Ο Πολάκης (και όχι μόνο) ηρωοποιεί τον κοκαϊνομανή, φοροφυγά, μαφιόζο Μαραντόνα

Δεν πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο: διάσημοι ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές και πολλοί και διάφοροι celebrities που είναι εξαιρετικοί στις δουλειές τους, όταν ανοίγουν το στόμα τους για να μιλήσουν για θέματα που δεν άπτονται της δουλειάς τους, όπως είναι η πολιτική, εκστομίζουν… τέρατα. Και οι θαυμαστές τους εύχονται να μην τα είχαν ακούσει ποτέ, γιατί πλέον έχουν χάσει πάσα ιδέα για το άλλοτε είδωλό τους.

Μία τέτοια περίπτωση, αλλά σε ακραίο βαθμό, είναι ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Ένας ποδοσφαιριστής που λατρεύτηκε όσο λίγοι για τα κατορθώματά του εντός γηπέδου, όμως με όλα όσα έκανε (και κάνει) εκτός αυτού έχει καταστρέψει τον μύθο του και έχει αδικήσει τον εαυτό του σε βαθμό κακουργήματος.

Η πληρωμένη απάντηση του Κέμπες

Ο Ντιεγκίτο έγραψε χθες μία ακόμα μελανή σελίδα στην ιστορία του, θέτοντας τον εαυτό του στη διάθεση του ηγέτη της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο ως “στρατιώτη” του, σε μία περίοδο όπου ο Μαδούρο έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, μετατρέποντας τη χώρα του σε ένα απέραντο πεδίο μάχης και μία κόλαση αναρχίας, παρανομίας και παραλογισμού.

Ο Μαραντόνα δήλωσε “τσαβιστής μέχρι θανάτου”, αναφερόμενος στον ιστορικό ηγέτη της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, μετά τον θάνατο του οποίου ανέλαβε ο Μαδούρο, και πρόσθεσε: “όταν ο Μαδούρο διατάξει, ντύνομαι στρατιώτης για μία ελεύθερη Βενεζουέλα, για να πολεμήσω κατά του ιμπεριαλισμού και αυτών που θέλουν να πάρουν τις σημαίες μας, που είναι το πιο ιερό πράγμα που έχουμε. Ζήτω η επανάσταση!”.

Την απάντηση την έλαβε άμεσα από τον συμπαίκτη του στη μεγάλη Αργεντινή του 1978, Μάριο Κέμπες: “Πώς μπορείς να υποστηρίζεις τον θάνατο 124 νέων ανθρώπων που υπερασπίστηκαν την ελευθερία και τη δημοκρατία στη χώρα τους; ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ!”, ανέφερε ο Κέμπες στο Twitter.

Για να υποστηρίζει κάποιος τον Νικολάς Μαδούρο αυτήν την εποχή, πρέπει να είναι λίγο “πειραγμένος”. Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι αρκετά “πειραγμένος”. Κάτι που δεν περιμέναμε να το διαπιστώσουμε τώρα, αλλά είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια.

Οι περιπέτειες του Μαραντόνα

Όχι, δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα για τα επιτεύγματα του Ντιεγκίτο εντός των αγωνιστικών χώρων, τόσο με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, όσο και με τη Νάπολι. Κανείς δεν θα τολμούσε να πει ότι δεν υπήρξε ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής. Όμως όταν μιλά για τον Μαδούρο δε μιλά ως ποδοσφαιριστής, αλλά ως πολίτης. Και τα… κατορθώματα του Ντιέγκο Μαραντόνα ως πολίτη δεν είναι ακριβώς αξιομνημόνευτα.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τον εθισμό του στις ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ, εξαιτίας του οποίου το 2004 έφτασε ένα βήμα από τον θάνατο; Τον θυμόμαστε όλοι σε εκείνο το αλησμόνητο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, όπου αγωνίστηκε σε ένα μόνο παιχνίδι, το παρθενικό της Ελλάδας στη διοργάνωση, όπου η Αργεντινή επικράτησε με 4-0 – αμέσως μετά βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία εφεδρίνη και… εξαφανίστηκε. Νωρίτερα, το 1991, είχε τιμωρηθεί με ποινή 15 μηνών αποκλεισμού όταν βρέθηκε θετικός σε κοκαΐνη. Το 2007, τρία χρόνια μετά το βαρύ έμφραγμα που υπέστη, εισήχθη σε νοσοκομείο με ηπατίτιδα και άλλες επιπτώσεις της κατάχρησης αλκοόλ, και μετά μπήκε σε ψυχιατρική κλινική για να καταπολεμήσει αυτόν τον “δαίμονα”.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό: ο Ντιέγκο Μαραντόνα υπήρξε και συστηματικός φοροφυγάς. Το 2009 οι ιταλικές αρχές είχαν ανακοινώσει ότι ο Αργεντινός σταρ χρωστούσε στο Δημόσιο 37 εκατομμύρια ευρώ, από απλήρωτους φόρους κατά την περίοδο που αγωνιζόταν στη Νάπολι, από το 1984 ως το 1991. Μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να κατασχέσουν δύο ρολόγια Rolex και… σκουλαρίκια του Μαραντόνα για να καλυφθεί μέρος της οφειλής.

Παράλληλα, για τα επτά χρόνια που πέρασε στη Νάπολι υπάρχουν βαριές “σκιές” που τον εμπλέκουν, όπως και άλλους συμπαίκτες του, με την ιταλική Μαφία, η οποία φέρεται να τροφοδοτούσε αφειδώς με ναρκωτικά και call girls τους παίκτες της Νάπολι, προκειμένου αυτοί να της κάνουν τα… χατίρια. Πρώην μαφιόζοι έχουν καταθέσει ότι, κατόπιν διαταγής της Καμόρα, η Νάπολι έχασε επίτηδες το τελευταίο παιχνίδι της για το Campionato τη χρονιά 1987-88, το οποίο κατέκτησε η Μίλαν – κι αυτό γιατί, αν το πρωτάθλημα το έπαιρνε η Νάπολι, οι bookmakers της Καμόρα θα έχαναν πολλά λεφτά…

Ο Ντιεγκίτο και ο Μαραντόνα

Ντιέγκο Μαραντόνα, λοιπόν. Ο προικισμένος, ο παμπόνηρος, ο μάγος της μπάλας Ντιεγκίτο, αλλά και ο κοκαϊνομανής, αλκοολικός, φοροφυγάς, μαφιόζος Μαραντόνα. Ίσως κάποιοι θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί όταν τον αποθεώνουν για τις δηλώσεις του που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο – ναι, εσάς εννοούμε κύριε Πολάκη, που σπεύσατε να μιλήσετε για το “Χέρι του Θεού”.

Δυστυχώς, άπαξ και κρέμασε τη φανέλα του, ο “θεός” της μπάλας εξέπεσε σε κοινό θνητό…