Παρασκήνιο στη Δικαιοσύνη: Γιατί ο πρόεδρος του ΣτΕ έκανε την μεγάλη επίθεση στον Κοντονή

O Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Νίκος Σακελλαρίου

Πολύ πριν φτάσουμε στη χθεσινή πρωτοφανή σύγκρουση του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Νίκο Σακελλαρίου, οι σχέσεις της κυβέρνησης με τη Δικαιοσύνη είχαν ήδη περάσει από πολλές… περιπέτειες. Όμως το κομβικό σημείο αυτής της ταραχώδους σχέσης ήταν, κατά γενική ομολογία, η απόφαση του ΣτΕ για τον αλήστου μνήμης διαγωνισμό Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες.

Μέχρι τότε υπήρχαν μεν κάποιες μεμονωμένες κόντρες, όμως τίποτα που να μην έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν με άλλες κυβερνήσεις, όταν εκτελεστική και δικαστική εξουσία έρχονταν σε σύγκρουση για το ποιος θα έχει το “πάνω χέρι” σε συγκεκριμένες υποθέσεις. Όμως με την απόφαση για τις τηλεοπτικές άδειες όλα άλλαξαν, και ξεκίνησε ένας ανελέητος πόλεμος από την πλευρά της κυβέρνησης κατά της Δικαιοσύνης, οι λειτουργοί της οποίας καταγγέλλουν συνεχείς παρεμβάσεις στο έργο τους.

Το παράδοξο είναι ότι ο πρόεδρος του ΣτΕ όχι μόνο έχει τοποθετηθεί στο πόστο του επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (επί υπουργίας Παρασκευόπουλου, για την ακρίβεια), αλλά στην ψηφοφορία για τις τηλεοπτικές άδειες βρέθηκε στη μειοψηφία των δικαστών που είχαν υποστηρίξει τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά! Γιατί λοιπόν τέτοιο μένος εναντίον του; Προφανώς, επειδή δεν κατάφερε να πείσει τους συναδέλφους του να ψηφίσουν υπέρ της συνταγματικότητας του νόμου…

Το γεγονός αυτό πυροδότησε μία ομοβροντία από κυβερνητικές διαρροές περί σχεδίου κατάργησης του ΣτΕ και αντικατάστασής του από ένα κυβερνητικής εμπνεύσεως Συνταγματικό Δικαστήριο, χωρίς μέχρι σήμερα να είναι σαφές αν ένα τέτοιο σχέδιο πράγματι υπάρχει ή όλα αυτά ήταν ένα… παραμύθι στο πλαίσιο των πιέσεων σε βάρος του Νίκου Σακελλαρίου. Πιέσεις στις οποίες ο πρόεδρος του ΣτΕ αντέδρασε, διόλου συμπτωματικά, ανήμερα της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου, κάνοντας λόγο για απρόκλητες επιθέσεις και για “άκριτες ενέργειες, λοιδορίες, αδικαιολόγητους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς αλλά και προσβλητικούς για τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης υπαινιγμούς” σε βάρος των δικαστών.

“Η Δικαιοσύνη σέβεται απολύτως τον θεσμικό ρόλο της νομοθετικής και εκτελεστικής λειτουργίας, απαιτεί όμως και τον ανάλογο σεβασμό του δικού της θεσμικού ρόλου. Η Δικαιοσύνη απαντά στις ακρότητες μόνον δια της αψόγου επιτελέσεως από τους λειτουργούς της του υπηρεσιακού τους καθήκοντος”, είχε αναφέρει τότε μεταξύ άλλων ο κ. Σακελλαρίου, ενώ σε άλλο σημείο της δήλωσής του είχε τονίσει: ““Φρονούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο τραγικό για τους Έλληνες από το να στερηθούν, δια της εισαγωγής αμφιβόλου λειτουργικότητας θεσμών, της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, η οποία διασφαλίζεται πλήρως από το ισχύον Σύνταγμα και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Χώρας. Το υφιστάμενο συνταγματικό πλαίσιο είναι απολύτως επαρκές για να αντιμετωπισθεί η κρίσις και η αποτελεσματική λειτουργία του εξασφαλίζεται πλήρως από την ανεξάρτητο Δικαιοσύνη, η οποία και το απαιτούμενο σθένος διαθέτει αλλά και την βούληση να πράξει ό,τι απαιτείται, όπως έχει άλλωστε αποδειχθεί με την πρόσφατη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας”.

Η “βεντέτα” συνεχίστηκε με την απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα των αναδρομικών φορολογικών ελέγχων σε βάθος πέραν της πενταετίας και κορυφώθηκε με την υπόθεση του “πόθεν έσχες” των δικαστών, με την απόφαση του ΣτΕ για ακύρωση του ελέγχου στους δικαστικούς λειτουργούς να προκαλεί τη μήνη της κυβέρνησης, με τον Σταύρο Κοντονή να μη διστάζει χθες να την αποκαλέσει “πρόβλημα”.

Και όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης χαρακτηρίζει “πρόβλημα” μία δικαστική απόφαση, είναι μάλλον λογικό να πούμε πως υπάρχει παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης – εξ ου και η οργισμένη αντίδραση του Νίκου Σακελλαρίου, που συζητήθηκε έντονα και οδήγησε σε κατακραυγή για τις σκοτεινές κυβερνητικές πρακτικές…