Άρτεμις Μπαλτογιάννη: Όταν η Τέχνη συναντά την Αστροφυσική

Άρτεμις Μπαλτογιάννη

Περιεχόμενα

Ιδού μια αίθουσα τέχνης που δεν λειτουργεί όπως άλλες στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον εκθεσιακό χώρο The Intermission που ανήκει στη σύμβουλο τέχνης Άρτεμις Μπαλτογιάννη.

Επιμελημένη φιλοξενία

Στον The Intermission εφαρμόζει ένα πρωτόφαντο μοντέλο «επιμελημένης φιλοξενίας», όπως το έχει η ίδια χαρακτηρίσει στο mononews.

Λειτουργεί επισυνάπτοντας συνεργασίες με πρωτοποριακές αλλά στιβαρές γκαλερί του εξωτερικού παρουσιάζοντας στην Ελλάδα τους διεθνείς καλλιτέχνες που αυτές εκπροσωπούν. Και συγκεκριμένα στον Πειραιά, όπου εδράζει ο χώρος The Intermission.

Δεν εκπροσωπεί δηλαδή η ίδια η Άρτεμις Μπαλτογιάννη τους καλλιτέχνες που παρουσιάζει. Και φυσικά, ο The Intermission παραμένει μη κερδοσκοπικός χώρος τέχνης, που στοχεύει μόνο στην ενημέρωση, στη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στην ημέτερη πραγματικότητα και το εξωτερικό, όσον αφορά στην Τέχνη.

Κάθε φιλοξενούμενος καλλιτέχνης δημιουργεί νέο έργο για το The Intermission. Η έκθεση λειτουργεί ως έναυσμα, εφαλτήριο καλλιτεχνικής παραγωγής.

Νέοι συλλέκτες

Αυτό το επιμελητικό σχήμα εμπνεύστηκε η Άρτεμις Μπαλτογιάννη αποκτώντας εμπειρία ως σύμβουλος τέχνης στο Λος Άντζελες, στη Νέα Υόρκη και αλλού. Πελάτες της, οι νέοι τζετ σέτερς, κυρίως ξένοι, που θέλουν να αναδειχθούν ως συλλέκτες με gravitas. Ψάχνουν να αγοράσουν (ακριβή) τέχνη, στην αιχμή του δόρατος. Η Άρτεμις Μπαλτογιάννη θεωρείται ο άνθρωπός τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τωρινή έκθεση της Stella Zhong (Στέλλα Ζονγκ) στο The Intermission μέσω της συνεργασίας με τη νεουρκέζικη γκαλερί Chapter NY.

Πρόκειται για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και πολυσυζητημένες δημιουργούς του εξωτερικού.

Στην πρώτη της έκθεση στην Chapter NY στη Νέα Υόρκη, η Στέλλα Ζονγκ δημιούργησε έναν μεταφυσικό χώρο που λειτουργούσε σαν παράλληλο σύμπαν, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στην πραγματική και τη φανταστική εμπειρία.

Ένα υπερυψωμένο δάπεδο απλωνόταν πάνω από τον εκθεσιακό χώρο, διασπώντας την προσοχή του θεατή από το κέντρο της γκαλερί. Κάτω από το πάτωμα, η Ζονγκ συγκρότησε μια ομάδα («αστερισμό») από μη αναπαραστατικά, ιδιότυπα γλυπτά που εκτελούσαν κινήσεις κοπής, αναδιοργάνωσης και αναδιαμόρφωσης προσομοιώνοντας έτσι την αέναη διάσπαση και συγχώνευση των σωματιδίων.

Οι μορφές τους διακρίνονταν μόνο εν μέρει, μέσα από στρογγυλεμένες οπές στην επιφάνεια του δαπέδου ανατρέποντας ριζικά τον συμβατικό τρόπο θέασης.

Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργούσε την αίσθηση της οπτικής πλάνης.

Η Ζονγκ αρνήθηκε λοιπόν να ικανοποιήσει τη φυσική παρόρμηση του θεατή και να του δείξει τι «είναι», την οντότητα της σύνθεσης. Δεν τον βοήθησε να δημιουργήσει συνδέσεις, να βγάλει νόημα, να καταλάβει. Αντιθέτως, τον ώθησε να αναλογιστεί την πιθανή φύση και ύπαρξη της.

Αστροφυσική

Στον The Intermission, η Άρτεμις Μπαλτογιάννη με την Chapter NY παρουσιάζουν την έκθεση Inertia.

Η Στέλλα Ζονγκ πειραματίζεται εν προκειμένω με την έννοια της αδράνειας, την υπέρθεση και την τοπολογία ως συστατικά για την αθανασία.

Σε αυτούς τους εννοιολογικούς λαβυρίνθους θα εντρυφήσει και ο θεατής μέσα από μια εγκατάσταση αφηρημένων γλυπτών.

Αυτή η σύνθεση με μεικτά μέσα παραπέμπει και πάλι σε συγκερασμό -εικόνες, αισθήσεις, αναπαραστάσεις της αστροφυσικής. Και επιπλέον αυτή τη φορά με αναφορές στην τεχνολογία της αστρονομίας, με σκοπό πάντα την υπέρβαση της ανθρώπινης εμπειρίας.

Το φεύγα από την πραγματικότητα.