• Big Story

    Το μυστικό για να βγούμε στις αγορές (που μάλλον είναι απίθανο)


    Επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι “ονειρεύονται” στο Μαξίμου, μετά την τεχνική συμφωνία με τους δανειστές που πέρασε χθες και από τη Βουλή, δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες για το επικείμενο Eurogroup της Δευτέρας, όπου το ελληνικό ζήτημα θα κυριαρχήσει.

    Όμως, όσο κι αν μία έξοδος στις αγορές, έστω και με μία “μίνι” δοκιμαστική έκδοση ομολόγου, θα ήταν κάτι το ευκταίο για τη χώρα μας, καθώς θα έστελνε το μήνυμα ότι σταδιακά η Ελλάδα επιστρέφει στην κανονικότητα, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο, δεδομένων των συσχετισμών δυνάμεων, των πολιτικών σκοπιμοτήτων και των διαφορών που παραμένουν ανεπίλυτες ανάμεσα σε Βερολίνο και ΔΝΤ.

    Αν ανατρέξουμε στην πιο πρόσφατη έκδοση ομολόγου, που πραγματοποιήθηκε επί πρωθυπουργίας Σαμαρά το 2014, με έκδοση πενταετούς ομολόγου, θα δούμε ότι το επιτόκιο με το οποίο άντλησε χρήματα η Ελλάδα ήταν στο 4,75% – μάλιστα, τότε το ενδιαφέρον ήταν τόσο αυξημένο που ενώ η κυβέρνηση σκόπευε αρχικά να αντλήσει 2 δισεκατομμύρια ευρώ από την έκδοση, τελικά άντλησε 3 δις ευρώ, ενώ θα μπορούσε αυτό το ποσό να είναι και μεγαλύτερο. Είναι λοιπόν προφανές ότι αν, όπως λένε το τελευταίο διάστημα σε ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ κυβερνητικοί αξιωματούχοι, η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε ανταλλαγή του πενταετούς ομολόγου του 2014 με νέο πενταετές ομόλογο, με περιθώριο άντλησης ενός ακόμα μικρού ποσού, τότε θα πρέπει να εξασφαλίσει επιτόκιο χαμηλότερο από το 4,75%. Όμως στην παρούσα φάση, παρά τη δυναμική των ελληνικών ομολόγων μετά την αρχική συμφωνία, δε φαίνεται εφικτό να πέσει η απόδοσή τους σε αυτά τα επίπεδα – τουλάχιστον όχι αν δε γίνουν δύο σημαντικά πράγματα: αν δεν συγκεκριμενοποιηθούν και παραμετροποιηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, και αν δεν ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

    Το ιδανικό σενάριο για τη χώρα μας θα ήταν στο Eurogroup της Δευτέρας να υπάρξει μία συνολική συμφωνία που θα περιλαμβάνει και το ζήτημα του χρέους, όχι πάλι με μία γενικόλογη δέσμευση περί ελάφρυνσής του, αλλά με συγκεκριμένα μέτρα και χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, μέτρα που θα πείσουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να συμμετάσχει με χρηματοδότηση στο ελληνικό πρόγραμμα και να συνεχιστεί απρόσκοπτα η πορεία του προγράμματος, επιτρέποντας παράλληλα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δώσει το “πράσινο φως” για ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα QE – έστω κι αν από το φθινόπωρο αναμένεται να αρχίσει να κλείνει η “κάνουλα” της ΕΚΤ και το ποσό των επιλέξιμων ομολόγων να μειώνεται. Όμως ακριβώς επειδή το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ έχει ημερομηνία λήξης, είναι κρίσιμο τα ελληνικά ομόλογα να ενταχθούν σε αυτό το συντομότερο δυνατό.

    Το πρόβλημα όμως είναι ότι το Βερολίνο δε φαίνεται διατεθειμένο να συναινέσει σε συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για το χρέος πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ώστε να μην επηρεαστούν αρνητικά οι Γερμανοί ψηφοφόροι. Από την άλλη, βέβαια, και το να “σέρνεται” το ελληνικό ζήτημα χωρίς προοπτικές επίλυσης, με το ΔΝΤ να αρνείται να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς εγγυήσεις για το χρέος, δεν είναι κάτι που το Βερολίνο επιθυμεί, και για το λόγο αυτό υπάρχουν το τελευταίο διάστημα έντονες διαβουλεύσεις μεταξύ Γερμανίας και Ταμείου, ώστε να βρεθεί μία “χρυσή τομή” που και θα επιτρέψει στο ΔΝΤ να συμμετάσχει με χρηματοδότηση στο ελληνικό πρόγραμμα, και θα “βολέψει” την Άνγκελα Μέρκελ εν όψει των εκλογών, και θα εξασφαλίσει στην Ελλάδα την πολυπόθητη ελάφρυνση χρέους και την ένταξη στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ.

    Αυτό θα ήταν ένα ιδανικό σενάριο, φυσικά – αλλά είναι άγνωστο αν πράγματι μπορεί να γίνει πραγματικότητα, ειδικά με δεδομένο ότι, για να βγει η Ελλάδα το συντομότερο δυνατό στις αγορές, πρέπει να γίνει πραγματικότητα άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις…

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Μιχάλης Σάλλας: Τι σχέδια έχω για την Παγκρήτια Τράπεζα

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κογκρέσο προς ΔΝΤ: Μην λάβετε μέρος σε τρίτο ελληνικό πρόγραμμα

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Η μεγάλη κόντρα για τα media. Τι συμβαίνει με Σαββίδη, Μαρινάκη και Αλαφούζο; Όλη η αλήθεια



    ΣΧΟΛΙΑ