• bloomberg

    Financial Times

    Χαρτιά υγείας και ομόλογα αφηγούνται την ίδια ιστορία

    WarningExclamation mark in a circleΑπαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
    • Gillian Tett


    Οι φράσεις «χαρτί υγείας» και «κρατικά ομόλογα» δεν συνδέονται συχνά μεταξύ τους. Αυτήν τη στιγμή, ωστόσο, θα έπρεπε.

    Καθώς ο πανικός για την επιδημία του κορονοϊού εξαπλώνεται, τα νοικοκυριά της Δύσης τρέχουν να αγοράσουν χαρτιά υγείας, ενίοτε χωρίς καμία λογική. Στο μεταξύ, οι επενδυτές παραδίδονται σε αντίστοιχες παρορμήσεις, αν και με λιγότερο φωτογενή τρόπο. Και τα δύο αυτά παραδείγματα εγείρουν παρόμοιες προκλήσεις σε επίπεδο δημόσιας πολιτικής: κάπως, όπως, οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν το ποδοπάτημα αυτό για να αποτρέψουν τον αυτοτροφοδοτούμενο πανικό.

    Για να το καταλάβουμε, σκεφτείτε τα αμερικανικά ομόλογα. Κανονικά, η τιμή αυτών των ομολόγων ανεβαίνει στις περιόδους κρίσης -ρίχνοντας την απόδοση- επειδή τα ομόλογα που εκδίδει το αμερικανικό Δημόσιο θεωρούνται ασφαλής επένδυση. Και όταν ξέσπασε ο φόβος με τον Covid-19, τις προηγούμενες μέρες,  η απόδοση του 10ετούς ομολόγου του Αμερικανικού Δημοσίου υποχώρησε πράγματι στο 0,4%. Μέχρι στιγμής, όλα καλά, δεδομένου ότι η Fed μείωσε τα επιτόκια και ο δείκτης S&P 500 έχει υποχωρήσει πάνω από 25%, εν μέσω φόβων ύφεσης.

    Αυτήν την εβδομάδα, όμως, οι τιμές αντέδρασαν περίεργα: η απόδοση του 10ετούς ομολόγου εκτινάχθηκε πάνω από το 1,2%, ακόμη και με τις μετοχές να κατρακυλούν. Η απόδοση του 30ετούς τίτλου ενισχύθηκε στο 1,77%.

    Γιατί; Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι η δέσμευση του Λευκού Οίκου αυτήν την εβδομάδα να ρίξει 1 τρισ. δολάρια σε μέτρα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού πυροδοτεί φόβους ότι οι επενδυτές θα πνιγούν στα ομόλογα που θα πρέπει να εκδοθούν για να πληρωθούν τα μέτρα αυτά. Ωστόσο, η εξήγηση αυτή είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή όταν η αμερικανική κεντρική τράπεζα, η Federal Reserve, έχει δεσμευθεί να αγοράσει τεράστιους όγκους ομολόγων η ίδια.

    Ένας καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε τις κινήσεις αυτές είναι να σκεφτούμε τι συμβαίνει με το χαρτί υγείας και τον πανικό: όπως ακριβώς οι καταναλωτές στοκάρουν απαραίτητα αγαθά, οι επενδυτές στοκάρουν μετρητά όπως-όπως. Τα ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου πουλιούνται ευκολότερα από άλλους τίτλους. Οπότε αυτά είναι που πουλούν, άσχετα εάν θεωρούνται ασφαλές καταφύγιο.

    Η τρέλα με τα μετρητά αντανακλά εν μέρει τη γενικευμένη αβεβαιότητα που επικρατεί. Οφείλεται, όμως, και στα αιτήματα ρευστοποίησης διαφόρων ταμείων, όπως και των traders που θέλουν να καλύψουν margin calls.

    Σκεφτείτε τα ομολογιακά κεφάλαια, τα οποία έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή και πλέον αποτελούν το 1/6 του κόσμου των Χρηματιστηριακώς Διαπραγματεύσιμων Αμοιβαίων Κεφαλαίων (ETFs). Τα κεφάλαια αυτά είναι συχνά ευάλωτα σε ασυμβατότητες στις λήξεις των ομολόγων. Αν και δίνουν συχνά το δικαίωμα να γίνονται ρευστοποιήσεις σε καθημερινή βάση, πολλές φορές περιλαμβάνουν και εταιρικά ομόλογα υψηλότερου κινδύνου, που είναι δύσκολο να τιμολογηθούν και να πουληθούν σε περιόδους αναταράξεων στις αγορές. Οι επενδυτές ψάχνουν εναγωνίως την έξοδο και αυτό αναγκάζει τους fund managers να πουλήσουν ό,τι μπορούν για να βρουν χρήμα να καλύψουν τα αιτήματα ρευστοποίησης. Τα περισσότερα funds επίσης διακρατούν και ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου, ανεβάζοντας τις πωλήσεις.

    Και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι ειδικές στρατηγικές κάποιων asset managers που περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση στην αγορά ομολόγων, κάνοντάς την πολύ πιο «ρηχή».

    Αν o πανικός στην αγορά ενταθεί, πρέπει να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Τα χρηματιστήρια χρησιμοποιούν «κόφτες» για να επιβραδύνουν τις μαζικές ρευστοποιήσεις και οι κεντρικές τράπεζες έχουν ξαναρχίσει τα προγράμματα αγοράς ομολόγων για να ρίξουν ρευστότητα στο σύστημα. Μπορεί να χρειαστεί, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουμε σαν έσχατη λύση τις κεντρικές τράπεζες σαν market makers και για κατηγορίες assets πέραν των κρατικών ομολόγων.

    Η προοπτική αυτή μπορεί να φέρνει τρόμο στους υπέρμαχους της ελεύθερης αγοράς. Δεν είναι όμως πιο σοκαριστική από το να χρησιμοποιεί κανείς αστυνομικούς για να φυλούν τα σουπερμάρκετ και να διασφαλίζουν την ομαλή πρόσβαση στα χαρτιά υγείας. Και είναι καλύτερη από το να αφήσουμε τις αγορές να παγώσουν – ή να τις κλείσουμε. Αν η κρίση ενταθεί, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να συνεχίσουν να κυκλοφορούν τίτλοι.

    [email protected]

    Copyright The Financial Times Limited 2020

    © 2020 The Financial Times Ltd. All rights reserved.


    © The Financial Times Limited 2024. All Rights Reserved. Not to be redistributed, copied or modified in any way.
    mononews.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation.




    ΣΧΟΛΙΑ