Συγκλονίζουν τα προφητικά λόγια του υποστράτηγου: Προσοχή στα ατυχήματα, ας μην γινόμαστε χωρίς λόγο λιγότεροι

«Η ασφάλεια του προσωπικού και ο μηδενισμός των κάθε μορφής και φύσεως ατυχημάτων θα πρέπει να αποτελέσει στόχο πρώτης προτεραιότητος. Είμαστε λίγοι. Ας μη γινόμαστε, χωρίς λόγο, λιγότεροι», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υποστράτηγος Τζανιδάκης στην ημερήσια διαταγή ανάληψης καθηκόντων στον βαθμό του Ταξίαρχου.

Το παραπάνω πρόκειται για απόσπασμα από την ομιλία του κατά την Ημερήσια Διαταγή ανάληψης των καθηκόντων ως Ταξίαρχου μόλις πριν από τρία χρόνια, στη Διοίκηση της 24ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας Λιτοχώρου

Σημειώνεται ότι ο υποστράτηγος Ιωάννης Τζανιδάκης, υποδιοικητής τής 1ης Στρατιάς, έχασε τη ζωή του την Τετάρτη 19 Απριλίου 2017 με ακόμη τρεις ακόμη αξιωματικούς όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν κατέπεσε στο Σαραντάπορο.

Ωστόσο, τα προφητικά λόγια κατά την ανάληψη καθηκόντων του πριν τρία χρόνια, στις 26 Μαρτίου 2014 στη διοίκηση της 24ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας Λιτοχώρου συγκλονίζουν….

Η ομιλία του υποστράτηγου, Ιωάννη Τζανιδάκη:

«Ως πρώτιστο καθήκον, αισθάνομαι την ιερή υποχρέωση να υποκλιθώ με σεβασμό στις πολεμικές μας σημαίες και να αποτίσω φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ηρωικούς νεκρούς μας καθώς επίσης και στους πεσόντες, σε ειρηνική περίοδο, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.

Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της ταξιαρχίας, αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανος για τη μεγάλη αυτή τιμή! Έχω πλήρη συναίσθηση των ευθυνών που επωμίστηκα έναντι της Πατρίδος αλλά και απέναντί σας και σας υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω, με τη βοήθεια του Θεού, να ανταποκριθώ πλήρως στα καθήκοντά μου.

Θεωρώ καθήκον μου να ευχαριστήσω όλους τούς προκατόχους μου για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσαν, και ειδικά τον απερχόμενο Ταξίαρχο, Γρυλλάκη Νικόλαο, που εργάστηκε επί 20 μήνες αγόγγυστα, με μόχθο και κόπο, για να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός που τον διαδέχομαι.

Δηλώνω ότι θα τηρήσω με ευλάβεια τους στρατιωτικούς κανονισμούς και νόμους και θα απαιτήσω το ίδιο από όλους! Υπόσχομαι να διοικήσω ανθρωποκεντρικά, με το παράδειγμα, με αξιοκρατία, με δικαιοσύνη, μεγαλοψυχία και ανθρωπιά.

Πρόθεσή μου είναι η διατήρηση υψηλής ετοιμότητας της Ταξιαρχίας (Λιτοχώρου) που θα εγγυάται την εκτέλεση της αποστολής και θα βασίζεται σε υψηλής επαγγελματικής στάθμης προσωπικό με άριστα συντηρημένα μέσα.

Η ασφάλεια του προσωπικού και ο μηδενισμός των κάθε μορφής και φύσεως ατυχημάτων θα πρέπει να αποτελέσει στόχο πρώτης προτεραιότητος. Είμαστε λίγοι. Ας μη γινόμαστε, χωρίς λόγο, λιγότεροι!

Από όλους τούς Διοικητές Μονάδων, Υπομονάδων και Τμημάτων απαιτώ χρηστή, αξιοκρατική και ανθρώπινη διοίκηση που διαμορφώνει ελεύθερα άτομα, προσωπικότητες με στρατιωτική νοοτροπία, χρήσιμα μέλη ομάδων, επαγγελματίες με συνείδηση πειθαρχίας, και εξασφαλίζει την εκτέλεση αποστολής ενός εκάστου με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.

Το έργο τής Ταξιαρχίας απαιτεί, από όλους ανεξαιρέτως, άοκνες, συντονισμένες προσπάθειες, ζήλο και ενδιαφέρον, φαντασία, πρωτοβουλία, ανοικτό μυαλό, συναίσθηση της ευθύνης, αντίληψη της πραγματικότητας και άρρηκτους δεσμούς μεταξύ όλου τού στρατιωτικού προσωπικού αλλά και με τις Αρχές και τους κατοίκους τής τοπικής κοινωνίας (τού Λιτοχώρου) η οποία μας φιλοξενεί για περισσότερα από 40 χρόνια.

Σας δηλώνω ότι όλοι, ανεξαρτήτως βαθμού, θα με βρείτε δίπλα σας ως συνεργάτη, συνάδελφο και αρωγό τόσο στις στρατιωτικές σας υποχρεώσεις, όσο και στα ατομικά και στα οικογενειακά σας προβλήματα. Όμως, θα είμαι απέναντί σας σε οποιαδήποτε αδιαφορία, ηθελημένη παράλειψη, σε οποιαδήποτε συμπεριφορά αντίθετη με την έννοια του πιστού και φιλότιμου στρατιώτη.

Σας καλώ όλους να σταθούμε κοντά στον Θεό ο οποίος είναι πηγή σοφίας, αγάπης και δύναμης, και να συνεχίσουμε το έργο μας με πνευματικότητα, ζήλο και ενθουσιασμό. Εύχομαι σ’ εσάς και στις οικογένειές σας να έχετε υγεία, δύναμη και πρόοδο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: ΠΦΥ: Φεύγει το ΠΕΔΥ έρχεται ο οικογενειακός γιατρός

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Συντριβή ελικοπτέρου: Η κατάθεση της επιζήσασας Πλεξίδα – Πότε θα γίνει η κηδεία των θυμάτων

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Ένας διασώστης του ΕΚΑΒ εξηγεί πώς χάνονται ζωές για το… τίποτα – Ποια είναι η ευθύνη των πολιτών