GP Ιταλίας: Κέρδισε ιταλική ομάδα!

Μετά το Γαλλικό εθνικό ύμνο προς τιμήν του νικητή, Πιερ Γκασλί, έπαιξε ο Ιταλικός προς τιμήν του κατασκευαστή Alpha Tauri.

Η νίκη του Ολιβιέ Πανίς με τη Ligier στο GP του Μονακό το 1996 ήταν ένας αλησμόνητος αγώνας για μένα: Ήταν ο πρώτος που περιέγραψα στη ζωή μου, μαζί με τον Αντώνη Κόλλια για λογαριασμό της ΕΡΤ. Χαοτικός αγώνας υπό βροχή όπου τερμάτισαν μόνο 4 μονοθέσια. Από τότε είχε να κερδίσει Γάλλος οδηγός στη F1, εδώ και 24 χρόνια. Αναρωτιέμαι πότε είχε τσεκάρει τελευταία φορά η οργάνωση στη Μόντσα, ότι έχει στο folder των εθνικών ύμνων της F1 τη «Μασσαλιώτιδα» και ότι παίζει κιόλας.

Το στοίχημα έδινε απόδοση 1000 σε νίκη του Πιέρ Γκασλί χτες στη Μόντσα αλλά είμαι βέβαιος πως ούτε ο 24χρονος Γάλλος δεν είχε ποντάρει στον εαυτό του. Ο Γκασλί ανήκει στην νέα γενιά ταλαντούχων Γάλλων οδηγών μαζί με τον Οκόν, τον Λεκλέρκ (Μονεγάσκος) και τον αδικοχαμένο Ουμπέρ.

Προέρχεται από το φυτώριο οδηγών της Red Bull Racing, πήρε τον τίτλο στο GP2 (σήμερα F2) το 2016 και έκανε ντεμπούτο στη F1 με την Toro Rosso (παλιότερα Minardi, σήμερα Alpha Tauri) το 2017. Ήταν εξαιρετικά άτυχος γιατί υπέστη τη μανία του Χέλμουτ Μάρκο (επικεφαλής αγωνιστικών δραστηριοτήτων Red Bull) «φύγε συ, έλα εσύ». Βρέθηκε στη Red Bull το 2019 και μετά από μερικούς αγώνες υποβιβάστηκε ξανά το καλοκαίρι στην Toro Rosso, με τον Άλμπον να παίρνει τη θέση του στη Red Bull. Από τότε ο Γκασλί έβαλε το κεφάλι κάτω, δούλεψε στην Toro Rosso, πήρε βάθρο στη Βραζιλία το 2019 και χτες κέρδισε στην Μόντσα. Την ίδια στιγμή ο Άλμπον παραπαίει εκθέτοντας πολλαπλά τον dr. Μάρκο για τις επιλογές του.

Ο Γκασλί δε θα κέρδιζε ποτέ στη Μόντσα αν δεν συνέβαιναν πολλά απίθανα πράγματα στο χθεσινό αγώνα. Αυτό φυσικά σε τίποτα δε μειώνει την προσπάθεια του Γάλλου οδηγού που ήταν 3ος στην επανεκκίνηση οδήγησε εκπληκτικά, κατάφερε να κρατήσει πίσω του τη McLaren του Σάινθ και να πάρει μια απίστευτη νίκη. Εξίσου απίστευτη με την πρώτη στην ιστορία της μικρής Ιταλικής ομάδας που ίδρυσε ο Τζιανκάρλο Μινάρντι το 1979 στη Φαένζα της Ιταλίας. Η έδρα της ομάδας είναι ακόμη εκεί παρότι από το 2006 ανήκει στη Red Bull, εξού και ο Ιταλικός εθνικός ύμνος. Η ομάδα λειτούργησε και λειτουργεί ως φυτώριο ταλαντούχων οδηγών όπως οι Αλόνσο, Φισικέλα, Τρούλι, Φέτελ. Η πρώτη νίκη της Minardi/Toro Rosso/Alpha Tauri ήρθε στη βρεγμένη Μόντσα το 2008, με το Φέτελ στο τιμόνι και ήταν εξίσου απίθανη με τη χθεσινή.

Το σβήσιμο των κόκκινων φώτων χτες δεν προμήνυε σε τίποτα τη συνέχεια. Ο Χάμιλτον διατήρησε την 1η θέση και ο Μπότας που διανύει παρατεταμένη περίοδο ντεφορμέ έχασε τη 2η θέση από το Σάινθ. Μετά έχασε και το ρυθμό του και μέχρι να συνέλθει βρέθηκε 6ος. Γύρο με το γύρο και αφού ο μηχανικός αγώνα (του Μπότας), Ρικάρντο Μουσόνι ,τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε κάποιο κλατάρισμα, γινόταν ολοένα και πιο εμφανής η αδυναμία προσπεράσματος της W11. Ο Μπότας λέει ότι είχε υποστροφή και δεν έστριβε καλά δεξιά το μονοθέσιό του. Πιθανόν να έπαιξε ρόλο η απαγόρευση αλλαγής χαρτογραφήσεων που επιβλήθηκε απ’ αυτό τον αγώνα.

Στον 6ο γύρο ήρθε και η πρώτη εγκατάλειψη από το Φέτελ, με πρόβλημα στα φρένα, από υπερθέρμανση στον πίσω άξονα. Πιστεύω πως ο τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής πρέπει να αποσυρθεί άμεσα διατηρώντας την αξιοπρέπειά του. Δεν είναι εικόνα αυτή που παρουσιάζει.

Μετά το 16ο γύρο ξεκίνησαν οι αλλαγές ελαστικών. Μέχρι τον 19ο γύρο που έμεινε από πρόβλημα στην υβριδική μηχανή ο Μάγκνουσεν είχαν μπει για αλλαγή οι Λατίφι (16), Ράικονεν (18), Λεκλέρκ (17), Γκασλί (19). Ο λόγος που βρέθηκε ο Γάλλος σε θέση να διεκδικήσει και να πάρει τη νίκη ήταν ακριβώς αυτός, ότι είχε αλλάξει ελαστικά αμέσως πριν κλείσει το pit lane γιατί η Haas ακινητοποιήθηκε στην είσοδό του. Φυσιολογικά, αυτό θεωρείται ατυχία, καθώς όλοι οι υπόλοιποι μπήκαν ν’ αλλάξουν ελαστικά «δωρεάν» υπό το καθεστώς αυτοκινήτου ασφαλείας. Μάλιστα ο Χάμιλτον βιάστηκε και μπήκε ν’ αλλάξει ελαστικά με κλειστό το pit lane και γι’ αυτό πήρε ποινή, όπως και ο Τζιοβινάζι. Όταν άνοιξε στον 22ο γύρο το pit lane όρμησαν όλοι για λάστιχα.

Μόλις άρθηκε το καθεστώς αυτοκινήτου ασφαλείας, ο Λεκλέρκ όρμησε και πέρασε τις Alfa Romeo. Ο Μονεγάσκος που είχε αλλάξει ελαστικά πριν το αυτοκίνητο ασφαλείας είχε βρεθεί ανέλπιστα στην 4η θέση και πίεζε. Δυστυχώς έχασε τον έλεγχο της Ferrari στην έξοδο της Παραμπόλικα με 200km/h και χτύπησε στα προστατευτικά ελαστικά ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί. Η επικινδυνότητα του σημείου και μέχρι να αποκατασταθούν τα ελαστικά εκ νέου, υποχρέωσαν τον αλυτάρχη σε διακοπή του αγώνα.

Ουσιαστικά ότι είχε γίνει ως τότε μηδενίστηκε. Μηδενίστηκαν οι διαφορές, και όλοι έβαλαν νέο σετ ελαστικών. Ο Γκασλί βρέθηκε από το πουθενά ψηλά, όπως και ο Στρολ καθώς υιοθετήθηκε για τη νέα εκκίνηση η σειρά κατάταξης του 25ου γύρου, του τελευταίου πριν την διακοπή. Ο Χάμιλτον ήταν πρώτος αλλά έπρεπε να εκτίσει ποινή 10 sec, stop and go, ο Γκασλί ήταν 3ος. Ανάμεσά τους βρίσκονταν ο Στρολ. Ο Καναδός ήταν ο μόνος οδηγός που δεν είχε αλλάξει ελαστικά υπό το καθεστώς του αυτοκινήτου ασφαλείας και βρέθηκε τόσο ψηλά στη διακοπή του αγώνα.

Δεν τα πήγε όμως καλά στην εκκίνηση και έπεσε πιο πίσω. Ο Γκασλί κρατήθηκε πρώτος παρά την πίεση του Σάινθ: «Θυμόμουν από τις μέρες μου στη F2, ότι όταν οδηγείς την κούρσα πρέπει να συγκεντρωθείς στην οδήγησή σου, στροφή-στροφή. Δεν είχα κανέναν μπροστά μου να πάρω μειωμένες αεροδυναμικές αντιστάσεις (tow) οπότε έπρεπε να κάνω τη διαφορά στις στροφές. Πήγαινα με το πλάι σε κάθε στροφή και έβλεπα τον Κάρλος να πλησιάζει». Ο Σάινθ παρέμενε 2ος πίσω από το Χάμιλτον πριν τη διακοπή του αγώνα. Η McLaren ήταν σαφώς ταχύτερη από τα υπόλοιπα μονοθέσια, της Red Bull του Φερστάπεν συμπεριλαμβανομένης (σ.σ: εγκατέλειψε από υβριδική μηχανή). Βέβαια πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι με τα μονοθέσια να σχηματίζουν τρενάκια όπου όλοι, πλην του πρώτου, δικαιούνται DRS (drag reduction system), αυτόματα ακυρώνεται η βοήθεια του συστήματος. Ειδικά στη Μόντσα είναι μικρότερη και λόγω μικρής κλίσης της πίσω αεροτομής.

Ο Σάινθ αναφερόμενος στην προσπάθειά του να περάσει τον Γκασλί και να πάρει τη νίκη τόνισε: «Είχα ελαστικά 4 γύρους πιο παλιά από τα δικά του. Όταν τον πλησίασα στο 1.5sec κόλλησα. Με επηρέαζε ο ακάθαρτος αέρας του μονοθεσίου του στην πρόσφυση και στο φρενάρισμα. Μπλόκαραν οι τροχοί, γλίστραγε το πίσω μέρος, πήγαινα λίγο σα ράλι. Είμαι χαρούμενος με τη 2η θέση, απογοητευμένος που δεν πήρα τη νίκη, ειδικά πριν διακοπεί ο αγώνας, είχα ελπίδες, λόγω της ποινής του Χάμιλτον. Του άξιζε η νίκη του Πιέρ, συγχαρητήρια».

Για τους Ιταλούς τα συναισθήματα ήταν μάλλον στενάχωρα χτες. Ναι μεν ακούστηκε ο Εθνικός τους Ύμνος, αλλά μην ξεχνάμε πως η Alpha Tauri χρηματοδοτείται από αυστριακά κεφάλαια και αγωνίζεται με υβριδική μηχανή Honda. Την ίδια στιγμή η εικόνα των Ferrari ήταν αποκαρδιωτική.

Στενάχωρα τα πράγματα και στο στρατόπεδο της Red Bull, παρά τη νίκη. Προβλήματα αξιοπιστίας, υστέρηση και προφανώς ο Άλμπον πρέπει να αντικατασταθεί.

Στη Mercedes τονίζουν πως δεν πρέπει να παίρνουν ως δεδομένη τη νίκη, μένει να δούμε πόσο τους επηρέασε η απαγόρευση αλλαγής χαρτογραφήσεων στη δυνατότητά τους να προσπερνούν. Θα περίμενε κανείς ο Χάμιλτον που βρέθηκε τελευταίους στον 29ο γύρο να μπορέσει να περάσει όλους τους υπόλοιπους σε 24 γύρους και να φτάσει στο βάθρο. Περιορίστηκε τελικά στην 7η θέση.

Εξαιρετικά τα νέα για τους φίλους της F1. Μια νέα γενιά ταλαντούχων οδηγών ανέβηκε στο βάθρο. Ελπίζουμε η συνέχεια (2022) να είναι ανάλογη.

Επόμενος αγώνας αυτή την Κυριακή 13/9 στην πίστα της Ferrari, στο Μουτζέλο της Ιταλίας. Εκεί οι κόκκινοι θα γιορτάσουν τα 1000GP.

Στη βαθμολογία των οδηγών προηγείται ο Χάμιλτον με 164 βαθμούς και ακολουθούν οι Μπότας 117, Φερστάπεν 110.

Στη βαθμολογία των κατασκευαστών προηγείται η Mercedes με 281 βαθμούς και ακολουθούν RBR 158, McLaren 98. 

 

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση