Άρθρο παρέμβαση: Τελικά, ποιός θα μας πει πόσα χρήματα πληρώνουν οι Έλληνες εφοπλιστές σε φόρους, δωρεές και επενδύσεις;

Θα θυμίσω στη σημερινή μου παρέμβαση μια ιστορική φράση του Γιώργου Παπανδρέου, του αείμνηστου «Γέρου της Δημοκρατίας» και ένα από τα βασικά συνθήματα – στόχους του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου, σε μια συζήτηση στη Βουλή για την φορολόγηση των πλοίων και των εφοπλιστών είχε πει: «Τα βαπόρια έχουν προπέλες και φεύγουν». Με αυτό τον τρόπο ήθελε να υπερτονίσει το επιχείρημα ότι αν θεσμοθετηθεί ένα φορολογικό πλαίσιο από την τότε κυβέρνηση που δεν θα συμφωνούσαν οι Έλληνες εφοπλιστές, θα έπαιρναν τα πλοία τους και θα έφευγαν.

Εκείνη την εποχή, σχεδόν όλοι οι Έλληνες είχαν ναυτικό φυλλάδιο, αφού είχαν καταγραφεί εν πλω 140.000 ναυτικοί στις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Η άλλη λέξη που θα δανειστώ είναι από το ρωσικό πολιτικό λεξιλόγιο. Εννοώ, το σύνθημα «γκλάσνοστ« που αποδίδεται στον Σοβιετικό τότε ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

«Γκλάσνοτ«, σημαίνει διαφάνεια.

Για να απλοποιήσω την σκέψη μου:

Από το 2013, από το πρώτο Συνυποσχετικό μεταξύ των εφοπλιστών και της Πολιτείας, που υπογράφηκε ανάμεσα στον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον τότε πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θεόδωρου Βενιάμη μας ενημέρωσαν ότι οι εφοπλιστές θα πληρώνουν εθελοντικά 75 εκατ. ευρώ.

Το 2019, υπογράφηκε το δεύτερο Συνυποσχετικό μεταξύ του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του τότε προέδρου της ΕΕΕ Θεόδωρου Βενιάμη, που περιελάμβανε την αύξηση της φορολόγησης των μερισμάτων από τα κέρδη των ναυτιλιακών εταιρειών από το 5% στο 10%.

Πάλι, τότε, μας γνωστοποίησαν ότι οι εφοπλιστές θα πληρώνουν ετησίως 75 εκατ. ευρώ.

Τις προηγούμενες ημέρες, πληροφορηθήκαμε ότι η γενική συνέλευση της Ε.Ε.Ε αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία να εγκρίνει την υπογραφή του νέου Συνυποσχετικού με τον σημερινό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μάλιστα, μας ενημερώνουν ότι η ετήσια φορολόγηση των εφοπλιστών από τα 40 εκατ. ευρώ θα διαμορφωθούν στα 60 εκατ. ευρώ.

Η αύξηση αυτή θα γίνει με την υποχρεωτική συμμετοχή όλων των ναυτιλιακών εταιρειών.

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει από όσα σας ανέφερα είναι το ακόλουθο:

Τελικά, ποια είναι το ετήσια έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού από τη φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών;

Η απάντηση επιβάλλεται να δοθεί από το υπουργείο Οικονομικών και θα πρέπει να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα οικονομικά στοιχεία της εθελοντικής εισφοράς των εφοπλιστών για όλα τα έτη από το 2013 έως και σήμερα.

Το αναφέρω αυτό, γιατί είχε αναφερθεί εν έτει 2015 ότι τα έσοδα από την φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών ήταν 31 εκατ. ευρώ και των Ελλήνων ναυτικών 55,800 εκατ. ευρώ.

Αυτή είναι η μία πλευρά. Όμως, υπάρχει και μια άλλη διάσταση που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε.

Είναι η συνεισφορά της ελληνικής ναυτιλίας στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν που εισφέρει το 7% του ΑΕΠ.

Επίσης, είναι και το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισέρρευσε στην Ελλάδα το 2021 και υπερέβη τα 17 δισ. ευρώ.

Στο οικονομικό μέγεθος της προσφοράς των Ελλήνων εφοπλιστών θα πρέπει να προσμετρηθούν οι δωρεές προς το Πολεμικό Ναυτικό, το Λιμενικό Σώμα, στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, στα Νοσοκομεία, στα Πανεπιστήμια, στα Νοσοκομεία, στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού και βέβαια προς την κοινωνία.

Ακόμα να υπολογιστεί η προστιθέμενη αξία από τις επενδύσεις των εφοπλιστών σε ναυπηγεία, ξενοδοχεία, τράπεζες, νεοφυείς επιχειρήσεις, ανακαίνιση εμβληματικών κτιρίων, ίδρυση Μουσείων, λειτουργία Ιδρυμάτων.

Δεν μπορεί επίσης να αγνοηθεί η τεράστια συνεισφορά της ελληνικής ναυτιλίας στο παγκόσμιο εμπόριο και στη διακίνηση καυσίμων όπως αναδείχθηκε μετά τις πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία.

Μία καταγραφή της συνολικής προσφοράς της ελληνικής ναυτιλίας θα βοηθήσει την ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί και να αποτιμήσει τον ρόλο των Ελλήνων εφοπλιστών και των Ελλήνων ναυτικών στην εθνική οικονομία.

Αλλά όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν με διαφάνεια, ώστε να κατανοηθούν οι λόγοι που το 1953 η Πολιτεία ψήφισε τον νόμο 2687, “Περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού”, που καθιερώνει τις εγκριτικές πράξεις νηολόγησης των πλοίων στην ελληνική σημαία, καθώς και το άρθρο 107 του Συντάγματος του 1975.

Αλλά, ας θυμηθούμε τι αναφέρει το άρθρο 107 του Συντάγματος:

1. H πριν από την 21 Aπριλίου 1967 νομοθεσία με αυξημένη τυπική ισχύ για την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού διατηρεί την αυξημένη τυπική ισχύ που είχε και εφαρμόζεται και στα κεφάλαια που θα εισάγονται στο εξής.

Tην ίδια ισχύ έχουν και οι διατάξεις των Kεφαλαίων A΄ έως και Δ΄ του τμήματος A΄ του νόμου 27/75 «περί φορολογίας πλοίων, επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξιν της εμπορικής ναυτιλίας, εγκαταστάσεως αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων».

2. Nόμος, που εκδίδεται μία φορά μόνο μέσα σε τρεις μήνες από την ισχύ του Συντάγματος, ορίζει τους όρους και τη διαδικασία για την αναθεώρηση ή λύση των εγκριτικών διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν με οποιονδήποτε τύπο κατ’ εφαρμογήν του νομοθετικού διατάγματος 2687/1953 ή των συμβάσεων που έχουν συναφθεί από 21 Aπριλίου 1967 έως 23 Iουλίου 1974 για επενδύσεις” κεφαλαίων εξωτερικού, με εξαίρεση εκείνες που αφορούν τη νηολόγηση πλοίων με ελληνική σημαία.

Καταλήγοντας θέλω να επαναλάβω:

“Γκλάσνοστ”, δηλαδή διαφάνεια ως προς τη φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών, αλλά με το μυαλό στη ρήση: «τα πλοία έχουν προπέλες και φεύγουν».

Σε αυτές τις δύο προϋποθέσεις, δεν πρέπει να αγνοηθεί μια γνωστή φράση ενός εμβληματικού Έλληνα εφοπλιστή: «Χωρίς Έλληνες ναυτικούς, δεν θα υπάρχει ελληνική ναυτιλία».