• Top Stories

    Wall Street Journal: Ή νέα μέτρα ή νέο μνημόνιο για την Ελλάδα

    • NewsRoom


    Σε μία ήπειρο που μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις, η Ελλάδα παραμένει το “λίκνο” της ευρωπαϊκής δυσλειτουργίας, σημειώνει η Wall Street Journal σε δημοσίευμα με τίτλο: “Ελλάδα και πιστωτές επιστρέφουν σε τροχιά σύγκρουσης”.

    Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, μπορεί η χώρα να έφυγε από τα πρωτοσέλιδα τους τελευταίους μήνες, ωστόσο οι ποικίλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει παραμένουν θαμμένες κάτω από το κύμα ρευστότητας που φέρνουν τα πακέτα διάσωσης. Και πάλι, όμως, παραμένει η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση της Ευρωζώνης. Και αυτό επειδή η περίπτωση της Ελλάδας υποχρεώνει την Ευρωζώνη να κάνει κάτι που μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί ανίκανη να πράξει εκτός υπό ορισμένες συνθήκες εξαιρετικής οικονομικής πίεσης: να λάβει συλλογική πολιτική απόφαση.

    Αναφερόμενο στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup, το δημοσίευμα αναφέρει ότι η απόφαση μοιάζει προφανής: θα πρέπει να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και να τεθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για τα εναπομείναντα δύο έτη της διάρκειάς του. Αυτή η απόφαση με τη σειρά της θα “ξεκλειδώσει” την επόμενη δόση.

    Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται. Η WSJ εξηγεί ότι η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν υποσχεθεί στα κοινοβούλιά τους να μην ζητήσουν επιπλέον χρήματα για την Ελλάδα εάν το ΔΝΤ δεν ανανεώσει τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα. Αλλά το ΔΝΤ δηλώνει ότι δεν θα το κάνει μέχρις ότου διασφαλίσει πως το φορτίο χρέους της Ελλάδας είναι διατηρήσιμο. Για το Ταμείο, τίθεται ζήτημα θεσμικής αξιοπιστίας. Έχει ήδη προσυπογράψει δύο αποτυχημένα προγράμματα και είναι αποφασισμένο να μην συμμετέχει σε τρίτο εάν δεν πειστεί πως η Ελλάδα θα μπορεί να επιστρέψει στις αγορές στο τέλος του προγράμματος.

    Η σύμπλευση των δύο πλευρών – Ευρωζώνης και ΔΝΤ – εξαρτάται από τη συμφωνία για τους μακροπρόθεσμους στόχους, εξηγεί η WSJ. Βάσει των όρων του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα δεσμεύεται μεσοπρόθεσμα να πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ. Η Γερμανία θεωρεί πως “μεσοπρόθεσμα” σημαίνει τουλάχιστον ακόμη μια δεκαετία. Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, θεωρεί απίθανο η Ελλάδα να καταφέρει να πετυχαίνει τόσο υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα για τόσο μεγάλο διάστημα. Λίγες χώρες έχουν καταφέρει κάτι ανάλογο παρελθόν και καμία από αυτές δεν έχει τόσο αδύναμη διακυβέρνηση όσο η Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα της οποίας παραδοσιακά υπήρξε διαπερατό από τα αιτήματα των κατεστημένων συμφερόντων.

    Στην πραγματικότητα, εξηγεί η WSJ, το ΔΝΤ είναι σκεπτικό για το εάν η Ελλάδα θα καταφέρει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% ακόμη και το 2018 και θα ήταν πιο άνετο με έναν στόχο για πλεόνασμα 1,5% την επόμενη δεκαετία. Ωστόσο, μια τέτοια συμφωνία θα ήταν πολιτικά τοξική για τη Γερμανία δεδομένου ότι, βάσει των δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωζώνης, πολλές χώρες υποχρεούνται να διατηρούν ανάλογα υψηλά πλεονάσματα για πολλά χρόνια. Φυσικά, όσο χαμηλότερος στόχος τεθεί για το έλλειμμα, τόσο μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους θα χρειαστεί.

    Η WSJ αναφέρει ότι ο τρόπος επίλυσης αυτού του αδιεξόδου κάθε άλλο παρά ξεκάθαρος είναι. Η αντιπαράθεση έχει ήδη απειλήσει δυο φορές στο παρελθόν να εκτροχιάσει το πρόγραμμα. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν η Γερμανία που έκανε τα στραβά μάτια και αποφάσισε να αποδεσμεύσει χρήματα για την Ελλάδα στη βάση της δέσμευσης από το ΔΝΤ ότι θα “ανέβει στο τρένο” έως τα τέλη του τρέχοντος έτους. Ωστόσο, είναι απίθανο αυτό το πασάλειμμα να λειτουργήσει τρίτη φορά. Ήδη, το ολλανδικό κοινοβούλιο έχει ξεκαθαρίσει ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ είναι απαραίτητη για τη μελλοντική έγκριση άλλης δόσης.

    Στο μεταξύ, προσθέτει το δημοσίευμα, το “παράθυρο” της ευκαιρίας για μια συμφωνία μπορεί να μην παραμείνει ανοικτό για πολύ καιρό ακόμη. Η Ολλανδία πραγματοποιεί εθνικές εκλογές στα μέσα Μαρτίου, που σημαίνει ότι δεν θα είναι σε θέση να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε συμφωνία από τις αρχές Φεβρουαρίου, οπότε θα διαλυθεί η Βουλή.

    Οι αξιωματούχοι φοβούνται πως υπάρχουν δύο τρόποι να λήξει όλο αυτό. Ο πρώτος είναι η Γερμανία και το ΔΝΤ να προχωρήσουν σε έναν συμβιβασμό για τους μεσοπρόθεσμους στόχους της Ελλάδας για το πρωτογενές πλεόνασμα. Ωστόσο, το τίμημα μιας τέτοιας συμφωνίας θα είναι η Ελλάδα να κληθεί να εμφανίζει πλεόνασμα 3,5% κάθε χρόνο μετά το 2018 και το ΔΝΤ να ζητήσει επιπλέον μέτρα λιτότητας για να πειστεί ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί.

    Όπως έχουν τα πράγματα, δεν είναι σαφές ποια ελληνική κυβέρνηση θα καταφέρει να νομοθετήσει νέα μέτρα.

    Η εναλλακτική είναι να συνεχιστεί το αδιέξοδο έως το καλοκαίρι αλλά και μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου – ένα σημείο στο οποίο η βλάβη που θα έχει υποστεί η ελληνική οικονομία θα είναι τόσο μεγάλη που θα χρειαστεί και τέταρτο πρόγραμμα στήριξης για να παραμείνει στο ευρώ.

    Και τα δύο σενάρια απειλούν να αναζωπυρώσουν την ελληνική κρίση του περασμένου έτους. “Διαθέτει, ωστόσο, ακόμη η Ευρωζώνη την ικανότητα λήψης αποφάσεων που απαιτείται για να την ανακόψει;”, αναρωτιέται η WSJ.

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στις απώλειες από τα προϊόντα μαϊμού: 2,1 δισ. ευρώ και 24.600 θέσεις εργασίας, ο απολογισμός

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βρείτε το “λάθος” στη φωτογραφία. Η Angela Merkel και οι πρώην ισχυροί του κόσμου

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Έξαλλος ο Δ. Βερύκιος απειλεί τη Στ. Τσιμτσιλή on camera: “Όποιος δε σέβεται, την πατάει!” (video)



    ΣΧΟΛΙΑ