Όχι, αν είσαι 80 να μην πας στην τράπεζα! Τα επόμενα μέτρα, γίνεται να τους μαζέψουν;

Οι  ηλικιωμένοι της εποχής μας είναι διαφορετικοί. Δεν το νιώθουν και δεν το ξέρουν ότι είναι γέροι, δεν έχουν παραδώσει τα σκήπτρα των αποφάσεων, της αυθεντίας, των επιλογών τους και βέβαια… το καροτσάκι του σουπερμάρκετ.

Αυτή τη δύσκολη εποχή, που όλοι οι εργαζόμενοι ή νιώθουν φόβο και ενοχή που κυκλοφορούν για να πάνε στις δουλειές τους, ή έχουν κάνει το σπίτι γραφείο και τηρούν την καραντίνα, υπάρχει κάτι παράδοξο σε όλες τις οικογένειες. Οι ηλικιωμένοι μας. Αυτούς που επειδή φοβόμαστε να μην κολλήσουμε καθόμαστε μέσα, είναι αυτοί που δεν μπορούν να μην βγουν για να πάρουν ψωμί, ή εφημερίδα, ή πορτοκάλια, ή να πληρώσουν στην τράπεζα, ή να κάνουν ενημέρωση υπολοίπου,  να πάνε εκκλησία, ή ακόμη και στην εφορία.

Οι ηλικιωμένοι της γενιάς μας, οι γονείς μας, διαφέρουν από τους παππούδες και γιαγιάδες μας, που δεν ζουν πια. Οι παλιοί, ίσως επειδή ήταν λιγότερο μορφωμένοι από τα παιδιά τους, ίσως επειδή είχαν έρθει από χωριά στην πόλη, είχαν μια ανασφάλεια και μια σύνεση και άφηναν τις αποφάσεις στην επόμενη γενιά.

Εκείνοι, ήξεραν να κάθονται μέσα, να πλέκουν, να κεντάνε, να μαγειρεύουν και να πίνουν καφέ, να κουβεντιάζουν και ό,τι χρειαζόντουσαν το ζητούσαν από τα παιδιά τους. Και ακούγανε.

Αντίθετα, οι τωρινοί ηλικιωμένοι, είναι ατρόμητοι, νιώθουν γερά σκαριά αήττητα, έχουν πάει στον πόλεμο ίσως, ή σε άλλους αγώνες, έζησαν το ΠΑΣΟΚ και την αλλαγή, έχουν δουλέψει (κυρίως στο Δημόσιο) έχουν σπουδάσει και έχουν ζήσει δεκαετίες ανάπτυξης και το μεγαλύτερο κακό που έχουν δει….ήταν η μείωση των συντάξεών τους. Δεν ακούν κανέναν και δεν θέλουν να ζητάνε χάρες, να τους κάνεις δουλειές. Παράσημο είναι γι αυτούς η επιβεβαίωση  ότι κάθε μέρα, μπορούν μόνοι τους να κάνουν όσα θέλουν και “δεν επιβαρύνουν”. Και δεν καταλαβαίνουν, πώς ο μόνος τρόπος για να μην επιβαρύνουν όχι μόνο τα παιδιά τους, αλλά όλη τη χώρα, είναι να μείνουν μέσα…

Στην εποχή που κυριαρχεί η κουλτούρα της διαρκούς νεότητας, της εξωστρέφειας και της κίνησης χάνουν την αίσθηση της ηλικίας τους.  Και νιώθουν παντοδύναμοι ή πασχίζουν να κάνουν πως είναι.

Πώς να φοβηθούν τώρα λοιπόν τον φανταστικό εχθρό που τους περιγράφει ο Πρωθυπουργός, που ….έχει τα μισά τους χρόνια…Τι να ξέρει αυτός; Και βέβαια τι ξέρουμε εμείς… τα παιδιά τους;

Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν έχουν κοινωνικά δίκτυα, και δεν διαβάζουν τις ιστορίες από την Ιταλία, όπου πλέον τους άνω των 80 δεν τους βάζουν ούτε στο νοσοκομείο…

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που καταλαβαίνουν που δείχνουν σύνεση και που έχουν αυτοπεριοριστεί.

Για τους υπόλοιπους όμως θυμίζουμε, ότι οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι πολλοί από τους φορείς του ιού δεν θα γνωρίζουν ότι είναι φορείς θα κυκλοφορούν ανάμεσά μας και θα μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε ένα πόμολο, μια πόρτα, ένα προϊόν που μπορεί να έχουν αγγίξει στο σουπερμάρκετ. Και για τους ηλικιωμένους το να κολλήσουν θα είναι μοιραίο.

Δεν μπορούμε άλλο να βασιζόμαστε στο να το καταλάβουν όλοι.

Δεν γίνεται να περιμένουμε να πείσουμε κάθε ηλικιωμένο ξεροκέφαλο.

Δεν είναι δυνατό η γεροντική άνια, το πείσμα και η γραφικότητά τους, να απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και την τεράστια προσπάθεια που κάνουμε όλοι. Να ληφθούν μέτρα.

Κι ας πηγαίνουμε εμείς να ψωνίζουμε γι αυτούς. Ας κάνουν μια μικρή παραχώρηση στην παντοδυναμία και τον εγωισμό τους. Δεν πειράζει. Ας ζητήσουν τη βοήθειά μας. Εξάλλου τους τη χρωστάμε. Και όσοι δεν έχουν κάποιον να τους εξυπηρετεί, να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο εθελοντών να τους βοηθήσουμε. Ή να το κάνει το υπουργείο ή ο Δήμος Αθηναίων.

O Δήμος Τρικάλων άνοιξε το δρόμο, με δύο υπηρεσίες την τηλεφροντίδα και τη βοήθεια στο σπίτι.

Ο Δήμος Τρικάλων σε συνεργασία με την εταιρεία e-Τρίκαλα, προσφέρει δωρεάν σε ηλικιωμένους και πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τον απαραίτητο εξοπλισμό προκειμένου οι καθημερινές τους μετρήσεις για τις τιμές ζαχάρου να πραγματοποιούνται ηλεκτρονικά. Και παραχωρεί δωρεάν σετ αισθητήρων «έξυπνης οικίας» σε μοναχικούς ηλικιωμένους και άτομα των ευπαθών ομάδων για τηλεπαρακολούθησή τους μέσω διαδικτύου από το αρμόδιο κέντρο τηλεφροντίδας. Πρόκειται για ειδικούς αισθητήρες κίνησης εντός σπιτιού, προκειμένου να διασφαλιστεί πως όλα είναι εντάξει αλλά και ειδικά κουμπιά έκτακτης κλήσης για βοήθεια.

Για τα υπόλοιπα, ο ίδιος Δήμος έχει τη βοήθεια στο σπίτι και δέχεται κλήσεις στο 24310-20000 από όσους έχουν ανάγκη τρόφιμα, φάρμακα ή και επείγουσες συνδιαλλαγές με το δημόσιο και αφού τις αξιολογήσει, αναλαμβάνει να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Έτσι, δεν έχουν πια επείγουσες δουλειές για να κυκλοφορούν στους δρόμους, και να συνωστίζονται στις αγορές, στα φαρμακεία, στα σούπερ μάρκετ και στις τράπεζες.

Ας γίνει κάτι τέτοιο.

Καλή η προσπάθεια με το Σπύρο Παπαδόπουλο που με χαριτωμένο τρόπο τους καλεί να μείνουν σπίτι, αλλά μήπως χρειάζεται κάτι ισχυρότερο;

Στα επόμενα μέτρα πρέπει να αποφασιστεί μια απαγόρευση κυκλοφορίας στους άνω των 70 να σταματήσουν αυτοί οι ανόητοι καυγάδες. Στη Σερβία απαγορεύτηκε η κυκλοφορία στους άνω των 65…

Ας το κάνουμε εμείς για τους άνω των 70…