Χαμένη γενιά: Ο εργατικός πρίγκιπας και η μιγάδα μούσα του σαλπάρουν για τον νέο κόσμο

Έρχεται κατευθείαν κατά νου η έννοια της «χαμένης γενιάς» η οποία αποδίδεται στη Γερτρούδη Στάιν. Τη μετέφερε υποτίθεται στον Έρνεστ Χεμινγουέι επισημαίνοντας ότι «αυτό είστε όλοι… όλοι εσείς οι νέοι άνθρωποι που υπηρέτησαν στον πόλεμο. Είστε μια χαμένη γενιά».

Ουδείς στο παλάτι θεωρούσε ότι ο δούκας και η δούκισσα του Σάσεξ ως έκτοι διάδοχοι για το θρόνο επρόκειτο ποτέ να διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο. Τώρα με τη λογική ενός ρεσάλτου στο κενό το αποδεικνύουν και οι ίδιοι εκχωρώντας το ρόλο τους στον επόμενο κρίκο στην αλυσίδα διαδοχής (μετά το γιο τους Άρτσι Χάρισον Μάουντμπάτεν-Ουίνδσορ).

Μέχρι πρότινος τη θέση καταλάμβανε ο πρίγκιπας Άντριου, δούκας του Γιορκ (δεύτερος γιος της Ελισάβετ) που όμως απώλεσε τα βασιλικά του δικαιώματα πριν από δύο μήνες όταν αποκαλύφθηκε ότι διατηρούσε επαφές με τον παιδόφιλο Τζέφρι Επστάιν, ο οποίος αυτοκτόνησε στο κελί του. Έτσι την έκτη θέση καταλαμβάνει τώρα η κόρη του Άντριου και της Σάρα Φέργκιουσον, πριγκίπισσα Βεατρική του Γιορκ.

Για μύριους λόγους, η βαρύγδουπη δήλωση του Χάρι και της Μέγκαν ξεσκεπάζει το γεγονός ότι πρόκειται ουσιαστικά για τενεκέδες ξεγάνωτους. Εκείνος πάντα δρούσε ως κύμβαλον αλαλάζον και εκείνη ποτέ δεν θεωρήθηκε κάτι σπουδαιότερο από γλυκανάλατη στάρλετ με ωραία πόδια και μοναδική επιτυχία τη συμμετοχή της σε μία τηλεοπτική σειρά της αμερικανικής τηλεόρασης.

Προς επίρρωσιν των παραπάνω, έχει νόημα να σταχυολογίσει κανείς όλους τους λόγους που τους καθιστούν «χαμένη γενιά» (με διαφορετικό τρόπο από τη γενιά του Χέμινγουέι) και να τους αναλύσει έναν έναν ξεχωριστά.

Ο Χάρι, απολωλός πρόβατο

Το να απολαμβάνεις το κολοσσιαίο προνόμιο μίας εξέχουσας θέσης στη διαδοχή του βασιλικού θρόνου της Αγγλίας συνοδεύεται από τόσες απαιτήσεις, πρωτόκολλα, υποχρεώσεις, περιορισμούς όσες και απολαύσεις και απολαβές. Με άλλα λόγια, η πριγκιπική ζωή δεν συνιστά μονοπάτι στρωμένο με ροδοπέταλα όπως θα σημείωνε και ο Ουίλιαμ Μπλέικ.

Ο Χάρι από μικρός ξεχώρισε ως ανασφαλής, χωρίς το σθένος που απαιτούσαν τα δημόσια καθήκοντά του. Διαρκώς κυκλοφορούσαν ειδήσεις γύρω από τη σαχλή του συμπεριφορά, καθόλου prince like ή gentleman like όπως θα σημείωναν με σηκωμένο φρύδι οι αριστοκράτες.

Μόλις δεκάξι ετών αποτοξινώθηκε για ποτό και μαριχουάνα ενώ πολλές φορές αργότερα αποχωρώντας τύφλα στο μεθύσι από νυχτερινά μαγαζιά τσακωνόταν με τους παπαράτσι.

Το 2005 η φυλλάδα The Sun κυκλοφόρησε με φωτογραφία του πρίγκιπα σε ναζιστική στολή: «Ήταν λάθος επιλογή κουστουμιού και ζητώ συγνώμη», δήλωσε αμέσως ενώ ο τότε πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ επέδειξε μεγαθυμία: «καλύτερα να αφήσουμε το Μπάκινγχαμ να ασχοληθεί με το θέμα».

Το 2010 σε ηλικία 26 ετών κατηγορήθηκε για βία κατά των ζώων (κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Πόλο δεν αποχώρησε από το παιχνίδι ύστερα από τον τραυματισμό του αλόγου του παρότι έτσι υπαγόρευαν οι κανονισμοί) αλλά αθωώθηκε.

Μετά το κατώφλι των τριάντα ετών, ήρθε η στιγμή να καταφύγει στην ψυχανάλυση -με παρότρυνση από τον αδελφό του πρίγκιπα Ουίλιαμ (η σύζυγός του Κάθριν, Δούκισσα του Κέιμπριτζ τελεί πάτρωνας του ερευνητικού κέντρου παιδικής ψυχολογίας Άννα Φρόιντ στο πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο).

«Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το να χάσω τη μητέρα μου στα δώδεκα χρόνια της ζωής μου (σ.σ. το 1997) και να σβήσω όλα μου τα συναισθήματα για τα τελευταία είκοσι χρόνια, επέδρασε σοβαρά όχι μόνο στην προσωπική μου ζωή αλλά και στη δουλειά μου», δήλωσε στον Telegraph σε ηλικία 33 ετών (την ηλικία που σταυρώθηκε ο Χριστός).

Χαρακτήρισε χαώδη τα δύο χρόνια προτού οδηγηθεί στην ψυχανάλυση όπου συνειδητοποίησε ότι ένα από τα κυριότερα θέματά του συνίστατο στην έλλειψη αυτοκυριαρχίας του. Εξωτερικεύοντας την ευαλωτότητά του απέδειξε και ότι μπορεί να τη διαχειριστεί. Κέρδισε επιτέλους την εύνοια του λαού.

Η Σταχτοπούτα δεν χώρεσε στο πριγκιπικό γοβάκι

Ο γάμος όμως έρχεται ιδανικά ως επιστέγασμα μίας εξελικτικής πορείας για να την επικυρώσει και να την επιβραβεύσει, να φέρει παιδιά σε έναν αρμονικό κόσμο. Όχι για να θωπεύσει πονεμένες ψυχές.

Στον τηλεοπτικό γάμο τους που παρακολούθησαν εκατομμύρια «πιστοί» ανά τον κόσμο ξεχώριζε η Αφροαμερικανή μητέρα της Μέγκαν Ντόρια Ράγκλαντ, μοναδική καλεσμένη στο μυστήριο από την οικογένειά της. Η Βασίλισσα δεν καταδέχτηκε τον πατέρα και τους λοιπούς συγγενείς της νύφης.

Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι διαγραφόταν μία δύσκολη συμβίωση. Η Ελισάβετ αναγκαζόταν να αποδεχτεί μία ξένη σε καταγωγή και βαθμό. Και η Μέγκαν να καταλάβει ότι η ζωή στο παλάτι σήμαινε εξάσκηση στην ταπεινοφροσύνη.

Η Αμερικάνα που πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων; Από την αρχή δεν φάνηκε bien dans ca peau σύμφωνα με τη γαλλική ρήση, δηλαδή καλά μέσα στο πετσί της -χαρούμενη και ενάρετη στο πετσί του νέου ρόλου της.

Αψήφισε τις βαθιά ριζωμένες και αυστηρές παραδόσεις που με τόση ευλάβεια τιμά η Ελισάβετ. Τράβηξε το σκοινί πολύ περισσότερο από όσο η κοινή γνώμη θα μπορούσε ίσως να της συγχωρέσει. Είχε «ψηλώσει ο νους της» όπως σημείωνε και ο Παπαδιαμάντης στη Φόνισσα.

Δεν τήρησε κατά τα καλά ειωθότα τη διακριτικότητα της προσωπικής ζωής. Φανέρωσε επί παραδείγματι τόσο χαμηλό επίπεδο πολιτισμού, που τσακωνόταν με τις νταντάδες. Αναμενόμενο και δημοκρατικό θα υποστηρίξουν ορισμένοι. Ανάγωγο και κομπλεξικό θα αντιτείνουν κάποιοι άλλοι.

Το ελισαβετιανό κύρος και η αρραγής βρετανική παράδοση

Τεράστιο σασπένς (η λέξη στην οποία έδωσε πραγματική ουσία ο μετρ του είδους και καθαρόαιμος Βρετανός Άλφρεντ Χίτσκοκ) διακατείχε τον κόσμο μέχρι την απάντηση της Βασίλισσας που εμφανίστηκε αναμενόμενα ισορροπημένη ανάμεσα στην οργή και την εγκράτεια.

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα παρουσιάσει η αντίδραση του διαχρονικά υποστηρικτικού Ουίλιαμ.

Έχει σημασία να αναφερθεί κανείς στην Ελισάβετ.

Όταν η αέναα λατρεμένη του βρετανικού λαού πριγκίπισσα Νταϊάνα απελευθερώθηκε από τα δεσμά του παλατιού και δημοσιοποίησε χωρίς αιδώ τον έρωτά της με τον αρρενωπό Ντόντι Αλ Φαγίεντ, εύκολα υποθέτει κανείς πώς ένιωσε η πεθερά και μητέρα του εύθραυστου Καρόλου με το μαντηλάκι στο πέτο (όσο ψυχρή και αν παρουσιάζεται).

Αποκλείεται να το εξέλαβε ελαφρά τη καρδία. Ύβρις η ανερυθρίαστη συμπεριφορά της Νταϊάνας. Εάν έφευγε με κάποιον της τάξης της, η βασίλισσα θα μπορούσε ίσως να το αποδεχτεί. Εξάλλου κανείς δεν θα ξεπερνούσε σε βαθμό επισημότητας το γιο της.

Αλλά ο καπάτσος και γοητευτικός Άραβας που δημιούργησε τεράστια περιουσία με τον ιδρώτα του κατακτώντας μέχρι και το εμβληματικό Harrods του βρετανικού (και δυτικού) καπιταλισμού στην καρδία του Knightsbidge;

Δεν κινδυνεύει κανείς να θεωρηθεί συνωμοσιολόγος υποστηρίζοντας ότι εκείνο το μοιραίο βράδυ ο σοφέρ και το ερωτευμένο ζευγάρι δεν σκοτώθηκαν από ατύχημα.Αυτό το τόσο προφανές όσο και ακραίο σενάριο παραμένει συν τω χρόνω πιο λογικοφανές από τις ασυνάρτητες αφηγήσεις περί μεθυσιού των οδηγών και τα συναφή (πληρώνονται πολύ καλά για τέτοια λάθη).

Χρειάστηκε όμως να θυσιαστεί η αιθέρια Νταϊάνα (απαύγασμα του πριγκιπικού ιδεώδους) και ο καλός της για να ανοίξει ο δρόμος στην Μέγκαν ύστερα από είκοσι τρία χρόνια.

Την Κέιτ Μιντλετόν και νυν Δούκισσα του Κέιμπριτζ επίσης δέχτηκαν με σφιγμένα σαγόνια αλλά εκείνη κατάφερε να επιβληθεί στον (δισυπόστατο για αδύναμες ψυχές) ρόλο της συνεχίστριας της Νταϊάνας.

Η Μέγκαν όμως συνιστά άλλου παπά ευαγγέλιο. Ίσως η βασίλισσα απηύδησε από τις αλλεπάλληλες παλινδρομήσεις του εγγονού της και σκέφτηκε I cannot be troubled with him anymore… Τη δέχτηκε στους κόλπους του Μπάκινγχαμ εφόσον το καλύτερο που μπορούσε να περιμένει από το ζευγάρι ήταν η αποφυγή ενός νέου σκανδάλου. Διαψεύστηκε.

Τα παιχνίδια της Ιστορίας

Η Μοναρχία βέβαια δεν συνιστά παρά μόνο μία φούσκα ή απλώς μία άκακη έκφανση της εκκεντρικότητας των Βρετανών. Δεν χρειάζεται να την παίρνει κανείς πιο σοβαρά από τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα.

Κι όμως όλοι υποκύπτουν στη γοητεία της. Οι Sunday Times σημείωσαν πρόσφατα ότι συνάδελφοί τους δημοσιογράφοι ανέβηκαν σε πτήση είκοσι ωρών από το Λονδίνο ως τη Σιγκαπούρη μόνο για να καταγράψουν εντυπώσεις των ντόπιων γύρω από την αγάπη του Ουίλιαμ για τα αμάξια.

Η Ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια. Πριν από χρόνια, ο Βασιλιάς Εδουάρδος ο 7ος αρνήθηκε το θρόνο το 1936 για να παντρευτεί τη βαθύπλουτη Αμερικάνα και υπέρκομψη Γουόλις Σίμσον.

Η κατά τρία χρόνια μεγαλύτερή του Μέγκαν Μάρκελ βρήκε μικρό τον πρίγκιπα και τον παιδεύει (σήμερα 38 και 35 ετών σήμερα αντιστοίχως).

Ακόμη και αν προσπαθήσει κανείς να την πάρει πολύ στα σοβαρά, η δήλωσή τους ακούγεται γελοία, τουλάχιστον βρίθει με αντιφάσεις.

Να δουλέψουν. Εξαιρετική ιδέα. Όμως ο πρίγκιπας έχει κληρονομήσει μία τεράστια περιουσία από την πλευρά της μητέρας του η οποία μπουκώνεται μηνιαίως από το επίδομα που του διοχετεύει το εισόδημα του Πρίγκιπα Καρόλου από το δουκάτο του Κορνγουέλ. Σημαίνει ότι ποτέ δεν θα χρειαστεί να δουλέψουν για το γάλα και τα δημητριακά των παιδιών τους.

Να βρει δουλειά ο Χάρι. Πολύ δημοκρατικό, αμερικάνικο και προοδευτικό. Δηλαδή θα έχει και προϊστάμενο;

Αλλά το σπουδαιότερο λάθος τους ήταν ότι έθεσαν τον δάκτυλον τους εις τον τύπον των ήλων: έθιξαν το θρόνο. Την αναντίρρητη ακεραιότητα της βασίλισσας Ελισάβετ που εξήντα έξι χρόνια προσφέρει απαρεγκλίτως τη σταθερότητα και την ευημερία στην οποία τόσο ποντάρει η χώρα της. Έχει κερδίσει ανεπιστρεπτί τις καρδιές του βρετανικού λαού.