Η επόμενη ημέρα μιας αυτοκρατορίας: Ford Motor Company και Snøhetta ενώνουν δυνάμεις στο Dearborn

Υπάρχουν εταιρικές έδρες που λειτουργούν απλώς ως κτήρια και υπάρχουν κι εκείνες που ενσωματώνουν μια φιλοσοφία. Το νέο Henry Ford II World Center ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία. Πριν καν μιλήσει κανείς για τετραγωνικά, master planning ή υβριδικά μοντέλα εργασίας, αξίζει να σταθεί στο πρόσωπο που δανείζει το όνομά του σε αυτό το νέο κεφάλαιο της Ford.

Ο Henry Ford II δεν υπήρξε απλώς εγγονός του ιδρυτή. Ήταν ο άνθρωπος που ανέλαβε τη Ford σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της, τη μετέτρεψε από οικογενειακή επιχείρηση σε σύγχρονο παγκόσμιο κολοσσό και έθεσε τα θεμέλια για τη διοικητική και τεχνολογική της ωρίμανση. Η πιο χαρακτηριστική του φράση συνοψίζει με ακρίβεια αυτή τη μετάβαση: «Η επιχείρηση δεν μπορεί να σταθεί στο παρελθόν της. Πρέπει να κερδίζει το μέλλον της κάθε μέρα». Η φράση αυτή λειτουργεί σήμερα σχεδόν ως καταστατικό για το το Henry Ford II World Center, τη νέα παγκόσμια έδρα της Ford Motor Company, που αποκαλύφθηκε στο Research & Engineering Campus της εταιρείας στο Dearborn.

Η καρδιά του νέου συγκροτήματος είναι το Central Campus Building, ένα έργο που προέκυψε ύστερα από πολυετή συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta, το οποίο ανέλαβε όχι μόνο τον σχεδιασμό του κτιρίου, αλλά και το συνολικό master plan και τον σχεδιασμό του τοπίου σε ολόκληρο το campus.

Με συνολική επιφάνεια 2,1 εκατομμυρίων τετραγωνικών ποδιών και ανάπτυξη σε τέσσερα επίπεδα, το Central Campus Building σχεδιάστηκε ως ένας κόμβος επόμενης γενιάς, με ξεκάθαρο στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας και της καινοτομίας στην ανάπτυξη προϊόντων. Η νέα έδρα υπερδιπλασιάζει τη χωρητικότητα του ιστορικού Glass House, του εμβληματικού «νευρικού κέντρου» της Ford για σχεδόν 70 χρόνια, το οποίο πλέον αποσύρεται με βιώσιμο τρόπο, κλείνοντας έναν κύκλο χωρίς να τον ακυρώνει.

Η αρχιτεκτονική του νέου συγκροτήματος αντανακλά μια σύγχρονη αντίληψη για τον χώρο εργασίας. Ευέλικτες ζώνες, studios και χώροι συνεργασίας οργανώνονται γύρω από τεχνολογικά ενισχυμένες εσωτερικές αυλές, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που υποστηρίζει το υβριδικό μοντέλο εργασίας της Ford και δίνει έμφαση στον άνθρωπο, όχι στο στατικό γραφείο. Πρόκειται για έναν χώρο σχεδιασμένο να προσαρμόζεται, όχι να επιβάλλεται.

Η μεταμόρφωση του Research & Engineering Campus βασίστηκε εκτενώς σε feedback των ίδιων των εργαζομένων και, στην πλήρη ανάπτυξή του, θα μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους από 20.000 ανθρώπους. Παράλληλα, προσθέτει 12 στρέμματα νέου πρασίνου, επανατοποθετώντας τη Ford ως ενεργό και ορατό γείτονα μέσα στην πόλη του Dearborn, όχι ως έναν απομονωμένο εταιρικό θύλακα.

Όπως σημειώνει ο Craig Dykers, ιδρυτικός εταίρος της Snøhetta, η συνεργασία αυτή ξεπέρασε τα όρια ενός τυπικού έργου έδρας. Η Ford, βαθιά συνδεδεμένη με την ιστορία και την ταυτότητα του τόπου, επέλεξε μια ανοιχτή και συνεργατική διαδικασία που οδήγησε σε έναν χώρο ο οποίος τιμά την κληρονομιά της, ενώ ταυτόχρονα την προετοιμάζει για ένα μέλλον όπου η τεχνολογία, η κινητικότητα και η ανθρώπινη εμπειρία συνυπάρχουν ισότιμα.

Το γραφείο Snøhetta ιδρύθηκε το 1989 και πήρε το όνομά του από το ομώνυμο βουνό στη Νορβηγία. Από την αρχή έδειξε ενδιαφέρον για έργα που υπερβαίνουν την άμεση λειτουργία τους, ενσωματώνοντας το τοπίο, την κοινωνία και το πλαίσιο σε ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό αφήγημα. Έτσι, το Snøhetta έχει γίνει διεθνώς γνωστό για προτάσεις που συνδέουν την αρχιτεκτονική με τις δημόσιες εμπειρίες, διαμορφώνοντας όχι απλώς κτίρια αλλά χώρους πολιτισμού, μάθησης και συγκέντρωσης.

Το γραφείο έχει στο ενεργητικό του μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, όπως τη σχεδίαση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο, που θεωρείται σταθμός για την επανερμηνεία του δημόσιου χώρου, το Norwegian National Opera & Ballet στη Όσλο, όπου η στέγη γίνεται προσβάσιμη στο κοινό ως μέρος της πόλης, και πολλά ακόμη έργα που κινούνται ανάμεσα στο αστικό περιβάλλον και το φυσικό τοπίο.

Το Henry Ford II World Center δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει με χειρονομίες μεγαλοπρέπειας. Αντίθετα, λειτουργεί ως μια ήσυχη, αλλά σαφής δήλωση προθέσεων. Ένα αρχιτεκτονικό και οργανωτικό πλαίσιο που αποδεικνύει πως, ακόμη και για έναν κολοσσό της αυτοκινητοβιομηχανίας, το μέλλον δεν χτίζεται με νοσταλγία, αλλά με καθημερινή, συνειδητή εξέλιξη.

Δείτε επίσης:

London calling: Μια κατοικία ως σκηνοθετημένο τοπίο

Εντός του μοναδικού Espace Gabrielle Chanel

Ένα ξύλινο σπίτι στα Catskills της Νέας Υόρκης παίρνει ζωή αποκλειστικά από τον ήλιο – Με την υπογραφή του Marc Thorpe