• Οικονομία

    Γερμανία: Διχασμός μεταξύ των «σοφών της οικονομίας» για το ευρωομόλογο για τον κορονοϊό

    Λαρς Φέλντ, Επικεφαλής Επιτροπής σοφών γερμανικής οικονομίας


    Μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ να εμφανίστηκε απρόθυμη για την έκδοση ευρωομολόγου για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19 στην ευρωπαϊκή οικονομία, ωστόσο η στάση αυτή φαίνεται πως δεν αντικατοπτρίζει το σύνολο της γερμανικής οικονομίας.

    Μάλιστα, όπως φαίνεται, επικρατεί διχασμός  μεταξύ τω «σοφών» της γερμανικής οικονομίας αναφορικά με την αναγκαιότητα των ευρωομολόγων. Κάτι που επιβεβαίωσε ο επικεφαλής της “Επιτροπής σοφών” Λαρς Φέλντ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

    Όπως ανέφερε, οι κορυφαίοι οικονομολόγοι στην ειδική έκθεσή τους διαφωνούν μεταξύ τους για τις οικονομικές συνέπειες της κρίσης του ιού διαφωνούν μεταξύ τους. «Αν είχαμε συζητήσει έτσι ακριβώς το θέμα των ομολόγων κορονοϊού όπως το φαντάζονται ορισμένοι, δηλαδή με κοινή ευθύνη, πιθανόν να μην είχαμε προσέλθει με μια ενιαία θέση», είπε.

    Ο ίδιος βλέπει την κοινή ευθύνη με σκεπτικισμό «κυρίως λόγω των κινδύνων που θα μπορούσαν να προκύψουν για τους δημόσιους προϋπολογισμούς, για παράδειγμα της Γερμανίας και της Ολλανδίας», όπως δήλωσε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Φράϊμπουργκ.

    Αντίθετα, ο Άχιμ Τρούγκερ, καθηγητής του πανεπιστημίου Ντούιμπουργκ-Έσεν και μέλος τη εν λόγω Επιροπής, τόνισε ότι προσωπικά θεωρεί τα ομόλογα κορονοϊού απαραίτητα προκειμένου να επιτευχθεί μια κοινή λύση στην ευρωζώνη. Πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, η Επιτροπή συμφωνεί τουλάχιστον στο ότι πρέπει να γίνουν τα πάντα, έτσι ώστε να μην πάρουν ξανά τα ύψη τα spreads των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και ότι πρέπει να αποφευχθεί μια «νέα κρίση χρέους».

    Μία πιστωτική γραμμή από το ταμείο διάσωσης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας «με τις ελάχιστες δυνατές προϋποθέσεις» είναι μια επιλογή που μπορεί να εφαρμοστεί γρήγορα, δήλωσε επίσης ο Τρούγκερ.

    Ο ΕΜΣ δημιουργήθηκε το 2012 – εν μέσω της κρίσης του ευρώ και μπορεί χάρη στην υψηλή πιστοληπτική του ικανότητα να δανειστεί χρήματα υπό πολύ ευνοϊκούς όρους και στη συνέχεια να μεταφέρει αυτό το πλεονέκτημα σε χώρες του ευρώ που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης.



    ΣΧΟΛΙΑ