Οι δικοί μας ήρωες

Μέχρι πριν από περίπου έναν μήνα, στο άκουσμα της λέξης «ήρωας», πιθανότατα να σκεφτόταν κανείς τους ανθρώπους που πολέμησαν κάποτε, στο μακρινό παρελθόν, για να «μπορούμε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθεροι», όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Ήρωας θεωρείτο εκείνος που πολέμησε, που ρίχτηκε στη μάχη εναντίον άλλων ανθρώπων, που σκοτώθηκε, ίσως, για ένα ιδανικό: την πατρίδα, το έθνος, την ελευθερία. Κι όλοι εμείς, που γεννηθήκαμε στα ελεύθερα, δημοκρατικά κράτη που εκείνοι μας εξασφάλισαν, μάθαμε να λέμε «ευτυχώς που δεν ζήσαμε εκείνες τις εποχές».

Όμως, ίσως τελικά η ιστορία της ανθρωπότητας κάνει κύκλους και επιστρέφει σε καταστάσεις που θεωρούσαμε πως δεν θα ξαναδούμε να συμβαίνουν. Μπορεί η μορφή ενός πράγματος που επιστρέφει να είναι διαφορετική κάθε φορά, όμως η ουσία είναι ίδια: ένας πόλεμος κι ένας εχθρός.

Ένας νέος εχθρός εμφανίστηκε πριν από λίγους μήνες κι ένας νέος πόλεμος ξεκίνησε. Μόνο που αυτός ο εχθρός δεν έχει πρόσωπο, δεν γνωρίζουμε το μέγεθος και τη δύναμή του -κατ’ εκτίμηση μόνο-, δεν γνωρίζουμε πώς μπορούμε και πώς πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε.

Προς το παρόν, πολεμάμε σχεδόν «στα τυφλά» με ό,τι μέσα διαθέτουμε, ελπίζοντας πως κάποτε η οργή και η ισχύς του θα υποχωρήσει, επιτρέποντας στην ανθρωπότητα να συνεχίσει τη ζωή της, έχοντας όμως πρώτα θρηνήσει για τους δικούς της, δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που ο εχθρός κατάφερε να εξοντώσει.

Μέσα σε δύο εβδομάδες, η ζωή μας άλλαξε ριζικά. Σταματήσαμε να εργαζόμαστε, μας απαγορεύθηκε να βγαίνουμε από το σπίτι μας, ενώ για να δείξουμε την αγάπη μας σε κάποιον πρέπει να κάνουμε ακριβώς τα αντίθετα απ’ όσα ξέραμε μέχρι τώρα: να μην τον πλησιάζουμε, να μην τον αγγίζουμε, να μην τον αγκαλιάζουμε.

Οι περισσότεροι από εμάς αυτές τις ημέρες παραμένουμε στο σπίτι μας, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τι συμβαίνει και να προσαρμοστούμε στη νέα κατάσταση, έως ότου οι συνθήκες αλλάξουν και μπορέσουμε, ίσως, να επιστρέψουμε στην «κανονική» μας ζωή.

Οι περισσότεροι από εμάς μένουμε σπίτι. Οι περισσότεροι. Όχι όλοι.

Γιατί για κάποιους άλλους, η πανδημία αυτή έφερε την ακριβώς αντίθετη καθημερινότητα, την ακριβώς αντίθετη οδηγία. Κάποιοι εργάζονται περισσότερο από ποτέ. Κάποιοι κάνουν μέρες ολόκληρες να δουν το σπίτι τους. Κάποιοι έχουν μεγάλη ανάγκη από λίγη ξεκούραση, όμως η ανάγκη αυτή σήμερα είναι πολυτέλεια.

Και, ταυτόχρονα, οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι πιο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο να κολλήσουν τον φονικό ιό, να νοσήσουν, ίσως και να πεθάνουν. Όχι όμως επειδή δεν ήθελαν να υπακούσουν στις οδηγίες. Όχι επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν λίγη υπομονή για την επόμενη βόλτα τους, παραμένοντας μέσα στην ζεστασιά και την ασφάλεια του σπιτιού τους, για χάρη των συνανθρώπων τους.

Εκείνοι εκτίθενται στον κίνδυνο για να προστατεύσουν τους άλλους, που δεν άκουσαν, δεν πρόσεξαν, δεν ακολούθησαν τις οδηγίες ή που, άθελά τους, βρέθηκαν να παλεύουν με το στοιχειό. Που ήταν απλά άτυχοι ή πιο ευάλωτοι στον νέο εχθρό. Είναι εκείνοι που δίνουν μάχη νυχθημερόν και πολεμούν στην πρώτη γραμμή, προσπαθώντας να τον εξοντώσουν. Είναι εκείνοι που δεν ξέρουν πια τι μέρα είναι, αν ήρθε η άνοιξη και πότε θα αντικρίσουν ξανά τον ουρανό ήσυχοι και απαλλαγμένοι από κάθε φόβο, άγχος, πανικό.

Είναι εκείνοι που θα φροντίσουν εμάς και τους αγαπημένους μας, αν χρειαστεί, χωρίς να διαμαρτυρηθούν. Είναι εκείνοι που το μόνο που ζητούν από εμάς είναι να μείνουμε στο σπίτι, γιατί αυτό το τόσο απλό πράγμα αρκεί για αυτούς, ώστε να συνεχίσουν να μάχονται.

Είναι αυτοί που αξίζουν τον απόλυτο σεβασμό μας. Είναι οι σημερινοί, οι δικοί μας, ήρωες.

Είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας.

Και σε αυτούς οφείλουμε μία λέξη: Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

View this post on Instagram

🔹Γιατί οι μάχες κερδίζονται από ανθρώπους που ξέρουν να αντέχουν! ➡️ @mononews.gr 🔹# mononewsgr #worldhealthday #thankyou #covidheros #covid_19 #coronavirus2020 #togetherwefight #stayhome #staysafe #staystrong

A post shared by mononews (@mononews.gr) on Apr 7, 2020 at 12:06pm PDT