Αναταράξεις στον Σκάι: «Κάρπα» από Κωνσταντίνο Ζούλα σε τηλεθέαση και έσοδα και πόσο θα αντέξει ο Αλαφούζος

Από την ήσυχη – σχεδόν ειδυλλιακή – Αγία Παρασκευή στο νευρικότερο και πιο ταραχώδες Νέο Φάληρο, η απόσταση είναι μόλις 12 χιλιόμετρα. Όμως η διαδρομή του Κωνσταντίνου Ζούλα από τη θεσμικά θωρακισμένη προεδρία της ΕΡΤ στη σύνθετη και εκτεθειμένη διεύθυνση του ΣΚΑΪ δεν αποδείχθηκε ούτε ευθύγραμμη, ούτε ανώδυνη. Αν είναι νωρίς ακόμη; Σίγουρα είναι αλλά στον κόσμο των media η απαίτηση για «ανάνηψη» της τηλεθέασης from day ONE και για άμεσα ορατό αποτέλεσμα από το φιλί της ζωής στο «ταμείο», συνιστά commodity για Καναλάρχες που προσλαμβάνουν μαέστρους «επιπέδου Ζούλα» που καλούνται να διατηρήσουν μεν τη μαεστρία τους, αφήνοντας ωστόσο στη reception τη μαγική μπαγκέτα ενορχήστρωσης που χρησιμοποιήθηκε στα χρόνια της ΕΡΤ.

Γιατί στην ΕΡΤ μπορούσε να εφαρμόζει τεχνικές “κάρπα” – διαχειριστική ευελιξία, πολιτική ανοχή, χαλαρές προθεσμίες, επικοινωνιακή ασυλία – για να επανεκκινεί μια υποτονική τηλεόραση με χαμηλό μεταβολισμό, που ζούσε κυρίως με κρατικές «θερμίδες» και συμβολική νομιμοποίηση. Στον ΣΚΑΪ, όμως, η αναπνοή είναι μηχανική και ανελέητα ρυθμισμένη: τα καθημερινά, αυστηρά KPIs δεν περιμένουν, το ψυχρό excel δεν συγχωρεί και τα ανελαστικά deadlines δεν παρατείνονται – ούτε για λόγους ιδεολογίας, ούτε για λόγους αισθητικής.

Η φράση «θα επαναφέρω τον ΣΚΑΪ στις εργοστασιακές ρυθμίσεις», που συνόδευσε την άφιξη του Κωνσταντίνου Ζούλα στο Φάληρο, κουβαλούσε έναν περίεργο και μάλλον σοφιστικέ μείγμα ρομαντισμού με τεχνοκρατικό ενθουσιασμό, διατυπωμένο με τη σιγουριά ενός ανθρώπου που πιστεύει στη μεθοδική επαναφορά τάξης μέσα από θεσμική πειθαρχία. Έτσι ακριβώς είναι αλλά… Αλλά  η πραγματικότητα του ιδιωτικού broadcasting είναι αμείλικτα καθημερινή και ανταγωνιστικά απρόσωπη. Η ιδέα της «εργοστασιακής ρύθμισης» προσέκρουσε σχεδόν ακαριαία στην επιτακτική, ρυθμισμένη και αποστειρωμένη ρουτίνα του prime time, εκεί όπου η πολιτική προστασία χάνει την αξία της, και η εμπορική αναγνωρισιμότητα χτίζεται σταδιακά, αριθμητικά, επίπονα – όχι με αφηγήματα, αλλά με τηλεθεάσεις, μερίδια και σκληρά ποσοστά.

Αλλεπάλληλες αποχωρήσεις

Το τελευταίο εξάμηνο στον ΣΚΑΪ υπήρξε μια περίοδος έντονης διοικητικής ρευστότητας και οργανωτικών αναταράξεων. Ο Γιάννης Αδαμίδης, έως πρόσφατα διευθυντής Ειδήσεων και από τα πιο κεντρικά πρόσωπα του ενημερωτικού μηχανισμού, αποχώρησε οικειοθελώς, επιλέγοντας να συνεχίσει την πορεία του στον Όμιλο Alter Ego, κίνηση που ερμηνεύτηκε ως σήμα δυσλειτουργίας ιεραρχίας. Παράλληλα, ο Γιάννης Σφακιανάκης, εμβληματικός εμπορικός διευθυντής με παρουσία 16 ετών, αποχαιρέτησε τον σταθμό, ολοκληρώνοντας έναν μακρύ, σταθερό κύκλο συνεισφοράς.

Ο Νίκος Παπαδρόσος, Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης, βρίσκεται να έχει λιγότερο ζωτικό χώρο να κινηθεί καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, η προσέγγισή του φαίνεται να διαφοροποιείται από τη νέα στρατηγική κατεύθυνση του σταθμού. Αν και εξακολουθεί να κατέχει θεσμικά τη θέση του, η επικοινωνία με το ηγετικό σχήμα χαρακτηρίζεται λιγότερο συγχρονισμένη απ’ ό,τι στο παρελθόν.

Το ενημερωτικό τμήμα, άλλοτε καταστατικό προπύργιο ταυτότητας του ΣΚΑΪ, εισέρχεται σε φάση ριζικού επαναπροσδιορισμού. Το δίδυμο Δημήτρης Οικονόμου – Άκης Παυλόπουλος βρίσκεται υπό αξιολόγηση: ο πρώτος αναμένεται να παραμείνει, καθώς θεωρείται «συνδετικός κρίκος» με τη βάση του κοινού, ενώ η παρουσία του δεύτερου κρίνεται ρευστή και πιθανώς μη ανανεώσιμη.

Οι Άρης Πορτοσάλτε, λόγω της εμμονικής στήριξης του κυβερνητικού αφηγήματος, και ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου, εξαιτίας της πολιτικής εξαφάνισης του ΣΥΡΙΖΑ που κάλυπτε, περιορίστηκαν διακριτικά – αλλά με σαφές πολιτικό μήνυμα – από την πρωινή ζώνη. Ο πρώτος διατηρεί τον ραδιοφωνικό του ρόλο και κάνει σποραδικές τηλεοπτικές εμφανίσεις, ενώ ο δεύτερος έχει αποσυρθεί πλήρως από το τηλεοπτικό πεδίο. Η εκπομπή Live You, με Πορτοσάλτε και Μαρία Αναστασοπούλου, οδεύει προς λήξη, στο πλαίσιο της ευρύτερης αναδιάρθρωσης. Η Αναστασοπούλου, βρίσκεται σε «επιχειρησιακή εφεδρεία», εν αναμονή νέου ρόλου, καθώς διαμορφώνεται η επόμενη ημέρα του ενημερωτικού τοπίου.

Η ψυχαγωγική ταυτότητα του ΣΚΑΪ τον τελευταίο καιρό έντονη αποσπασματικότητα και έλλειψη στρατηγικής συνοχής, δίχως σαφή προσανατολισμό ή ενοποιητικό αφήγημα. Η συμβολή της Άλκηστης Μαραγκουδάκη, έμπειρης Διευθύντριας Περιεχομένου, παραμένει αδιαμφισβήτητη και κρίσιμη για τον σταθμό. Ωστόσο, η σύγχυση ανάμεσα στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία δημιουργεί ένα αμήχανο υβρίδιο, που δεν γεννά σταθερά τηλεοπτικά αποτελέσματα. Το Big Brother φυτοζωεί, παρά την επένδυση σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό, γεγονός θλιβερό για ένα κανάλι που παραδοσιακά κατέχει ηγετική θέση στην τηλεθέαση. Αντίθετα, το The Voice που έρχεται ξανά, διατηρεί σταθερή απήχηση, με διψήφια νούμερα και ανθεκτικότητα στο prime time, λειτουργώντας ως η σταθερά σωτήρια λέμβος στο ψυχαγωγικό τοπίο του σταθμού.

Εκπομπές όπως το Prime, παρά τη δημοσιογραφική αρτιότητα και σκηνοθετική επιμέλεια, αποτυγχάνουν να κρατήσουν τις δυνάμεις του κεντρικού δελτίου ειδήσεων. Η συμφωνία με τον Φάνη Λαμπρόπουλο για την υλοποίηση late night εκπομπής έχει περισσότερο χαρακτήρα ψυχολογικής αναζωογόνησης της ομάδας προγράμματος, παρά ενταγμένης στρατηγικής επένδυσης σε νέα κοινά.

Ακόμη και η ποιοτικά εξαιρετική εκπομπή «Όπου υπάρχει Ελλάδα», το καθημερινό ενημερωτικό ταξίδι του ΣΚΑΪ μια εξαιρετική ιδέα με καλό γκελ στο κοινό θα βρεθεί αντιμέτωπη το Φθινόπωρο με τον σκληρό ανταγωνισμό του μεσημεριού που ανασυντάσσεται και θα προσφέρει πιο εδραιωμένα και ελαφρύτερα φορμά. Δυστυχώς αυτά βλέπει το κοινό τα μεσημέρια.

Η πραγματικότητα είναι πως η θεματική ποιότητα δεν επαρκεί όταν δεν συνοδεύεται από συνοχή περιεχομένου, συντονισμένο positioning και στρατηγική στόχευση ανά ζώνη και κοινό. Η εικόνα του ΣΚΑΪ μοιάζει με τηλεοπτικό μωσαϊκό, χωρίς κυρίαρχη γραμμή, χωρίς συνεκτικό στίγμα και, κυρίως, χωρίς σταθερά πρόσωπα που να μεταφράζουν τη στρατηγική σε αναγνωρίσιμη τηλεοπτική συνήθεια.

Ψηφιακή επένδυση – αλλά η γραμμική επιμένει

Ο Κωνσταντίνος Ζούλας επιδιώκει με συνέπεια τον ψηφιακό μετασχηματισμό του ΣΚΑΪ, ευθυγραμμίζοντας το κανάλι με τις τάσεις του διεθνούς media landscape. Το έκανε στην ΕΡΤ, πέτυχε, το κάνει και τώρα. Η παραγωγή podcasts, η επέκταση της πλατφόρμας SKAI Hybrid και η πολυεπίπεδη διασύνδεση τηλεόρασης, ραδιοφώνου και online περιεχομένου συνιστούν μια τεχνολογικά σύγχρονη και στρατηγικά αναγκαία κατεύθυνση. Ωστόσο, σε επίπεδο τηλεθέασης και διαφημιστικής απορρόφησης, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής παραμένουν περιορισμένα και χρονικά μετατοπισμένα.

Η γραμμική τηλεόραση, όσο κι αν αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από τους θιασώτες της αποκλειστικά ψηφιακής εμπειρίας, εξακολουθεί να είναι ο κύριος δείκτης επιρροής, βιωσιμότητας και εμπορικής δυναμικής σε λαϊκά κοινά. Αυτά που βλέπουν ακόμη τηλεόραση Και σε αυτόν τον βασικό παίκτη, ο ΣΚΑΪ δεν έχει ακόμη εδραιώσει σταθερό αποτύπωμα.

Το οργανόγραμμα του σταθμού βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής και επανεξέτασης, καθώς ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος έχει δώσει εντολή για δομικές αλλαγές μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Οι παρεμβάσεις αυτές δεν θα είναι ούτε αποσπασματικές ούτε επιφανειακές· στόχος είναι η ξεκάθαρη διοικητική γραμμή, η αναδιοργάνωση του ενημερωτικού τομέα, αλλά και η επαναφορά εσωτερικής εμπιστοσύνης σ’ ένα περιβάλλον που, σύμφωνα με ανθρώπους του σταθμού, χαρακτηρίζεται πλέον ως συγκρατημένα επιφυλακτικό και οργανωτικά κουρασμένο.

Από την καρδιοανάνηψη στην εντατική στρατηγική

Ο Κωνσταντίνος Ζούλας δεν βρίσκεται – προς το παρόν – υπό αμφισβήτηση, αλλά το στάδιο της «θεραπευτικής προσέγγισης» έχει φτάσει στο τέλος του. Πλέον απαιτείται χειρουργική ακρίβεια, αποφασιστικότητα και απτά αποτελέσματα. Το «κάρπα» της ΕΡΤ – δηλαδή οι χαλαρές προθεσμίες, η πολιτική ανοχή, η διοικητική ασυλία και η ελεγχόμενη έκθεση – δεν λειτουργεί στον ιδιωτικό σωλήνα. Εδώ ζητείται bypass: ξεκάθαρες ευθύνες, λειτουργικά αντανακλαστικά, μετρήσιμο output και οργανωτικά ανταγωνιστική δομή.

Το καλοκαίρι του 2025 δεν προμηνύεται «νεκρή περίοδος» για το Φάληρο. Αντιθέτως, θα είναι εποχή ανασύνταξης, επανατοποθέτησης και εσωτερικής πειθαρχίας. Το μεγάλο στοίχημα είναι αν ο ΣΚΑΪ θα προλάβει το επόμενο κύμα τηλεθέασης ή θα παρασυρθεί από αυτό. Γιατί, στον κόσμο της τηλεόρασης, όποιος δεν μπαίνει εγκαίρως στο κάδρο, μένει εκτός πλάνου.

Και όπως λένε, με έναν ελαφρώς κυνικό αλλά βαθιά ρεαλιστικό τρόπο:
Το δημόσιο φιλί ζωής δεν δουλεύει στον ιδιωτικό σωλήνα. Στην ΕΡΤ έκανες ένα απλό καρδιογράφημα και μαλάξεις και σε αποθέωναν – στον ΣΚΑΪ ζητούν bypass… επέμβαση ανοικτής καρδιάς… ίσως και μεταμόσχευση…