Γουόρεν Μπάφετ: Ποιες επενδύσεις του «Μίδα των αγορών» απέτυχαν παταγωδώς

Στην πολύχρονη πορεία του Γουόρεν Μπάφετ, οι επενδυτικές αστοχίες δεν λείπουν. Όμως αυτό που τον ξεχωρίζει δεν είναι η αποφυγή τους — αλλά η γενναία παραδοχή και αποδόμησή τους. Ο επικεφαλής της Berkshire Hathaway δεν έκρυψε ποτέ τις ζημιές του. 

Όταν τα λάθη μετατρέπονται σε στρατηγική

Αντιθέτως, τις χρησιμοποίησε ως ευκαιρία να εκπαιδεύσει μετόχους και αγορά. Μερικά από τα μεγαλύτερα λάθη του —όπως η αγορά της Dexter Shoe ή η εξαγορά της Gen Re— αξίζουν να διδάσκονται σε οικονομικές σχολές ως παραδείγματα του τι να μην κάνεις. Ας δούμε γιατί.

Dexter Shoe: Το πιο ακριβό ζευγάρι παπούτσια της ιστορίας

Το 1993, ο Buffett εξαγόρασε την Dexter Shoe έναντι 443 εκατ. δολαρίων — σε μετοχές της Berkshire. Η εταιρεία φαινόταν ιδανική: ισχυρό brand, πιστοί πελάτες, υγιής κουλτούρα. Όμως παρέβλεψε το βασικό: η Dexter είχε υψηλό κόστος παραγωγής στις ΗΠΑ και δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις κινεζικές εισαγωγές. Λίγα χρόνια μετά, η εταιρεία κατέρρευσε. Το πραγματικό σοκ; Οι μετοχές που είχε δώσει ο Buffett άξιζαν, το 2019, σχεδόν 8 δισ. δολάρια.

Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι “μετέτρεψα μια καλή επιχείρηση σε μια κακή επένδυση και το πλήρωσα με χρυσάφι”.

General Re: Όταν η εμπιστοσύνη σε καίει

Το 1998, ο Buffett εξαγόρασε την ασφαλιστική General Re έναντι 22 δισ. δολαρίων — παρότι ο συνεργάτης του, Τσάρλι Μάνγκερ, είχε εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις λόγω της έκθεσης της εταιρείας σε παράγωγα. Ο Μπάφετ προχώρησε, σχεδιάζοντας να καθαρίσει τη δομή μετά την εξαγορά. Δεν το έκανε.

Αποτέλεσμα; Ζημιές 6,1 δισ. δολαρίων την τριετία 1999-2001 και μια δύσκολη απορρόφηση. Το μάθημα εδώ ήταν απλό: η εμπιστοσύνη δεν υποκαθιστά τη δέουσα επιμέλεια — ακόμη και στους πιο στενούς συνεργάτες.

Το “Σοκ Σόκολ”: Η σκιά της ηθικής κρίσης

Το 2011, ο Ντέιβιντ Σόκολ, υψηλόβαθμος στέλεχος και φαβορί για διάδοχος του Μπάφετ, πρότεινε την εξαγορά της Lubrizol. Όμως, όπως αποκαλύφθηκε, είχε αγοράσει προηγουμένως μετοχές της εταιρείας ύψους 10 εκατ. δολαρίων — εκμεταλλευόμενος εμπιστευτική πληροφόρηση.

Ο Μπάφετ αρχικά εξέδωσε ανακοίνωση που τον αποχαιρετούσε θερμά. Οι επικριτές αντέδρασαν, λέγοντας ότι η ανακοίνωση έμοιαζε περισσότερο με αποχαιρετιστήριο γράμμα παρά με αποδοκιμασία. Αργότερα παραδέχθηκε ότι θα έπρεπε να είχε παρέμβει νομική ομάδα και όχι ο ίδιος.

Το περιστατικό ανέδειξε ένα θεμελιώδες ρήγμα στην εταιρική κουλτούρα της Berkshire: η αυτονομία χωρίς επαρκή έλεγχο μπορεί να γίνει παγίδα.

Τα λάθη ως επενδυτική πυξίδα

Ο ίδιος ο Μπάφετ παραδέχεται ότι η πρώτη του μεγάλη αποτυχία ήταν η… ίδια η Berkshire Hathaway. Την αγόρασε το 1965 ως μια φθηνή αλλά προβληματική υφαντουργία, βασιζόμενος αποκλειστικά στην τιμή — και όχι στην ποιότητα. Την αποκαλεί το πρώτο του “cigar butt investment”· δηλαδή μια επιχείρηση που προσφέρει μια τελευταία ρουφηξιά πριν καταρρεύσει.

Από τότε, ο Μπάφετ άλλαξε εντελώς πορεία: προτιμά απλές, κατανοητές και ποιοτικές επιχειρήσεις — τα λεγόμενα “one-foot hurdles”, σε αντίθεση με τις πολύπλοκες “επενδυτικές σπαζοκεφαλιές”.

Τα λάθη που δεν έγιναν ποτέ… επειδή δεν έγιναν!

Κάποια από τα μεγαλύτερα λάθη του Μπάφετ , όπως ο ίδιος παραδέχεται, ήταν οι ευκαιρίες που άφησε να περάσουν. Μεταξύ αυτών: η Amazon και η Walmart στα πρώτα τους βήματα. Δεν τις πίστεψε, και σήμερα το αναγνωρίζει ως μια από τις πιο οδυνηρές παραλείψεις του.

Για να προστατευτεί, πλέον ακολουθεί έναν βασικό κανόνα: “Επιχειρώ μόνο με ανθρώπους που συμπαθώ, εμπιστεύομαι και θαυμάζω”.

Το δόγμα της αποφυγής ρίσκου

Ο Μπάφετ διαχρονικά αποφεύγει τη μόχλευση, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει χαμηλότερες αποδόσεις. Η φιλοσοφία του: “Ο μικρός κίνδυνος για ζημιά ή δυσφήμηση δεν αντισταθμίζεται από την υπόσχεση για μεγαλύτερα κέρδη”.

Η Berkshire, ακολουθώντας αυτό το δόγμα, σπανίως δανείζεται, σπάνια χρησιμοποιεί ίδιες μετοχές για εξαγορές και γενικά αντιστέκεται στις “μόδες” της αγοράς.

Το αληθινό χάρισμα του Μπάφετ δεν είναι η πρόβλεψη, αλλά η διαύγεια μετά το λάθος

Ο Μπάφετ δεν το παίζει παντογνώστης. Οι ετήσιες επιστολές του στους μετόχους διαβάζονται σαν μαθήματα επενδυτικής φιλοσοφίας — όπου οι αποτυχίες παρουσιάζονται με την ίδια διαύγεια και σεβασμό όπως και οι επιτυχίες.

Κι αυτός είναι ίσως ο λόγος που εμπνέει περισσότερο: γιατί δεν μαθαίνει απλώς από τα λάθη του — τα μοιράζεται.

Διαβάστε επίσης :

Γουόρεν Μπάφετ και Μπιλ Γκέιτς: Η μία λέξη που τους έκανε δισεκατομμυριούχους

Γουόρεν Μπάφετ: Το μάθημα του Μάγου της Ομάχα – Όταν το πάθος κερδίζει την εξυπνάδα

Γουόρεν Μπάφετ: Ο πιο «φτωχός» δισεκατομμυριούχος του κόσμου – Γιατί θα μπορούσε να είναι πλουσιότερος από τον Έλον Μασκ