ΟΟΣΑ: «Χρυσό μετάλλιο» για την Ελλάδα στους φόρους

Το προβάδισμα έχει πάρει η Ελλάδα στην αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών για το έτος 2016. Όπως δείχνει μελέτη του ΟΟΣΑ, η οποία δημοσιεύθηκε σήμερα, η μέση φορολογία (άμεσοι φόροι και ασφαλιστικές εισφορές) αυξάνεται περισσότερο απο 1%.

Σε σχέση λοιπόν με το 2015, υπήρξε μια γενική τάση αύξησης των φορολογικών επιβαρύνσεων. Πιο συγκεκριμένα, σε 20 από τις 35 χώρες, σημειώθηκε αύξηση των επιβαρύνσεων, σε 14 υπήρξε μείωση και μόνο στη Χιλή οι φόροι παρέμειναν σταθεροί.

Η συνολική φορολογική επιβάρυνση, σε επίπεδο μέσου όρου στις χώρες του ΟΟΣΑ, μειώθηκε κατά 0,07% στο 36%, ενώ η Ελλάδα έγινε πρωταθλήτρια με άνοδο πάνω από 1% (1,06% για την ακρίβεια), γεγονός που την καθιστά ως την υψηλότερη ανάμεσα στις 35 χώρες του ΟΟΣΑ.

Σε αντίθεση με την κατάσταση στην Ελλάδα, οι υψηλότερες μειώσεις των επιβαρύνσεων σημειώθηκαν στην Αυστρία (2,47%) και στο Βέλγιο (1,32%), χώρες οι οποίες προχώρησαν στην εγκαθίδρυση αλλαγών.

Στην Ελλάδα, έννοιες όπως μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, αποτελούν ουτοπία.

Στην έκθεση του, ο ΟΟΣΑ προβαίνει σε μια καίρια ανάλυση. Καταγράφει σε όρους σταθμισμένης αγοραστικής δύναμης, το εισόδημα που κερδίζει ένας μέσος εργαζόμενος με ή χωρίς παιδιά στις 35 χώρες-μέλη του και το εισόδημα που του μένει καθαρό στην τσέπη, αφού αφαιρεθούν ασφαλιστικές εισφορές, φόρος εισοδήματος και τυχόν έκτακτες εισφορές. Τα εισοδήματα βεβαίως, για λόγους συγκρισιμότητας, παρατίθενται σε δολάρια ΗΠΑ.

Τα τεκμήρια αυτής της έκθεσης είναι πρωτοφανή. Λόγου χάρη, στην Ελλάδα ένας άγαμος εργαζόμενος χωρίς παιδιά με εισόδημα στο 67% του μέσο όρου είχε πέρυσι μικτές αποδοχές -σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ- 22.093 δολάρια. Ωστόσο, μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών, στο χέρι του έμεναν 17.632 δολάρια.

Φυσικά, η επιβάρυνση της τάξεως του 20% δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλή, αν δεν συνυπολογίσει κανείς όλες τις λοιπές φορολογικές επιβαρύνσεις.

Τα νούμερα βεβαίως αλλάζουν για έναν άνθρωπο της ίδιας κατηγορίας (άγαμος χωρίς παιδιά) στην μακρινή Αυστραλία. Το εισόδημά του -στο 67% του μέσου όρου- είναι 38.007 δολάρια και από αυτά φόροι και ασφαλιστικές εισφορές απορροφούν 7.152 δολάρια ή το 18% των μικτών. Τα μεγαλύτερα εισοδήματα επιφέρουν μικρότερες επιβαρύνσεις. Στη Δανία, την ίδια ώρα, όπου οι αποδοχές είναι πανομοιότυπες -στις 38.398 δολάρια- η επιβάρυνση είναι πολλαπλάσια, με πάνω από 13.000 δολάρια σε κρατήσεις (33%). Πρέπει να συνυπολογιστεί όμως, ότι το κοινωνικό κράτος στη Δανία, βρίσκεται σε εντελώς διαφορετικά επίπεδα.

Η κατάσταση αλλάζει ριζικά, όταν μεταβάλλεται και η κατηγορία για την οποία συζητάμε. Όσον αφορά λοιπόν στις οικογένειες, η Ελλάδα κατέχει τρομερή έλλειψη μέτρων στήριξης τους, σε αντιδιαστολή με άλλες χώρες.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι για μια οικογένεια με δύο παιδιά, στην Ελλάδα πέρυσι, το μέσο εισόδημα υπολογίζεται σε 36.272 δολάρια (αν βρει ο ΟΟΣΑ πολλές τέτοιες οικογένειες στην Ελλάδα…). Από αυτά το 30% πήγαινε απευθείας σε φόρους και εισφορές (8.350 δολάρια), όταν τα αντίστοιχα μεγέθη στην Αυστραλία (από 56.727 δολάρια μικτά, το καθαρό εισόδημα έπεφτε σε 49.245 δολάρια) έδειχναν επιβαρύνσεις μόλις 13%.

Αξίζει όμως να κάνουμε τη σύγκριση με μια χώρα που έχει συγκριτικά ανάλογα μεγέθη με τη δική μας. Μια οικογένεια με δύο παιδιά στην Ισπανία λοιπόν, εμφανίζεται, με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, σε όρους σταθμισμένης αγοραστικής δύναμης, να έχει μικτό εισόδημα 40.276 δολαρίων πέρυσι. Από αυτά, φόροι και εισφορές απορροφούν 5.666 δολάρια ή το 14% του μικτού εισοδήματος!