• Think Tanks

    Γιατί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δεν είναι πανάκεια


    Η ιδέα του καθολικού βασικού εισοδήματος – μια τακτική, άνευ όρων πληρωμή σε μετρητά που δίνεται σε όλα τα μέλη μιας κοινωνίας – υπάρχει εδώ και αιώνες.

    Τα τελευταία χρόνια, οι φόβοι ότι ο αυτοματισμός θα οδηγήσει σε εκτεταμένη ανεργία έχει φέρει στο προσκήνιο το σύστημα αυτό και έχει οδηγήσει σε μία σειρά πιλοτικών σχεδίων για να δοκιμαστεί η βιωσιμότητά του.

    Τώρα, ένα βρετανικό think-tank που ονομάζεται New Economics Foundation (NEF) δημοσίευσε μια εκτενή έκθεση που αναλύει 16 από αυτά τα έργα και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που οι υποστηρικτές του εγγυημένου εισοδήματος θα βρουν πιθανώς απογοητευτικό: «Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι οποιαδήποτε εκδοχή του εγγυημένου εισοδήματος μπορεί να είναι οικονομικά προσιτή, περιεκτική, επαρκής και βιώσιμη ταυτόχρονα».

    Μια κατεύθυνση

    Οι περιοχές των σχεδίων που αναλύθηκαν από το NEF κυμαίνονταν από φτωχές χώρες (Κένυα, Ινδία) μέχρι πλούσιες (Καναδά, Ηνωμένες Πολιτείες). Τα ποσά και οι διάρκειες των πληρωμών σε μετρητά κυμαίνονταν, όπως και οι πηγές των χρημάτων και οι τύποι των ανθρώπων που λάμβαναν τις πληρωμές.

    Ωστόσο, ενώ το NEF αναγνώρισε ότι ορισμένα σχέδια επηρέασαν θετικά τη ζωή των αποδεκτών – σε ορισμένες περιπτώσεις με τη βελτίωση της υγείας και των μέσων διαβίωσής τους – κανένα από τα σχέδια δεν έδειξε πώς το εγγυημένο εισόδημα θα μπορούσε να βοηθήσει ολόκληρο τον πληθυσμό ενός έθνους μακροπρόθεσμα.

    Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, «τα χρήματα που χρειάζονται για να χρηματοδοτηθεί ένα επαρκές σύστημα εγγυημένου εισοδήματος καλύτερα να δαπανηθούν για τη μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας και την οικοδόμηση περισσότερων και καλύτερων δημόσιων υπηρεσιών».

    Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Kristin Houser



    ΣΧΟΛΙΑ