Το Netflix θέτει περιορισμούς: Ποια σίριαλ δεν θα μπορούμε να δούμε στην Ελλάδα

Η απόφαση της δημοφιλούς υπηρεσίας streaming ταινιών και σίριαλ Netflix να επεκταθεί τον Ιανουάριο σε 130 νέες χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού στο Διαδίκτυο από χιλιάδες χρήστες που μέχρι πρότινος δεν είχαν πρόσβαση στον πιο εύχρηστο τρόπο να παρακολουθήσουν τα αγαπημένα τους προγράμματα online. Όμως μία άλλη ανακοίνωση του Netflix που συνέπεσε με την επέκτασή της σε όλο τον κόσμο πέρασε στα «ψιλά» – αν και δεν θα έπρεπε.

Το Netflix, λοιπόν, ανακοίνωσε πως σταδιακά θα αρχίσει να μπλοκάρει τους VPN proxies που επιτρέπουν στους χρήστες του να παρακάμπτουν τους περιορισμούς περιεχομένου που καθορίζουν σε ποιες χώρες είναι διαθέσιμο το κάθε πρόγραμμα. Με άλλα λόγια, αν σε μία χώρα (π.χ. στην Ελλάδα) δεν παίζεται κάποιο από τα ξένα σίριαλ που ενδιαφέρουν τον χρήστη, τότε δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό μέσω του Netflix, όπως μπορεί να συνέβαινε σήμερα με τη χρήση των proxies.

Το γιατί οι παραγωγοί των σίριαλ θέλουν να περιορίσουν την πρόσβαση των χρηστών σε αυτά είναι λίγο πολύ αυτονόητο: αν οι Έλληνες χρήστες του Διαδικτύου έχουν ήδη παρακολουθήσει ένα αμερικάνικο σίριαλ στο Netflix, τότε ποιος θα το δει όταν αυτό παιχτεί στην ελληνική τηλεόραση από κάποιο κανάλι;

Για τους παραγωγούς ταινιών και σίριαλ, η χρήση proxies και άλλων τεχνικών μέσων για την προβολή υλικού σε χώρες όπου δεν έχει άδεια προβολής ισοδυναμεί με πειρατεία, και όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί για τον χώρο του θεάματος η πειρατεία. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο που το Netflix αναγκάστηκε τελικά να υποκύψει στις πιέσεις των παραγωγών, που απειλούσαν με απόσυρση του περιεχομένου τους από το Netflix αν δε συμμορφωνόταν.

Όμως θα λύσει η κίνηση αυτή το πρόβλημά τους; Μάλλον όχι.

Όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του το Quartz, η περίπτωση του Netflix θυμίζει έντονα αυτήν του Napster, του πρωτοπόρου στον online διαμοιρασμό μουσικής, που ανταποκρινόταν στην ανάγκη των καταναλωτών να ακούν μουσική online, όμως δεν είχαν τότε πρόσβαση σε κάποια νόμιμη πηγή – έτσι και σήμερα, το γεγονός ότι πολλοί θέλουν με κάθε τρόπο να παρακολουθήσουν ένα σίριαλ στο Netflix προτού προβληθεί στη χώρα τους υποδεικνύει ότι υπάρχει εξαιρετικά ισχυρή ζήτηση. Και αν το Netflix δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί σε αυτήν τη ζήτηση, με τους περιορισμούς που επιβάλλει, τότε οι καταναλωτές θα στραφούν αλλού – και αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στους παραγωγούς, αφού το Netflix τουλάχιστον είναι νόμιμο και πρόθυμο να συνεργαστεί μαζί τους, αντίθετα με τις αμέτρητες παράνομες υπηρεσίες streaming που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.

Επιπλέον, το Netflix δεν είναι μόνο διανομέας, αλλά και πάροχος περιεχομένου. Αυτό σημαίνει ότι αν τεθούν περιορισμοί στην προβολή τηλεοπτικών σόου από άλλους παρόχους, τότε οι εκπομπές του Netflix, όπως το περίφημο House of Cards, θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι σε αυτές των άλλων παρόχων, και αυτό σίγουρα είναι κάτι που δεν το θέλουν.

Μήπως λοιπόν αυτό που πραγματικά πρέπει να γίνει είναι η θέσπιση νέων νόμων για την πνευματική ιδιοκτησία και η ανάληψη πρωτοβουλιών για να διευκολυνθεί η παγκόσμια διανομή περιεχομένου; Γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν έχει λογική στο πλαίσιο ενός πολέμου κατά αυτών που θέλουν να έχουν τα πάντα δωρεάν, να τα βάζεις με ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για το προϊόν σου, και εν τέλει να τους ωθείς να αναζητήσουν και αυτοί άλλους, παράνομους τρόπους για να αποκτήσουν το προϊόν σου που θέλουν τόσο πολύ…