• Διεθνής πολιτική

    Μήπως η λύση για το προσφυγικό βρίσκεται στην… Ουγκάντα;

    Πρόσφυγες


    Το προσφυγικό ζήτημα προκαλεί σειρά προβληματισμών ανά την Ευρώπη. Μπορούν οι ευρωπαϊκές χώρες να υποδεχθούν όλους αυτούς τους πρόσφυγες που εισέρχονται καθημερινά; Κινδυνεύουν οι πολίτες των χωρών αυτών με υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσής τους λόγω της εισροής προσφύγων; Είναι τελικά λύση η ανέγερση φραχτών για να αναχαιτιστούν οι προσφυγικές ροές;

    Ίσως η Ευρώπη θα μπορούσε να μάθει κάποια πράγματα από μία χώρα που τα τελευταία χρόνια δέχεται πολλούς πρόσφυγες, και τα καταφέρνει αρκετά καλά στη διαχείριση του προβλήματος αυτού: την Ουγκάντα.

    Με πληθυσμό που εκτιμάται στα 37 με 38 εκατομμύρια ανθρώπους, οι πρόσφυγες στην Ουγκάντα αγγίζουν τους 500.000, με την αύξηση του αριθμού τους τον τελευταίο χρόνο όμως να είναι δραματική, λόγω της έκρυθμης κατάστασης και της φτώχειας στο γειτονικό Νότιο Σουδάν. Πώς διαχειρίζεται η Ουγκάντα αυτές τις προσφυγικές εισροές; Ενσωματώνοντας τους πρόσφυγες στην κοινωνία και την οικονομία της.

    Άλλωστε, στο πολυτάραχο παρελθόν της Ουγκάντα ήταν πολλοί αυτοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον – μάλιστα, στη σημερινή κυβέρνηση της χώρας συμμετέχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι, που επέστρεψαν στην Ουγκάντα όταν η κατάσταση ομαλοποιήθηκε. Ένας από αυτούς είναι και ο πρόεδρος της χώρας, Yoweri Museveni. Έτσι, υπάρχει μία κατανόηση.

    “Όσο ήταν πρόσφυγες πέρασαν πολλές δυσκολίες, οπότε όταν επέστρεψαν κατανοούσαν το δράμα των προσφύγων”, δηλώνει στο Quartz ο Solomon Osakan, τοπικός αξιωματούχος αρμόδιος για τους πρόσφυγες.

    Η νομοθεσία της χώρας από το 2006 επιτρέπει στους πρόσφυγες να εργάζονται, να ταξιδεύουν και να έχουν πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες της Ουγκάντα, και άρα και στην Παιδεία. Ίσως αυτό να ακούγεται πολύ τολμηρό για μία χώρα με κατά κεφαλήν εισόδημα μόλις 696 δολάρια ετησίως και ανεργία που μεταξύ των νέων εκτιμάται ότι μπορεί να ξεπερνά και το 80%.

    Όμως η βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των προσφύγων δεν κάνει καλό μόνο στους πρόσφυγες, αλλά και γενικότερα στην οικονομία της χώρας. Σύμφωνα με έρευνα, πάνω από τους μισούς πρόσφυγες στην Ουγκάντα εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ανοίγοντας μικρές επιχειρήσεις ή δουλεύοντας ως πωλητές. Μάλιστα, αρκετοί από αυτούς προσλαμβάνουν και ντόπιους εργαζομένους που δουλεύουν για λογαριασμό τους.

    “Νομίζω ότι υπάρχει μια γενική τάση να βλέπει ο κόσμος τους πρόσφυγες απλώς σαν ένα βάρος”, δηλώνει στο Quartz ο Naohiko Omata, ερευνητής του Humanitarian Innovation Project (HIP). “Όμως η περίπτωση της Ουγκάντα δείχνει ότι έχουν επίσης την ικανότητα να συνεισφέρουν στην τοπική κοινότητα”, προσθέτει.

    Και αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τις αρχές της χώρας: “Πληρώνουν φόρους και επίσης πληρώνουν κάποια άλλα απαιτούμενα τέλη προς τους τοπικούς δήμους, και αυτά τα έσοδα επιστρέφουν στο κράτος”, σημειώνει ο Solomon Osakan.



    ΣΧΟΛΙΑ