Λεωνίδας Μπόμπολας
Ίσως το ακριβότερο έργο που… δεν έγινε ποτέ είναι η περίφημη υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, ένα έργο που πριν από λίγα χρόνια είχε ανακοινωθεί μετά βαΐων και κλάδων, για να φτάσει τελικά να μην ξεκινήσει καν, αλλά να κοστίζει στο Δημόσιο πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ! Η πικρή ιστορία της υποθαλάσσιας αρτηρίας ξεκίνησε το 2007, και επρόκειτο για ένα μεγαλόπνοο έργο που θα συνέδεε τη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης με την ανατολική πλευρά της συμπρωτεύουσας, με έναν αυτοκινητόδρομο μήκους 6 και πλέον χιλιομέτρων, εκ των οποίων 1,24 χιλιόμετρα θα ήταν υποθαλάσσια. Το κόστος του έργου προϋπολογιζόταν σε 472 εκατομμύρια ευρώ, με τη συμμετοχή του Δημοσίου στα 100 εκατομμύρια, και προοριζόταν να έχει ολοκληρωθεί ως το 2011.
Όμως οι εργασίες δεν ξεκίνησαν ποτέ. Ομάδες πολιτών προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά του έργου, ενώ το 2008 το υπουργείο Πολιτισμού, υιοθετώντας εισήγηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ζήτησε η κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας να γίνει 25 μέτρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, και όχι 15 μέτρα, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.
Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να εκπονηθεί νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να αναθεωρηθούν μελέτες που είχαν ήδη γίνει, με το κόστος του έργου να εκτοξεύεται κατά 150 εκατομμύρια ευρώ, γεγονός που ήταν και η «ταφόπλακα» για την υποθαλάσσια αρτηρία.
Όμως τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα, καθώς το 2009 η κοινοπραξία «Θερμαϊκή Οδός» (Boskalis, Ελλάκτωρ, Archirodon) κατήγγειλε τη σύμβαση παραχώρησης, επικαλούμενη αθέτηση των όρων της από την πλευρά του Δημοσίου, με το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ να προσφεύγει στο Διαιτητικό Δικαστήριο, που ένα χρόνο αργότερα επιδίκασε στην κοινοπραξία το ποσό των 43,7 εκατομμυρίων ευρώ.
Ωστόσο, το ελληνικό Δημόσιο δεν πλήρωσε ποτέ το ποσό αυτό, που συνεχίζει να τοκίζεται, έχοντας φτάσει τα 110 εκατομμύρια ευρώ, όπως αποκάλυψε χθες ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη.
Ο τότε υπουργός Υποδομών Μιχάλης Ρέππας είχε υποστηρίξει ότι οι απαιτήσεις της κοινοπραξίας ξεπερνούσαν τα 400 εκατομμύρια ευρώ (υπενθυμίζουμε, για ένα έργο με προϋπολογισμό 472 εκατ. ευρώ!), και κατόπιν «σκληρής διαπραγμάτευσης» είχαν περιοριστεί σε 67 εκατομμύρια ευρώ. Το 2014 ο αρμόδιος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε γνωστοποιήσει ότι το ύψος της οφειλής με τους τόκους είχε ξεπεράσει τα 90 εκατομμύρια ευρώ, ενώ λίγο πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 είχαν δεσμευθεί από τον προϋπολογισμό 3,7 εκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη μέρους της οφειλής.
Όπως ανέφερε πάντως ο κ. Σπίρτζης, το υπουργείο Υποδομών βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την κοινοπραξία ώστε να γίνει έστω ένα «κούρεμα» στους τόκους της αποζημίωσης.
Όσο για το αν υπάρχουν σκέψεις για πραγματοποίηση του έργου, ο υπουργός ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ενδεχόμενο…
