«Όταν παντρεύεσαι την ερωμένη σου, δημιουργείς μια κενή θέση εργασίας».
Η φράση που ειπώθηκε με την πονηρή χροιά του Sir James Goldsmith αντηχεί εδώ και δεκαετίες στους τοίχους του Annabel’s, της ιδιωτικής λέσχης στη Mayfair του Λονδίνου. Πήρε το όνομά της από τη γυναίκα του Sir Goldsmith, τη Lady Annabel Vane-Tempest-Stewart. Η αριστοκράτισσα, μούσα και κοσμική κυρία συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία ενός από τα πιο διάσημα prive club του Λονδίνου.
Ένα όνομα, μια γυναίκα, μια αρχή
Η Lady Annabel γεννήθηκε στην αγγλοϊρλανδική αριστοκρατία και ήταν κόρη του 8ου Μαρκήσιου του Londonderry. Κομψή, με καλές γνωριμίες αλλά ισορροπημένη, ενηλικιώθηκε σε μια μεταπολεμική Βρετανία που ανακάλυπτε την όρεξή της για το γκλάμουρ.
Πριν τον Sir James, υπήρξε ο πρώτος της σύζυγος, ένα ανερχόμενο επιχειρηματικό ταλέντο ονόματι Mark Birley — ο άνδρας του οποίου το δημιουργικό μάτι και τελειομανία θα γίνονταν σύντομα θρύλος.
Η υπόγεια αποθήκη άνθρακα που έγινε μύθος
Όταν ο Birley άνοιξε το κεφάλαιο του τολμηρού του νέου εγχειρήματος το 1963 — ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης κρυμμένο σε ένα ανακαινισμένο κελάρι άνθρακα κάτω από το Clermont κλαμπ στην πλατεία Berkeley — το ονόμασε Annabel’s, προς τιμήν της συζύγου του.
Εκείνη ένιωσε κολακευμένη αλλά και ντροπή. Στην αρχή, δεν της άρεσε ιδιαίτερα η ιδέα, κάτι που μετά από χρόνια, και πριν τον πολύ πρόσφατο θάνατό της, στις 18 Οκτωβρίου, αναθεώρησε.
Ο Birley δανείστηκε τότε 175.000 λίρες Αγγλίας, ποσό που ισοδυναμεί με πάνω από 4,7 εκατομμύρια σήμερα για την ίδρυση του Annabel’s. Δεν ήταν απλώς ένα ακόμα κλαμπ, ήταν μια αύρα, ένα λαμπερό σταυροδρόμι της αριστοκρατίας, των διασημοτήτων, των πολιτικών ιντριγκών, των γαλαζοαίματων και της απελευθερωμένης συμπεριφοράς του Λονδίνου της δεκαετίας του ᾽60 και του σουίνγκ.
View this post on Instagram
Σε εκείνο το υπόγειο στην οδό Berkeley Square 44, ο Mark Birley δημιούργησε αυτό που πολλοί θεωρούν το πιο διάσημο ιδιωτικό νυχτερινό κέντρο διασκέδασης του 20ού αιώνα. Με τα χαμηλά ταβάνια, την οικεία κόκκινη λάμψη και τον μεθυστικό συνδυασμό βασιλέων και ροκ σταρ, το Annabel’s γρήγορα έγινε το καταφύγιο της νύχτας για την ελίτ του κόσμου.
Η βασίλισσα Ελισάβετ, η πριγκίπισσα Νταϊάνα και ο βραχνάς της βασιλικής οικογένειας
Ήταν το μόνο νυχτερινό κλαμπ που επισκέφθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ το 2003 για να δειπνίσει και να γιορτάσει τα 70ά γενέθλια της Virginia Ogilvy, Κόμισσας του Airlie και κυρίας της συνοδείας της. Ήταν η πρώτη φορά που η βασίλισσα επισκέφθηκε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης μετά τον γάμο της, και ήπιε το αγαπημένο της ποτό, τζιν μαρτίνι χωρίς λεμόνι.
Η πριγκίπισσα Νταϊάνα επίσης χόρεψε εδώ πολλές φορές. Με τη Sarah Ferguson, τον Ιούλιο του 1986, μπήκαν στο Annabel’s κρυφά ντυμένες ως αστυνομικοί, λίγες μέρες πριν τον γάμο της Sarah με τον τέως Πρίγκιπα Άντριου και μελλοντικό βραχνά της βασιλικής οικογένειας.
Γκλαμ και γκλίτερ ενάντια σε κάθε πιθανότητα
Ο Φρανκ Σινάτρα, η Έλλα Φιτζέραλντ, η Κέιτ Μος, ο Τζακ Νίκολσον, μέλη των Rolling Stones, πρόεδροι, και ολιγάρχες ανεβοκατέβηκαν την κεντρική, στριφογυριστή του σκάλα — η λίστα των καλεσμένων και θαμώνων εντυπωσιάζει. Τα πάρτι μετά τις επιδείξεις εβδομάδας μόδας του Λονδίνου και τα βραβεία Bafta, γίνονται εδώ.
Το Annabel’s, μεταμορφώθηκε από νυχτερινό κλαμπ στο απόλυτο hot spot για συναντήσεις επιχειρηματικού χαρακτήρα και πάρτι, με την εμμονική προσοχή του Birley στη λεπτομέρεια που διαμόρφωσε την κουλτούρα του: άψογη εξυπηρέτηση, απόλυτη ιδιωτικότητα και μοναστική ευλάβεια για τη διακριτικότητα.
View this post on Instagram
Αν και πολλοί πίστευαν ότι σύντομα δεν θα ήταν παρά μια σελίδα στο ημερολόγιο της Lady Annabel, η ναυαρχίδα της αυτοκρατορίας των κλαμπ της οικογένειας Birley, βασίλεψε για 44 χρόνια, και πωλήθηκε το 2007 στον Richard Caring.
Ο Richard Caring και η αναγέννηση του θρύλου
Το 2007, το Annabel’s μπήκε σε ένα νέο κεφάλαιο όταν ο μεγιστάνας της φιλοξενίας, Richard Caring, μαζί με τη σύζυγό του Patricia, εξαγόρασαν τον όμιλο Birley για 100 εκατομμύρια. Υπό την ιδιοκτησία τους, η ταυτότητα του κλαμπ επεκτάθηκε, διατηρώντας παράλληλα το DNA του Birley. Στη συνέχεια, ήρθε η πιο δραματική κίνηση στην ιστορία του.
Η μετακόμιση και η ανακαίνιση
Το 2018, το Annabel’s άνοιξε ξανά, δύο πόρτες πιο κάτω, σε ένα τεράστιο, διατηρητέο γεωργιανό αρχοντικό — ένα νέο σπίτι με σουρεαλιστική πολυτέλεια και αίσθηση όπερας του Παρισιού, που επανασχεδιάστηκε από το στούντιο σχεδιασμού Martin Brudnizki Design Studio (MBDS).
Η πρόκληση ήταν τεράστια: να αποκατασταθεί η ιστορική δομή του κτιρίου, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια νέα φαντασία που τιμά την παράδοση του παρελθόντος και την ιστορία.
Το στούντιο MBDS αναβίωσε με σχολαστικότητα τα αρχικά στοιχεία — μεγαλοπρεπείς πέτρινες σκάλες, ροκοκό οροφές, αρχοντικά τζάκια — και τα συνδύασε με καλειδοσκοπική διακόσμηση, μάρμαρο, τολμηρές ταπετσαρίες και μια συλλογή έργων τέχνης παγκόσμιας κλάσης.
Με έκταση 2.500 τετραγωνικών σε τέσσερις ορόφους, το κλαμπ συνδυάζει την κομψότητα της ημέρας με τη λάμψη της νύχτας. Τα μέλη μπορούν να εργαστούν, να δειπνήσουν, να χορέψουν, να καπνίσουν πούρα, να αφεθούν σε μια θεραπεία στο σπα ή να γλιστρήσουν σε ένα από τα ιδιωτικά δωμάτιά του, σαν να διασχίζουν σκηνές από ένα μυθιστόρημα ή ασπρόμαυρη ταινία.
Για ένα μικρό μέρος της ελίτ, αυτή είναι η αισθητική του Λονδίνου σήμερα — ο απόλυτος μαξιμαλισμός με χρυσές λεπτομέρειες με τo joie de vivre, εμπνευσμένo από τον Birley, να έχει εκραγεί στη διακόσμηση.
Μπαρ, εστιατόρια, δωμάτια
Το σουρεαλιστικό σκηνικό της όπερας ξεδιπλώνεται σε πολλά δωμάτια, το κάθε ένα με διαφορετική λειτουργία και ύφος. Το Rose Bar είναι ρομαντικό και λαμπερό, με ταπετσαρίες σαν κοσμηματοθήκη, όπου το απογευματινό τσάι γίνεται ιεροτελεστία. Λέγεται ότι οι θαμώνες που κάθονται εδώ είναι αυτοί που δεν κατάφεραν να κάνουν κράτηση στον καταπράσινο χώρο της κεντρικής αυλής, το Garden Terrace.
Ανάμεσα στο Rose Bar και το Garden Terrace, υπάρχει το Garden Room. Ένα εστιατόριο με επιχρυσωμένη οροφή με τριαντάφυλλα ζωγραφισμένα από τον Gary Myatt και τοίχους με καθρέφτες. Οι πολυέλαιοι με τουλίπες είναι κατασκευασμένοι από την Sogni di Cristallo στο Murano της Βενετίας.
Από αυτό τον χώρο υπάρχει πρόσβαση στην εξωτερική αυλή με κήπο, συκιές και πορτοκαλιές, που μπορεί να φιλοξενήσει έως και 120 άτομα. Διαθέτει αναδιπλούμενη οροφή κατασκευασμένη από την Waagner-Biro.
Σε αυτή την αυλή, ανάμεσα σε δέντρα και ήχους από ποτήρια και καλογυαλισμένα σερβίτσια, οι επισκέπτες νιώθουν σαν να βρίσκονται σε κρυμμένο παράδεισο στο κέντρο της πόλης. Απολαμβάνουν γεύματα εξαιρετικής ευρωπαϊκής κουζίνας, αφού γευτούν ένα πούρο στο Humidor.
Το καταφύγιο για τους λάτρεις των πούρων, ο ναός του καπνού, με πλούσια, βελούδινα και δερμάτινα καθίσματα, προσφέρει βαθιά, στοχαστική ηρεμία και ήσυχες συζητήσεις, μακριά από τον θόρυβο και την κοσμικότητα της αυλής. Είναι ένας χώρος που μοιάζει σχεδόν τελετουργικός, όπου οι κινήσεις είναι αργές και μετρημένες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, σερβίρεται πρωινό από τις 7, και το Elephant Room, ένας χώρος φαντασίωσης σαφάρι μεγαλοπρέπειας, με σκαλιστά στοιχεία, ζεστούς τόνους και μια αίσθηση παλιάς βρετανικής εκκεντρικότητας, λειτουργεί ως lounge. Εδώ η εργασία σε υπολογιστή και η τηλεφωνική συνομιλία επιτρέπεται μέχρι τις 6 το απόγευμα.
Το αποκλειστικό, νυχτερινό κλαμπ των γενεθλίων
Και φυσικά, η κόκκινη, μυστήρια σκάλα, στα αριστερά του ισογείου, μετά τον χώρο της γκαρνταρόμπας και της κεντρικής σκάλας, οδηγεί σε ένα από τα πιο αποκλειστικά κλαμπ του κοσμοπολίτικου Λονδίνου.
Το υπόγειο, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης είναι αφιέρωμα στην αρχική μορφή του κλαμπ. DJ και καλλιτέχνες γεμίζουν τον χώρο που μοιάζει να κουβαλά δεκαετίες ψιθύρων. Η ατμόσφαιρα στο υπόγειο έχει κάτι από μυστικισμό: οι σκιές των χορευτριών κινούνται μαζί με τις νότες, σαν να έχουν δική τους ζωή.
Σε αυτό το θρυλικό σημείο γιόρτασαν τα γενέθλιά τους τα παιδιά του Νίκου Τσάκου και της Σήλιας Κριθαριώτη: Παναγιώτης, Ειρήνη και Ελισάβετ. Το κόκκινο φως κυριαρχεί στο Jungle Bar και το Legacy Bar. H ταπετσαρία de Gournay με ελέφαντες, μαχαραγιάδες και σκηνές από τη ζούγκλα φωτίζεται από φοίνικες κατασκευασμένους από γυαλί και ορείχαλκο, ενώ η αίσθηση μπουντουάρ ξεχύνεται στον χώρο με μια δόση BDSM πολυτελείας.
Αν και οι φωτογραφίες και το βίντεο απαγορεύονται ρητά στους κανόνες του Annabel’s, η επιθυμία να αποτυπώσει κανείς αυτή την ονειρική ατμόσφαιρα γίνεται σχεδόν ακατανίκητη. Ίσως αν κανείς κλείσει ολόκληρο το κλαμπ, για αποκλειστική χρήση, οι κανόνες κάμπτονται και το Instagram πλημυρίζει μυστήριο, γοητεία και την επιθυμία του ανήκειν.
Πέρα από το Jungle Bar, το Legacy Bar είναι για 100 μόλις μέλη που έχουν ιδιότητα μέλους εφόρου ζωής. Το δάπεδο από πράσινο αχάτη και οι τοίχοι με καθρέφτες-αντίκες συνοδεύονται από πίνακες των Marc Chagall, Amedeo Modigliani και Pablo Picasso.
What happens in the Powder Room, stays in the Powder Room
Αν και σε όλους τους χώρους απαγορεύονται αυστηρά οι φωτογραφίες και το βίντεο, και τα μέλη πρέπει πάντα να συνοδεύουν τους καλεσμένους τους, ανεπίσημα, το γυναικείο μπάνιο, ή αλλιώς το Powder Room, στον τελευταίο όροφο, έχει γίνει το γνωστό μυστικό σημείο φωτογράφισης.
Έχει οροφή με ροζ τριαντάφυλλα από μετάξι και διαθέτει νιπτήρες σε σχήμα οστρακοειδούς, σκαλισμένους από μάρμαρο, με χρυσές βρύσες σε σχήμα κύκνων που θυμίζουν κάτι από το Ritz του Παρισιού. Είναι ένα δωμάτιο που μοιάζει να μην ανήκει στον πραγματικό κόσμο, ένας ναός θηλυκότητας και θεατρικής υπερβολής.
View this post on Instagram
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα μέλος κάποτε ρώτησε αν θα μπορούσε να διοργανώσει ένα δείπνο στο μπάνιο, καθώς «σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό από ένα δείπνο στην τουαλέτα… αν η τουαλέτα μοιάζει με αυτή».
Με πάνω από 575.000 likes, το Powder Room του Annabel’s ήταν η δεύτερη πιο δημοφιλής τουαλέτα στο Instagram το 2019, μετά τα φουτουριστικά αυγά της τουαλέτας του εστιατορίου Sketch.
View this post on Instagram
Οι κανόνες, τα τελετουργικά, η μυστικότητα
Οι κανόνες του Annabel’s είναι μέρος της γοητείας του. Όχι φωτογραφίες. Όχι φασαρίες. Η παραβίαση των κανόνων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τον χώρο αλλά και την απαγόρευση εισόδου εφόρου ζωής.
Tη δεκαετία του ᾽90 αυτό εφαρμόστηκε στην περίπτωση της διάσημης τραγουδίστριας Shirley Bassey, όταν φέρθηκε με αγένεια στον επί χρόνια Maître d’ του Annabel’s, Louis Emanuelli.
Σε όλους τους χώρους, το βράδυ, ενθαρρύνεται η κράτηση τραπεζιών με ισορροπημένη αντιπροσώπευση των φύλων. Παρέες αποτελούμενες μόνο από άντρες ή μόνο από γυναίκες, γενικά δεν είναι αποδεκτές, και κάτι τέτοιο, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ανεπίσημη προειδοποίηση του μέλους που φιλοξενεί τους καλεσμένους.
View this post on Instagram
Ο κώδικας ενδυμασίας, με τις συνεχείς αλλά λεπτές του μεταμορφώσεις, λειτουργεί σαν σιωπηλή υπενθύμιση ότι εδώ ο κόσμος γυρίζει λίγο πιο αργά, λίγο πιο κομψά. Η προσδοκία δεν είναι απλά η κομψότητα — είναι η προσπάθεια. Το κλαμπ παραμένει προπύργιο της εθιμοτυπίας σε έναν κόσμο που κινείται όλο και περισσότερο προς το casual.
Το savoir-vivre δεν είναι κώδικας ενδυμασίας μόνο, αλλά συμπεριφοράς. Μια σιωπηλή συμφωνία ευγένειας και αυτοσυγκράτησης που γίνεται αισθητή σε κάθε όροφο. Η λεπτότητα, η κομψότητα και ιδιωτικότητα τυγχάνουν τεράστιας εκτίμησης πίσω από τους τοίχους του προστατευόμενου κτηρίου γεωργιανής εποχής. Αφού μπει κανείς στο Annabel’s πρέπει να αποδείξει ότι όντως είναι αυτός που εξέτασε η ειδική επιτροπή αποδοχής μελών στο χαρτί.
View this post on Instagram
Τα μέλη και το κόστος της αποκλειστικότητας
Η ιδιότητα μέλους είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική, απαιτώντας συστάσεις και υπομονή. Είναι, με κάθε έννοια, μια επιμελημένη κοινότητα. Είναι μια πόρτα που δεν ανοίγει εύκολα — κι αυτό είναι μέρος της γοητείας.
Όταν ιδρύθηκε το 1963, το Annabel’s είχε 500 μέλη, τα οποία πλήρωναν 5 γκινέες ετησίως. Τα 69 ιδρυτικά μέλη ήταν εν ζωή κατά τη μετακόμιση του κλαμπ το 2018 στην οδό 46 Berkeley Square. Τα αρχικά μέλη συνεχίζουν να πληρώνουν 5 λίρες ετησίως μέχρι και σήμερα.
View this post on Instagram
Το 2018, το κλαμπ είχε 1.000 μέλη και λίστα αναμονής με 14.000 υποψήφια μέλη. Υπάρχουν ξεχωριστά επίπεδα συνδρομών για άτομα ηλικίας κάτω των 27, κάτω των 35 και άνω των 35 ετών. Η ταυτότητα των μελών της επιτροπής που εξετάζουν τις αιτήσεις παρέμεινε πάντα μυστική.
100 άτομα, γνωστά ως μέλη Legacy, διαθέτουν ιδιότητα μέλους εφόρου ζωής που μάλιστα είναι κληρονομική για τα παιδιά τους. Το ένα τέταρτο των μελών Legacy προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ τα πρώτα 100 μέλη του νέου Annabel’s επιλέχθηκαν προσωπικά από τον Richard Caring και έλαβαν ένα ειδικό κλειδί. Σήμερα, η ετήσια συνδρομή ξεκινά από 4.000 ευρώ.
Η επιχείρηση πίσω από τη μαγεία
Στον όμιλο Birley ανήκουν εκτός από το Annabel’s, και τα Harry’s Bar, Mark’s Club, George, Bath & Racquets Club — και όλα έχουν γίνει συνώνυμα της ελίτ του Λονδίνου.
Τα πρότυπα της εντέλειας, της εμμονής και της αριστείας κληρονόμησε ο γιος του Mark, ο Robin Birley, του οποίου οι επιχειρήσεις —5 Hertford Street και Oswald’s— συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση για βελούδινη αποκλειστικότητα.
Πίσω από τη φαντασία και το όνειρο κρύβεται μια ισχυρή επιχείρηση. Ο όμιλος του δισεκατομμυριούχου Richard Caring αποφέρει, σύμφωνα με πηγές, περίπου 106 εκατομμύρια δολάρια σε ετήσια έσοδα. Αυτοί οι αριθμοί, ψυχροί μα αποκαλυπτικοί, φωτίζουν μια αλήθεια: πίσω από τα βελούδινα καθίσματα και τους πολυελαίους υπάρχει μια τεράστια εμπορική μηχανή που κινεί τον μύθο.
View this post on Instagram
Εν μέρει, από την τεράστια πολιτιστική προβολή και εμπορική επιτυχία του κλαμπ, το 2019, ο Richard και η Patricia Caring ίδρυσαν και τροφοδοτούν το Ίδρυμα Caring Family (TCFF), έναν φιλανθρωπικό οργανισμό. Αυτή η συνεργασία έχει μετατρέψει το Annabel’s σε μια πλατφόρμα με παγκόσμιο κοινωνικό αντίκτυπο.
Κάθε χρόνο, ο οργανισμός αποκαλύπτει μια θεαματική, περίτεχνη χριστουγεννιάτικη πρόσοψη —συχνά η πιο φωνογραφημένη στο Λονδίνο— που έχει σχεδιαστεί όχι μόνο για να προσφέρει αισθητική απόλαυση, αλλά και για να συγκεντρώνει μεγάλα ποσά για την αναδάσωση του Αμαζονίου και να υποστηρίζει τις αυτόχθονες κοινότητες.
View this post on Instagram
Η πρόσοψη δεν είναι ποτέ απλώς διακόσμηση· είναι μια δήλωση. Πέραν της χριστουγεννιάτικης, περίτεχνης εμφάνισης, το Annabel’s στήνει επίσης και μια από τις πιο εντυπωσιακές αλλά και τρομακτικές διακοσμήσεις για τον εορτασμό του Halloween. Στόχος πολλών κατοίκων της πόλης είναι να περάσουν μια βόλτα από την πλατεία Berkley, ειδικά για να το φωτογραφίσουν.
Και έτσι εξαπλώνεται η φήμη του prive club αλλά και του TCFF που προωθεί επίσης πρωτοβουλίες όπως το Food From The Heart, για την καταπολέμηση της παιδικής πείνας στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υποστήριξη γυναικών που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία στη Βρετανία.
Το Annabel’s λειτουργεί ως πλατφόρμα προβολής υψηλού προφίλ αυτών των προσπαθειών. Η γοητεία του γίνεται μεγάφωνο και η φαντασμαγορική πρόσοψή του, κάλεσμα για δράση.
View this post on Instagram
Η κληρονομιά συνεχίζεται
Το Annabel’s σήμερα είναι ένα παράδοξο με την καλύτερη έννοια: ένα κλειστό καταφύγιο απόδρασης που ταυτόχρονα είναι ανοιχτό προς τα έξω, διεκδικώντας έναν ρόλο στην παγκόσμια σκηνή πολυτελείας και φιλανθρωπίας.
Είναι ταυτόχρονα χρονοκάψουλα και σύγχρονος ναός, βραδινή έξοδος και χώρος εργασίας, θερμοκοιτίδα επιχειρηματικών ιδεών και συμφωνιών, και χώρος όπου τα ξεχνάς όλα πριν τον φαύλο κύκλο της επόμενης ημέρας.
Η Lady Annabel κάποτε ένιωθε αμηχανία που ο σύζυγός της έδωσε το όνομά της σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσε να ήταν μια τάση του ᾽60 έχει εξελιχθεί σε ένα πολιτιστικό, παγκόσμιο φαινόμενο που διαρκεί έξι δεκαετίες. Κάτι που συνεχίζει να εξελίσσεται, διατηρώντας παράλληλα την άρρητη λάμψη των αρχών του.
Από υπόγειο, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης σε ιδιωτική λέσχη τεσσάρων ορόφων, η λάμψη, ο παλμός και η αίσθηση ότι πίσω από την πόρτα του η νύχτα γίνεται πολύ πιο φωτεινή, παραμένει.
Και όπως αποδεικνύει η ιστορία, η Lady Annabel, αν και έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, παραμένει αθάνατη.
Διαβάστε επίσης:
Σήλια Κριθαριώτη-Νίκος Τσάκος: Οι τούρτες-υπερπαραγωγή για τις δίδυμες κόρες και τον γιο τους
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Κέλλυ Δρίτσα (Nereus): Η βράβευση στα Lloyds, το επόμενο βήμα και ο ανταγωνισμός
- Εθνική Τράπεζα: Πώς θα πάρετε μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με δάνειο από 3.000 έως 30.000 ευρώ
- Οι Έλληνες εφοπλιστές ναυπηγούν 693 πλοία – Αυξήθηκαν οι παραγγελίες κατά 42 πλοία μέσα σε ένα μήνα
- Προχωρά το project της Μαρίνας Αλίμου – Στις αρχές του 2026 οι οικοδομικές άδειες για το «χρυσό» asset της REDS
