• Business

    Οι μικρομέτοχοι, οι μεγάλοι χαμένοι του κανονιού της SATO της οικογένειας Θεοδωρίδη – Η κατάρρευση που πέρασε στα ψιλά…

    SATO

    Γιώργος Θεοδωρίδης, πρόεδρος και CEO SATO (αριστερά) και Σωτήρης Θεοδωρίδης (δεξιά)


    Το κανόνι που πέρασε μάλλον στα… ψιλά και συνέβη την περασμένη Πέμπτη με μία κοφτή χρηματιστηριακή ανακοίνωση ήταν αυτό της SATO, της ιστορικής βιομηχανίας επίπλων με εξειδίκευση στα έπιπλα γραφείου της βορειοελλαδίτικης οικογένειας Θεοδωρίδη.

    Και όχι απλώς πέρασε στα ψιλά, αλλά την επόμενη ημέρα οι μικρομέτοχοι, όσοι κι αν έχουν απομείνει στη μετοχική σύνθεση της SATO, «βομβάρδισαν» τον τίτλο και την αγορά με ρευστοποιήσεις.

    Το «άστο στη Σάτο», που ήταν το παλιό σλόγκαν της εισηγμένης, αποδείχθηκε καταστροφικό, αφού πλέον για τη διάσωση της εταιρείας υπάρχει και ευθύνη των μετόχων.

    Με την τιμή της μετοχής στα 3 σεντς, όπως διαβάζουμε στην ενημερωτική έκθεση για τα αποτελέσματα του 2018 που ανακοίνωσε τον περασμένο Απρίλιο η εταιρεία, «η Γενική Συνέλευση των μετόχων διατηρεί όλες τις αρμοδιότητες και εξουσίες της κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης. Η ευθύνη των μετόχων περιορίζεται στην ονομαστική αξία των μετοχών που κατέχουν».

    Ποια είναι η ονομαστική αξία της μετοχής; 0,53 ευρώ. Που σημαίνει πολύ απλά ότι οι μικρομέτοχοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι της κατάρρευσης της άλλοτε ιστορικής βιομηχανίας επίπλων.

    Και όχι μόνο αυτό, σύμφωνα με χρηματιστές, αλλά δεν δικαιούνται αποζημίωσης, σε περίπτωση που προσφύγουν στη δικαιοσύνη.

    Και όχι μόνο αυτό, αλλά με βάση τη συμφωνία εξυγίανσης, η οποία κατατέθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (δικάσιμος στις 20 Νοεμβρίου 2019) προβλέπεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών της στοιχείων μεταφέρονται στον νέο φορέα έναντι τιμήματος 3 εκατ. ευρώ και της ανάληψης μέρους των υποχρεώσεών της.

    Η αξία των ακινήτων, όπως καταγράφεται στα τελευταία δημοσιευμένα αποτελέσματα της εισηγμένης, ανέρχεται στα 8,3 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, τα περιουσιακά στοιχεία της Σάτο, αλλάζουν χέρια 60% μειωμένα σε σχέση με την καταγραφείσα αξία τους στον ετήσιο δημοσιευμένο ισολογισμό.

    «Στη συνέχεια», σύμφωνα με την ανακοίνωση της περασμένης Πέμπτης, «η Εταιρία θα λυθεί και θα εκκαθαριστεί. Η συμφωνία αυτή θα ολοκληρωθεί και θα υλοποιηθεί υπό την προϋπόθεση της σχετικής επικύρωσής της από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές». Σημειώνεται ότι το 2017, αντίστοιχο σχέδιο διάσωσης δεν είχε εγκριθεί από τα δικαστήρια…

    Κατά τα άλλα, «ο φορέας στον οποίον θα μεταβιβαστεί η επιχειρηματική δραστηριότητα της Εταιρίας και τα περιουσιακά της στοιχεία, ως η Συμφωνία προβλέπει, και η οποία θα αναλάβει μέρος των υποχρεώσεων αυτής είναι η νεοσυσταθείσα προς τον σκοπό τούτο «NEOCON ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» συμφερόντων τρίτων επενδυτών που δεν συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με την υφιστάμενη μετοχική σύνθεση της Εταιρίας».

    «Η εταιρεία θα λυθεί και θα εκκαθαριστεί», τονίζεται στην ανακοίνωση και για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο ανταλλαγής μετοχής με τη νέα εταιρεία, την Neocon. Η εταιρεία και οι μετοχές της θα πάψουν να υφίστανται και να διαπραγματεύονται στο ταμπλό.

    Η Sato «αποχαιρετά» την Λεωφόρο Αθηνών με αρνητικά ίδια κεφάλαια 24,9 εκατ. ευρώ τα οποία επιβαρύνθηκαν περαιτέρω το 2018 κατά 800 χιλιάδες ευρώ.

    Η εταιρεία έχει μόνο βραχυπρόθεσμα δάνεια, συνολικού ύψους 27,9 εκατ. ευρώ και το σύνολο των περιουσιακών της στοιχείων αγγίζει τα 16,9 εκατ. ευρώ (μαζί με τα ενσώτα πάγια, όπως τονιζόταν παραπάνω) και αντ’ αυτού παραχωρείται μόλις προς 3 εκατ. ευρώ.

    Έχει εμπορικές απαιτήσεις δε 2,1 εκατ. ευρώ και οι ζημιές εις νέος αγγίζουν τα 59,9 εκατ. ευρώ.

    Ο τζίρος της πέρυσι διαμορφώθηκε στα 11,5 εκατ. ευρώ.

    Πώς έφτασε η Σάτο… κάτω

    Εν μέσω κρίσης, το πρώτο φιλί της ζωής για την εταιρεία επίπλου δόθηκε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν έβγαινε από το Άρθρο 99 με χρηματοδότηση αλλά και με τρεις συστημικές τράπεζες ως νέους μετόχους της. Η συγκεκριμένη συμφωνία εξυγίανσης, η οποία ήταν από τις πρώτες εκείνη την εποχή, οδήγησε σε εξορθολογισμό των εξόδων και έδωσε ανάσα ζωής. Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης τραβήχτηκε από τη SATO, αφήνοντας τα ηνία στον γιο του, Γιώργο, με στόχο ο ίδιος να επιδοθεί στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της Pasal στον τομέα της αγοράς ακινήτων.

    Το οικονομικό κλίμα δεν στάθηκε όμως σύμμαχος του εγχειρήματος. Οι αυξημένες υποχρεώσεις, τα πλάνα για αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της Pasal που δεν ευδοκίμησαν στον χρόνο που αναμενόταν αλλά και ο ανταγωνισμός στον χώρο του επίπλου -κυρίως σε σχέση με την ΙΚΕΑ- έφεραν την οικογένεια στο κατώφλι της υποβολής μιας ακόμη αίτησης ρύθμισης χρεών.

    Η εταιρεία αιτήθηκε πάλι διάσωσης, αλλά ανεπιτυχώς, το 2017.

    Για την ιστορία, η Sato A.E. ιδρύθηκε το 1973 κατόπιν μετατροπής της ομορρύθμου εταιρείας Μέταλλον Ελλάς Ο.Ε. σε Sato Βιομηχανία Επίπλων Γραφείου Α.Ε. και εδρεύει στην Ελευσίνα. Εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών από το 1990, έχει παραγωγική και εμπορική δραστηριότητα, έχοντας στη διάθεσή της μία παραγωγική μονάδα στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, ενώ έως το 2011 συνεργαζόταν εμπορικά και με επώνυμους οίκους του εξωτερικού (Bo Concept, Divani & Divani by Natuzzi, La Maison Coloniale και Leather Concept). Τα προϊόντα επίπλου γραφείου και επίπλου σπιτιού διατίθενται από ιδιόκτητο δίκτυο διανομής, αντιπροσώπους και franchisees.



    ΣΧΟΛΙΑ