Ο σπουδαίος, ο ανυπέρβλητος Διονύσης Σαββόπουλος που πέθανε το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 81 ετών, έγραψε συγκλονιστικά τραγούδια. Ενα από αυτά και η «Συννεφούλα».

Πριν από μερικά χρόνια, σε μια συνέντευξή του στο Mega είχε περιγράψει πώς έγραψε το τραγούδι αυτό που ακούγεται ακόμη και σήμερα και συγκινεί.

1

Οπως είπε πήρε την έμπνευση για τη «Συννεφούλα», κάνοντας μια βόλτα στο παρελθόν του, όταν ήταν έφηβος.

Τότε, μια ταινία του Τρυφώ στην οποία έπαιζε ένα βαλς, αλλά και «μια τσαπερδόνα που τον ταλαιπωρούσε εκείνη την περίοδο», υπήρξαν η αφορμή για να σκαρφιστεί για πρώτη φορά τα στιχάκια της «Συννεφούλας».

«Κράτησα την ιδέα, και αργότερα έβαλα άλλη μουσική πιο ταιριαστή σε αυτούς τους ευτυχο-δυστυχισμένους στίχους και έγινε το εξής τραγουδάκι», είπε.

«Σ’ αυτήν την ταινία το “Il Corsaro Nero” μου’ χουν κατακλέψει τη μουσική απ’ τη “Συννεφούλα”. Και στους τίτλους και γενικά. Το είπα στη δισκογραφική μου εταιρεία, το είπα και στην ΑΕΠΙ, δεν κάνανε τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό. Μετά βγήκαν και διάφοροι έξυπνοι και γράφανε ότι εγώ έχω κλέψει τη μουσική αυτή από το “Il Corsaro Nero”. Δηλαδή, εμ κλεμμένος, εμ και δαρμένος», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Η ταινία προβλήθηκε στη χώρα μας, με τον τίτλο «Ο Μαύρος Κουρσάρος» στην Α’ προβολή. Στη συνέχεια, επαναπροβλήθηκε με δύο διαφορετικούς τίτλους.«Δυο Τρελοί Τρελοί Κουρσάροι» και «Κατ’ Εντολήν του Βασιλέως»…

Τη μουσική της ταινίας, υπογράφει ο Gino Peguri.

 

Οι στίχοι

Είχα μια αγάπη, αχ καρδούλα μου,
που `μοιαζε συννεφάκι, συννεφούλα μου.
Σαν συννεφάκι φεύγει ξαναγυρνάει
μ’ αγαπά τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι ένα βράδυ αχ καρδούλα μου
διώχνω ξαφνικά τη συννεφούλα μου.
Δεν αντέχω άλλο πια να με γελάει
μ’ αγαπάει τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι έρχεται ο Απρίλης αχ καρδούλα μου
να κι ο Μάης συννεφούλα μου.
Δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή.

Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ
και τριγύρνα μ’ όσους θέλεις κάθε βράδυ.
Δεν αντέχω άλλο να `μαι μοναχός
μ’ αγαπάς τη μια κι ας με ξεχνάς την άλλη.