Κλέλια Χατζηιωάννου: Η βάπτιση της Άννας, η συγκίνηση της ευτυχισμένης μανούλας και η χαρά των Χατζηιωάννου

Ροζ απαλό, ελαφρύ λιλά, ανοιχτό τριανταφυλλί σε παιώνιες, ορχιδέες, μικρά τρυφερά ρόδα, σε μπουκέτα που πέταγαν πινελιές χρώματος στο πράσινο του ολοστόλιστου κήπου της Νέδης Χατζηιωάννου, στο αρχοντικό της, στο Παλαιό Ψυχικό. Εκεί γιορτάστηκε η βάπτιση της, της πολύτιμης Άννας, της μόλις δύο χρόνων κόρης της Κλέλιας Χατζηιωάννου.

Γιαγιά και μητέρα, αλλά και οι δυο θείοι, ο Στέλιος, που ήρθε στην Αθήνα μόνο για την βάπτιση και για να σφίξει στην αγκαλιά του μάνα, αδελφή και ανιψιά, και ο Πόλυς ήταν ευτυχείς, χαμογελαστοί και συχνά συγκινημένοι.

Ήταν μια μεγάλη μέρα γιορτής για την Κλέλια, που σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής εσωστρέφειας και το άνοιγμα στη χαρά, το μοίρασμα, την αθωότητα που έφερε στη ζωή της η κόρη της Άννα.

Η Κλέλια Χατζηιωάννου υιοθέτησε το αγγελούδι της, που ήταν σα να υπήρχε πάντα ως προσμονή στη ζωή της και το αστείρευτο περίσσευμα τρυφερότητας, αγάπης, έγνοιας πέφτει σαν κύματα θαλπωρής πάνω του και η ζωή της μοιάζει να γέμισε χαρά, την οποία δεν κρύβει πια, ακόμη και αυτή η λακωνικότατη -και μυστηριώδης τα τελευταία χρόνια- γυναίκα.

Η οικογένεια και λίγοι καλεσμένοι στον Άγιο Δημήτριο και στο κήπο του αρχοντικού της οικογένειας

Η βάπτιση της Άννας πραγματοποιήθηκε στο ναό του Αγίου Δημήτριου, στον εμβληματικό ναό των πιστών του Παλαιού Ψυχικού, το Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου, με την οικογένεια και λίγους κάλους φίλους της Κλέλιας.

Ακολουθήσει η μεγάλη γιορτή!

Κρυστάλλινα φαναράκια, πάνω στις λινές και ανθοστόλιστες ροτόντες, έκαναν το φως στο κήπο μαγικό, παραμυθένιο και νεραϊδίσιο.

Η μητέρα στα λευκά, με τα γαλανά, έντονα μάτια της, συχνά βουρκωμένα από δάκρυα συγκίνησης, έχοντας συνεχώς αγκαλιά την Αννούλα της, καμάρωνε γιατί εκείνη δεν έκλαψε, αλλά χαμογελούσε σε όλους.

Η ασημένια υπογραφή του διάσημου αιωνόβιου οίκου Pampaloni, από την αριστοκρατική και φινετσάτη Φλωρεντία, φιγούραρε και στις μπομπονιέρες – κόσμημα που έγραφαν μέσα σε κορώνα το όνομα της Άννας.

Λευκές πορσελάνες, κρυστάλλινα ποτήρια και το φως των κεριών να δίνει μια αίσθηση αιώρησης που έγινε απογείωση, μόλις ο Αντώνης Ρέμος -αλίμονο!- άρχισε να τραγουδά αφιερώνοντας στην «Αννούλα του χιονιά» και στη μητέρα της.

Η Κλέλια, αστράφτοντας από ευτυχία, σιγοτραγουδούσε παρέα με καλές φίλες της, όπως η Σίσυ Παπαγεωργίου, αλλά κράτησε σε ευγενικά χαμηλούς τόνους την όποια διάθεση προβολής της εκδήλωσης.

Μετρημένες φωτογραφίες στα social media, πολύ διακριτικές, και ανύπαρκτη παρουσία δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ ενίσχυσε την διάθεση για έναν εορτασμό χωρίς επιδειξιoμανίες και φανφάρες, υπογραμμίζοντας πως οι πραγματικά μεγάλες χάρες δεν θέλουν θεατές, πάρα μόνο εκείνους που συμμετέχουν στην αγάπη…