Γιατί αυτή η πόλη πληρώνει κόσμο για να μετακομίσει εκεί

Θα μετακομίζατε σε μια άλλη πόλη για 10.000 δολάρια; Αυτό ελπίζει μια οργάνωση που θέλει να προσελκύσει εργαζόμενους στην Tulsa της Οκλαχόμα, καθώς σκοπεύει να γεφυρώσει ένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων και μικρότερων που κινδυνεύουν να μείνουν πίσω.

Χρηματοδοτούμενο από το Tulsa Community Foundation και το Ίδρυμα Οικογένειας George Kaiser, το πρόγραμμα Tulsa Remote δηλώνει ότι “αναζητά χτίστες, δραστήριους ανθρώπους και μεταμορφωτές” για να βοηθήσει στην ανάπτυξη της πόλης. Σε αντάλλαγμα, προσφέρει στους επιτυχείς υποψηφίους έξοδα μετακίνησης, μηνιαίες πληρωμές για να καλύψουν το ενοίκιο και κοινό χώρο εργασίας.

Η πρωτοβουλία στοχεύει στο να βοηθήσει την Tulsa να ανταγωνιστεί μεγαλύτερες μητροπόλεις. Ενώ είναι η 47η μεγαλύτερη πόλη στις ΗΠΑ, ο πληθυσμός των περίπου 400.000 κατοίκων είναι πολύ μικρός μπροστά σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Κάθε μία από τις 10 μεγαλύτερες πόλεις έχει πληθυσμό πάνω από 1 εκατομμύριο και η Νέα Υόρκη -η μεγαλύτερη- έχει περισσότερα από 8 εκατομμύρια.

Και αυτές οι διακυμάνσεις αντικατοπτρίζονται επίσης σε χάσματα στην πολιτική και την οικονομία, δημιουργώντας δύο Αμερικές, σύμφωνα με μια έκθεση του Ινστιτούτου Brookings, η οποία περιγράφει πώς η πρόοδος που έχει επιτευχθεί με την ψηφιακή τεχνολογία έχει επικεντρωθεί στα “πιο γεμάτα ταλέντο” κέντρα.

“Μεγάλες, τεχνολογικά εξελιγμένες μητροπόλεις όπως το Σαν Φρανσίσκο, η Βοστώνη και η Νέα Υόρκη με πληθυσμούς άνω του ενός εκατομμυρίου έχουν ανθήσει, αντιπροσωπεύοντας το 72% της αύξησης της απασχόλησης στις ΗΠΑ από την οικονομική κρίση”, έγραψαν στην έκθεση οι ερευνητές Clara Hendrickson, Mark Muro και William A. Galston από το ίδρυμα . “Αντίθετα, πολλές από τις μικρότερες πόλεις, τις μικρές κωμοπόλεις και τις αγροτικές περιοχές έχουν εξασθενήσει”.

Η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ μεγάλων και αναπτυσσόμενων μεγαλουπόλεων και μικρότερων αστικών κέντρων αποτελεί πρόκληση για τις κυβερνήσεις και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε όλο τον κόσμο. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι και πόροι μεταναστεύουν σε μητροπολιτικές περιοχές, υπάρχει η ανάγκη προώθησης της ανάπτυξης και αποφυγής της κοινωνικής παρακμής στις μικρότερες πόλεις και στις αγροτικές περιοχές.

Τέτοια θέματα διερευνώνται από το Παγκόσμιο Συμβούλιο του Μέλλοντος για τις Πόλεις και την Αστικοποίηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, το οποίο εκτιμά ότι το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει στις πόλεις μέχρι το 2050, θέτοντας το ερώτημα πώς θα διασφαλιστεί ότι αυτοί που έμειναν πίσω θα συνεχίσουν να ευημερούν. Υπολογίζει ότι πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε πόλεις και ένας στους οκτώ κατοίκους κατοικεί σε μία από τις 33 “μεγαλουπόλεις” με περισσότερους από 10 εκατομμύρια κατοίκους.

Αυτό δεν είναι ένα ζήτημα μόνο για τις ΗΠΑ.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια έκθεση από το Ίδρυμα New Economics σημειώνει πως κάποια αστικά κέντρα παραμένουν πίσω σε βάρος των μεγάλων.

“Πολλά μέρη στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν προσφέρουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας και στέγαση”, αναφέρει η έκθεση. “Πολλές πόλεις λειτουργούν μόνο ως δορυφόροι αστικών κέντρων όπου συγκεντρώνεται η οικονομική δραστηριότητα. Άλλες πόλεις αφήνονται στην τύχη τους – αποσυνδεδεμένες, χάνουν ανθρώπινο και οικονομικό κεφάλαιο και σχεδόν αγνοούνται στο σημερινό μοντέλο του Ηνωμένου Βασιλείου”.

Παρόμοιες δυναμικές ώθησαν άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο να υποβάλουν προσφορές σε εργαζόμενους.

Η ιταλική πόλη Candela θέλει να ενισχύσει τον φθίνοντα πληθυσμό της, πληρώνοντας ανθρώπους 2.000 ευρώ για να γίνουν κάτοικοί της.

Και η πρωτοβουλία “Αγοράζοντας στη Βαλτιμόρη” προσφέρει ένα κίνητρο 5.000 δολαρίων για την αγορά ενός σπιτιού στην 30ή μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ στο Μέριλαντ.

Στο Βερμόντ, οι νέοι εργαζόμενοι εξ αποστάσεως μπορούν να λάβουν έως και 10.000 δολάρια ως επιχορήγηση για να μετακομίσουν στην πόλη.

Προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για το Tulsa Remote, οι υποψήφιοι πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών και να εργάζονται με μια εταιρεία που τους επιτρέπει να εργάζονται εξ αποστάσεως. Μια αριθμομηχανή στην ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας σας δίνει την ευκαιρία να συγκρίνετε τα τρέχοντα έξοδα διαβίωσης και την πιθανή εξοικονόμηση.

Οπότε, θα σας έβαζε ένα οικονομικό κίνητρο σε πειρασμό να μετακομίσετε;

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Emma Charlton.