Για τα ορκισμένα Τραμπικά μέσα Fox News και Newsmax, η ωραιοτάτη Ελίζαμπεθ Πίπκο, γεννημένη, μόλις το 1995, στις 26 Ιουνίου, είναι «Trump loyalist», «Trump operative» ή «Trump warrior», δηλαδή η πιο φανατική υποστηρίκτρια, εκτελεστικό πολιτικό όργανο, μανιασμένη πολεμίστρια του 47ου Πρόεδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

Και τους έχει ξεπεράσει όλους! Η είδηση της συνεργασίας της 29χρονης, πρώην μοντέλου, πολιτικά στρατευμένης και δηλωμένης υπέρμαχου της all right ρεπουμπλικανικής ρητορικής με τον τηλεοπτικό σταθμό ANT1 μας έκανε να αναρωτηθούμε, αφού απαντήσαμε στο «ποια είναι αυτή;», τι να γυρεύει η αλεπού στο μικρό μας παζάρι…

1

Ο σπουδαίος παππούς της Ελίζαμπεθ

Η παθιασμένη, νεαρή, όμορφη και πάντα περιποιημένη Ελίζαμπεθ Πίπκο είναι γόνος Εβραίων μεταναστών από τη Λευκορωσία και εγγονή του γνωστού ζωγράφου Μαρκ Κλιόνσκι. Ο παππούς της, γεννημένος στο Μινσκ της Λευκορωσίας, σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών του Λένινγκραντ -ακόμη- και μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1974, όπου εγκαταστάθηκε στο Σόχο της Νέας Υόρκης, για να μη ξαναφύγει ποτέ από εκεί, μέχρι το τέλος της ζωής του. Στη τέχνη του διακρίθηκε για τα πορτρέτα του και το ιδιαίτερο ύφος του, που συνδύαζε τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό με την Νεοϋρκέζικη καθημερινότητα. Φημισμένος, ο Κλιόνσκι έγινε από τα εμβληματικά πορτρέτα προσωπικοτήτων, όπως η Γκόλντα Μέιρ, ο Ελί Βιζέλ, ο Ντίζι Γκιλέσπι ή ο Μπι Μπι Κινγκ.

Η Ελίζαμπεθ Πίπκο, έχει τρυφερά εκμυστηρευτεί πως ο παππούς της είχε σημαντική επιρροή στη ζωή της, όχι γιατί έκανε μια σημαντική περιουσία απ τη τέχνη του και άφησε στους απογόνους του, ακίνητα στη καρδιά του Μανχάταν που αξίζουν πολλά εκατομμύρια, αλλά για την μαχητικότητα του, τις ιδέες του και το πως τα έβγαλε πέρα ως μετανάστης.

Η τελευταία ιδιότητα του σπουδαίου παππού δεν την εμπόδισε απ το να γίνει υπέρμαχος της μεταναστευτικής πολιτικής «μηδενικής ανοχής» του Τραμπ, τις μαζικές απελάσεις, το περιορισμό της χορήγησης ασύλου, τις πράσινες κάρτες μόνο για σούπερ πλούσιους και τις συνταγματικές αλλαγές για να απαγορευτεί το δικαίωμα ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ. Ευτυχώς για αυτήν, ο παππούς είχε φτάσει στο Ελις Αϊλαντ, το 1974, όπου ο Ρίτσαρντ Νίξον πρώτα και ο Τζέραλντ Φορντ μετά, είχαν το σοβαρό Γουότεργκεϊτ να ασχοληθούν, τον χαμένο πόλεμο στο Βιετνάμ και τις τεράστιες φοιτητικές διαδηλώσεις που συγκλόνιζαν την Αμερική, από το να κυνηγάνε κουρασμένους μετανάστες και να απελαύνουν μελαχρινά παιδάκια.

Το ολυμπιακό μετάλλιο στο πατινάζ που… δεν κέρδισε ποτέ και η πληγωμένη εφηβεία

Η ζωή της Ελίζαμπεθ Πίπκο θυμίζει φτηνού μπάτζετ τηλεταινίες για εφήβους, που μεταφράζουν το αμερικανικό όνειρο με εικόνες για παιδιά των hight school, πως όσα εμπόδια και αν υπάρξουν στα όνειρα σου, αν ορκίζεσαι κάθε πρωί πίστη στην αστερόεσσα, με το χέρι στη καρδιά, μια μέρα θα καταφέρεις φήμη, δόξα, ομορφιά και πάνω απ όλα λεφτά. Πηγαίνοντας στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία της Νέας Υόρκης, μυήθηκε από πολύ μικρή ηλικία στις χάρες του πιο δαπανηρού αθλητισμού και αφοσιώθηκε στο περίτεχνο πατινάζ, που με την πολύ άσκηση δίνει χάρες αέρινες.

Μα τι θα έκανε, η καλομεγαλωμένη Ελίζαμπεθ της ιστορίας μας, ως κόρη για να γυμναστεί; «Μπάσκετ για επιβίωση» των γκέτο, σε τσιμεντένιες αλάνες, φραγμένες με συρματόσχοινα και με σκισμένα καλάθια; Αυτά είναι για φτωχικούς μαύρους σε East New York ή Χάρλεμ, όπου «παίζεται» το αληθινό όνειρο του δρόμου, πως θα ξεφύγουν από τη φτώχεια, με κάποια διάκριση! Όχι, όχι! Η Λευκορωσό – εβραία Αμερικανίδα μας, όμορφο πολύ κοριτσάκι ονειρεύεται να φορά τα ακριβά, χειροποίητα, λευκά παγοπέδιλα της και την πιο εντυπωσιακή στραφταλιζέ στολή της και να στροβιλίζεται σε συνεχή διπλά άξελ, να περιστρέφεται σε λέιμπακ σπινς, να πετά στον αέρα με τετραπλά λουπ και να στηρίζεται στην άκρη του ενός ποδιού της σε εντυπωσιακά φλιπ!

Θα κάνει πρωταθλητισμό! Θα πάει στους Ολυμπιακούς! Θα φέρει χρυσό στις ΗΠΑ και θα βουρκώσει φορώντας το μετάλλιο της, όταν θα ακούει τον ύμνο για την «γη των ελεύθερων και πατρίδα των γενναίων». Ω! Είναι τόσο αποφασισμένη! Ξέρει πως αφού το θέλει τόσο πολύ, θα το καταφέρει! Πείθει τους γονείς της να τη βγάλουν από το σχολείο και να κάνει διδασκαλία στο σπίτι, ώστε να αφιερωθεί στις προπονήσεις της των Ολυμπιακών Αγώνων,!

Και το όνειρο σπάει σε κρυστάλλινα, μικροσκοπικά κομματάκια, σα τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα στους καλοκαιρινού ουρανούς της 4ης Ιουλίου! Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι, την αφήνει για πάντα εκτός παγοδρομίων. Πληγώνεται. Μια ρομαντικού τύπου κατάθλιψη την τυλίγει θλιβερά. Με τη φαντασία της ήταν Ολυμπιονίκης, μα η ζωή είναι σκληρή και στη πραγματικότητα έπρεπε να βρει κάτι να κάνει, αφού δε πήγαινε και σχολείο πια. Για την ίδια, όμως, η κατάσταση της ήταν τόσο σκληρή που έπρεπε «να μάθει ξανά να περπατάει» στα 17 της.

Μια λαμπερή καριέρα στο μόντελινγκ, με ευγενείς ευαισθησίες

Η όποια, πραγματική ή δραματοποιημένη, δυσκολία στη κίνηση, τότε, δεν εμπόδισε την Trump warrior σήμερα, από το θελήσει να διασχίσει τις πασαρέλες, να γίνει ένα top model, να λάμψει σε ιλουστρασιόν εξώφυλλα, να αναδειχθεί σε μούσα σχεδιαστών. Οι γονείς της, φυσικά, ήθελαν να προσφέρουν κάθε βοήθεια στο παιδί τους, που ενώ όλα τα άλλα έκαναν αιτήσεις για αμερικανικά Πανεπιστήμια είχε κυνηγήσει ένα όνειρο απατηλό και τώρα έμενε σπίτι. Έτσι, σύμφωνα με δική της de brofuntis διεκτραγώδηση των βασάνων της, κάποια μέρα «η μαμά μου έβγαζε τον σκύλο μας βόλτα στο Σέντραλ Παρκ και τη σταμάτησε ένας φωτογράφος και της ζήτησε να τον δανειστεί για φωτογράφιση.

Όταν τη ρώτησε πώς θα μπορούσε να της το ανταποδώσει, εκείνη του είπε: «Μπορείς να κάνεις ένα session με την κόρη μου; Είναι πολύ στενοχωρημένη και νομίζω θα τη βοηθήσει». Η μικρή που ξαναμάθανε να περπατά, σύμφωνα με την ίδια, μια χαρά στάθηκε στο ύψος των επαγγελματικών προδιαγραφών της φωτογράφισης, που της άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες για τον υπέροχα φανταχτερό, λουσμένο στο φως των προβολέων κόσμο του modeling.

 

Υπέγραψε συμβόλαιο με το Wilhelmina Models και φωτογραφήθηκε για περιοδικά όπως τα Esquire, Grazia, Contrast, Harper’s Bazaar, L’officie και στο πιο τολμηρό Maxim. Cut walk δεν έκανε βέβαια, διότι το ύψος της δεν βοηθούσε, μα η φωτογένεια της, την καθιέρωσε από σχεδόν πρωταθλήτρια σε απόλυτο it girl της μόδας. Στις αρχές της καριέρας της ως μοντέλου οι άνθρωποι της μόδας, την σύγκριναν με την Έμιλι Ραταϊκόφσκι, ίσως γιατί δεν ήξεραν τη Μπέτυ Μαγγίρα, που προσωπικά τις βρίσκουμε να μοιάζουν σαν δίδυμα.

Το 2018 συμμετείχε στην καμπάνια «Perfectly Imperfect» της μεγάλης φίρμας μαγιό Vizcaya, κάνοντας με την φωτογράφιση της δήλωση κατά του photoshop φωτογραφιών στα fashion editorial, που προωθούσαν μια ψεύτικη τελειότητα, από το να προβάλουν την εκτίμηση και την αποδοχή της φυσικής ομορφιάς. Σε συνέντευξή της και φωτογράφιση για το περιοδικό QP Magazine το 2019, δείχνει τις προθέσεις της, δηλώνοντας πως «θέλω να δείξω στα νεαρά κορίτσια, ότι μπορούν να καταφέρουν οτιδήποτε ονειρευτούν. Από το μόντελινγκ μέχρι την πολιτική… και όλα όσα υπάρχουν ανάμεσα».

Η ειλικρινών προθέσεων συμβολή του μοντέλου απ το πολυτελές Σόχο του Μανχάταν, δίπλα απ το Σέντραλ Παρκ, με τους πλούσιους, δικτυωμένους γονείς, μάλλον, δεν θα έφτασε στο 32,2% ανύπαντρων φτωχών μητέρων της αμερικανικής επικράτειας και στο 11,7% των γυναικών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αποκλεισμένες από κάθε άλλο όνειρο, πέρα απ αυτό της επιβίωσης, μέρα με τη μέρα.

Μούσα του MAGA ή πως από τις πασαρέλες πέρασε στα αγωνιστικά οδοφράγματα του Make America Great Again

Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ, Νεοϋρκέζος επίσης σα τους γονείς της Ελίζαμπεθ, ανακοίνωσε την πρώτη υποψηφιότητά του για πρόεδρος των ΗΠΑ, εκείνη πήρε πολύ κατάκαρδα την απαξία του πολιτικού κατεστημένου προς το πρόσωπο του. «Το να βλέπεις όλο τον κόσμο να τον κοροϊδεύει όταν έλεγε ότι θα γίνει πρόεδρος» δήλωσε μετά από χρόνια, «και μετά να τον βλέπεις να προχωρά, να συνεχίζει την καμπάνια και τελικά να κερδίζει, ήταν για μένα πηγή έμπνευσης. Έβλεπα τα βίντεο του, διάβαζα τα βιβλία του και στη συνέχεια ξεκίνησα να δουλεύω εθελοντικά στην καμπάνια του». Και τελικά, ό,τι δεν έκανε το πατινάζ, το κατάφερε ο Πρόεδρος, που με λατρεία και σχεδόν θρησκευτικό ζήλο εκείνη θα πει πως «ο Τραμπ και μόνο αυτός, έσωσε τη ζωή μου».

Πριν του αφοσιωθεί γυρίζοντας απ΄ακρη σ άκρη την Αμερική στο επιτελείο των πιο κοντινών ανθρώπων της προεκλογικής καμπάνιας του, είχε ήδη, βαθιά μαγευτεί από εκείνον. Για εκείνη, η φράση του Τραμπ «είτε αρέσει στις γυναίκες είτε όχι, θα τις προστατεύσω», που θεωρήθηκε έως απειλητική από τις Αμερικανίδες, δεν ήταν προσβολή. Ήταν δήλωση αποστολής. Και η Πίπκο, παρότι γυναίκα που προερχόταν από χώρο ανοιχτό, ελεύθερο, προοδευτικό όπως η μόδα, ενστερνίστηκε πλήρως το δόγμα της προστατευτικής ανάγκης ενός δυνατού άντρα να φροντίζει τις αδύναμες γυναίκες και την ευκολόπιστη χώρα του, που όλοι εκμεταλλεύονται.

Η Πίπκο, τελικά, εργάστηκε σε τρεις εκστρατείες του Τραμπ, ενώ είχε ιδιαίτερο ρόλο στην προσέγγιση της εβραϊκής κοινότητας και στην οικονομική στρατηγική της καμπάνιας. Σε μία από τις πιο ευαίσθητες στιγμές για την Αμερικανό-ισραηλινή πολιτική, ήταν εκείνη που εξηγούσε στον Τραμπ «την ισραηλινή και εβραϊκή οπτική για τον πόλεμο στη Γάζα», σύμφωνα με αμερικανικά δημοσιεύματα. «Ο Τραμπ με εμπιστεύτηκε όσο λίγους. Είχα την ευθύνη να μεταφέρω τις απόψεις μιας ολόκληρης κοινότητας», έχει πει σε συνέντευξή της στο Newsmax.

Το Jexodus, το κυνήγι μαρξιστών, κομουνιστών, προοδευτικών, ακαδημαϊκών και η «θεϊκή παρουσία» του Τραμπ

Η εμπνευσμένη από τον Τραμπ νέα, προχώρησε στην ίδρυση του κινήματος Jexodus, που αποτελείται από σύνθεση των λέξεων Jewish και Exodus και που, αργότερα μετονομάστηκε σε The Exodus Movement. Στόχος του ήταν να πείσει τους Εβραίους ψηφοφόρους, που κατά πλειοψηφία ανήκουν στον χώρο των Δημοκρατικών, να «αφήσουν την Αριστερά πίσω τους», ως παρωχημένη και να στραφούν στην καινοτόμα Δεξιά και στον Τραμπ.

Η Πίπκο ανέλαβε τη δημόσια εικόνα του κινήματος, μιλώντας σε συντηρητικά πάνελ, τηλεοπτικά δίκτυα και πολιτικά συνέδρια, με ρητορική, που αποτελεί μια μίξη θεωριών συνωμοσιολογίας της Q – anon και τον φανατισμό ενάντια οποιουδήποτε δεν συντάσσεται με τις ιδέες του Τραμπ, τους οποίους χαρακτηρίζει όλου ως μαρξιστές, σοσιαλιστές, κομουνιστές και όλα μαζί. Δημόσια διατρανώνει πως τα αμερικανικά πανεπιστήμια τα «έχουν διαβρώσει οι Αριστεροί και οι κομουνιστές», ενώ χαρακτηρίζει τις πολιτικές ορθότητας ως «εργαλεία λογοκρισίας» και υποστηρίζει με πάθος την άποψη ότι η όλη η Δύση «χρειάζεται έναν ισχυρό ηγέτη, σαν τον Τραμπ».

Μ αυτά όλα τα υμνητικά, συγκινητικά λόγια τρελής αφοσίωσης, που σε ηγέτη μόνο ο Κιμ Γιογκ Ουν έχει εμπνεύσει στους υπηκόους του και αυτό δεν είναι και σίγουρο, ήρθε η ώρα που η μικρή μας κατά φαντασίαν Ολυμπιονίκης έγινε επίσημη εκπρόσωπος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Μετά τη θητεία της, πια, τα λόγια αφοσίωσης στον Τραμπ, θα γίνουν παραλήρημα λατρείας.

 

 

«Ήταν κάτι περισσότερο από εργοδότης για μένα» θα πει, «ήταν μια αποκάλυψη, μια σχεδόν θεϊκή παρουσία! Δεν νομίζω ότι το μυαλό μου έχει συνειδητοποιήσει ακόμη τι σημαίνει να μη βρίσκομαι σε προεκλογική εκστρατεία και να μην αγωνίζομαι για τον Τραμπ. Αυτό είναι όλο ό,τι ξέρω και υπάρχω για να κάνω»! Εδώ, αν δεν επιθυμούσαμε να γράψουμε ένα κομψό, ευγενικό κείμενο θα σχολιάζαμε πως «σιγά κοπελιά και εμείς κορίτσια υπήρξαμε και αγαπήσαμε, αλλά δε κάναμε έτσι», αλλά θα περιοριστούμε πως με τέτοια λατρεία, τη σκόνη του Τραμπ έφαγε ο Κιμ Γιουνγκ Ουν!

Το κορίτσι – θαύμα: Πτυχία, βιβλία, πολιτική δύναμη πριν τα 25 της

Η Πίπκο που δεν είχε καν δηλώσει για Πανεπιστήμια, στο High School, κατάφερε να βρεθεί με πτυχίο απ το περιβόητο Χάρβαρντ και μεταπτυχιακό από το φημισμένο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Ως πολιτική σχολιάστρια στο Fox, μάλιστα, θα αντιτάσσει το εκπαιδευτικό της υπόβαθρο για να αντικρούσει όσους την βλέπουν απλώς ως «μοντέλο που έγινε σχολιάστρια».

Ωστόσο, η ουσία της δημόσιας παρουσίας της δεν είναι η ακαδημαϊκή ανάλυση, αλλά η στρατηγική πίστη, η θρησκευτική σχεδόν, αφοσίωση στον Ντόναλντ Τραμπ και στις ικανότητές του, που την κάνουν στο δημόσιο λόγο της να μη λέει, μόνο πως εκείνος μπορεί να περπατάει στη θάλασσα και να μετατρέπει το νερό σε καλό Καλιφορνέζικο κρασί, Cabernet Sauvignon από την κοιλάδα της Νάπα. Όχι δε λέει σε γαλλικό κρασί, διότι δεν είναι δα και καμιά υπερβολική! Και επειδή πράγματι, ένα κορίτσι σαν αυτή μπορεί να καταφέρει τα πάντα «από το μόντελινγκ μέχρι την πολιτική… και όλα όσα υπάρχουν ανάμεσα», πρόλαβε να γράψει και 3 βιβλία, με μεγάλη ευκολία!

Τα δύο πρώτα, το Sweet Sixteen που εκδόθηκε το 2013 και το About You, το 2018 είναι ποιητικές συλλογές, που εξερευνούν την αγάπη, την απώλεια και την αυτογνωσία και απευθύνονται σε εφήβους και νεαρούς αναγνώστες. Και εδώ, το ψυχικό τραύμα, που δεν έγινε Ολυμπιονίκης δεσπόζει και ζητά επούλωση με την ποιητική έκφραση. Οι κριτικές από ρεπουμπλικανικά μέσα ήταν διθυραμβικές τόσο, όσο η Σύλβια Πλαθ ή η βραβευμένη με Νόμπελ Λουίζ Γκλικ, μη πούμε ούτε η μεγαλύτερη Αμερικανίδα ποιήτρια όλων των εποχών, η Έμιλι Ντίκινσον, δεν χάρηκαν ποτέ!

Βέβαια στο διαδίκτυο, που δε χρωστάνε οι χρήστες του και καλή κουβέντα, τα ποιήματα χαρακτηρίστηκαν απλοϊκά, σαν πρωτόλεια σημειώματα ημερολογίου, που όλοι οι έφηβοι συνηθίζουν και υπερβολικά μελοδραματικά, σε σημείο που να προκαλούν και κάνα γελάκι. Το 2020 και σε ηλικία 25 ετών, η Πίπκο εγκαταλείπει την ποίηση, αφού μάλλον την κατέκτησε και συγγράφει την βιογραφία της, με τον τίτλο Finding My Place, όπου αφηγείται την -σύντομη- πορεία της από παιδί -πλούσιων- μεταναστών, μέχρι την ανάδειξή της ως -παραλίγο- πρωταθλήτρια, μοντέλο και πολιτική, λάβρα ακτιβίστρια.

Το βιβλίο εστιάζει στις θυσίες των γονιών και παππούδων της για την επίτευξη του αμερικανικού ονείρου, που σημαίνει να έχεις πολλά λεφτά και σπίτι με γκαράζ και την προσωπική της αναζήτηση ταυτότητας, που την βρήκε μέσα απ το Make Amerika Great Again και τον ευγενή, υψηλής τέχνης πολιτικό λόγο του Ντόναλντ Τραμπ. Το βιβλίο δεν πήρε καμία, σοβαρή κριτική, ούτε καν απ’ τα ρεπουμπλικανικά ΜΜΕ.

Ο γάμος της Ελίζαμπεθ, οι δυο ραβίνοι, η στολισμένη με ορχιδέες τούρτα και πως αυτή έχει το χρήμα

Και κάποτε ήρθε η ώρα για έρωτα και -αμερικανική- επανάσταση! Είναι 2016, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ στη Νέα Υόρκη, όπου η 21χρονη Ελίζαμπεθ πυρακτώνεται απ την φλόγα της να αλλάξει την Αμερική και όλο τον Δυτικό κόσμο. Στη πολιτική στρατηγική και ειδικός στον ψηφιακό τομέα της καμπάνιας του Τραμπ, δουλεύει δυναμικά και αφοσιωμένα, ένας νεαρός Εβραίο- Αμερικανός, ο μόλις πέντε χρόνια μεγαλύτερος της, Ντάρεν Σεντινέλο.

Καθώς εκείνος κάνει ιδιαίτερα εύστοχη δουλειά στη διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Τραμπ και στη στρατηγική ψηφιακής επικοινωνίας, δε μπορεί, παρά εκείνη να τον θαυμάσει. Θα ερωτευτούν, θα πάρουν την έγκριση του αρχηγού τους, πρώτα και μετά εκείνος, ένα από αυτά τα παγωμένα βράδια της Νέας Υόρκης, που φέρνει ο ωκεανός πάγο μες στη τεράστια πόλη, στο διαμέρισμα του, θα της ζητήσει να τον παντρευτεί και να χει για πάντα ζεστασιά στις καρδιές τους, πολύτιμη όσο το δαχτυλίδι που της έβαλε στο δάχτυλο, το οποίο έψαχνε για μήνες, ώστε να ταιριάζει στη μοναδικότητα της αγαπημένης του.

Στις 26 Δεκεμβρίου του 2018, παντρεύτηκαν, με μια λαμπρή τελετή στο Mar-a-Lago Club, ιδιοκτησίας Ντόναλντ Τραμπ, στο Γουέστ Παλμ Μπιτς της Φλόριντα , με τη μεγαλειώδη δεξίωση να πραγματοποιείται στο Waterstone Resort & Marina στη κομψή Μπόκα Ρατόν. Η τελετή ήταν ορθόδοξη εβραϊκή και τελέστηκε από τον ραβίνο που είχε παντρέψει και τους γονείς της Πίπκο 28 χρόνια νωρίτερα, με τη συνδρομή του ραβίνου – πνευματικού του ζευγαριού στη Φλόριντα.

Η Πίπκο φόρεσε νυφικό του οίκου Casablanca Bridal, το οποίο επέλεξε με τη βοήθεια της καλής της πεθεράς και της αγαπημένης της κουνιάδας. Να σημειωθεί, όχι για κάνα λόγο, αλλά επειδή το έγραφαν οι κοσμικές, ηλεκτρονικές στήλες τις επόμενες μέρες, πως η τούρτα του γάμου ήταν βανίλια με γέμιση από φράουλα και είχε διακόσμηση με λευκές ορχιδέες.

Κατά τη διάρκεια της δεξίωσης, ο Σεντινέλο εξέπληξε τη Ελίζαμπεθ, που το πόσο συγκινήθηκε δε λέγεται, τραγουδώντας της, το «The Way You Look Tonight» του Φρανκ Σινάτρα. Το σύνολο της περιουσίας του γαμπρού, σε καθαρή αξία, χρήματα, επενδύσεις, ακίνητα, εκτιμάται στο 1,5 εκατομμύριο δολάρια, ενώ της Ελίζαμπεθ Πίπκο, που σε λίγες μέρες θα είναι συνάδελφος με τη Ρίτσα Μπιζόγλη στον ΑΝΤ1, ξεπερνά τα 4 εκατομμύρια δολάρια, το 2025.

Η Ιεραπόστολος και η Πρωτόκλιτη σε αθηναϊκή αποστολή

Η επιλογή του ANT1 να εντάξει στο δημοσιογραφικό του δυναμικό τον πολιτικό λόγο της Ελίζαμπεθ Πίπκο, εντυπωσιάζει. Σίγουρα η έμπειρη και επιτυχημένη παρ’ ολίγον πρωταθλήτρια και ονειρικά Ολυμπιονίκης, μοντέλο, ποιήτρια, συγγραφέας, ακτιβίστρια για Ισραήλ, πολιτική σχολιάστρια υπέρ Τραμπ αποκλειστικά, να βρει και εδώ τον τρόπο, η πολιτική της ανάλυση να αγγίζει το κοινό του ΑΝΤ1, στα χωριά των ορεινών όγκων της Ευρυτανίας, της Αιτωλοακαρνανίας ή της Ηπείρου, στους θαλασσινούς της Καρπάθου ή του Κατάκολου Ηλίας και γενικά όπου υπάρχουν Έλληνες που συμμερίζονται την αγωνία του μέσου κατοίκου των Απαλαχίων και της Νότιας Ντακότα, του Ουαϊόμινγκ και του Τενεσί, που περιμένουν να ωριμάσει το καλό ουίσκι, πετώντας καπάκια στα βαρέλια, για το πως θα επιτευχθεί το Make America Great Again! Άλλωστε είναι μοιάζει καιρός που η χώρα γινεται κόμβος συνάντησης καλλονών.

Ετσι, οι δύο λαμπερές εκπρόσωποι του τραμπισμού, η πρέσβης, οσονούπω, των ΗΠΑ, Κίμπερλι Γκιλφόιλ, πρώην παρουσιάστρια του FOX και η Ελίζαμπεθ Πίπκο, σχολιάστρια του, αμφότερες του περιβάλλοντος του Προέδρου και αγωνίστριες των προεκλογικών του μαχών, φαίνεται πως θα συναντηθούν επηρεάζοντας την Ελληνική επικράτεια. Μπορεί καμία μέχρι στιγμής δημόσια αναφορά να μη συνδέει άμεσα τις δύο γυναίκες, όμως το κοινό τους στίγμα, glam, ατσάλινο και βαθιά πιστό στον Τραμπ, αφήνει ελάχιστα στη φαντασία.

Κουβαλώντας στις αποσκευές τους το στυλ της Fifth Avenue, τη ρητορική της Fox News και μια αίσθηση αποστολικής αφοσίωσης στον σωτήρα, που δεν σηκώνει πολλές αντιρρήσεις, δείχνουν πως η αμερικανική πολιτική εξάγει στην Ελλάδα πολιτική γυναικείας φινέτσας αλά αμερικάνα, με καλογυαλισμένα χαμόγελα, μακριά κόκκινα μανικιούρ και ψηλά τακούνια.

 

Διαβάστε επίσης 

Ευάγγελος Μυτιληναίος και Διαμαντής Διαμαντίδης: Για πρώτη φορά στη λίστα Forbes των πιο πλούσιων του κόσμου

Η Μαρέβα Μητσοτάκη και η κανιβαλική επίθεση των social media

Τζένη Μπαλατσινού: The lady is back in business