Όλο το παρασκήνιο της μεγάλης μάχης καναλαρχών -Τσίπρα

Ο κύβος ερρίφθη: μόλις τέσσερις θα είναι οι άδειες που θα δοθούν για τηλεοπτικά δίκτυα εθνικής εμβέλειας, όπως προβλέπεται στην τροπολογία που φέρνει η κυβέρνηση προς συζήτηση στη Βουλή σήμερα. Με τον τρόπο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει πως θέλει να βάλει τάξη στο προβληματικό καθεστώς της αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα και να πατάξει τα φαινόμενα αδιαφάνειας στην ιδιοκτησία και τη λειτουργία τους. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Η αλήθεια είναι ότι η σχέση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ με τα κανάλια υπήρξε από την αρχή ταραχώδης. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα «φώναζε» για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τηλεοπτικών σταθμών, ζητώντας να γίνει διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, και οι καναλάρχες με τη σειρά τους δεν είδαν ποτέ θετικά τον ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική ανόδου του στην εξουσία, και αυτό στην Κουμουνδούρου τους το… κρατάνε μανιάτικο.

Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο όταν υποστηρίζει πως το τηλεοπτικό τοπίο της χώρας πρέπει να μπει σε μία τάξη. Το καθεστώς των προσωρινών αδειών με τις οποίες λειτουργούν από το 1989 τα ιδιωτικά κανάλια ευνοεί την αδιαφάνεια και τη διαπλοκή, και κανείς δεν μπορεί να πει ότι η σημερινή κατάσταση δεν πρέπει να αλλάξει. Όμως αλλάζει προς το καλύτερο με το παράδοξο νομοθέτημα της κυβέρνησης;

Αυτό που καταλαβαίνει κανείς βλέποντας τι προβλέπει το σχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες είναι ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να βάλει σε τάξη το τηλεοπτικό τοπίο, αλλά να πατάξει τη σημερινή διαπλοκή για να βάλει στη θέση της μία άλλη, πιο βολική για την κυβέρνηση διαπλοκή. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η επιμονή του Μαξίμου για περιορισμό των τηλεοπτικών αδειών εθνικής εμβέλειας σε μόλις τέσσερις, με την επίκληση μίας μελέτης που είναι γεμάτη λάθη, ενώ ήρθε στη δημοσιότητα (όλως τυχαίως) λίγες μόλις μέρες πριν την κατάθεση της επίμαχης τροπολογίας; Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η κίνηση της κυβέρνησης να παρακάμψει το ΕΣΡ και να νομοθετήσει για τις τηλεοπτικές άδειες παραβιάζοντας το άρθρο 15 του Συντάγματος, που ορίζει ότι υπεύθυνο για την παροχή των τηλεοπτικών αδειών είναι το ΕΣΡ; Και εν τέλει, πώς ακριβώς διασφαλίζεται η διαφάνεια στο τηλεοπτικό τοπίο με τον περιορισμό των τηλεοπτικών σταθμών, και επομένως την επικράτηση του συγκεντρωτισμού έναντι του πλουραλισμού;

Όπως είναι φυσικό, οι καναλάρχες βρίσκονται… στα κάγκελα με τις κινήσεις της κυβέρνησης, την οποία καταγγέλλουν για «παιχνίδια εξουσίας», αυταρχισμό και αυθαιρεσία, ενώ αναφορικά με τη μελέτη του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας που επικαλείται ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Παππάς υποστηρίζουν πως τα συμπεράσματά της είναι λανθασμένα, και ειδικότερα:

– Με την σημερινή τεχνολογία η Digea έχει τη δυνατότητα να εκπέμπει 16 προγράμματα υψηλής ευκρίνειας ή 48 κανονικής ευκρίνειας και στο μέλλον 54 και 150 αντίστοιχα.

– Η μελέτη έχει ακόμα και αριθμητικά λάθη. Ενώ αναφέρει ότι η χωρητικότητα ενός πολυπλέκτη είναι 24.88 Mbit/s και η απαίτηση μίας ροής υψηλής ευκρίνειας είναι 8 Mbit/s, καταλήγει ότι χωρούν δύο ροές αντί για 3. Το συμπέρασμα των 4 προγραμμάτων βγαίνει μετά από αριθμητικά λάθη, λανθασμένες παραδοχές και λογικές υπερβάσεις.

–  Η μελέτη αναφέρει ότι σε κανένα κράτος της Ε.Ε δεν έχει γίνει διαγωνισμός για χορήγηση αδειών παρόχου περιεχομένου με δημοπράτηση ή άλλη διαδικασία. Για τον υπολογισμό του τιμήματος συγκρίνει με διαδικασίες για χορήγηση χρήσης φάσματος, κάτι που έχει ολοκληρωθεί στην Ελλάδα και έχει καταβληθεί τίμημα € 4.1 εκ ανά πολυπλέκτη. Δηλαδή η πρόταση είναι να πληρωθεί δύο φορές το ίδιο πράγμα.

–  Από την ίδια μελέτη προκύπτει ότι το τίμημα που έδωσε η Digea είναι υπερβολικό, τουλάχιστον διπλάσιο από την πρόταση της μελέτης

–  Δεν υπάρχει αξιολόγηση ή πρόταση για οικονομική βιωσιμότητα σταθμών.

Επιφυλακτική απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης εμφανίζεται και η ΕΣΗΕΑ, που με ανακοίνωσή της τονίζει πως το Δ.Σ. της Ένωσης:

–       Επιμένει στη θεσμοθέτηση των κανόνων που διασφαλίζουν την απόλυτη διαφάνεια στην ιδιοκτησία των ΜΜΕ, ύστερα μάλιστα από 25 χρόνια αυθαιρεσίας και διαπλοκής που μονίμως καταγγέλλουν οι δημοσιογράφοι.

–       Είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε απόπειρα συγκέντρωσης των ΜΜΕ, είτε αυτή συνδέεται με την επιχειρηματικότητα, είτε επιδιώκεται από πολιτικές.

–       Απαιτεί την πλήρη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, όσων ακόμη εργάζονται, και κατοχύρωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσιογράφων με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον Κώδικα Δεοντολογίας.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση απαντά πως δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας, καθώς «η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους», όπως τόνισε ο Νίκος Παππάς, ενώ για τον περιορισμό των καναλιών σε τέσσερα προβάλλεται ως επιχείρημα ότι τα έσοδα από τις διαφημίσεις έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και για να είναι βιώσιμος ο κλάδος θα πρέπει να μειωθούν τα κανάλια, ώστε να είναι επαρκή τα μερίδιά τους από τη διαφημιστική «πίτα». Επιπλέον, ο υπουργός Επικρατείας, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης στο κεντρικό δελτίο του Mega, παρότρυνε ουσιαστικά τους καναλάρχες να προχωρήσουν σε συνεργασίες ώστε να διεκδικήσουν από κοινού μια τηλεοπτική άδεια, ενώ δήλωσε ανοιχτός στο να αυξήσει το πλαφόν των εργαζομένων από 400 σε 500 ανά κανάλι.

Η μεγάλη μάχη του Αλέξη Τσίπρα με τους καναλάρχες, που θα κρίνει την έκβαση του πολέμου που έχει κηρύξει εδώ και χρόνια, μόλις αρχίζει…