Οι θεσμοί έφυγαν, οι διαφωνίες παραμένουν: Τι ζητά το ΔΝΤ για να κλείσει η αξιολόγηση

Οι εκπρόσωποι των θεσμών αναχώρησαν χθες από την Αθήνα, μετά το τέλος ενός ακόμα κύκλου διαπραγματεύσεων, στη διάρκεια του οποίου σημειώθηκε “σημαντική πρόοδος”, σύμφωνα με την κοινή ανακοίνωση των θεσμών, αλλά η συμφωνία φαίνεται πως είναι ακόμα μακριά, καθώς οι διαφορές μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών (κυρίως του ΔΝΤ) παραμένουν σημαντικές σε μία σειρά από θέματα.

Ας ξεκινήσουμε όμως από τα ευχάριστα: οι θεσμοί αναγνωρίζουν ότι υπήρξε “σημαντική πρόοδος” στην Αθήνα, η οποία συνίσταται στις συγκλίσεις για το δημοσιονομικό κενό του 2018 (που σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα είναι “ασήμαντο” και πλέον το αναγνωρίζει αυτό και το ΔΝΤ), για τα ενεργειακά (με εξαίρεση ένα τεχνικό ζήτημα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού) και για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.

Αρκούν όμως αυτά για να αισιοδοξεί κανείς ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία; Ασφαλώς και όχι. Απεναντίας, τα ανοιχτά ζητήματα είναι κάθε άλλο παρά ασήμαντα:

* στα εργασιακά, το ΔΝΤ δε μετακινείται από τις “ιδεολογικές εμμονές” του, όπως τις χαρακτηρίζουν στην κυβέρνηση, αναφερόμενοι στις θέσεις του Ταμείου για τις ομαδικές απολύσεις και το lock out, οι οποίες όπως λένε είναι αντίθετες με τις ευρωπαϊκές πρακτικές και τη σχετική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου, αλλά αυτό δεν πτοεί τα στελέχη του ΔΝΤ, ενώ οι Ευρωπαίοι διστάζουν να αντιπαρατεθούν με το Ταμείο, για να μη θέσουν σε κίνδυνο τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.

* στα μέτρα-αντίμετρα, υπάρχουν διαφωνίες από την πλευρά των θεσμών όσον αφορά στο ποια θα είναι τα αντισταθμιστικά μέτρα (κυρίως μειώσεις φόρων) που θα υλοποιηθούν σε “αντάλλαγμα” για τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές, και κυρίως για τη μείωση του αφορολογήτου και τις περικοπές στις συντάξεις, και για το ύψος αυτών.

Εν τω μεταξύ, υπό συζήτηση παραμένει και το ύψος των μέτρων που θα κληθεί να λάβει η Ελλάδα από το 2019 και μετά, αλλά και το ακριβές “μείγμα” αυτών, με το ΔΝΤ να πιέζει για “ξαφνικό θάνατο” της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς ήδη από το 2019 ή το αργότερο το 2020, και την ελληνική πλευρά να αντιτείνει ότι μία τέτοια παρέμβαση στο συνταξιοδοτικό δεν μπορεί να γίνει μέσα σε έναν χρόνο, αλλά πρέπει να γίνει σε βάθος χρόνου, όπως γίνεται και σε άλλες χώρες. Η πρόταση της Ελλάδας είναι για μία μεταβατική περίοδο πέντε ετών από το 2020 ως το 2025, μία πρόταση που όμως δε βρίσκει σύμφωνο το ΔΝΤ, που προφανώς αδιαφορεί αν η επιμονή του αυτή σημαίνει ότι θα υπάρξουν συνταξιούχοι που θα χάσουν από τη μία μέρα στην άλλη ως και το 30% της σύνταξής τους…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: The Wise Man: Πως ο Δημήτρης Σπυρίδης του Metropolitan έβγαλε σε ένα χρόνο κέρδη 6,4 εκατ. ευρώ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Mητσοτάκης στο Bloomberg: Δεν ψηφίζουμε τα υπερβολικά μέτρα που έφερε η ανικανότητα Τσίπρα (video)

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Προ των πυλών οι έλεγχοι της εφορίας για καταθέσεις και εισοδήματα – Στο μικροσκόπιο 1,2 εκατ. ΑΦΜ