Στην τακτική Δικαιοσύνη προσφεύγει ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, διεκδικώντας ακυρότητες στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.

Όπως ανακοίνωσαν οι δικηγόροι του, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης καταθέτει αίτημα προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών προβάλλοντας σειρά λόγων ακυρότητας της διαδικασίας.

Ο Δημήτρης Τσοβόλας και η Λύδια Τσοβόλα, συνήγοροι υπεράσπισης του κ. Παπαγγελόπουλου, αναφέρουν σε δήλωση τους:

«Σήμερα ο κ. Παπαγγελόπουλος κατέθεσε στην Κοινοβουλευτική Προκαταρτική Επιτροπή Αίτηση, η οποία απευθύνεται προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με την οποία ζητεί την κήρυξη ακυροτήτων και την άρση των αμφισβητήσεων (κατά άρθρο 244 παρ. 5 Κ.Π.Δ.)  που έλαβαν χώρα κατά την διενεργούμενη προκαταρκτική εξέταση που αποφάσισε η Ολομέλεια της Βουλής σε βάρος του.  Μεταξύ των άλλων λόγων ακυρότητας που προβάλλονται είναι και οι εξής:

α) Παράνομη η εξαίρεση από την Επιτροπή των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Τζανακόπουλου και Πολάκη.

β) Διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και κλήση του Παπαγγελόπουλου για παροχή εξηγήσεων στην Επιτροπή χωρίς να προσδιορίζονται έστω και στοιχειωδώς οι πράξεις για τις οποίες παραπέμφθηκε και κλήθηκε για εξηγήσεις, γεγονός που αντίκειται και στην Ευρωπαϊκή και στην Ελληνική νομοθεσία και παραβιάζει τα υπερασπιστικά του δικαιώματα.

γ) Μη παροχή εύλογου χρόνου για μελέτη της δικογραφίας διακοσίων τριανταπέντε χιλιάδων σελίδων προκειμένου να μπορεί εγκαίρως και αποτελεσματικά να μελετήσει την δικογραφία και να ετοιμάσει την υπεράσπισή του.

δ) Κλήση του Παπαγγελόπουλου για παροχή εξηγήσεων χωρίς η Επιτροπή προηγουμένως να συλλέξει το απαραίτητο ανακριτικό υλικό, όπως ορίζει ο νόμος, στερώντας έτσι απ’ αυτόν θεμελιώδη υπερασπιστικό του δικαίωμα. Θα έπρεπε πρώτα να συλλέξει όλο το αποδεικτικό υλικό και μετά να κληθεί ο Παπαγγελόπουλος για παροχή εξηγήσεων.

ε) Παράνομη μη κλήση για εξέταση ουσιωδών μαρτύρων και του μηνυτή Αντώνη Σαμαρά για να καταθέσουν ως  μάρτυρες στην Επιτροπή.

Οι ανωτέρω σκόπιμες πράξεις και παραλείψεις της πλειοψηφίας της Επιτροπής, αποκαλύπτει ότι η δίωξη είναι πολιτική και όχι ποινική.»