• City Stories

    TED+Shereen El Feki: Είναι ανάγκη ο αραβικός κόσμος να μιλήσει για το σεξ; (video)

    • Contributor


    Η Shereen El Feki ίσως έχει την καλύτερη δουλειά που έχει υπάρξει. Κατά τη διαδικασία της έρευνάς της, εξηγεί τους δονητές στις γυναίκες της Αραβίας. Προκειμένου να αποδείξει ότι η σεξουαλική ευχαρίστηση των γυναικών, είναι γνωστή εδώ και αιώνες, μελετά μεσαιωνικά κείμενα που αφορούν οργασμούς- και τον στοματικό έρωτα των σκυλιών σε ανθρώπους. Και για να διευκρινίσει ότι η παρθενιά των γυναικών είναι προτεραιότητα, μιλά με γιατρούς για την αυξημένη τάση του πρωκτικού σεξ (Αστειευόμενοι λένε, ότι αυτό είναι όλη η οργή).

    Καμία ντροπή, φωνάζει! Αντιθέτως, αντιλαμβάνεται αυτήν τη δουλειά ως ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο. Η έρευνα της  El Feki είχε σαν αποτέλεσμα το βιβλίο ‘Sex and the Citadel’, προτεινόμενο για το βραβείο Orwell και την εθνογραφία του 2013, το οποίο μεταφράστηκε σε τέσσερις γλώσσες- με τα Αραβικά και τα Ισπανικά να έπονται. Έχει επίσης διατελέσει αντιπρόεδρος της παγκόσμιας επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και τον νόμο, αλλά και ανταποκρίτρια θεμάτων υγείας για τον Economist. 

    Έχει επίσης ηγηθεί εβδομαδιαίων προγραμμάτων του διεθνούς Al Jazeera. Το επόμενό της έργο, το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, είναι μια συντροφιά, κατά κάποιο τρόπο, του ‘Sex and the Citadel’. Έχει συνεργαστεί με το Promundo και τις γυναίκες των ΗΕ, τα οποία χρηματοδοτήθηκαν από τη Σουηδική κυβέρνηση, για να ερευνήσει τους άντρες και την αρρενωπότητα στην Αραβία, μια έρευνα, που κατά την ίδια, θα είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει πάνω σε αυτό το θέμα.

    Η μελέτη τεσσάρων χωρών, η οποία θα δημοσιευτεί το προσεχές έτος, προσπαθεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει μεταξύ των ανδρών του Μαρόκο, Παλαιστινιακών περιοχών, του Λιβάνου και της Αιγύπτου.

    Έχει μιλήσει με σχεδόν 10,000 άνδρες και γυναίκες, σχετικά με τον μεταβαλλόμενο κόσμο στις σχέσεις των δύο φύλων- ρωτώντας τους άνδρες σχετικά με τον ρόλο τους στο σπίτι, στη δουλειά αλλά και ως γιοι, σύζυγοι και πατέρες. Η El Feki λέει: “Ξέρουμε λίγα για τους άνδρες επειδή εστιάζουμε στις γυναίκες και τα κορίτσια”.

    Η El Feki προσπαθεί να ωθήσει ιδιωτικές συνομιλίες στη δημόσια σφαίρα. Η στρατηγική της: χρησιμοποιεί ισλαμικά κείμενα παρελθόντων αιώνων προκειμένου να υποστηρίξει πως οι εκφράσεις της σεξουαλικότητας δεν είναι τόσο ξένες στο παραδοσιακό Ισλάμ. Παράλληλα πιστεύει ότι είναι ιδέες που αξίζει να διαδοθούν. Όπως λέει: “Υπάρχει ο HIV. Υπάρχει η σεξουαλική βία για την οποία πρέπει να μιλήσουμε. Αλλά όχι απαραίτητα με τον δυτικό τρόπο. Υπάρχει ιστορία όπου μιλάμε ειλικρινά για το σεξ”. Μερικοί από τους συγγραφείς που την ενδιαφέρουν είναι οι  Ahmad Al-tifashi και Ali Ibn Nasr al-Katib, οι οποίοι έγραψαν βιβλία χωρίς ταμπού, ειλικρινή συνάμα όμως και διασκεδαστικά, κάποιες φορές, σχετικά με τη σεξουαλικότητα του 10 και 12 αιώνα.

    Στις συνεντεύξεις έχει αποσπάσει ειλικρινείς και πονηρές συζητήσεις, οι περισσότερες από τις οποίες δεν σχετίζονται με τα στερεότυπα του αραβικού κόσμου, όπως ας πούμε μια γυναίκα και το φιλικό της περιβάλλον παραδέχτηκαν ότι ένιωθαν ανικανοποίητες από τη σεξουαλική τους ζωή.

    Η El Feki μιλάει για δονητές, εσώρουχα και εκπαιδευτικά DVD· για ρομαντισμό, προκαταρκτικά και σύντομο πεντάλεπτο σεξ. Ένα πρώην μέλος της διεθνούς επιτροπής για τον HIV και τον νόμο, ο Stephen Lewis, ανακαλεί ‘τον επιδέξιο τρόπο της και την άψογη ευκολία της’ στη διάρκεια δύσκολων συζητήσεων σε πάνελ που ήξεραν ελάχιστα για τον HIV ή ένιωθαν άβολα να μιλήσουν για το σεξ. Όπως δηλώνει: “Έχει κάνει μια σημαντική διαφορά”.

    Ενώ έγραφε το ‘Sex and the Citadel’, η μεγαλωμένη στον Καναδά, μισή Ουαλή μισή Αιγύπτια, δήλωσε: “Έγραφα περισσότερο για τους ανθρώπους μέσα στην περιοχή, που αγωνίζονται στη σιωπή, μη γνωρίζοντας ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα στην πόλη οι οποίοι επίσης ταλανίζονταν από τα ίδια θέματα”.

    Σύντομα ωστόσο, τα αντικείμενα της δουλειάς της θα μπορούν να διαβάσουν το βιβλίο στα Αραβικά(υπήρξαν πωλήσεις στην περιοχή στα Αγγλικά και στα Γαλλικά). Όταν ρωτήθηκε γιατί οι άλλες γλώσσες εκδόθηκαν πρώτες, η συγγραφέας ανέφερε τη λογοκρισία σε πολλές από τις βασικές αγορές, ως βασικό παράγοντα μη εύρεσης εκδότη. Μέχρι στιγμής, έχουν λάβει γνώση κυρίως αυτοί που βρίσκονται εκτός περιοχής, το οποίο επιτρέπει στην El Feki μια πλατφόρμα για να διαλαλήσει τα μελλοντικά αποτελέσματα των ΗΕ.

    Το θέμα φαίνεται έγκαιρο στη Δύση· οι ιστορίες σήμερα της αραβικής αντρικής κουλτούρας, κυριαρχούνται από τη μαζική σεξουαλική επίθεση την παραμονή της πρωτοχρονιάς στη Γερμανία, και φυσικά από το ISIS.

    Η συγγραφέας ελπίζει να εγχύσει μια χροιά και ειδικότητα στη συζήτηση, αλλά το γεγονός πως το έργο της μιλάει για τη Δύση,  εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο μπορεί να μιλήσει και στον αραβικό κόσμο- πρέπει να δούμε αν θα ‘περάσει’ η αραβική μετάφραση.

    Μεγαλώνοντας στο Waterloo, ένα κομβικό σημείο τεχνολογίας και πανεπιστημίων, η El Feki ήρθε σε επαφή με μαθητές διαφορετικών εθνικοτήτων, που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες στους διαδρόμους των σχολών.

    Δήλωσε πως η ίδια δεν έχει βιώσει την ισλαμοφοβία, ωστόσο έχει παρατηρήσει πως η εχθρότητα μεταξύ των μουσουλμάνων έχει μεταβληθεί με τον καιρό. Μετά την 9/11, ο ρατσισμός έχει λάβει πολιτική χροιά. Έχει πάρει πολλά πτυχία στις επιστήμες(ποτέ στη δημοσιογραφία)· τελικά ίσως εμπνευσμένη από τον νευροχειρουργό πατέρα της, η ανοσολογία κέρδισε την καρδία της, με αποκορύφωμα ένα διδακτορικό από το πανεπιστήμιο του Cambridge.

    Η ίδια περιγράφει την πορεία της ως μια ‘ασυνεχή εξέλιξη’- έκανε την πρακτική της στον Economist καλύπτοντας επιστημονικά θέματα, και η τεχνολογία την έφερε στη σεβαστή εφημερίδα για λιγότερο από ένα χρόνο.

    Αλλά τη στιγμή που ήταν να φύγει(της είχαν πει ότι δεν προσλαμβάνουν αορίστου χρόνου), το Nature δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ για την Dolly, το πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο. Ήταν μέλος της ομάδας που κάλυπτε το συγκεκριμένο θέμα, και εξαιτίας του ασυνήθιστου υπόβαθρού της στη μοριακή βιολογία, το θέμα της έδωσε μια ευκαιρία εργασίας.

    Η El Feki ενθαρρύνει την ευρύτερη συζήτηση για το σεξ στον αραβικό κόσμο. Υπάρχουν όμως και άλλοι: ο Safa Tamish ο οποίος τάσσεται υπέρ της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στις Παλαιστινιακές κοινότητες. Το  Mosaic (Λίβανο) και το Chouf (Τυνησία) ασχολούνται με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ.

    Το HarassMap στην Αίγυπτο ασχολείται με τη σεξουαλική παρενόχληση. Η Noora Flinkman, υπεύθυνη επικοινωνίας του HarassMap, λέει ότι η αλλαγή επέρχεται αργά και δύσκολα. Ένα μεγάλο εμπόδιο στην κουλτούρα είναι ο στιγματισμός του θύματος. Έχει παρατηρήσει ωστόσο υποστήριξη στην Αίγυπτο εξαιτίας του HarassMap.

    Οι καιροί έχουν δει κάποια αλλαγή όσον αφορά τη σεξουαλική ενημέρωση: ο νόμος εκτρώσεων στο Μαρόκο αναγνωρίζει τώρα την αιμομιξία και τον βιασμό, ως επαρκή αιτιολογία για τερματισμό εγκυμοσύνης, ενώ στην Μοζαμβίκη, ερωτήσεις που σχετίζονται με τον HIV μπορούν ερωτηθούν και να απαντηθούν μέσω SMS.

    H El Feki δηλώνει πως: “Η αλλαγή δεν έρχεται μέσω της αντιπαράθεσης αλλά μιας σταδιακής διαδικασίας διαπραγμάτευσης”, υπογραμμίζοντας ένα από τα βασικά επιχειρήματά της- είναι υπέρ της πολιτιστικής συνομιλίας και όχι της βίαιης διαμαρτυρίας. Το έργο της είναι σημαντικό να μην θεμελιωθεί στον κοσμικό χαρακτήρα των δυτικών κρατών- βλέπει την επιλογή της να αξιοποιήσει το ισλαμικό πλαίσιο ως πραγματιστικό, χτίζοντας το μέλλον μέσω του παρελθόντος και του παρόντος.

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

    http://www.mononews.gr/o-mr-monopoly-pai-thessaloniki/70913

     



    ΣΧΟΛΙΑ