Schroders: Δέκα όροι για τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια που πρέπει να γνωρίζουν οι επενδυτές

Ολοένα και πιο προσιτές για επενδύσεις γίνονται, σύμφωνα με την Schroders, οι ιδιωτικές αγορές, οι οποίες μέχρι πρότινος αποτελούσαν αποκλειστικό προνόμιο των μεγάλων θεσμικών επενδυτών.

Σύμφωνα με τον Jo Marshal, Investment Writer στη Schroders,  θεωρούνται σημαντικές, καθώς μπορούν να προσφέρουν εναλλακτικές πηγές αποδόσεων για τους επενδυτές, να συμβάλλουν στη διαφοροποίηση ενός χαρτοφυλακίου καθώς συχνά συσχετίζονται λιγότερο με τις παραδοσιακές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και τείνουν να είναι λιγότερο ασταθείς από τα δημόσια διαπραγματεύσιμα περιουσιακά στοιχεία.

Ενώ η φύση των συγκεκριμένων συναλλαγών μπορεί να είναι πολύπλοκη, η ορολογία δεν χρειάζεται να είναι. Σε αυτό το πλαίσιο ακολουθούν και επεξηγούνται δέκα βασικοί όροι για τους επενδυτές προκειμένου να ξεκινήσουν να εξοικειώνονται με τις επενδύσεις στις ιδιωτικές αγορές.

1. Ιδιωτικά στοιχεία ενεργητικού: Επενδύσεις που δεν είναι εισηγμένες ή δεν τελούν υπό διαπραγμάτευση. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, που συμμετέχουν σε μια μη εισηγμένη/μη δημόσια εταιρεία και το ιδιωτικό χρέος, το οποίο αποτελεί δάνειο που κατέχεται ή χορηγείται σε μία ιδιωτική εταιρεία.

Οι επενδυτές ιδιωτικών μετοχικών κεφαλαίων ελπίζουν ότι επενδύοντας σε μια ιδιωτική εταιρεία, μπορούν να την καταστήσουν μεγαλύτερης αξίας – βελτιώνοντας για παράδειγμα την αποδοτικότητά της – και να πουλήσουν τη συμμετοχή τους σε μεταγενέστερο στάδιο. Εν τω μεταξύ, το ιδιωτικό χρέος τείνει να εκδίδεται για εταιρείες ή περιουσιακά στοιχεία που απαιτούν πιο ευέλικτους όρους χρηματοδότησης από αυτούς που παρέχονται από τις τράπεζες. Άλλοι τύποι ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων περιλαμβάνουν υποδομές και ακίνητα.

2. Επιχειρηματικό κεφάλαιο: Μια στρατηγική ιδιωτικών κεφαλαίων που παρέχει χρηματοδότηση σε ταχέως αναπτυσσόμενες και νεοφυείς επιχειρήσεις με αντάλλαγμα μια συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο. Σε ένα χαρτοφυλάκιο εταιρειών που υποστηρίζονται από επιχειρηματικά κεφάλαια, θεωρείται γενικά ότι οι περισσότερες αποδόσεις θα προέλθουν από λίγες εξαιρετικές επιδόσεις.
3. Κεφάλαια ανάπτυξης: Μια άλλη στρατηγική ιδιωτικών κεφαλαίων κατά την οποία οι επενδυτές χρηματοδοτούν μια ταχέως αναπτυσσόμενη αλλά και πιο ώριμη εταιρεία με δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης, με αντάλλαγμα μια μειοψηφική συμμετοχή στην επιχείρηση.
4. Μοχλευμένη εξαγορά: Επενδύσεις μετοχικού κεφαλαίου πλειοψηφίας/ελέγχου σε μια καθιερωμένη εταιρεία που χρησιμοποιεί χρέος για τη χρηματοδότηση της συναλλαγής.
5. Ομόρρυθμοι έναντι ετερόρρυθμων εταίρων ενός ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου: Οι ομόρρυθμοι εταίροι είναι επαγγελματίες επενδύσεων, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση του αμοιβαίου κεφαλαίου. Συνήθως, δεσμεύουν ένα μικρότερο αρχικό ποσό για τη σύσταση του αμοιβαίου κεφαλαίου, έχουν απεριόριστη ευθύνη και λαμβάνουν αμοιβή διαχείρισης – δηλαδή, ένα ποσοστό του επενδυμένου κεφαλαίου από το αμοιβαίο κεφάλαιο.

Οι ετερόρρυθμοι εταίροι είναι οι εξωτερικοί επενδυτές που παρέχουν το κεφάλαιο για ιδιωτικές επενδύσεις και η ευθύνη τους περιορίζεται στο ποσό που έχουν επενδύσει. Οι ομόρρυθμοι εταίροι συχνά συνεργάζονται με τους ετερόρρυθμους εταίρους με τους οποίους έχουν μία αλληλένδετη σχέση.

6. Κλειστό έναντι ανοικτού αμοιβαίο κεφάλαιο: Το αμοιβαίο κεφάλαιο κλειστού τύπου είναι η πιο παραδοσιακή δομή για τα αμοιβαία κεφάλαια της ιδιωτικής αγοράς. Έχουν καθορισμένη διάρκεια, η οποία είναι συνήθως 10-15 έτη ή μεγαλύτερη, κατά την οποία μπορούν να συγκεντρώσουν, να επενδύσουν, να κερδίσουν και να διανείμουν κεφάλαια.

Αντιθέτως, ένα αμοιβαίο κεφάλαιο ανοικτού τύπου δεν έχει καθορισμένη διάρκεια, οπότε μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί, να συγκεντρώνει, να επενδύει, να κερδίζει και να διανέμει κεφάλαια, μέχρι να κλείσει ενεργά. Οι επενδυτές δεν δεσμεύονται κατά τη διάρκεια του αμοιβαίου κεφαλαίου – μπορούν να ρευστοποιήσουν τις συμμετοχές τους κατά τη διάρκεια ενός “διαστήματος ρευστότητας”.

7. Ρευστοποιήσιμες, ημι-ρευστοποιήσιμες και μη ρευστοποιήσιμες: Παρ’ όλο που οι ιδιωτικές αγορές γενικά θεωρούνται μη ρευστοποιήσιμες (δηλαδή οι επενδύσεις δε μπορούν εύκολα να αγοραστούν ή να πουληθούν), τα αμοιβαία κεφάλαια μπορούν να παρέχουν διάφορους βαθμούς ρευστότητας.

Τα ρευστοποιήσιμα αμοιβαία κεφάλαια ανοικτού τύπου υπάρχουν σπάνια στις ιδιωτικές αγορές. Ένα από τα κύρια ζητήματα που προκύπτουν, είναι ότι οι διαχειριστές πρέπει να διατηρούν υψηλά επίπεδα ταμειακού αποθέματος για την κάλυψη των αναγκών ρευστότητας, γεγονός που μπορεί να επιβαρύνει την απόδοση.

Τα ημι-ρευστοποιήσιμα αμοιβαία κεφάλαια ανοικτού τύπου έχουν μηνιαίους ή τριμηνιαίους κύκλους εγγραφής και εξαγοράς. Συχνά, χρησιμοποιούν εργαλεία όπως τα ανώτατα όρια εξαγοράς ή τη δυνατότητα αναστολής των εγγραφών και των εξαγορών, ούτως ώστε ο διαχειριστής να μπορεί να ελέγχει καλύτερα τη ρευστότητα εντός του αμοιβαίου κεφαλαίου.

Τα ημι-ρευστοποιήσιμα κλειστά αμοιβαία κεφάλαια έχουν καθορισμένη διάρκεια αλλά προσφέρουν περιοδικά διαστήματα ρευστότητας για μια διαχειριζόμενη δευτερογενή αγορά.

Τα αμοιβαία κεφάλαια κλειστού τύπου είναι μη ρευστοποιήσιμα, αλλά τα μερίδια σε αυτά τα αμοιβαία κεφάλαια μπορούν να πωληθούν από τους επενδυτές (ετερόρρυθμους εταίρους) στη δευτερογενή αγορά.

8. Προσκλήσεις καταβολής κεφαλαίου: Οι επενδυτές σε ιδιωτικά αμοιβαία κεφάλαια κλειστού τύπου τείνουν να παρέχουν κεφάλαια ανάλογα με τις ανάγκες. Η πρόσκληση για καταβολή κεφαλαίου υφίσταται όταν ένας διαχειριστής αμοιβαίου κεφαλαίου καλεί τους επενδυτές του ταμείου να παράσχουν κεφάλαια ούτως ώστε να πραγματοποιήσουν επενδύσεις και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις του αμοιβαίου κεφαλαίου, όπως έξοδα και προμήθειες. Πραγματοποιείται συνήθως εγγράφως.
9. Ασφάλιστρα – πολυπλοκότητα έναντι έλλειψης ρευστότητας: Τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία έχουν συνήθως πολυετείς περιόδους συμμετοχής. Η έλλειψη ρευστότητας θεωρείται συχνά ως μειονέκτημα σε σύγκριση με τις ρευστοποιήσιμες επενδύσεις. Ως εκ τούτου, ο ιδιώτης επενδυτής αναμένει να αποζημιωθεί με ένα ασφάλιστρο απόδοσης για τη μη ρευστοποιήσιμη επένδυσή του.

Το ασφάλιστρο πολυπλοκότητας είναι η πλεονάζουσα απόδοση που μπορεί να συγκεντρωθεί σε ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία όταν χρησιμοποιούνται σπάνιες δεξιότητες για τη διαχείριση μιας σύνθετης επένδυσης. Η φύση του ασφάλιστρου πολυπλοκότητας διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του περιουσιακού στοιχείου, αλλά για να προκύψει πρέπει να συντρέχουν μοναδικές δεξιότητες και πολυπλοκότητα.

10. ELTIF/LTAF: Οι κανονιστικές αλλαγές καθιστούν τις ιδιωτικές αγορές πιο προσιτές για πιο εξειδικευμένους ή εξαιρετικά ευκατάστατους ιδιώτες επενδυτές. Παραδείγματα των νέων ρυθμίσεων στην Ευρώπη περιλαμβάνουν το ευρωπαϊκό μακροπρόθεσμο επενδυτικό κεφάλαιο (ELTIF) και στο Ηνωμένο Βασίλειο το προγραμματισμένο κεφάλαιο μακροπρόθεσμων επενδύσεων (LTAF). Το ELTIF (ΕΜΕΚ) είναι ένα κλειστό αμοιβαίο κεφάλαιο που επενδύει σε μακροπρόθεσμα έργα και σε μικρές και μεσαίες ευρωπαϊκές εταιρείες. Έχει ως στόχο να επενδύσει στην πραγματική οικονομία με έργα που προορίζονται να βοηθήσουν στην ανάκαμψη από την πανδημία. Το αμοιβαίο κεφάλαιο θα μπορούσε επίσης να παράσχει την ευκαιρία για συνεπένδυση. Αυτή υπάρχει όταν ένας επενδυτής αναλαμβάνει ένα μειοψηφικό μερίδιο σε μια εταιρεία μαζί με τους διαχειριστές ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων. Συνήθως, μια συνεπένδυση προσελκύει χαμηλότερες προμήθειες και επιτρέπει στους επενδυτές να επενδύσουν σε συγκεκριμένες εταιρείες και όχι στο παραδοσιακό 10ετές όχημα blind-pool.

Διαβάστε επίσης:

Schroders: Ποιες είναι προτεραιότητες των επενδυτών παγκοσμίως και στην Ελλάδα

Schroders: Πηγαίνουμε προς έναν υπερ-κύκλο εμπορευμάτων;