Οι ακραίες καιρικές συνθήκες μπορεί να προκαλέσουν «πρωτοφανή» ύφεση

O πραγματικός κλιματικός κίνδυνος από τις ακραίες καιρικές συνθήκες εξακολουθεί να μην υπολογίζεται στις χρηματοπιστωτικές αγορές, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Όμως η πρόβλεψη και η μοντελοποίηση του κινδύνου είναι περίπλοκη, επειδή τα προηγούμενα κλιματικά μοτίβα «δεν αποτελούν οδηγό για το μέλλον».

Χωρίς καλύτερη γνώση του κινδύνου, ο μέσος επενδυτής στον κλάδο ενέργειας μπορεί μόνο να ελπίζει ότι το επόμενο ακραίο γεγονός δεν θα προκαλέσει ξαφνική διόρθωση, σύμφωνα με την έρευνα.

«Εάν η αγορά δεν κάνει καλύτερη δουλειά για τον υπολογισμό της κλιματικής αλλαγής, θα μπορούσαμε να έχουμε μια ύφεση – που όμοιά της δεν έχουμε δει ποτέ πριν στο παρελθόν» – Paul Griffin, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Davis.

Το κεντρικό μήνυμα στην τελευταία του έρευνα είναι ότι στην αγορά ενέργειας υπάρχει υπερβολικός «μη τιμολογημένος κίνδυνος». «Ο μη τιμολογημένος κίνδυνος ήταν η κύρια αιτία της μεγάλης ύφεσης το 2007-2008», λέει ο Griffin.

«Αυτήν τη στιγμή, οι εταιρείες ενέργειας σηκώνουν μεγάλο μέρος αυτού του κινδύνου. Η αγορά πρέπει να εκτιμήσει καλύτερα τον κίνδυνο και να συνυπολογίσει τον κίνδυνο ακραίων καιρικών φαινομένων στις τιμές των χρεογράφων», λέει.

Για παράδειγμα, οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες, όπως αυτές που είδαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη το περασμένο καλοκαίρι, μπορεί να είναι θανατηφόρες. Όχι μόνο προκαλούν προβλήματα στη γεωργία, αλλά βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία και καθηλώνουν την οικονομική ανάπτυξη. Μπορούν επίσης να πιέσουν συντριπτικά και να κλείσουν τεράστια τμήματα ενεργειακών παραδόσεων, όπως συνέβη στη Βόρεια Καλιφόρνια όταν η PG & E σταμάτησε τις παραδόσεις κατά τη διάρκεια πυρκαγιών και καιρικών συνθηκών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πυρκαγιά.

Οι ακραίες καιρικές συνθήκες μπορούν επίσης να απειλήσουν άλλες υπηρεσίες όπως η παροχή νερού και οι μεταφορές, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν τις επιχειρήσεις, τις οικογένειες και ολόκληρες πόλεις και περιοχές, κάποιες φορές μόνιμα. Όλα αυτά πιέζουν τις τοπικές και ευρύτερες οικονομίες.

«Παρά τους προφανείς αυτούς κινδύνους, οι επενδυτές και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων έχουν καθυστερήσει υπερβολικά να συνδέσουν τον φυσικό κίνδυνο του κλίματος με τις αγοραίες αποτιμήσεις των επιχειρήσεων» – Paul Griffin, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Davis.

«Η απώλεια περιουσιών είναι αυτό που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα, αλλά πώς το αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις; Οι απειλές για τις επιχειρήσεις θα μπορούσαν να διαταράξουν ολόκληρο το οικονομικό σύστημα».

Οι ευαίσθητες στην κλιματική αλλαγή τοποθεσίες επίσης αποτελούν παράγοντα ρίσκου για τις αγορές ενέργειας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η διύλιση αμερικανικού πετρελαίου βρίσκεται στην ακτή του Κόλπου, μια περιοχή εκτεθειμένη στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και σε ισχυρές καταιγίδες. Η διύλιση πετρελαίου στην Μπενίσια και το Ρίτσμοντ, στη Βόρεια Καλιφόρνια, μπορεί να είναι εκτεθειμένη σε παράκτιες πλημμύρες.

Οι υποδομές μεταφορών των εταιρειών ενέργειας βρίσκονται σε ξηρές περιοχές, αυξάνοντας τον κίνδυνο ζημιών, όπως η καταστροφή από τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Καλιφόρνια. Επιπλέον, δεν είναι σαφές αν θα υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη για την κάλυψη τέτοιων κινδύνων. Προσθέστε σε αυτούς τους κινδύνους, λέει ο Griffin, «τις δικαστικές διαμάχες, τις κυρώσεις, και ακόμα και την απώλεια δραστηριοτήτων από τις κατεστραμμένες περιουσίες».

«Ο κίνδυνος για δικαστικές διαμάχες σχετικά με το κλίμα που έχουν ήδη συνυπολογιστεί στις τιμές των ενεργειακών μετοχών (μετά, για παράδειγμα, από μια παρατεταμένη δικαστική υπόθεση της ExxonMobil στη δεκαετία του 1990) θα αποδειχθεί ανεπαρκής».

Συνοψίζοντας, ο κλιματικός κίνδυνος από τις ακραίες καιρικές συνθήκες είναι δύσκολο να προβλεφθεί.

«Αν και τα μοντέλα κλιματικών κινδύνων μπορεί να βοηθούν μερικές επιχειρήσεις και οργανισμούς να κατανοήσουν καλύτερα τις μελλοντικές συνθήκες εξαιτίας της αλλαγής του κλίματος, οι ακραίες καιρικές συνθήκες εξακολουθούν να είναι ιδιαίτερα προβληματικές από την άποψη της εκτίμησης του κινδύνου», καταλήγει στο άρθρο του.

«Αυτό συμβαίνει επειδή με την αλλαγή του κλίματος, τα πρότυπα του παρελθόντος δεν αποτελούν οδηγό για το μέλλον, είτε πρόκειται για ένα χρόνο, για πέντε χρόνια ή για είκοσι χρόνια. Οι επενδυτές μπορεί επίσης να εκλογικεύουν τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών συηνθηκών με την πάροδο του χρόνου, υποτιμώντας τη μελλοντική σημασία τους».

Η μελέτη εμφανίζεται στο περιοδικό Nature Energy.