Monastery House by Etsi Architects

Η απόφαση για το πού θα χτιστεί το εξοχικό τους σπίτι πάρθηκε σχεδόν αβίαστα. Οι ρίζες των ιδιοκτητών είναι βαθιά δεμένες με τη σκληρή, ανεμοδαρμένη γη της Μάνης – μιας περιοχής αυστηρής γεωμετρίας και ανεπιτήδευτης μεγαλοπρέπειας. Ήθελαν έναν τόπο να τους χωρά όλους: γονείς, παιδιά, εγγόνια. Ένα σπίτι πολυγενεακό, φτιαγμένο όχι για επίδειξη, αλλά για επανασύνδεση. Το οικόπεδο που επέλεξαν βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο, σε μια πλαγιά που θυμίζει πτήση με αεροπλάνο, καθώς κοιτά κανείς αφ’ υψηλού το χωριό και τη θάλασσα να εκτείνονται από κάτω.

Ο αρχιτεκτονικός στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένας χώρος που να προσφέρει τόσο συλλογικότητα, όσο και ατομικότητα. Η ανάγκη για ασφάλεια, λόγω της απομονωμένης τοποθεσίας, ήταν εξίσου σημαντική. Παράλληλα, ζητήθηκε η ένταξη ενός χώρου διαλογισμού, ένα ήσυχο σημείο αφιερωμένο στην πνευματική τους πρακτική του βουδισμού.

Το στοίχημα των Etsi Architects ήταν να δημιουργήσουν ένα σπίτι που μοιάζει σαν να υπήρχε ανέκαθεν εκεί, σαν να αναδύθηκε μέσα από το τοπίο. Το αρχικό αρχιτεκτονικό όραμα άντλησε έμπνευση από τις μονές της Ελλάδας: έναν περίκλειστο μικρόκοσμο με επιμέρους δομές στο εσωτερικό του, που προσφέρουν ιδιωτικότητα, ανεξαρτησία και προστασία. Πίσω από τους πέτρινους εξωτερικούς τοίχους που θυμίζουν οχύρωση, αποκαλύπτεται ένα απροσδόκητα ανοιχτό σύμπλεγμα κατοικιών, στις οποίες η πρόσβαση γίνεται μόνο μέσω εξωτερικών διαδρόμων – μια επιλογή που καθίσταται εφικτή χάρη στο μεσογειακό κλίμα.

Η αρχιτεκτονική πρόταση ισορροπεί αρμονικά ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο. Οι κοινόχρηστοι χώροι -καθιστικό και χώρος διαλογισμού- στεγάζονται σε ένα κτίσμα με κεραμοσκεπή και λιθοδομή, που συνομιλεί με τα τοπικά αρχέτυπα. Τα ιδιωτικά δωμάτια και η κουζίνα, αντίθετα, υιοθετούν καθαρές γραμμές και επίπεδες στέγες, παραπέμποντας σε μινιμαλιστική αντίληψη. Το αποτέλεσμα δεν είναι ένα υβρίδιο, αλλά ένα σπίτι με ενιαίο αρχιτεκτονικό ήθος που προκύπτει από τη συνειδητή σύζευξη δύο φαινομενικά αντίθετων εκφράσεων.

Η υλικότητα του σπιτιού έχει σημασία όχι μόνο από αισθητική σκοπιά, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το τοπίο και την τοπική δεξιοτεχνία. Οι τσιμεντοκονίες Isomat με σατινέ βερνίκια, τα ξύλινα δάπεδα της ΚΑΣΤΡΙ, οι κατασκευές των τεχνιτών της Καλαμάτας, τα χρώματα Little Greene και η προσεκτική ένταξη τοπικών φυτών, όλα συνθέτουν ένα περιβάλλον όπου τίποτα δεν μοιάζει εισαγόμενο ή παράταιρο. Κάθε στοιχείο δείχνει να έχει τοποθετηθεί εκεί με φροντίδα και αίσθηση ευθύνης απέναντι στον τόπο και στη μνήμη.

Εκεί όμως όπου το Monastery House πραγματικά ξεχωρίζει, είναι στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Υπάρχει μια σιγή στην αρχιτεκτονική του, μια σχεδόν τελετουργική λιτότητα που δεν επιβάλλεται, αλλά εμποτίζει την καθημερινότητα. Η απομόνωση γίνεται επιλογή, η ασφάλεια έρχεται από το αίσθημα προστασίας που γεννά ο ίδιος ο σχεδιασμός. Κάθε πέρασμα ανάμεσα στους όγκους, κάθε αυλή, κάθε θέα προς τον ουρανό και το νερό κάτωθεν, λειτουργεί σαν υπενθύμιση ότι η κατοίκηση μπορεί να είναι πράξη στοχαστική και η αρχιτεκτονική, μέσο κατανόησης του εαυτού και του κόσμου.

Το Monastery House δεν είναι απλώς μια κατοικία διακοπών. Είναι μια σύνθεση ήθους, μνήμης και πνευματικότητας. Ένας τόπος στέρεος και ήσυχος, όπου οι γενιές συναντιούνται όχι τυχαία, αλλά κατ’ επιλογή. Με το βλέμμα στραμμένο στη θάλασσα και την ψυχή ριζωμένη στο βουνό.

Διαβάστε επίσης:

Vacheron Constantin Les Cabinotiers Temporis Duo Grand Complication

LVMH: Επιστρέφει ο «ρυθμιστής» Μάικλ Μπερκ ως επικεφαλής του ομίλου στις ΗΠΑ

Ποιος είναι ο Simon Delestre, ο Γάλλος «Μαέστρος» της ιππικής που έγραψε ιστορία στο Μονακό