Στις ΗΠΑ οι ώρες της εβδομάδας δεν φτάνουν για να βγει το νοίκι

H δήμαρχος του Μπρίσμπεϊν, μιας μικρής πόλης μεταξύ του Σαν Φρανσίσκο και της Σίλικον Βάλεϊ, μοιράζεται τουλάχιστον ένα πράγμα με πολλούς από τους ψηφοφόρους της: δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά ένα δικό της σπίτι. Το γεγονός ότι η δήμαρχος Madison Davis ζει με τους γονείς της υπογραμμίζει την ευρύτερη κρίση που πλήττει τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την οικονομική στέγαση.

Δεν είναι όμως μόνο μέρη όπως η περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο όπου έχει γίνει δύσκολο για τους μη πλούσιους να βρουν σπίτι. Σύμφωνα με την Out of Reach, μια έκθεση που δημοσιεύεται από τον Εθνικό Συνασπισμό Στέγασης για τα Χαμηλά Εισοδήματα (NLIHC), ένας άνθρωπος που αμείβεται με τον ελάχιστο μισθό και εργάζεται 40 ώρες εβδομαδιαίως μπορεί να αντέξει οικονομικά μία γκαρσονιέρα σε μία δίκαια τιμή ενοικίασης στην αγορά σε μόλις 22 από τις περισσότερες από 3.000 κομητείες της χώρας.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ χρησιμοποίησε τα δεδομένα που δημοσίευσε το NLIHC με την πάροδο των ετών για να δημιουργήσει μια απεικόνιση της εξέλιξης της οικονομικά προσιτής στέγασης στην Αμερική από το 2005. Ακόμη και ένας τόπος που μπορεί κανείς να θεωρεί ως προσιτό, όπως η Βόρεια Ντακότα, απαιτεί κάποιος που αμοίβεται με τον ελάχιστο μισθό να εργάζεται 91 ώρες την εβδομάδα – περισσότερο από το μισό των συνολικών ωρών μιας εβδομάδας – για να αντέξει ένα δυάρι με βάση τις τιμές ενοικίασης στην αγορά. Στις πιο ακριβές τοποθεσίες, κυριολεκτικά δεν υπάρχουν αρκετές ώρες σε μια εβδομάδα για να γίνει αυτό εφικτό.

Πολλές κομητείες, πολλά χρώματα

Η απεικόνιση χρησιμοποιεί χρώματα για να επισημάνει τις ώρες που απαιτούνται ανά εβδομάδα σε μια εργασία με τον ελάχιστο μισθό, προκειμένου να αντέξει κανείς ένα δυάρι με βάση τις τιμές ενοικίασης στην αγορά σε κάθε κομητεία των ΗΠΑ. Η σειρά ξεκινά με μπλε χρώμα, που σηματοδοτεί το χαμηλό άκρο των 46,62 ωρών την εβδομάδα, και μετά εξελίσσεται προς τα πάνω μέσα από ανοιχτό μπλε, πράσινο, ανοιχτό πορτοκαλί, πορτοκαλί και τελικά κόκκινο – που σηματοδοτεί το υψηλό άκρο των 221,1 ωρών (αξίζει να σημειωθεί: η εβδομάδα έχει μόνο 168 ώρες). Τα χρώματα εναλλάσσονται καθώς τα έτη περνούν.

Στα σχετικά εύπορα προάστια της Ουάσιγκτον, η μεταβολή με την πάροδο του χρόνου είναι από το ανοιχτό πορτοκαλί στο κόκκινο, ενώ η αστική περιοχή της ίδιας της Ουάσινγκτον εξελίσσεται από το ανοιχτό πορτοκαλί στο πράσινο.

Τι συμβαίνει;

Καθώς το κόστος της στέγασης έχει αυξηθεί, οι μισθοί στις ΗΠΑ έχουν μείνει στάσιμοι. Συνυπολογίζοντας τον πληθωρισμό, ο πραγματικός μέσος μισθός στη χώρα έχει τώρα περίπου το ίδιο ποσό αγοραστικής δύναμης όπως πριν από 40 χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το ερευνητικό κέντρο Pew. Τα όποια κέρδη έχουν αποκομιστεί κυρίως από τους υψηλότερα αμειβόμενους, σύμφωνα με τα στοιχεία. Από το 2000, οι συνήθεις εβδομαδιαίοι μισθοί αυξήθηκαν κατά 15,7% για το πιο υψηλά αμειβόμενο 10% των μισθωτών και μόλις 3% για το πιο χαμηλά αμειβόμενο 10%. Εν τω μεταξύ, τα ομοσπονδιακά προγράμματα στεγαστικής βοήθειας είναι διαχρονικά ανεπαρκώς χρηματοδοτούμενα, σύμφωνα με το Urban Institute.

Οι συνήθεις ύποπτοι

Στην Καλιφόρνια, ο αριθμός των εβδομαδιαίων ωρών που απαιτούνται για έναν εργαζόμενο με τον κατώτατο μισθό για να αντέξει ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων είναι αποθαρρυντικός: 119. Στο Σαν Φρανσίσκο (το οποίο είναι και πόλη και κομητεία), ο αριθμός αυτός εκτοξεύεται στις 218 ώρες. Και τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν για τους λιγότερο εύπορους στο Σαν Φρανσίσκο. Οι επικείμενες αρχικές δημόσιες προσφορές για τις Uber, Airbnb και Pinterest, που βρίσκονται στην περιοχή, πιθανόν να δημιουργήσουν χιλιάδες νέους εκατομμυριούχους που θα επιθυμούν να αναβαθμίσουν την κατοικία τους και θα ωθήσουν το μέσο κόστος στέγασης ακόμα υψηλότερα.

Η κομητεία του Κινγκ, που φιλοξενεί το Σιάτλ, προχωράει μόνο από το πράσινο έως το ανοιχτό πορτοκαλί στην απεικόνιση. Αυτό δεν αντανακλά πλήρως την πιο δραματική αλλαγή στην περιοχή του Σιάτλ, έδρα της Amazon, όπου ένας εργαζόμενος με ελάχιστο μισθό πρέπει τώρα να κατέχει 3,1 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης για να αντέξει ένα σπίτι δύο υπνοδωματίων, σύμφωνα με το NLIHC.

Μέρη που μπορεί να μην υποψιάζεστε

Η σχετικά δαπανηρή στέγαση διαπερνά τις ΗΠΑ σε περιοχές πολύ μακριά από τα αναμενόμενα αστικά κέντρα. Η κομητεία Πουλάσκι στο Αρκάνσας δε γίνεται ποτέ πιο προσιτή από πράσινη σε όλη την απεικόνιση, για παράδειγμα. Αν και το Αρκάνσας έχει τη φθηνότερη στέγαση από οποιαδήποτε πολιτεία των ΗΠΑ, σύμφωνα με το NLIHC, ένα άτομο πρέπει να εργάζεται 65 ώρες την εβδομάδα με τον ελάχιστο μισθό για να αντέξει ένα δίκλινο υπνοδωμάτιο με βάση τις τιμές της αγοράς.

Η περιοχή του Ντιτρόιτ, όπου το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε σχεδόν στο 20% μετά την οικονομική κρίση του 2008, είναι μια άλλη περίπτωση όπου η απεικόνιση με βάση τις κομητείες παρέχει μόνο ένα δείγμα της δραματικής αλλαγής – η κομητεία του Γουέιν στο Μίσιγκαν κυλά από το ανοιχτό πορτοκαλί μόνο στο οικονομικά πιο προσιτό ανοιχτό πράσινο με τα χρόνια. Παρόλα αυτά, ακόμα και αν η κομητεία Γουέιν έχει γίνει πιο προσιτή, σε κρατική βάση ένα άτομο στο Μίσιγκαν πρέπει παρ’ όλα αυτά να εργάζεται 73 ώρες την εβδομάδα κερδίζοντας τον κατώτατο μισθό για να αντέξει ένα σπίτι δύο υπνοδωματίων.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφείς είναι οι John Letzing και Andrew Berkley