Μεταδίδεται αερογενώς ο κορονοϊός; Διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα

Διχογνωμία επικρατεί στην επιστημονική κοινότητα ως προς το ενδεχόμενο αερογενούς μετάδοσης του νέου κορονοϊού (SARS-CoV-2).

Σε άρθρο στο πολύ σημαντικό έγκριτο περιοδικό Nature με τίτλο: « Is the coronavirus airborne? Experts can’t agree» ( στις 02 Απριλίου 2020), οι ερευνητές σημειώνουν ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ, 27.3.20) αναφέρει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία περί αερογενούς μετάδοσης του κορονοϊού δεν προσφέρουν σαφείς ενδείξεις.

Ο ΠΟΥ υποστηρίζει ότι μέτρα προστασίας για αερογενή μετάδοση θα πρέπει να λαμβάνονται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει αυξημένη πιθανότητα δημιουργίας αερολύματος, όπως κατά τη διασωλήνωση ασθενούς. Ωστόσο, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η συλλογή επαρκών στοιχείων μπορεί να απαιτεί χρόνο και να κοστίσει ζωές. Υποστηρίζουν πως η παραδοχή θα πρέπει να είναι ότι η αερομεταφερόμενη μετάδοση είναι δυνατή, εκτός αν πειραματικά στοιχεία το αποκλείσουν, επομένως μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται προληπτικά έως ότου συγκεντρωθούν περαιτέρω στοιχεία.

Τα επιστημονικά ερωτήματα που αναμένεται να απαντηθούν είναι εάν ο ιός είναι μολυσματικός στα σταγονίδια διαφορετικών μεγεθών, εάν οι ασθενείς με COVID-19 παράγουν αρκετά αερολύματα με ικανό ιικό φορτίο, ποια είναι η μολυσματική δόση (δηλαδή ο αριθμός των σωματιδίων του SARS-CoV-2 που απαιτούνται για να προκαλέσουν μόλυνση), καθώς και η απαιτούμενη διάρκεια της έκθεσης για να προκληθεί μόλυνση. Βεβαίως, ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης αερολύματος που, λόγω του σωστού συνδυασμού της ροής αέρα, της υγρασίας και της θερμοκρασίας, μπορεί να δημιουργήσει μια μολυσματική δόση με την πάροδο του χρόνου, είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Κατανάλωση αλκοόλ στην εποχή της πανδημίας COVID-19

Σε μια προσπάθεια ελέγχου της πανδημίας της νόσου COVID-19, οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν εφαρμόσει μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και παραμονής στο σπίτι κατά την αναζήτηση ιατρικών αντιμέτρων, με αποτέλεσμα να απομονώνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκατομμύρια άνθρωποι. Η κατάχρηση αλκοόλ αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες θνησιμότητας, συμβάλλοντας ετησίως σε περίπου 3 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Σε ορισμένα άτομα, μακροπρόθεσμα, η υπερβολική χρήση αλκοόλ μπορεί να κλιμακωθεί σε διαταραχή της χρήσης οινοπνεύματος.

Σε άρθρο στο περιοδικό The Lancet Public Health (στις 08 Απριλίου 2020), οι ερευνητές, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις δυνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία από τη μακροχρόνια απομόνωση όσον αφορά στη χρήση και κατάχρηση αλκοόλ.

Το άγχος αποτελεί εξέχοντα παράγοντα κινδύνου για την έναρξη και τη συντήρηση της κατάχρησης οινοπνεύματος. Οι επιπτώσεις της μακροπρόθεσμης κοινωνικής απομόνωσης στα επίπεδα άγχους, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων νευροενδοκρινικών αντιδράσεων και της αντιδραστικότητας του στρες, έχουν περιγραφεί σε ζωικά μοντέλα.

Ωστόσο, οι συνεχιζόμενοι περιορισμοί κοινωνικών επαφών σε πολλές χώρες είναι μοναδικοί και λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις της χρόνιας απομόνωσης, υπό αυτές τις συνθήκες, στο γενικό πληθυσμό όσον αφορά στην υγεία και ευημερία. Έτσι, αυτή η περίοδος απομόνωσης μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της κατάχρησης αλκοόλ, υποτροπή και ενδεχομένως ανάπτυξη διαταραχής της χρήσης αλκοόλ σε άτομα υψηλού κινδύνου, προκαλώντας έτσι περαιτέρω επιβάρυνση στις υπηρεσίες αντιμετώπισης εθισμού και στις υγειονομικές υπηρεσίες γενικά, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την πανδημία.

Οι συγγραφείς συστήνουν παράλληλα με τις σημαντικές συμβουλές για τη δημόσια υγεία, οι κυβερνήσεις να παρέχουν προειδοποιήσεις για την δημόσια υγεία σχετικά με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κατά την περίοδο κοινωνικής απομόνωσης για την προστασία των ευάλωτων ατόμων.

Με πληροφορίες από το ΕΚΠΑ