Yπό καθεστώς φυλάκισης εργαζόμενοι των Η&M, Gap, Zara και άλλων εταιρειών μόδας

Έως και το 80% των εργαζομένων σε εργοστάσια ενδυμάτων στο Bangalore της Ινδίας, θεωρούνται οικονομικοί μετανάστες. Αρκετοί δεν μιλούν την τοπική γλώσσα και αγωνίζονται να βρουν στέγη, έτσι τα εργοστάσια ενδυμάτων για να καλύψουν το κενό, προσφέρουν καταλύματα. Το μόνο πρόβλημα: Μερικοί κάτοικοι αντιμετωπίζονται σαν φυλακισμένοι.

Σύμφωνα με μια νέα έκθεση για τα εργασιακά δικαιώματα από την ΜΚΟ «India Committee of the Netherlands» (ICN), οι συνθήκες στους «ξενώνες» στο εσωτερικό του εργοστασίου μπορεί να είναι απαίσιες, περιλαμβάνοντας αναγκαστικό περιορισμό και συνεχή επιτήρηση.

Δύο από τα εργοστάσια ξεχώρισαν στην περιοχή, επίσημα γνωστή ως Bengaluru, προμηθεύοντας τις μεγάλες αλυσίδες fast-fashion H&M και C&A.  Άλλα εργοστάσια στην περιοχή παράγουν ρούχα για την Gap, την Tommy Hilfiger, και την Inditex, την ιδιοκτήτρια του Zara. Ενώ όλες οι εταιρείες που η «ICN» ήρθε σε επαφή, εκτός από την Gap, υποσχέθηκαν να λάβουν σοβαρά μέτρα, αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πόσο λίγα μπορεί να ξέρουν στην πραγματικότητα οι μεγάλες διεθνείς μάρκες για τους εργαζόμενους που φτιάχνουν τα προϊόντα τους.

Μεταξύ των χειρότερων διαπιστώσεων της έκθεσης ήταν ότι κάποια εργοστάσια στο Bengaluru κρατούσαν τις γυναίκες (που είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων σε ενδύματα) σε ξενώνες που παρακολουθούνταν από άνδρες φρουρούς και περιόριζαν αυστηρά τις κινήσεις τους. Οι περισσότερες είχαν τη δυνατότητα να φύγουν μόνο για δύο ώρες την εβδομάδα, συνήθως την Κυριακή για να αγοράσουν τρόφιμα και άλλα πράγματα, και μόνο αφού καταγραφόταν από τον φύλακα. Το υπόλοιπο καιρό, οι γυναίκες ταξίδευαν μόνο προς και από τη δουλειά, και οι φύλακες κατέγραφαν όταν έφταναν και όταν έφευγαν από τους ξενώνες.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η «ICN» δεν κατέγραψε αυτές τις τακτικές στα δύο εργοστάσια που είναι γνωστό ότι παράγουν για την H&M και την C&A, αν και το εργοστάσιο της C&A είχε προσλάβει φύλακες. Ο ξενώνας του εργοστασίου της H&M είχε μόνο άνδρες, και τους επιτρεπόταν να μένουν έξω μέχρι τις 23:00.

Πολλοί από τους εργάτες επίσης φοβόνταν την τιμωρία. Αν μια γυναίκα επέστρεφε αργά, για παράδειγμα, μπορεί να την έκαναν να περιμένει έξω από την πύλη για ώρες μέχρι να της ανοίξει ένας φρουρός.

Η έκθεση διαπίστωσε ότι οι ξενώνες γενικά παρέχουν τα ελάχιστα. Σε έναν ξενώνα που διευθύνεται από την Arvind, η οποία προμηθεύει την H&M, οι άνδρες κοιμόνταν σε κουκέτες τριών επιπέδων, σε μεγάλες, χωριστές αίθουσες. Δεν υπάρχουν κουζίνες, η παροχή νερού είναι ακανόνιστη, και ένα μόνο μπάνιο εξυπηρετεί 12 έως 14 άτομα. «Τίποτα δεν είναι καλό», είπε ένας εργαζόμενος στην Arvind. «Αλλά μένουμε εδώ, επειδή πρέπει να ζήσουμε και δεν υπάρχει άλλος τρόπος». Οι εργαζόμενοι έπρεπε να πληρώσουν για να μείνουν εκεί.

Η «ICN» συνέταξε την έκθεσή της αφού πήρε συνεντεύξεις από 110 εργαζόμενους από τέσσερα διαφορετικά εργοστάσια, καθώς και πληροφορίες από ένα τοπικό εργατικό συνδικάτο.

Είναι δύσκολο να πούμε αν τα ευρίματα αντιπροσωπεύουν την βιομηχανία στο σύνολό της. Η «ICN» λέει ότι υπάρχουν περίπου 1.200 εργοστάσια μέσα και γύρω από το Bengaluru, αλλά τα ευρήματα προφανώς δεν προμηνύουν κάτι καλό.

Η εταιρείες H&M, Inditex, και C&A αναφέρουν ότι συνεργάζονται με τα τοπικά συνδικαλιστικά σωματεία για να βελτιώσουν τις συνθήκες. Η εταιρεία PVH, στην οποία ανήκει η Tommy Hilfiger, διερευνάται ανεξάρτητα και εγκαθιστά κατευθυντήριες γραμμές για τους προμηθευτές της.