Νέες ταινίες στους κινηματογράφους: Αουτσάιντερς ενός άλλου κόσμου

Μια ιδιαιτέρως καλή εβδομάδα ξεκινά απόψε για τους φίλους του σινεμά, καθώς και οι πέντε νέες ταινίες έχουν το δικό τους ενδιαφέρον, ενώ ξεχωρίζουν οι «Αουτσάιντερς» του Κρεγκ Γκιλέσπι και «Ένας Άλλος Κόσμος» του Στεφάν Μπριζέ.

Επίσης, σε επανέκδοση προβάλλεται το κλασικό αντιπολεμικό δράμα «Απαγορευμένα Παιχνίδια», του σπουδαίου Ρενέ Κλεμάν που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα το 1952.

Αουτσάιντερς

(“Dumb Money”) Βιογραφικό δράμα, αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Κρεγκ Γκιλέσπι, με τους Πολ Ντέινο, Σεθ Ρόγκεν, Αμέρικα Φερέρα, Σεμπάστιαν Σταν κα.

Αν σας άρεσε η γνωστή επιτυχία «Το Μεγάλο Σορτάρισμα», είναι σίγουρο ότι θα διασκεδάσετε και με την τελευταία ταινία του Κρεγκ Γκιλέσπι («Εγώ η Τόνια», «Κρουέλα»), μία ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.

Μία αιχμηρή σάτιρα για τον καπιταλισμό, τα παρανοϊκά παιχνίδια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τις μετοχές που ανεβοκατεβαίνουν σαν το τρενάκι του τρόμου, τον ανταγωνισμό και όλα αυτά που συνθέτουν την οικονομική πραγματικότητα, σε έναν κόσμο που ενδιαφέρεται να παράγει μόνο χρήματα. Και βεβαίως, για τη δύναμη που έχουν αποκτήσει τα κοινωνικά δίκτυα.

Η ταινία, βασισμένη στην αληθινή όσο και απίστευτη ιστορία απλών καθημερινών ανθρώπων, που κατάφεραν να μετατρέψουν ένα κατάστημα βιντεοπαιχνιδιών στην πιο ζηλευτή εταιρεία του κόσμου, ξεκινά σαν μια φάρσα του καθιερωμένου οικονομικού μοντέλου. Ένας αλλοπαρμένος αρχίζει να γνωστοποιεί στο διαδίκτυο τις επενδύσεις του, κερδίζοντας τεράστια δημοφιλία και μετατρέποντας το κατάστημα Gamestop σε έναν κολοσσό που γεννά χρήματα και κάνει πλούσιους σε λίγες μέρες τους ανθρώπους που τον εμπιστεύτηκαν και που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Κάτι που αναστατώνει την Γουόλ Στριτ και τους μεγάλους «παίχτες», γιατί όταν κερδίζουν οι πολλοί χάνουν οι λίγοι. Και χάνουν τόσα πολλά που θα πρέπει να βρουν τρόπο το σύστημα να επανέλθει σε μια «κανονικότητα».

Η σάτιρα του Γκιλέσπι, αναδεικνύει τα κακώς κείμενα ενός καπιταλισμού που πλέον έχει ξεφύγει από κάθε όριο και μέτρο, φωτίζοντας την τρέλα που επικρατεί στη σύγχρονη επιχειρηματικότητα και οικονομία, τη δύναμη που έχουν αποκτήσει πλέον τα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και τους κινδύνους που κρύβει η πεποίθηση ότι μπορεί κάποιος να πλουτίσει εν μια νυκτί. Το «αμερικάνικο όνειρο» συνεχίζει να δημιουργεί εφιάλτες.

Αποφεύγοντας σε μεγάλο βαθμό τις παγίδες μιας απλοϊκότητας, μιας καταγγελτικής ρητορικής ή καταφεύγοντας σε φτηνά αστεία ή τον μελοδραματισμό, ο Γκιλέσπι θα καταφέρει να παραμείνει επικεντρωμένος στον πυρήνα της ενδιαφέρουσας ιστορίας του, να αναπτύξει τους χαρακτήρες, να διατηρήσει σε καλό επίπεδο τον ρυθμό της ταινίας του και να προσφέρει παράλληλα αρκετές αστείες σκηνές και ορισμένες πνευματώδεις ατάκες.

Το ευπρόσωπο καστ, είναι αρκετά καλό, δουλεύει ως μια κεφάτη ομάδα, της οποίας ηγείται ο Πολ Ντέινο και καταφέρνει να συμβάλλει στο διασκεδαστικό αποτέλεσμα.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Κιθ Γκιλ αρχίζει να δημοσιεύει στο διαδίκτυο τις επενδύσεις του. Η δημοφιλία των επενδυτικών του συμβουλών εκτοξεύεται, μετατρέποντας την Gamestop στην πιο καυτή εταιρεία του κόσμου, κάνοντας μια ομάδα ανθρώπων που τον ακολουθούν πλούσιους και αναστατώνοντας τη Wall Street για τα καλά.

Ένας Άλλος Κόσμος

(“Un Autre Monde”) Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Στεφάν Μπριζέ, με τους Βενσάν Λιντόν, Σαντρίν Κιμπερλέν, Γκιγιόμ Ντρο, Σαρά Λορέν, Κριστόφ Ροσινιόν κα.

Ακόμα μία σκοτούρα της εποχής έρχεται και μεγεθύνεται στη μεγάλη οθόνη και με γαλλικό αέρα, αναδεικνύοντας τα αδιέξοδα της σύγχρονης ζωής. Μια ιστορία που αφορά το φαινόμενο πετυχημένων επαγγελματικά ανθρώπων, που βρίσκονται σε υψηλά καίριες θέσεις, κυρίως σε πολυεθνικούς ομίλους και συνειδητοποιούν το μάταιο του πράγματος και παίρνουν τα βουνά. Κυρίως άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι χάνουν την ομορφιά της ζωής, τα απλά καθημερινά και όλα αυτά που επηρεάζουν και τους κοντινούς τους, τις οικογένειές τους, ζώντας μέσα σε εξαντλητικά ωράρια, απαιτήσεις που ξεπερνούν τον άνθρωπο, ενώ δεν είναι λίγοι που αποκτούν συνειδησιακά προβλήματα. Εύκολα βεβαίως θα σκεφτεί κάποιος «κλαίνε οι χήρες κλαιν και οι παντρεμένες», αφού υπάρχουν και εκατομμύρια άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πάνω κάτω τα ίδια προβλήματα και με εισόδημα που δεν φτάνει για τα βασικά.

Ας επιστρέψουμε όμως στον ήρωα της ταινίας, έναν εκτελεστικό διευθυντή ενός μεγάλου αμερικάνικου βιομηχανικού ομίλου, που βλέπει τη ζωή του να πηγαίνει στράφι, καθώς η γυναίκα του τον εγκαταλείπει, λόγω της εργασίας του, το παιδί του έχει ψυχολογικά προβλήματα και ο ίδιος συνειδητοποιεί ότι από μάνατζερ πρέπει να μετατραπεί σε έναν τύπο που απλώς πρέπει να φέρει περισσότερα έσοδα στην επιχείρηση, απολύοντας υπαλλήλους, δείχνοντας την ισχύ του ομίλου απέναντι στους απλούς εργαζόμενους.

Ο καταξιωμένος Στεφάν Μπριζέ («Σε Πόλεμο», «Η Ζωή Μιας Γυναίκας», «Ο Νόμος της Αγοράς»), από τους βασικότερους εκπροσώπους του κοινωνικού γαλλικού σινεμά, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Γάλλος Κεν Λόουτς, βάζει και πάλι στο στόχαστρό του την αγριότητα του καπιταλισμού και πώς αυτός μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τους απλούς ανθρώπους, τους οικονομικά ανίσχυρους, αλλά και αυτούς που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά, εκπροσωπώντας τα μεγάλα αφεντικά.

Ο Μπριζέ, για μία ακόμη φορά δείχνει την οργή του για όσα συμβαίνουν στις πολυτελείς αίθουσες συσκέψεων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά δεν παρασύρεται σε έναν καταγγελτικό λόγο, καθώς φωτίζει εξαιρετικά την εσωτερική διαμάχη του ήρωά του, αλλά και τα όσα τραβά η σύζυγός του, που μέχρι να ζητήσει διαζύγιο, υπάρχει μόνο για να ακούει τα προβλήματα του συζύγου της, βλέποντας να φεύγει η ζωή από μπροστά της, παρατηρώντας τον άνθρωπό της να παλεύει με τους δαίμονές του, αλλά και τα σατανικά αφεντικά του.

Το δράμα εξελίσσεται σε ψυχολογικό θρίλερ, μία μάχη μεταξύ του φυσιολογικού και του τερατώδους. Απ’ τη μια το ψυχρό γκρίζο των συσκέψεων με τα «λευκά κολάρα» και απ’ την άλλη η φθινοπωρινή διάθεση των οικογενειακών προβλημάτων, η εξάλειψη των εργαζομένων, παρά τα υπερκέρδη της εταιρείας, μόνο και μόνο ως άσκηση επιβολής.

Εξαιρετική η σκηνοθεσία του Μπριζέ, που δεν χάνει ποτέ την προσήλωσή του στο θέμα του, δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί την ένταση και τους ρυθμούς στις παρυφές ενός ρεαλιστικού κοινωνικού δράματος, χρησιμοποιώντας και ερασιτέχνες ηθοποιούς, για τους ρόλους των εργατών.

Διαθέτει όμως και την ασφάλεια του Βενσάν Λιντόν, στην τρίτη κατά σειρά συνεργασία τους, ενός σπουδαίου ηθοποιού, που συμπυκνώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που έταξε τη ζωή του στη λάθος πλευρά της ιστορίας, εξωτερικεύοντας την απελπισία του και κρατώντας μέσα του τη θλίψη για τα όσα έκανε στη δίνη της καριέρας. Θαυμάσια και η ερμηνεία της Σαντρίν Κιμπερλέν, στο ρόλο της συζύγου, που η απόγνωσή της ακουμπά πολλές γυναίκες.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Φιλίπ Λεμέσλ, ανώτερο στέλεχος σε αμερικανικό βιομηχανικό όμιλο, παρακολουθεί, ανήμπορος να αντιδράσει, την γυναίκα του να τον εγκαταλείπει, γιατί δεν μπορεί να βλέπει τον άνδρα που αγαπά να συνθλίβεται από την αγωνία και την πίεση της δουλειάς. Ο Φιλίπ, παγιδευμένος από τις παράλογες απαιτήσεις των αφεντικών του και την καθημερινή ένταση, έχει ξεπεράσει τα όρια της αντοχής του.

Ο μικρός αδερφός

(“Un Petit Frère”) Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Λεονόρ Σεράιγ, με τους Αναμπέλ Λεγκρόν, Αχμέντ Σιλά, Στεφάν Μπακ, Κένtζο Σαμπέν, Λετίτσια Ντος κα.

Πολυυεπίπεδο δράμα, για τους ανθρώπους που βιώνουν την προσφυγιά, αλλά και τις δυσκολίες προσαρμογής στην όλο και πιο αφιλόξενη Ευρώπη και ταυτόχρονα βγάζει αυθεντικό συναίσθημα και υμνεί το πνεύμα ελευθερίας. Σε αυτή τη δεύτερη ταινία της, η νεαρή Γαλλίδα σκηνοθέτιδα Λεονόρ Σεράιγ, έπειτα από το άκρως ενδιαφέρον φιλμ της «Μια Νέα Γυναίκα», με το οποίο είχε κερδίσει τη Χρυσή Κάμερα στις Κάννες το 2017, έκανε την επανεμφάνισή της στο φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας κριτική και κοινό.

Μια ταινία ενηλικίωσης και ανθρωπισμού, αναμνήσεων, τύψεων και ελπίδων, που μιλά για το δικαίωμα στην ευτυχία, τους δεσμούς αίματος και την αποδιοργάνωση των παραδόσεων.

Η ιστορία, χωρισμένη σε τρία μέρη, που εκτυλίσσεται σε τριάντα χρόνια, ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, όταν μια όμορφη γυναίκα, η Ροζ, εγκαταλείπει την πατρίδα της, την Ακτή Ελεφαντοστού, μαζί με τους δυο γιους της, για να εγκατασταθεί στο Παρίσι. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και τη σκληρή εργασία της ως καθαρίστρια και το βαρύ φορτίο για το μεγάλωμα των δυο παιδιών της, η Ροζ διατηρεί το πνεύμα ανεξαρτησίας της, θέλοντας να ζήσει τη ζωή της, απορρίπτει το προξενιό με τον πετυχημένο και ωραίο της κοινότητας, ακολουθώντας το δικό της ερωτικό δρόμο.

Η ταινία ξεκινά εντυπωσιακά, με το πρώτο μέρος, αυτό που αφορά τη Ροζ, να είναι και το δυνατότερο κομμάτι της ταινίας, καθώς η συναρπαστική προσωπικότητα της πρωταγωνίστριας κυριεύει την οθόνη. Το φιλοτεχνημένο πορτρέτο μιας νέας, γεμάτης ζωντάνια, γυναίκας, που ξεφεύγει από τα δυτικότροπα στερεότυπα, αγωνίζεται να επιβιώσει και να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά της, αλλά και να ζήσει πρωτόγνωρες εμπειρίες, που θα αντιμετωπίσει με γενναιότητα και τη θέρμη της ηλικίας της, είναι και το γοητευτικότερο κομμάτι της ταινίας.

Η Σεράιγ, στα δύο επόμενα μέρη της ταινίας της, που αφορούν τα παιδιά της Ροζ, δεν θα είναι το ίδιο αποτελεσματική, υποβαθμίζοντας τα θεμέλια στα οποία έχτισε την ιστορία της και με τη διάσπαση της οικογένειας, χάνει και τη συνοχή της σκέψης της, εμφανίζονται σεναριακά κενά, η υπόθεση αρχίζει να χάνει στροφές, η αθωότητα παραδίδει άτσαλα τη θέση της στην εμπειρία και στην ενηλικίωση, ενώ και οι χαρακτήρες θολώνουν.

Μπορεί να χάνει μέρος της γοητείας της η ταινία, αλλά, παρά ταύτα, δεν χάνει την αξία της, καθώς διατηρεί την ψυχή της και την επικαιρότητά της, καθώς αναδεικνύεται η ταραχώδης εποχή, που ζει η Γαλλία και μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

Αν όμως η ταινία της Σεράιγ παίρνει έναν καλό βαθμό, η Αναμπέλ Λεγκρόν, με καταγωγή από τη Μαρτινίκα, φτάνει πολύ ψηλά, καθώς παραδίδει μία εξαιρετικά καυτή ερμηνεία, αναδύει μία φρεσκάδα, που έχει ιδιαίτερη ανάγκη το σινεμά.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Όταν η Ροζ φθάνει στη Γαλλία, εγκαθίσταται στο διαμέρισμα φίλων στα προάστια του Παρισιού, μαζί με τους δύο γιους της, Ζαν και Ερνέστ. Η δημιουργία και η διάλυση μιας οικογένειας από το τέλος της δεκαετίας του ’80 μέχρι τις μέρες μας.

Blue Beetle

(“Blue Beetle”) Περιπέτεια φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Ανχέλ Μανουέλ Σότο, με τους Σόλο Μαριντουένια, Σούζαν Σαράντον, Αντριάνα Μπαράζα, Μπρούνα Μαρκέζιν κα.

Διαφορετική, χαριτωμένη, γεμάτη ζωντάνια και αρκετά διασκεδαστική ως ένα σημείο, είναι τούτη η υπερηρωική περιπέτεια φαντασίας, που προοριζόταν για συνδρομητική πλατφόρμα, αλλά πέρασε απ’ την Warner και στους κινηματογράφους, έπειτα από την απήχηση που είχε στο νεανικό κοινό. Βασισμένη στον ομώνυμο χαρακτήρα της DC Comics, η ταινία του Πορτορικανού Άνχελ Μανουέλ Σότο («Charm City Kings»), θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μια υπερηρωική περιπέτεια που απευθύνεται στο πολυπληθές λατινοαμερικάνικο κοινό των ΗΠΑ, έχοντας αρκετές χιουμοριστικές στιγμές και εν αντιθέσει με πολλές υπερπαραγωγές του είδους, θέλει να έχει επαφή με το κοινωνικό γίγνεσθαι, τα προβλήματα των μειονοτήτων. Χαρακτηριστικά, στο ξεκίνημα της ταινίας, ο νεαρός ήρωας, ένας απόφοιτος πανεπιστημίου που επιστρέφει στην πατρική του οικεία, όταν λέει σε έναν Αμερικάνο μεσήλικα ότι μόλις πήρε το πτυχίο του και ρωτάει τι βλέπει μπροστά του, εκείνος του απαντάει «έναν χρεοκοπημένο».

Πράγματι, όταν επιστρέφει στο σπίτι του συνειδητοποιεί ότι η πολυμελής οικογένειά του είναι καταχρεωμένη, χωρίς δουλειά, έτοιμη να χάσει το σπίτι της. Για κάποιο λόγο θα μπλέξει με το σύμπαν της DC Comics, τη φαντασία και την περιπέτεια, για να γνωρίσει και το κορίτσι της ζωής του.

Η ταινία αποτελεί και έναν ύμνο στην οικογένεια, αλλά και στην κοινότητα, στην αλληλεγγύη, στη γλυκιά διαφορετικότητα των λατινοαμερικάνων. Αλλά, όπως συμβαίνει στο σύνολο των υπερηρωικών ταινιών, ξαφνικά μπαίνει ο κόφτης του πνευματώδους, το σενάριο γίνεται απλοϊκό, η σάτιρα για την πραγματική ζωή, δίνει τη θέση της πολλές φορές στη φάρσα και τα γκαγκς, που δεν είναι άσχημα, καθώς μια σειρά από δευτερεύοντες χαρακτήρες βάζουν το απαραίτητο αλατοπίπερο στο στόρι.

Τα γραφικά, χωρίς να είναι εντυπωσιακά, δεν κουράζουν, δεν πρωταγωνιστούν έναντι των ηθοποιών και της ιστορίας, ενώ η ταινία θα ήταν καλύτερο να είχε μικρότερη διάρκεια.

Ο νεαρός πρωταγωνιστής Σόλο Μαριντουένια είναι συμπαθής, οι περισσότεροι από τους δεύτερους ρόλους είναι απολαυστικοί, όταν δεν ξεφεύγουν προς τη γραφικότητα, ενώ η Σούζαν Σάραντον, στον ρόλο της πανούργας, φαίνεται να το διασκεδάζει.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Χάιμε Ρέγιες αποφοίτησε πρόσφατα από το πανεπιστήμιο και επιστρέφει στο σπίτι του, για να ανακαλύψει ότι όλα έχουν αλλάξει. Καθώς αναζητά έναν σκοπό στη ζωή του, ένα παιχνίδι της μοίρας ρίχνει στα χέρια του ένα αρχαίο κειμήλιο εξωγήινης βιοτεχνολογίας, τον Σκαραβαίο, το οποίο τον διαλέγει για ξενιστή και έτσι μετατρέπεται στον υπερήρωα Blue Beetle.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Η Ζουγκλοπαρέα 2: Ο Γύρος του Κόσμου

(“Jungle Bunch 2”) Διασκεδαστική ταινία κινουμένων σχεδίων από τη Γαλλία, σε σκηνοθεσία Λοράν Μπρι, Γιανίκ Μουλέν, Μπενουά Σομβίλ.

Η αγαπημένη των πιτσιρικάδων ζουγκλοπαρέα επιστρέφει με νέες περιπέτειες, αφού πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν Σούπερ Κακό, που καλύπτει τη ζούγκλα με ένα τοξικό νέφος, που εκρήγνυται όταν έρθει σε επαφή με το νερό. Οικολογικά μηνύματα, από τα χαριτωμένα ζωάκια της ζούγκλας που θα πρέπει να διασχίσουν όλο τον κόσμο για να σώσουν την κατάσταση. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.

Απαγορευμένα Παιχνίδια

(“Jeux Interdits”) Υπέροχο δράμα που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα το 1952 στη Βενετία και πολλά άλλα βραβεία σε όλο τον κόσμο, από τον σπουδαίο Ρενέ Κλεμάν («Γυμνοί στον Ήλιο», «Η Μάχη των Σιδηροδρόμων»).

Ένα πανέμορφο δράμα, με εμπνευσμένο σενάριο, που ακόμη και σήμερα παραμένει από τις πιο συγκινητικές ταινίες όλων των εποχών, κάτι που καταφέρνει ο Κλεμάν χωρίς μελοδραματισμούς ή περιττούς συναισθηματισμούς, αφήνοντας την αφοπλιστική ειλικρίνεια των δυο μικρών πρωταγωνιστών να επιβάλλεται στην οθόνη και στις καρδιές των θεατών. Δυο παιδιά, που αντιδρούν με το δικό τους τρόπο στη φρίκη του πολέμου και του θανάτου, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γαλλία, επιδίδονται σε επικίνδυνα παιχνίδια, προκαλώντας την αντίδραση των μεγάλων. Τα δυο παιδιά δεν συμβιβάζονται με τους περιορισμούς της θρησκείας και της κοινωνικής ευπρέπειας, βλέπουν τον θάνατο ως ένα παιχνίδι και βρίσκονται εκτεθειμένα απέναντι στον παράλογο και εχθρικό κόσμο των μεγάλων. Εκπληκτικά τα δυο πιτσιρίκια, αλλά η 5χρονη Μπριζίτ Φοσέ, με την αγγελική, σχεδόν μεταφυσική, μορφή της κάνει τους θεατές (και όλη την ανθρωπότητα) να γονατίζουν ευλαβικά μπροστά της, δίνοντας ένα σημάδι ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο. Και φυσικά θα υπάρχει πάντα η κλασική μελωδία του Ναρσίσιο Γιέπες, που συντείνει στη συγκινησιακή φόρτιση.

Διαβάστε επίσης:

Γιάννης Κούστας – Δήμητρα Μέρμηγκα-Κούστα: Υπέρκομψοι στη συναυλία της Βίσση στο Ηρώδειο

Στη Μύκονο η Αθηνά Ωνάση (video)

4+1 υγιεινές και γρήγορες συνταγές για το σχολείο από τον Άκη Πετρετζίκη

Νέες ταινίες στους κινηματογράφους: Φρέσκος Γούντι Άλεν και τεχνητή νοημοσύνη

──────────────────                           

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023: Όλες οι εξελίξεις

Οδηγός Εκλογών – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε