει στη διάθεσή της την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, ο οποίος στην προανακριτική του κατάθεση παραδέχθηκε τη συμμετοχή του: “… Συμμετείχα στην ενέργεια εκτόξευσης τριών ρουκετών κατά του Βαρδινογιάννη, στην Εκάλη. Μαζί μου ήταν ο αδελφός μου ο Σάββας, ο Λουκάς (σ.σ.: Κουφοντίνας) και πιθανόν ο “Χάρης” (σ.σ.: Ηρακλής Κωστάρης). […] Στη συγκεκριμένη περίπτωση το μπουτόν το πάτησε ή ο Σάββας ή ο Λουκάς”.

Το Βαρδινογιάννη τον είχε φωτογραφίσει στις προκηρύξεις της, η 17Ν του 1990 ήταν φορτωμένη με απειλές εναντίον ανθρώπινων στόχων, προειδοποιούσε/απειλούσε ονομαστικά, είχε στο στόχαστρο το Μίνωα Κυριακού, τον Αριστείδη Αλαφούζο, τον τότε Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, Δημ. Γερμίδη, τον τότε Δήμαρχο Αθηναίων Μιλτιάδη Έβερτ, το Σπύρο Λάτση, το Βαρδή Βαρδινογιάννη.

Στην προκήρυξη μετά το χτύπημα της πλατείας Διλβόη, κατονόμασε για πρώτη φορά τις γερμανικές εταιρείες Siemens και Lufthansa που από τότε είχαν μπει στο παιχνίδι της εγχώριας αγοράς (κυρίως προβληματικών επιχειρήσεων), στρέφετο ξεκάθαρα εναντίον της επεκτατικής πολιτικής των Γερμανών χαρακτηρίζοντάς τους ‘4ο Ράιχ’, που ήθελε να εξαγοράσει τις ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ χρωστούσε ακόμη τις αποζημιώσεις από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

το πολυσέλιδο κείμενο, η 17Ν εξήγησε και γιατί διάλεξε ως στόχο τον Βαρδή Βαρδινογιάννη και γιατί δεν τα κατάφερε. Αναφέρει πώς ξεκίνησαν οι Βαρδινογιάννηδες, με ποιον τρόπο ανήλθαν στην ελίτ, ποια μέσα χρησιμοποίησαν, παραθέτοντας μια μακροσκελή ανάλυση γεμάτη άγνωστα στοιχεία και αναλύοντας τις συνθήκες ανάπτυξης του εφοπλιστικού κυκλώματος γενικότερα. Την αποτυχία της απόπειρας δολοφονίας του Βαρδή τη ‘χρεώνει’ στο θωρακισμένο θηρίο που μετέφερε τον επιχειρηματία, “ένα κινητό φρούριο πέντε χιλιάδων κυβικών που κόστισε 95 εκατομμύρια δραχμές” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ας δούμε αναλυτικά τα γεγονότα:

 

284: Μετά τη δολοφονία του αυτοκράτορα Νουμεριανού, οι στρατηγοί ανακηρύσσουν αυτοκράτορα της Ρώμης το Διοκλητιανό.

1820: Μία λευκή φάλαινα 80 τόνων επιτίθεται κατά του φαλαινοθηρικού πλοίου Έσεξ, 2.000 ναυτικά μίλια δυτικά των ακτών της Νοτίου Αμερικής. Από τα είκοσι άτομα που μπαίνουν στις τρεις βάρκες του πλοίου μόνο οκτώ θα επιζήσουν τελικά. Το επεισόδιο θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το αριστούργημα του Χέρμαν Μέλβιλ, Μόμπι Ντικ.

1873: Η Βούδα και η Πέστη, που τις χωρίζει ο ποταμός Δούναβης, ενώνονται και δημιουργούν την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη.

1910: Ξεσπά η Μεξικανική Επανάσταση, ενάντια στον πρόεδρο Πορφύριο Ντιάζ, υπό την ηγεσία του Φρανσίσκο Μαντέρο.

1912: Β’ Βαλκανικός Πόλεμος: Συνάπτεται δεκαπενθήμερη ανακωχή στο Μπαχτσέκιοϊ της Τσατάλτζας, μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Βουλγαρίας, η οποία εκπροσωπεί και τις κυβερνήσεις της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Έτσι, μόνο η Ελλάδα συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας.

1917: Η Ουκρανία κηρύσσει την ανεξαρτησία της από τη Ρωσία.

1920: Ιδρύεται η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ), το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στη ναυτιλία.

1922: Ιδρύονται συνοικισμοί σε ολόκληρη την Ελλάδα για τη στέγαση των προσφύγων. Την ίδια μέρα ξεκινά στην Ελβετία η Διεθνής Συνδιάσκεψη που θα λύσει τις διαφορές ανάμεσα στις συμμαχικές δυνάμεις και την Τουρκία, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Συνθήκη της Λωζάνης θα υπογραφεί στις 24 Ιουλίου 1923.

1923: Ο Αμερικανός Γκάρετ Μόργκαν πατεντάρει το φωτεινό σηματοδότη.

1931: Το ισπανικό Κοινοβούλιο κατηγορεί τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ’ για εσχάτη προδοσία και παραβίαση του Συντάγματος της χώρας.

1933: Θεμελιώνεται το νέο μέγαρο της Τράπεζας της Ελλάδας, σε οικόπεδό της επί της οδού Πανεπιστημίου.

1945: Αρχίζει η Δίκη της Νυρεμβέργης, με 24 Ναζί να κάθονται στο εδώλιο για εγκλήματα πολέμου.

1947: Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’, τότε διάδοχος-πριγκίπισσα, παντρεύεται τον Φίλιππο Μαουντμπάντεν, δούκα του Εδιμβούργου, στο Αββαείο του Ουεστμινστερ στο Λονδίνο, πέντε χρόνια πριν ανέβει στο θρόνο της Βρετανίας.

1952: Το σπίτι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο γίνεται μουσείο.

1959: Υπογράφεται στον ΟΗΕ η Διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού.

1959: Συγκροτείται η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) στον Άγιο Στέφανο Αττικής (Μπογιάτι), μετά την υπογραφή της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

1962: Ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζον Κένεντι, βεβαιώνεται ότι η ΕΣΣΔ έχει απομακρύνει όλους τους πυραύλους της από την Κούβα και διατάζει τη διακοπή του αποκλεισμού του νησιού από τις ΗΠΑ, που είχε διάρκεια ένα μήνα.

1964: Το Βατικανό αθωώνει τους Εβραίους από την ενοχή για τη σταύρωση του Ιησού.

1974: Σημειώνεται το πρώτο δυστύχημα με αεροσκάφος τύπου Boeing 747. Ανήκει στη γερμανική αεροπορική εταιρία Lufthansa και συντρίβεται στο Ναϊρόμπι της Κένυας, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο 59 άτομα.

1977: Η Νέα Δημοκρατία κερδίζει τις δεύτερες εκλογές της μεταπολίτευσης, με ποσοστό 41,85%. Το ΠΑΣΟΚ καθίσταται αξιωματική αντιπολίτευση με το 25,33% των ψήφων.

1979: Ένοπλοι μουσουλμάνοι καταλαμβάνουν τη Μέκκα και κρατούν ομήρους 6.000 πιστούς για δύο εβδομάδες. Η τελική επίθεση απελευθέρωσης των ομήρων θα γίνει από δυνάμεις του Πακιστάν με την υποστήριξη Γάλλων κομάντο. Θα επακολουθήσει ένα μακελειό όπου θα βρουν το θάνατο 377 άνθρωποι και θα τραυματιστούν 600.

1985:Η Microsoft λανσάρει το λειτουργικό σύστημα Windows 1.0.

1989: Υπογράφεται στον ΟΗΕ η Διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού. Έκτοτε, κάθε χρόνο η 20η Νοεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

1990: Δολοφονική απόπειρα από τη 17 Νοέμβρη με εκτόξευση ρουκετών κατά του Βαρδή Βαρδινογιάννη σημειώνεται στη Νέα Ερυθραία. Το τεθωρακισμένο αυτοκίνητο του επιχειρηματία, του σώζει τη ζωή. Ο ίδιος στην κατάθεσή του, απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπήρξαν πολιτικά κίνητρα στην επίθεση εναντίον του ενώ είπε ότι δεν γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους επεχείρησε να τον σκοτώσει η «17N».

1991: Ελικόπτερο που μεταφέρει 19 μέλη ειρηνευτικής αποστολής με αξιωματούχους και δημοσιογράφους από τη Ρωσία, το Καζακστάν και το Αζερμπαϊτζάν καταρρίπτεται στο Αζερμπαϊτζάν από αρμενικές στρατιωτικές δυνάμεις.

1995: Ο Ανδρέας Παπανδρέου εισάγεται εσπευσμένα στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο με σοβαρά προβλήματα υγείας.

2003: Στην Κωνσταντινούπολη, άλλα 27 άτομα βρίσκουν τραγικό θάνατο και πάλι από παγιδευμένα αυτοκίνητα, που εκρήγνυνται έξω από το βρετανικό προξενείο και τη βρετανικών συμφερόντων τράπεζα HSBC. Η πρώτη επίθεση είχε γίνει πριν από πέντε μέρες, στις συναγωγές Νέβε Σαλόμ και Μπεθ Ισραέλ, με αποτέλεσμα το θάνατο 25 ανθρώπων και τον τραυματισμό εκατοντάδων. Την ευθύνη για τις δύο διπλές επιθέσεις αναλαμβάνει τουρκική ισλαμική οργάνωση για λογαριασμό και της Αλ Κάιντα. Την ίδια μέρα, συλλαμβάνεται ο γνωστός τραγουδιστής Μάικλ Τζάκσον, με την κατηγόρια της αποπλάνησης ανηλίκου.

Γεννήσεις

270 – Μαξιμίνος Β’, Ρωμαίος αυτοκράτορας

1629 – Ερνέστος Αύγουστος, εκλέκτορας του Μπρούνσβικ-Λύνεμπουργκ

1629 – Πίτερ ντε Χόοχ, Ολλανδός ζωγράφος

1753 – Λουί Αλεξάντρ Μπερτιέ, Γάλλος στρατάρχης

1757 – Φιλίπ Μπριντέλ, Ελβετός συγγραφέας

1761 – Πάπας Πίος Η’

1846 – Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός

1850 – Βίλχελμ Κλάιν, Γερμανός αρχαιολόγος

1858 – Σέλμα Λάγκερλεφ, Σουηδή συγγραφέας

1876 – Ρούντολφ Κοχ, Γερμανός γραφίστας

1889 – Έντγουιν Χαμπλ, Αμερικανός αστρονόμος

1912 – Όθων των Αψβούργων, Αυστριακός πρίγκιπας

1913 – Κώστας Χούμης, Έλληνας ποδοσφαιριστής

1920 – Κώστας Καπνίσης, Έλληνας συνθέτης

1923 – Ναντίν Γκόρντιμερ, Νοτιοαφρικανή συγγραφέας και ακτιβίστρια

1924 – Μπενουά Μάντελμπροτ, Πολωνός μαθηματικός

1924 – Μισέλ Ριφατέρ, Γάλλος κριτικός λογοτεχνίας

1925 – Ρόμπερτ Κένεντι, Αμερικανός πολιτικός

1925 – Μάγια Πλισέτσκαγια, Ρωσίδα μπαλαρίνα

1927 – Εστέλ Πάρσονς, Αμερικανίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης

1935 – Λίο Φάλκαμ, πρόεδρος των Ομόσπονδων Πολιτειών Μικρονησίας

1936 – Ντον Ντελίλο, Αμερικανός συγγραφέας

1942 – Τζο Μπάιντεν, Αμερικανός πολιτικός

1946 – Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος

1957 – Γκούντλακ Τζόναθαν, Νιγηριανός πολιτικός

1960 – Άλεν Τσάστνετ, πολιτικός από την Αγία Λουκία

1974 – Μέμος Μπεγνής, Έλληνας ηθοποιός

Θάνατοι

284 – Νουμεριανός, Ρωμαίος αυτοκράτορας

471 – Γεννάδιος Α’, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

869 – Έντμουντ ο Μάρτυρας, βασιλιάς της Ανατολικής Αγγλίας

996 – Ριχάρδος Α’, δούκας της Νορμανδίας

1503 – Μάγκνους Β’, δούκας του Μεκλεμβούργου

1593 – Χανς Μπολ, Φλαμανδός καλλιτέχνης

1607 – Τζόρτζιο Μπάστα, Ιταλός στρατηγός

1737 – Καρολίνα του Άνσμπαχ, βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας

1894 – Αντόν Ρουμπινστάιν, Ρώσος πιανίστας και συνθέτης

1910 – Λέων Τολστόι, Ρώσος συγγραφέας

1925 – Αλεξάνδρα της Δανίας, βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου

1934 – Βίλεμ ντε Σίτερ, Ολλανδός μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος

1936 – Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι, Ισπανός ακτιβιστής

1936 – Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, Ισπανός πολιτικός

1947 – Βόλφγκανγκ Μπόρχερτ, Γερμανός συγγραφέας

1952 – Μπενεντέτο Κρότσε, Ιταλός φιλόσοφος και πολιτικός

1975 – Φρανθίσκο Φράνκο, Ισπανός δικτάτορας

1978 – Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Ιταλός ζωγράφος

1985 – Χρήστος Γερακίνης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός

1999 – Αμιντόρε Φανφάνι, Ιταλός πολιτικός

2000 – Μιχάλης Στεφανίδης, Έλληνας πολιτικός

2006 – Ρόμπερτ Όλτμαν, Αμερικανός σκηνοθέτης

2009 – Λίνο Λατσεντέλλι, Ιταλός ορειβάτης

2012 – Χρόνης Μίσσιος, Έλληνας λογοτέχνης αντιστασιακός και ακτιβιστής

2013 – Κώστας Παπάζογλου, Έλληνας ποδοσφαιριστής

2016 – Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, Έλληνας πολιτικός