Πώς οι φυλετικές ανισότητες επιβιώνουν και μετά θάνατον

Ο θάνατος δεν αποτελεί δικαιολογία για να σταματήσουν να εργάζονται οι celebrities. Ο Τζέιμς Ντιν, παρά το γεγονός ότι είναι νεκρός από το 1955, πρόσφατα επελέγη στο καστ για μια νέα ταινία πολέμου στο Βιετνάμ, το Finding Jack. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του θα δημιουργηθεί μέσω υπολογιστή από παλιές φωτογραφίες και υλικό και η φωνή θα δοθεί από άλλο ηθοποιό. Οι νεκροί είναι τώρα αντίπαλοι των ζωντανών για τους ρόλους σε ταινίες.

Αυτή η αμφιλεγόμενη απόφαση έχει προκαλέσει οργή σε πολλούς ηθοποιούς στο Twitter. Οι διαμαρτυρίες κάνουν λόγο για «χειραγώγηση», καθώς επίσης και για έλλειψη σεβασμού προς το νεκρό κινηματογραφικό είδωλο.

Ο Ντιν δεν είναι καν η πρώτη νεκρή διασημότητα που θα συνεχίσει να εμφανίζεται μετά το θάνατό του. Ο Nat King Cole τραγούδησε με την κόρη του Natalie στο βραβευμένο με Grammy άλμπουμ του 1991 «Unforgettable… With Love», και εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί της μέσω μιας οθόνης βίντεο.

Εν τω μεταξύ, ο Tupac Shakur τραγούδησε στη σκηνή με τον Snoop Dogg και τον Dr Dre το 2012 και ο Michael Jackson εμφανίστηκε ως ολόγραμμα στα βραβεία Billboard Music Awards το 2014.

Εάν, όπως δήλωσε ο Ντιν, «η αθανασία είναι η μόνη αληθινή επιτυχία», τότε η επιτυχία επιτυγχάνεται για έναν αυξανόμενο αριθμό νεκρών διασημοτήτων υψηλού προφίλ που παρέμειναν παραγωγικοί και πολύτιμοι μετά το θάνατό τους.

Αλλά μερικοί νεκροί celebrities είναι πιο πολύτιμοι από άλλους.

Η αξία των νεκρών

Τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο, οι διασημότητες ασκούν σημαντική δύναμη ως πολιτιστικός καταλύτης. Έχουν συμβολική και οικονομική αξία που επεκτείνεται και στον θάνατο, μέσα από τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους. Αυτά τα ίχνη δίνουν συνέχεια στη δύναμη των διασημοτήτων ως brand και περιλαμβάνουν φωτογραφίες, ταινίες, υπογραφές και ηχογραφήσεις της φωνής τους, καθώς και την περσόνα του χαρακτήρα τους (τον χαρακτήρα ή την προσωπικότητα που παρουσίαζαν στους οπαδούς τους).

Αλλά αυτή η μεταθανάτια διασημότητα ποικίλλει σε αξία. Για πολλές γυναίκες διασημότητες, τα ίχνη που αφήνουν έχουν σεξουαλική αξία, όπως και στη ζωή – που σχετίζονται με τη νεανικότητα, την ομορφιά και τον αισθησιασμό τους. Μεγάλο μέρος από τη συμβολική και οικονομική αξία τους αφορά στα σώματά τους, οπότε ο τρόπος με τον οποίο τα ίχνη τους «δουλεύουν» μετά το θάνατό τους αντικατοπτρίζει την ανισότητα των φύλων.

Οι νεκρές γυναίκες celebrities χρησιμοποιούνται για την πώληση γυναικείων προϊόντων όπως σοκολάτες ή αρώματα. Εν τω μεταξύ, ο Steve McQueen πωλεί αυτοκίνητα της Ford Puma και ο Αϊνστάιν προωθεί το Genius Bread.

Μπαίνοντας στη λίστα

Ο τρόπος με τον οποίο η ανισότητα των φύλων φτάνει πέρα από τον τάφο αποκαλύπτεται ξεκάθαρα από τη δημοσίευση της λίστας του περιοδικού Forbes Top Dead Earning Celebrities List κάθε Οκτώβριο από το 2001. Γνωστή και ως Dead Rich List, αποκαλύπτει μία διακριτή ανισότητα φύλου. Από τις 52 διασημότητες που έχουν εμφανιστεί στη λίστα εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, μόνο πέντε ήταν γυναίκες: οι ηθοποιοί Marilyn Monroe και Elizabeth Taylor, η καλλιτέχνις striptease και pin-up μοντέλο της δεκαετίας του ’50 Bettie Page και οι τραγουδίστριες και τραγουδοποιοί Jenni Rivera και Whitney Houston.

Οι άνδρες – συμπεριλαμβανομένων των Michael Jackson, Elvis Presley και Charles Schultz (δημιουργό του Σνούπι) – κυριαρχούν σταθερά στις κορυφαίες θέσεις στην Dead Rich List. Τα έσοδά τους μετά θάνατον είναι εκπληκτικά υψηλά σε σύγκριση με τα έσοδα των γυναικών που εμφανίζονται.

Την πρώτη θέση κατέχει ο Michael Jackson κάθε χρόνο μετά το θάνατό του (εκτός από το 2009 και το 2012), βοηθώντας στην καταπολέμηση της τάσης της υποεκπροσώπησης των μαύρων και μειονοτικών εθνοτικών καλλιτεχνών. Τα έσοδα του Τζάκσον ήταν τεράστια και αυξήθηκαν στα 825 εκατομμύρια δολάρια το 2016, λόγω της πώλησης του μισού του καταλόγου της Sony / ATV Music, στον οποίο ανήκε μεγάλο μέρος της μουσικής των Beatles, πριν πέσουν στο χαμηλότερο σημείο τους το 2019 με 60 εκατομμύρια δολάρια.

Αντίθετα, η Monroe ήταν η γυναίκα με τα μεγαλύτερα έσοδα, με 13 εκατομμύρια δολάρια το 2019, επιτρέποντάς της να διατηρήσει την όγδοη θέση στον κατάλογο για δεύτερο έτος.

Το Forbes υποδηλώνει ότι για να εξασφαλίσει κανείς μια οικονομικά επιτυχημένη μεταθανάτια καριέρα, βοηθάει να είναι λευκός από τις ΗΠΑ ή το Ηνωμένο Βασίλειο, αν και οι μαύροι και οι εθνοτικές μειονότητες είναι πιο πιθανό να τα καταφέρουν σήμερα απ’ ό,τι το 2001, όπως φαίνεται από τον Michael Jackson, τον Bob Marley, τον Prince και τη Whitney Houston που μπήκαν στις πρόσφατες λίστες.

Χτίζοντας τη μεταθανάτια αξία

Ωστόσο, ακόμη και αν μπαίνουν στη λίστα των πλουσίων, τα μεταθανάτια κέρδη των Monroe, Taylor, Page, Rivera και Houston δείχνουν πως οι γυναίκες, οι μαύροι και οι εθνοτικές μειονότητες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται μεταξύ εκείνων που επιτυγχάνουν υψηλά έσοδα μετά το θάνατό τους. Αυτό αποκαλύπτει ότι η αξία των διασημοτήτων, όσον αφορά στον συμβολισμό και τα οικονομικά, είναι έντονα φυλετική μετά θάνατον.

Οι μεταθανάτιες καριέρες γυναικών διασημοτήτων περιορίζονται από τον προσδιορισμό της αξίας τους λόγω του σωματικού τους κεφαλαίου. Οι άνδρες έχουν ένα καλό ιστορικό στο να δημιουργούν πλούτο μέσα από τα βιβλία που γράφουν ή τη μουσική και τους στίχους που συνθέτουν και κατέχουν. Αντίθετα, οι γυναίκες διασημότητες είναι λιγότερο πιθανό να αποτελούν πηγή παραγωγής πλούτου, αλλά ένα μέσο για τη δημιουργία πλούτου για τους άλλους.

Ο 21ος αιώνας, ειδικότερα, είναι μάρτυρας της εμφάνισης έξυπνων και καλά πληροφορημένων γυναικών διασημοτήτων που κατέχουν τις πηγές παραγωγής πλούτου και δεν περιορίζονται στο σωματικό τους κεφάλαιο. Γυναίκες όπως η Oprah Winfrey, οι αδελφές Kardashian και η JK Rowling ελέγχουν σταθερά την οικονομική και συμβολική τους αξία – κάτι που μπορούν να πάρουν μαζί και μετά θάνατον

Όλες σχεδόν οι πιθανές υποψήφιες γυναίκες για τις μελλοντικές λίστες έχουν πολλή ζωή μπροστά τους – ελπίζοντας ότι δεν θα υποστούν κάποια ασθένεια ή ατύχημα – πράγμα που σημαίνει ότι θα περάσουν πολλά χρόνια πριν αυτή η ανισότητα του φύλου στον θάνατο αντιμετωπιστεί σωστά. Με τα σημερινά δεδομένα, η ανισότητα λόγω φύλου του σωματικού κεφαλαίου σημαίνει ότι για τις γυναίκες διασημότητες, ο θάνατος δεν είναι ο τελευταίος μεγάλος εξισωτής – η ανισότητα συνεχίζεται στον θάνατο.