Διατροφή: Το «κλειδί» στην πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών

Η επιστημονική ιατρική κοινότητα δέχεται πλέον ότι η διατροφή είναι καθοριστικός παράγοντας για την πρόκληση ή επιδείνωση πολλών νόσων.

Η πιο συχνή και διεθνώς γνωστή είναι η παχυσαρκία, καθώς επίσης και η δυσλιπιδαιμία (υψηλή χοληστερόλη ή/και τριγλυκερίδια) και υπερουριχαιμία, δηλαδή το υψηλό ουρικό οξύ κ.λπ.

Λιγότερο προβεβλημένη είναι η δυσθρεψία-σαρκοπενία των ηλικιωμένων.

«Η παχυσαρκία αποτελεί τη μεγάλη μάστιγα του σύγχρονου «πολιτισμένου» ανθρώπου και οφείλεται σε κακές διατροφικές συνήθειες σε συνδυασμό με μείωση της σωματικής δραστηριότητας. Η παιδική παχυσαρκία προκαλεί εκτός των άλλων και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Οδηγεί πάρα πολύ συχνά σε παχυσαρκία του ενηλίκου με σοβαρές επιπλοκές σε πλείστα συστήματα του οργανισμού.

Αυτές είναι μεταβολικά νοσήματα όπως σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, δυσλιπιδαμία με αύξηση των τριγλυκεριδίων, υπερουριχαιμία, καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά και λιπώδης διήθηση ήπατος, σύνδρομο άπνοιας ύπνου και εκφυλιστικές αρθροπάθειες γονάτων και ισχίων, για να αναφέρουμε μόνο μερικά», επισημαίνει ο δρ Χαρίλαος Κανδηλώρος, Ενδοκρινολόγος, Διαβητολόγος, Διατροφολόγος, Επιστημονικός συνεργάτης Metropolitan General – διαγνωστικών κέντρων HealthSpot.

Η παχυσαρκία του ενηλίκου προοδευτικά μετατρέπεται σε σαρκοπενική παχυσαρκία του υπερήλικα. Αυτή η ελάχιστα γνωστή πάθηση συνδυάζει αυξημένο σπλαχνικό και μυϊκό λίπος με μυϊκή ατροφία των άκρων. Το αποτέλεσμα είναι ένα μέτριο υπέρβαρο και μια κακή σύσταση του σώματος με σοβαρές επιπτώσεις για την ποιότητα ζωής του ηλικιωμένου και τελικά αυξημένη θνησιμότητα.

Η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η δυσλιπιδαιμία, η υπερουριχαιμία, η υπέρταση και η σαρκοπενία είναι καταστάσεις κατά τις οποίες μια ενδεδειγμένη διατροφική αντιμετώπιση μπορεί να είναι καθοριστική και εξίσου σημαντική με τη φαρμακευτική αγωγή.

Η σωστή διαχείριση και επιλογή των μακροστοιχείων, όπως πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια και φυτικές ίνες είναι απαραίτητη. Επίσης, η τακτική λήψη ιχνοστοιχείων, βιταμινών και αντιοξειδωτικών ουσιών μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση παθήσεων όπως η άνοια αλλά και ορισμένους τύπους καρκίνων.

Οι αντιοξειδωτικές ουσίες βρίσκονται σε τροφές που προέρχονται από την χλωρίδα και μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζουν να γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό.

«Ορισμένοι ενδοκρινολόγοι είναι ιδιαίτερα έμπειροι σε παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με τη διατροφή και μπορούν να καθοδηγήσουν σωστά τους ασθενείς, αλλά κυρίως τους υγιείς πολίτες που ενδιαφέρονται να αποφύγουν την εμφάνιση νοσηρότητας και πρώιμης θνησιμότητας», καταλήγει ο δρ Κανδηλώρος.