Ο μύθος των 53 του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όλοι τους ευκατάστατοι και 100% με τον Τσίπρα

Οι εναπομείναντες «53» του ΣΥΡΙΖΑ (γιατί όσοι στ’ αλήθεια διαφωνούσαν με το 3ο μνημόνιο έφυγαν μετά το καλοκαίρι του ’15) όχι μόνο δεν αποτελούν απειλή για τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά αντιθέτως είναι πολύτιμοι σύμμαχοι του.  Αρκετοί  από αυτούς είναι υπουργοί πρώτης γραμμής, άλλοι φιλοδοξούν να γίνουν σύντομα  και όλοι  τους έχουν αποκτήσει αξιώματα που θεωρούν (και έτσι είναι σε μεγάλο βαθμό) ότι τα έχουν αποκτήσει χάρη στον Αλέξη Τσίπρα.  

Από την ομάδα των «53»  σήμερα απουσιάζουν πάντως πολλά στελέχη που  είχαν πρωτοστατήσει στην συγκρότηση της ομάδας και έχουν μείνει στελέχη όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Θεανώ Φωτίου, το ζεύγος Θοδωρή Δρίτσα-Τασίας Χριστοδουλοπούλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Χρήστος Μαντάς, ο Μάκης Μπαλαούρας, ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, η Ράνια Σβίγγου κ.α .

Πολλοί -ειδικά στον δεξιό τύπο που δεν γνωρίζει τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ-  τους παρομοιάζουν με την Αριστερή Πλατφόρμα, λέγοντας ότι πέρσι ο Τσίπρας είχε τον Λαφαζάνη  και  τώρα έχει τους «53».  Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στις δύο ομάδες, ούτε πολιτικά, ούτε κοινωνικά. Πολύ περισσότερο, δεν αποτελούν μπελά  για τον Αλέξη Τσίπρα.

Ένα χαρακτηριστικό της ομάδας των εναπομεινάντων «53»  είναι ότι τα περισσότερα στελέχη τους  είναι  από πλούσιοι έως πολύ ευκατάστατοι (αρκετοί με βίλες στην Αίγινα και αλλού) και ελάχιστη σχέση έχουν με τα εργατικά-λαϊκά και φτωχά στρώματα, όπως είχαν πολλοί από την  Αριστερή Πλατφόρμα. 

Ανάμεσά τους υπάρχουν στελέχη τα οποία (όχι οπωσδήποτε σε γνώση όλων των υπολοίπων) έχουν ιδιαίτερα στενή σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου και ενίοτε αναλαμβάνουν και ειδικές αποστολές.  Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση ενός εκ των «53» (που διαθέτει κι αυτός βίλα στην Αίγινα), ο οποίος σε συνεννόηση με το Μαξίμου πίεσε έντονα προεκλογικά τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη για να ξαναείναι βουλευτής, ώστε να μην υπάρξει επικοινωνιακή ζημιά από την αποχώρηση του. Και όσοι γνωρίζουν,  μιλούν για πάρα πολύ σκληρή πίεση,  η οποία μπορεί προσωρινά να είχε φέρει  αποτελέσματα,  αλλά στην πραγματικότητα ράγισε ακόμα περισσότερο το γυαλί.

Οι «53» μπορεί το πρώτο διάστημα να είχαν κάποιους  -λίγους πάντως-  ενδοιασμούς,  στη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όμως, έχουν «πέσει με τα μούτρα» στα προνόμια της εξουσίας και τα απολαμβάνουν, όπως διαπιστώνουν εχθροί και φίλοι.  Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Θοδωρή Δρίτσα,  που αν είχε συνδέσει την πολιτική του καριέρα με κάτι, αυτό ήταν η εναντίωση στην  ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά. Όλα τα χρόνια με αυτό το αίτημα πολιτεύονταν.

Σήμερα καλείται να υπηρετήσει την πολιτική που αντιπολιτευόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια και παρόλα αυτά δεν παραιτείται, προκαλώντας την έκπληξη όλων και εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον εαυτό του, χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει την στάση του.

Η Αριστερή Πλατφόρμα ωστόσο, που δεν έχει καμία ομοιότητα με τους «53», είχε κι αυτή στην αρχή μια μεγάλη χρησιμότητα για τον Αλέξη Τσίπρα και το  παιχνίδι που έπαιζε και παίζει, σε «διπλό ταμπλό».  Όταν ο Αντώνης Σαμαράς δυσκολευόταν να περάσει τα μέτρα της 5ης αξιολόγησης, ο Αλέξης Τσίπρας  είτε κατά τις επισκέψεις του στις ΗΠΑ, είτε στο Βερολίνο, είτε στα δωμάτια του φόρουμ του Αμπροζέτι στη λίμνη Κόμο, με τους εκπροσώπους του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, διαβεβαίωνε ότι όταν έρθει εκείνος στην εξουσία, θα υλοποιήσει όλες τις μεταρρυθμίσεις που δεν μπορούσε να υλοποιήσει ο Σαμαράς. Πάρα πολλοί τότε τον είχαν πιστέψει, ελάχιστοι παρέμειναν επιφυλακτικοί.

Όταν ήρθε στην εξουσία και οι δανειστές  περίμεναν να υλοποιήσει αυτό που εννοούν μεταρρυθμίσεις, ο Αλέξης Τσίπρας τους έλεγε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει λόγω της Αριστερής Πλατφόρμας, η οποία δεν θα δεχόταν να ψηφίσει ούτε νέο μνημόνιο,  ούτε νέα μέτρα. Για αυτό και οι δανειστές πίεσαν τότε την αντιπολίτευση να βάλει πλάτη και έδωσαν πράσινο φως στον Τσίπρα να πάει σε εκλογές για να τους ξεφορτωθεί.  Όλη την προηγούμενη χρονιά ωστόσο, ήταν ένα  βολικό άλλοθι για να παίζει καθυστέρηση με τους δανειστές.

Αυτή τη φορά δεν υπάρχει το άλλοθι της Αριστερής Πλατφόρμας. Η κοινοβουλευτική ομάδα  ελέγχεται απόλυτα από το Μαξίμου και η λαϊκή  αντίδραση είναι ελάχιστη  και δεν θυμίζει  σε τίποτα το 2011.  Όταν  δεν υπάρχει κανείς να αντιδρά σοβαρά στα μέτρα,  τότε η Μέρκελ και ο Σόιμπλε δεν αντιλαμβάνονται (ή έτσι υποκρίνονται) γιατί να καθυστερεί η κυβέρνηση την υλοποίηση τους. Ο Αλέξης Τσίπρας που έχει στα χέρια του δημοσκοπήσεις -μυστικές και μη, καθώς και ποιοτικές μετρήσεις, γνωρίζει ότι η κατάρρευση έχει ήδη ξεκινήσει, πριν τη λήψη των μέτρων. Η ψήφιση του νέου πακέτου και τα έξτρα μέτρα θα είναι η χαριστική βολή για να πάρει και ο ΣΥΡΙΖΑ τον ίδιο δρόμο που πήραν και τα άλλα κόμματα που υπηρέτησαν τις επιταγές των μνημονίων.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ήταν το Μέγαρο Μαξίμου που παρακίνησε συγκεκριμένο στέλεχος των «53» να τους επανενεργοποιήσει, ώστε να φαίνεται ότι μέσα στο κόμμα υπάρχουν και κάποιοι που αντιδρούν, για να μπορεί να επικαλεστεί στην Μέρκελ ότι πρέπει να ελαφρύνει το πακέτο επειδή υπάρχουν βουλευτές που αντιδρούν και υπάρχει κίνδυνος να μην περάσουν τα μέτρα.

Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βέβαια, που δεν υπολόγισαν την παλλαϊκή οργή  του 2010 και του 2011, όταν  χιλιάδες διαδηλωτές απειλούσαν να εισβάλλουν στη Βουλή, δεν αναμένεται να πτοηθούν από τα κείμενα των «53».